Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Συνέντευξη Τζαβέλλα

http://www.sport-fm.gr

Απολογητικός προς τον κόσμο του Πανιωνίου εμφανίστηκε ο Γιώργος Τζαβέλλας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα της wind. Η συγκεκριμένη εταιρία είναι από τους κύριους χορηγούς των «κυανέρυθρων» και εξασφάλισε δηλώσεις του Έλληνα αμυντικού για την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας. «Αν δεν κερδίσουμε τον Ατρόμητο δεν θα βγούμε από το γήπεδο» τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Τζαβέλλας.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Γιώργο, η ομάδα του Πανιωνίου δεν έχει κάνει ακόμα τις εμφανίσεις που θα θέλατε. Τι είναι αυτό μπορεί να σας προσφέρει αισιοδοξία για την βελτίωση στο άμεσο μέλλον;

«Δεν πρέπει να ψάχνουμε για δικαιολογίες για όσα έχουν συμβεί ως τώρα. Ο Πανιώνιος φέτος έχει ένα ρόστερ με πολλούς ποιοτικούς παίκτες και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι τι ακριβώς δεν πάει καλά στο δικό μας παιχνίδι και τι πρέπει να διορθώσουμε έτσι ώστε να μην χάσουμε άλλο έδαφος. Δεν θέλω να πω αν φταίει η τύχη ή οτιδήποτε άλλο που δεν έχουμε βάλει ακόμη γκολ ή ότι δεν έχουμε πάρει τους βαθμούς που μας αξίζουν ως ομάδα. Απλά κοιτάμε μπροστά και με αποφασιστικότητα να βρει η ομάδα τον χαρακτήρα της και να έλθουν οι εμφανίσεις που της αρμόζουν..»

Σημείωση δικιά μου: Με βάση τις εμφανίσεις τις ομάδας, οι βαθμοί που έχουμε πάρει είναι ίσως περισσότεροι από όσους δικαιούμαστε!!!


Εσύ προσωπικά κάνεις, πάντως, ένα καλό ξεκίνημα. Τι σε βοήθησε σ’ αυτό;

«Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μυστικά αναφορικά με τις δικές μου εμφανίσεις. Προσπαθώ μέρα με τη μέρα να είμαι καλύτερος και να δουλεύω πάνω στον εαυτό μου και πάνω στις απαιτήσεις της ομάδας. Είναι σημαντικό το γεγονός πως ο προπονητής μου εμπιστεύτηκε από την αρχή θέση βασικού στην ενδεκάδα κι αυτό μου έδωσε την απαραίτητη ψυχολογική ώθηση να πάω καλά. Όμως κάθε φορά χρειάζεται η αυτοσυγκέντρωση και η προσπάθεια έτσι ώστε να βελτιώνομαι στο παιχνίδι μου. Θέλω να γίνομαι καλύτερος από παιχνίδι σε παιχνίδι και προπάντων πιο χρήσιμος στην ομάδα μου..»

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, παιχνίδια σαν κι αυτό που έρχεται με τον Ατρόμητο στο γήπεδό σας αποκτούν μεγάλη βαρύτητα. Υπάρχει πίεση για το νικηφόρο αποτέλεσμα;

«Εγώ θα το πω αλλιώς, εδώ που φτάσαμε.. Αν δεν νικήσουμε να μην βγούμε από το γήπεδο!! Δεν υπάρχει τίποτε άλλο στο μυαλό μας. Σκεφτόμαστε το τι έγινε αλλά πιο πολύ έχουμε στο μυαλό μας αυτό που οφείλουμε απέναντι στην ομάδα, στον κόσμο μας και στους εαυτούς μας. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Θα μπούμε στο γήπεδο για τη νίκη και δεν θα βγούμε από μέσα από τον αγωνιστικό χώρο χωρίς αυτή! Από εμάς εξαρτάται και θα τα καταφέρουμε..»

Το φετινό πρωτάθλημα το βλέπεις πιο δύσκολο με βάση τις πρώτες αγωνιστικές που έχουμε διανύσει;

«Είναι όντως δύσκολο για όλους κι όχι μόνον για εμάς. Βλέπουμε πως ακόμα και οι ομάδες που ήρθαν φέτος στην Σούπερ Λίγκα είναι αρκετά δυνατές και ενισχυμένες. Παίρνουν αποτελέσματα και το έργο γίνεται δύσκολο για όλες τις ομάδες. Υπάρχει ποιότητα με αποτέλεσμα να είναι ένα πιο δυνατό πρωτάθλημα και ασφαλώς πιο ανταγωνιστικό. Τίποτε δεν είναι εύκολο..»

