Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Η αποστολή του Πανιώνιου

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου 2010, 15:22

Την προετοιμασία του για το παιχνίδι της 17ης αγωνιστικής με αντίπαλο τον Εργοτέλη στο «Παγκρήτιο» ολοκλήρωσε ο Πανιώνιος. Ο Εμίλιο Φερέρα μετά το τέλος της σημερινής προπόνησης ανακοίνωσε την αποστολή των «κυανέρυθρων».

Σε αυτήν βρίσκονται οι: Ανδριόλας, Μπέλιτς, Μπεθέρα, Λάτκα, Μανιάτης, Τζαβέλλας, Όμο, Κοντοές, Σιόβας, Καστελιόνε, Κουμορτζί, Αναστασόπουλος, Κούκετς, Γουνδουλάκης, Λουκίνας, Σίμωσης, Σκούφαλης, Εστογιανόφ, Ριέρα και Μπάλαμπαν.

Εκτός αποστολής του Εργοτέλη για το παιχνίδι της 17ης αγωνιστικής της Σούπερ Λιγκ με αντίπαλο τον Πανιώνιο έμεινε ο Μάριο Μπούντιμιρ. Ο επιθετικός των Κρητικών ένιωσε ενοχλήσεις στου προσαγωγούς και έτσι κρίθηκε ανέτοιμος για το συγκεκριμένο, ενώ το ίδιο συνέβη και με τον Μπέτο.

Από εκεί και πέρα, νοκ-άουτ είναι ακόμα οι Γιάννης Κοιλιάρας, Σεληνιωτάκης, Καβουσάκης, Σαρρής, και Βίσιο.

Στην αποστολή βρίσκονται οι: Δασκαλάκης, Πόζα, Αθανασίου, Κορδονούρης, Ρομάνο, Σασιασβίλι, Γιαλούσης, Ρουμπάκης, Δημήτρης Κοιλιάρας, Ορφανός, Μπερτόσα, Φραγκουλάκης, Χίμπλινγκερ, Τζούνιορ, Γελαδάρης, Χρυσοφάκης, Τσεσνάουσκις, Καρέλης, Βερπακόφσκις, Λεάλ και Σιάκκας.

5 σχόλια:

ΑκραιφνήςΠΑΝΙΩΝΙΟΣ είπε...

Φίλε συν-Πανιώνιε, είπα να κάνω κι εγώ σεφτέ στο μπλόγκ σου τώρα που έμαθα τα κόλπα, ε, και να μή γράφω μόνο στού brfun.
Σκέπτομαι πως ίσως να μήν είναι τόσο μαύρα τα πράγματα για την ομαδάρα μας (σχεδόν τίποτα από μεταγραφές, εικόνα ομάδας στα τελευταία παιχνίδια, προπονητής...άστα να πάνε, κ.λ.π.), αλλά μήπως κάπως έτσι δέν ήταν και στο ξεκίνημα που είχαμε 2 βαθμούς σε 5 αγωνιστικές; Λέω λοιπόν, ετσι σκατά ξεκινήσαμε, και στο τέλος του 1ου γύρου είμασταν 4οι, άρα άν επαναληφθεί το έργο θα συμβεί το ίδιο και στο τέλος του πρωταθλήματος!
Εντάξει, λέμε τώρα... απλώς προσπαθώ να βρώ κάποια νότα αισιοδοξίας.
Να δούμε τί θα κάνουμε αύριο στον Εργοτέλη... Έ, ρε και να είχαμε την περσινή ρέντα!

amanAM είπε...

Καλώς όρισες λοιπόν, εύχομαι το ποδαρικό σου να συνδιαστεί με μια μεγάλη νίκη, άλλωστε η παράδοση είναι με το μέρος μας...

Ο Εργοτέλης είναι μια πολύ συμπαθητική ομάδα, με λίγους οπαδούς, και δεν μπορώ παρά να τον συμπαθώ...

Γενικά, είμαι απαισιόδοξος, κι αυτό ίσως να φαίνεται από όσα γράφω συνήθως. Προτιμάω να βλέπω τα πράγματα μαύρα, παρά να ενθουσιάζομαι από κάποια καλά σημάδια.

Όμως, η όποια απαισιοδοξία μου, δεν λειτουργεί σε εμένα τουλάχιστον ανασταλτικά, κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να πετύχω τους στόχους μου, και εάν τελικά αποτύχω, αιθάνομαι μια χαρά γιατί ήμουνα αρκετά έξυπνος να το ξέρω εκ των προτέρων, ενώ όταν διαψευστώ, απολαμβάνω την αναπάντεχη επιτυχία!

Αντιθέτως, όταν παρασύρομαι και αισιοδοξώ, εάν έρθει τελικά η αναμενόμενη επιτυχία, δεν μου δίνει την ίδια χαρά, ενώ εάν διαψευστώ, όχι μόνο στενοχωριέμαι, αλλά αισθάνομαι και μ@λ@κ@ς γιατί δεν το προέβλεψα.

Αφού το μοντέλο αυτό, λειτουργεί σε μένα, μην με παρεξηγείς που συνήθως τα βλέπω μαύρα τα πράγματα.