Ο κόσμος σας, πως ανταποκρίνεται απέναντί σας μετά τις πρώτες αγωνιστικές;

«Ο Πανιώνιος είναι μια μεγάλη ομάδα με υψηλές απαιτήσεις. Διαθέτει όλα τα στοιχεία για να κοιτάζει ψηλά και αισιόδοξα στο μέλλον. Ο κόσμος μας το ξέρει αυτό και έχει απαιτήσεις. Είναι αλήθεια πως εμείς τους έχουμε στεναχωρήσει και τους οφείλουμε ένα μεγάλο συγγνώμη για αυτό το λόγο. Όμως πιστεύω πως η συμπαράσταση είναι εντυπωσιακή καθώς είναι δίπλα μας και μας ενθαρρύνουν σε κάθε στιγμή. Τους νιώθουμε και σύντομα πιστεύω πως θα τους κάνουμε να είναι υπερήφανοι και ικανοποιημένοι από τις προσπάθειές μας..»

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

τραυματίστηκε ο Ρεκόμπα

Εκτός αγωνιστικής δράσης για περίπου τρεις εβδομάδας θα μείνει ο Αλβάρο Ρεκόμπα. Ο σούπερ σταρ του Πανιωνίου έγινε αλλαγή στο 37ο λεπτό του αγώνα με τον Ολυμπιακό, επειδή υπέστη θλάση στον δικέφαλο του αριστερού ποδιού του.

Όπως γίνεται αντιληπτό, ο Ουρουγουανός μέσος χάνει τον αγώνα της Δευτέρας με τον Ατρόμητο, ωστόσο το ιατρικό επιτελείο των «κυανέρυθρων» εκτίμησε ότι ο «Κινέζος» ενδέχεται να προλάβει το ματς με τον Ηρακλή στις 18 Οκτωβρίου.

Αλλαγή λόγω τραυματισμού έγινε και ο Μάριος Νικολάου. Ο Κύπριος μέσος έχει ένα σφίξιμο στο αριστερό πόδι, κάτι που θα τον κρατήσει εκτός προπονήσεων 2-3 ημέρες.

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

μια διευκρίνηση

Δεν είμαι αντίθετος με την συζήτηση, ίσα ίσα, με τις διαφωνίες και τα επιχειρήματα, όλοι κερδίζουμε την ευκαιρία να μάθουμε κάτι, ή να σκεφτόμαστε πιο σωστά.

Πρέπει όμως να διευκρινίσω, ότι το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό, γράφω τις προσωπικές μου σκέψεις και ιδέες, τα προσωπικά μου συναισθήματα, με την ιδιότητα του απλού, απλούστατου φιλάθλου.

Έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια με τον αθλητισμό, με πολλά αθλήματα, έκανα στίβο στον Πανιώνιο (400-800μ επί Δεπάστα), χάντμπωλ και πυγμαχία στον Πανελλήνιο, έφαγα πολλά χρόνια σε γυμναστήρια, έπαιζα για πολλά χρόνια μπόουλινγκ και μια χρονιά είχα νικήσει και ένα τοπικό πρωτάθλημα, με ομάδα 4 ατόμων, και παράλληλα ασχολούμαι με την ιστιοπλοϊα ανοιχτής θάλασσας, με αρκετούς αγώνες και με κάποιες διακρίσεις.

Ποδόσφαιρο δεν έχω παίξει ποτέ, πέραν του επιπέδου της γειτονιάς και του σχολείου, στα μαθητικά μου χρόνια. Επειδή ήμουνα δυνατός, με βάζανε στην άμυνα, και η τεχνική μου ικανότητα εξαντλότανε στο να διώχνω την μπάλα, κι αν με περνούσε η μπάλα, σταματούσα τον παίκτη!!! Έπαιζα και λίγο μπάσκετ, βόλλευ, και αυτό που μου άρεσε πιο πολύ απόλα, ήταν όταν έτρεχα ανώμαλους δρόμους μεγάλων αποστάσεων, 5-10 και 20 χιλιόμετρα, με στόχο τον τερματισμό.

Παρακολουθώ όμως ποδόσφαιρο από παιδί, ο πατέρας μου ήταν ΑΕΚτζής, και μέχρι περίπου το 1977 κάθε Κυριακή παρακολουθούσα την ΑΕΚ εκείνης της εποχής, με Αρδίζογλου, Μίμη Παπαϊωάννου, Μπάγεβιτς ως παίκτη κλπ, με Φάντροκ προπονητή.

Λόγω ότι έγινα αθλητής του Πανιωνίου, έγινα Πανιώνιος, ίσως και για να διαφοροποιηθώ από τον πατέρα μου, το 1978 περίπου. Το κύπελο του 1979 ήταν το μεγαλύτερο σπρώξιμο για να είμαι περήφανος, τότε στα μαθητικά μου χρόνια, ένας εναντίον όλου του σχολείου που ήταν όλοι τους Ολυμπιακοί, Πανθηναϊκοί και ΑΕΚτζήδες.

Στο γήπεδο πήγαινα σπάνια, 1-2 φορές τον χρόνο, μέχρι πριν 6-7 χρόνια, που για χαβαλέ με τα παιδιά μου, ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε πιο συχνά. Η Λίνεν εποχή ήταν πολύ καλή ως θέαμα, κι αυτό μας κέρδισε ώστε να παγιωθεί η τακτική παρακολούθηση παιχνιδιών. Επειδή είχα έναν φίλο Ολυμπιακό, από το 1977 παρακολουθούσαμε όλα τα εντός με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα.

Δεν εκπροσωπώ κανέναν, και δεν εκφράζω τίποτα άλλο, παρά τις προσωπικές μου απόψεις, ενός απλού φιλάθλου και οπαδού του Πανιωνίου. Ο λόγος που καταγράφω δημόσια τις σκέψεις μου, είναι γιατί μέσω των μπλόγκς, μπορώ να κρατάω ένα θεματικό προσωπικό ημερολόγιο, που το ξεκίνησα πριν 1 χρόνο.

Σήμερα για παράδειγμα, θα μου φαινότανε ενδιαφέρον να μπορούσα να έβρισκα καταγεγραμμένα τι σκεφτόμουνα 4 ή 5 χρόνια πριν, μετά από κάποια παιχνίδια που παρακολούθησα. Σε 4-5 χρόνια, εαν συνεχίσω να καταγράφω τις σκέψεις μου, θα μπορώ να το κάνω αυτό.

Όπως είπα και στην αρχή, ο διάλογος δεκτός, αλλά με δεδομένο ότι ούτε ειδικός είμαι, ούτε έχω τεχνικές γνώσεις, ούτε έχω τις ικανότητες να αναλύω τα παιχνίδια με αδιάσειστα επιχειρήματα, εγώ σκόρπιες σκέψεις καταγράφω, συναισθήματα της στιγμής, που στην διάρκεια του χρόνου αλλάζουν, και αυτό θέλω να αποτυπώσω.

Για παράδειγμα, τον Τζιμπούρ τον θαύμαζα, μετά τον αντιπάθησα αφού έκανε κάποιες αντιαθλητικές ενέργειες, θυμάστε κάτι κόκκινες κάρτες για εκτός φάσεις χτυπήματα που πήρε τότε, την πρώτη σεζόν με τον Χούτο? Μετά τον αντιπάθησα για τον τρόπο που έφυγε, και πριν λίγο καιρό, αναρωτιόμουνα γιατί δεν επιστρέφει σε εμάς, αφού η ΑΕΚ τον έβαλε στο ψυγείο.

Αυτή η καταγραφή της εναλλαγής συναισθημάτων, είναι αυτό που με κάνει να τα καταγράφω. Για προσωπική μου χρήση, και όχι μόνο.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Ολυμπιακός-Πανιώνιος 1-0

Σήμερα πήγα στο Καραϊσκάκη (όπως και πέρυσι), και είδα το παιχνίδι ζωντανά. Κατ αρχάς να πω ότι το γήπεδο είναι καταπληκτικό, και η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού πάρα πολύ ωραία. Μπράβο τους, μακάρι εμεί να είχαμε έστω και το μισό από αυτό το πάθος που υπάρχει στην ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη.