Πέρυσι για παράδειγμα (πως την πάτησα έτσι?), ενθουσιάστηκα με την άφιξη του Ρεκόμπα, τόσο πολύ, που μέχρι και η γυναίκα μου ψήθηκε και έτρεχε μαζί μου βραδιάτικα στο αεροδρόμιο, και τραγουδούσα μαζί με τα παιδάκια μου το άσμα "Ρεκόμπα (τρίς), θα τους γ@μήσεις θα τους κάνεις όλους ρόμπα!!!"

Καταλαβαίνεις λοιπόν πόσο με απογοητεύει τι επακολούθησε...
Έπαιζε μια, τον χάναμε τρεις, κλπ.

Ενώ εάν είχα αντιμετωπίσει την άφιξη του Ρεκόμπα ως συνήθως, με κριτική διάθεση και με απαισιοδοξία, πόσο μάγκας θα αισθανόμουνα τώρα που όλα στράβωσαν με τον παίκτη αυτόν?

Μεγάλες προσδοκίες, οδηγούν σε μεγάλες απογοητεύσεις. Όταν πήραμε το Γιούρο, ποιός το περίμενε? Κανένας! Και όμως, πόσο το χαρήκαμε?

Μετά το Γιούρο, όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με το παρακάτω, εγώ κρατούσα μικρό καλάθι, και δυστυχώς δικαιώθηκα. Δεν απογοητεύτηκα, διότι δεν περίμενα και κάτι καλύτερο.

Τέλος πάντων, ακόμα κι αν νικήσουμε σήμερα, τίποτα δεν σώθηκε, έχουμε μπροστά μας έναν Γολγοθά, που πρέπει να τον ανέβουμε με έναν προπονητή που προφανώς είναι βλάκας, είχε στο ψυγείο τόσο καιρό τον κακομοίρη τον Ανδριόλα που είναι πολύ καλύτερος από τον Μπέλιτς που εμπιστευόταν, που δεν μπορεί γενικότερα να κάνει διορθωτικές κινήσεις, που δεν εμπιστεύεται το ρόστερ, δεν μπορεί να αναδείξει τους υπόλοιπους παίκτες του, που κάνει μεν κωλοτούμπες προς τον πρόεδρο, αλλά είναι γενικά ένας ξυλάγγουρος.

Μακάρι να με διαψεύσει στο τέλος. Άλλωστε, δεν εξαρτάται από εμένα εάν θα τον κρατήσουμε, εάν θα τον διώξουμε, εάν θα κάνουμε μεταγραφές ή όχι, κλπ.

Καλημέρα.

br fun_atic είπε...

Βασικό τον βλέπω τον Δημητράκη τον Κοιλιάρα. Κάτι μου λέει ότι θα προσπαθήσει πολύ σήμερα...

@Ακραιφνή
Να γράφεις σε όλα τα Πανιώνια μπλογκ. Τα σχόλια τους δίνουν ζωή αλλά και βοηθούν τον διάλογο.

zamis είπε...

Μην ασχολειστε με παλτα,τι να τον κανουμε τον Κοιλιαρα,εχουμε χαφ κυριε εχουμε..

ΑκραιφνήςΠΑΝΙΩΝΙΟΣ είπε...

Ελπίζω μόνο άν δέν κερδίσουμε (για να χάσουμε δέν θέλω ούτε να το διανοηθώ)
να μή με κατηγορήσεις για γρουζούζα!

Εχεις πολύ δίκιο να τα αντιμετωπίζεις έτσι. Καλύτερα ... βάστα και μικρό καλάθι, όπως λέει και η παροιμία.
Γενικά, το να περιμένουμε πράγματα από οπουδήποτε δέν περνάει απ' το χέρι μας, είναι μαλακία εδώ που τα λέμε... Γι' αυτό άν έλθουν τα καλά, καλώς να έλθουν, και θα χαρούμε και θα γουστάρουμε, αλλά άν δέν έλθουν δέν θα πεθάνουμε κιόλας...

Ωστόσο, μιά αρρώστεια έχουμε όλοι εδώ...την ΠΑΝΙΩΝΑΡΑ και θέλουμε να περιμένουμε τα καλύτερα.

Τον προπονητή μας... άστα, δέν τον πάω ούτε με σφαίρες, όπως από την αρχή (δηλ. εννοώ όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία) μού κάθησε στο λαιμό, έτσι ακόμα δέν μπορώ να το καταπιώ...
Προπονητής που δέν αναδεικνύει παίκτες από τους μικρούς είναι τουλάχιστον τυχοδιώκτης... να μήν πώ τίποτα χειρότερο. Αφού θέλει να κάνει κωλοτούμπες προς τον πρόεδρο, γιατί δέν φροντίζει τουλάχιστον να του βγάλει 2-3 φυντάνια, και να τού προστατέψει τις επενδύσεις του βάζοντας τούς παίχτες που έχει πληρώσει, τί φοβάται; είναι και βλάξ και δειλός μήπως; Ούτε κι αυτό θέλω να το πιστέψω. Τί να πείς; άβυσσος η ψυχή του προπονητή...