Πριν το παιχνίδι, πίστευα πως ο Παμπορίδης θα είναι άθλιος, και ότι ο Ολυμπιακός θα νικούσε εύκολα. Διαψεύστηκα εν μέρει. Ο Ολυμπιακός ήταν μετριότατος, και δεν υπήρχαν φάσεις για να δείξει ο Παμπορίδης την αγάπη του στον Πανιώνιο, εκτός του «ασήμαντου» θέματος ότι η μισή ομάδα μας λογικά θα καταλήξει στο νοσοκομείο, και δεν βγήκαν οι αντίστοιχες κάρτες... Τουλάχιστον, σφύριζε τα φάουλ. Για Παμπορίδης, κάτι ήταν κι αυτό.

Ο Ολυμπιακός αρχικά κατέβηκε στο γήπεδο λες και αντιμετώπιζε την Άρσεναλ, με μεγαλύτερη προσοχή στην άμυνα του, παρά στο να πιέσει για να βάλει γκολ. Εμείς από την άλλη, χωρίς να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο στο παιχνίδι μας, κυκλοφορούσαμε την μπάλα, μέχρι να την χάσουμε με την πρώτη πίεση.
Τέτοιον μέτριο Ολυμπιακό, δεν θα ξαναβρούμε ποτέ στον δρόμο μας, αλλά δυστυχώς, εμείς είμαστε ομάδα με προορισμό την β εθνική, με τον Μπάλαμπαν που σε κάθε περίπτωση δεν είναι ο επιθετικός που θα γίνει ο σκόρερ του Πανιωνίου, με άμυνα χάρτινη, κάθε ενέργεια από το έβδομο-όγδοο λεπτό μέχρι και το εικοστό λεπτό, κατέληγε σε ευκαιρία για τον Ολυμπιακό, εύκολα και χαλαρά, που σε μια από τις συνεχείς αδράνειες των αμυντικών μας, έκανε το 1-0 με τον Ζαϊρί.

Δεν νομίζω ότι η αλλαγή του Ρεκόμπα στο 30 έβλαψε την ομάδα, αντιθέτως θα έλεγα πως οι υπόλοιποι λειτουργούσαν καλύτερα, ίσως γιατί αισθανόντουσαν ότι όσο το σκορ παρέμενε 1-0, υπήρχε ελπίδα, και δεν τα περίμεναν όλα από αυτόν.

Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός σερνότανε στο γήπεδο, και εάν υπήρχε μια ομάδα τύπου Αστέρα Τρίπολης, θα είχε γίνει εύκολα το 1-1 μην πω 1-2. Αλλά εμείς, όποτε κλέβαμε την μπάλα και βγαίναμε στην αντεπίθεση, αντί να ξεχυνόμαστε, κατέληγε η μπάλα σε κάποιον παίκτη μας, που δεν έκανε πάσα, κρατούσε την μπάλα για σουβενίρ, και την έχανε από τους αμυντικούς του Ολυμπιακού, λες και τους είχαν κάνει μάγια. Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι ουδέποτε έχουν δουλέψει τέτοιες φάσεις, δεν ξέρουν τι να κάνουν με την μπάλα, και τι να κάνουν όταν δεν έχουν την μπάλα. Ίσως γι αυτό όταν παίζει ο Ρεκόμπα, τελικά επιχειρεί μόνος του κάποιες ενέργειες απελπισίας, διότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για κάτι άλλο… Λυπάμαι, αλλά σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, βλέπω την πόρτα της β εθνικής διάπλατα ανοιχτή να μας περιμένει.

Θεωρώ μετριότατο παίκτη τον Μπάλαμπαν (από την μέχρι τώρα παρουσία του), ο Νικολάου πάρα πολύ λίγος, όλη η άμυνα είναι για τα μπάζα (μαρκάρουν με τα μάτια), ο δε προπονητής μας κοιμάται με τα τσαρούχια. Ο Κουμουρτζί είχε τοποθετηθεί σε κάποια φάση στην κορυφή της επίθεσης (!!!), δεν φταίει το παιδί, επειδή έχει βάλει κάμποσα γκολ κατά καιρούς, τον χρήσαμε σέντερ φορ. Πάντως από το να βλέπω τον Μπάλαμπαν να ταλαιπωρεί την μπάλα, θα προτιμούσα να βλέπω τον Φανούρη, τον Μανόλο, και άλλα Ελληνόπουλα που θα ιδρώνουν την φανέλα. Αρνητικότατος ήταν και ο Καστελιόνε, δεν μου άρεσε καθόλου. Για τον Μπέλιτς τι να πω, έκανε 1-2 αποκρούσεις, και δεν πίστευα στα μάτια μου. Βέβαια, το σκορ δεν το κράτησε αυτός στο 1-0, αλλά η αστοχία των Ολυμπιακών, ο ανεκδιήγητος Ντιόγκο, και η αδιαφορία τους γενικότερα.
Ο Ριέρα ήταν φιλότιμος, αλλά μόνος του τι να σου κάνει, και ο δε Ουέλιγκτον Μπαρόνι μου άρεσε.

Αυτό που μου έμεινε έκανε μεγάλη εντύπωση, είναι η παντελής απουσία των μπάτσων, πριν και μετά τα τουρνικέ. Κανένας δεν μας έψαξε, για κέρματα, για αναπτήρες κλπ. Ούτε πέρυσι είχε μπάτσους, αλλά το είχα θεωρήσει συμπτωματικό. Ρώτησα τους τριγυρνούς και μου είπαν ότι ποτέ δεν υποβάλλονται σε σωματικό έλεγχο. Αλήθεια, γιατί κάθε φορά που εμείς πάμε στο γήπεδο, τραβάμε αυτό το ξεφτίλισμα? Είναι θέμα αστυνομίας, ή θέμα Πανιωνίου? Αυτοί είναι άνθρωποι, κι εμείς ζώα?

Μου άρεσαν επίσης τα προγράμματα που ήταν μοιρασμένα σε κάθε θέση του γηπέδου, προγράμματα παρόμοια (ή και καλύτερα) με τα περσινά μας, φέτος σε εμάς, παρατάνε κούτες με κάτι δισέλιδα φτηνοπρογράμματα, ενδεικτικό της φτήνιας και την νοοτροπίας που έχει αλλάξει, σε σχέση με πέρυσι. Πέρυσι μοιράζανε μπλουζάκια σε παιδιά, καπελάκια μερικές φορές κλπ. Πρόπερσι πολλά περισσότερα. Φέτος, είναι σαν να προετοιμάζονται για την β εθνική που μας περιμένει από του χρόνου.

Την επόμενη εβδομάδα, την Δευτέρα, παίζουμε εντός έδρας στις 5 παρά 15 για άλλη μια φορά. Προφανώς και που μας αφήνουν να παίζουμε στην α εθνική, χάρη μας κάνουν!!! Γιατί εμείς παίζουμε συνέχεια τέτοια ώρα? Παίζουμε με τον Ατρόμητο, μετά υπάρχει διακοπή για ένα Σαββατοκύριακο, και μετά εκτός έδρας με τον Ηρακλή, και μετά εντός με τα Γιάννενα. Εάν δεν πάρουμε τουλάχιστον 2 νίκες στα εντός, είμαστε τελειωμένοι. Η ομάδα μέσα στον Οκτώβριο πρέπει να βρει τον δρόμο της. 5η αγωνιστική, με 2 βαθμούς, δεν είναι αυτό που αξίζει στην ιστορία μας.

Υ.Γ.Ποιο ήταν ακριβώς το πειθαρχικό παράπτωμα του Σκούφαλη? Εάν είπε για παράδειγμα ότι ο Φερέρα είναι μαλάκας, μπράβο του, κι ας τιμωρήθηκε.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Παμποριδης

Καλά, πλάκα μας κάνουν? Ο Παμπορίδης είναι διαιτητής αύριο με τον γαύρο? Αυτός ο καραγκιόζης? Ο χασάπης μας, τόσες και τόσες φορές? Έ ρε τσόντα αύριο, 6-0 και με 9 θα τελειώσουμε το μάτς, κόκκινη ο Κουμου και ο Ρεκόμπα. Να κατεβάσουμε σε ένδειξη διαμαρτυρίας τα δεύτερα, να χάσουμε αλλά να κρατήσουμε την αξιοπρέπεια μας.



Πρόπερσι, μας είχα καθαρίσει μέσα στην Νέα Σμύρνη, με 0-4, όχι φάουλ, ούτε πλάγιο δεν σφύριζε υπερ μας. Θυμάστε το σύνθημα Παμπορίδη είσαι τρέλα, είσαι τρέλα με την κόκκινη φανέλα... Μας άφησε με 10 παίκτες από το 25, με ανύπαρκτο πέναλτυ, που ξεκινάει από επιθετικό φάουλ του Τζώρτζεβιτς και ο Μπερτέ βρίσκει μπάλα, αλλά φυσικά ο σπήκερ βλέπει πόδια...

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

μαύρα σύννεφα

στον ουρανό της Νέας Σμύρνης... Πότε θα κάνει ξαστεριά?




Λέτε η ανάσταση να αρχίσει στο Καραϊσκάκη, που θα μας θεωρούν πεθαμένους και θα μας υποτιμήσουν?

για να μην ξεχνάμε:

πέρυσι στην Τούμπα, το πέναλι που δεν καταλογίστηκε στο 0-0 υπερ μας, καθώς και το πέναλτι που είδε ο Παμπορίδης, και χάρη σε αυτό έγινε το 1-0. Δεν θυμάμαι τότε να διαμαρτυρήθηκαν οι ΠΑΟΚτσήδες.

λέηζερ και σφυρίχτρες

στο παιχνίδι με τον Αστέρα, πρωτοεμαφανίστηκε λέηζερ στο γήπεδο του Πανιωνίου, και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, σφυρίχτρα.

Παρακαλώ τους φίλους που προσπαθούν να βοηθήσουν την ομάδα, είτε με σφυρίγματα που θα μπερδέψουν τους αντιπάλους, είτε στραβώνοντας τους με λέηζερ, να σταματήσουν αυτήν την τακτική. Ας μην γινόμαστε ίδιοι με τους κάφρους τους γαύρους, τους βάζελους, κλπ.

Η ομάδα χρειάζεται τα τραγούδια μας, τις ιαχές μας, την υπομονή μας, την παρουσία μας. Δεν χρειάζεται κλεψιές και πουστιές.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

0-0 με τον ΠΑΟΚ

Σήμερα παίξαμε καλύτερα, παίζαμε σαν ομάδα, με γραμμές, με υπομονή, με μυαλό στην άμυνα. Δεν παίξαμε παιχνίδι που να βγάζει μάτια, αλλά σε σχέση με όλα τα προηγούμενα, είμασταν εμφανώς καλύτεροι. Καλύτεροι κι από τον ΠΑΟΚ, αλλά δεν μπορέσαμε άλλη μια φορά να σκοράρουμε. Στο πρώτο ημίχρονο είχαμε από ένα δοκάρι. Στο δεύτερο, ο ΠΑΟΚ έβαλε ένα γκολ, που για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα στο γήπεδο γιατί ακυρώθηκε. Θα το δω αργότερα στην τηλεόραση, αλλά... από πρώτη ματιά, έχω την εντύπωση πως κάτι κατάλαβαν λάθος, διαιτητής και επόπτης. Δεν είδα τίποτα παράτυπο, μαλακία του Μπέλιτς που έδωσε πάσα πάρε βάλε στον παίκτη του ΠΑΟΚ, που σκόραρε.

Στο καπάκι, αποβλήθηκε ο Παπάζογλου για αντιαθλητικό φάουλ. Ο συγκεκριμμένος παίκτης θα έπρεπε να ντρέπεται να παίζει επικίνδυνα και αντιαθλητικά, διότι ο ίδιος υπήρξε θύμα από αντιαθλητικό φάουλ, όταν ήταν παίκτης του Άρη.

Εμείς με 11 και ο ΠΑΟΚ με 10, ο ΠΑΟΚ πίεσε πολύ περισσότερο, και είμασταν αδύναμοι να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα παίκτη.

Ο Γκαρσία, είναι μεγάλος αλήτης, και θα έπρεπε να αποβάλλεται σε κάθε παιχνίδι, και στο συγκεκριμμένο. Την γλύτωσε ο χασάπης με κίτρινη, σιγά μην απόβαλε και δεύτερο παίκτη του ΠΑΟΚ ο Κύρκος.

Τέλος πάντων, με την βοήθεια του διαιτητή, κρατήσαμε το μηδέν, μηδέν και στην επίθεση, και έχουμε 2 βαθμούς μετά από 4 παιχνίδια, τα 3 εντός, και με αντιπάλους τον Εργοτέλη, τον Αστέρα, τον Λεβαδειακό και τον ΠΑΟΚ στα σημερινά του χάλια.

Για να δούμε... στην διάρκεια της χρονιάς, με Εστογιάνωφ να επιστρέφει, με Ρεκόμπα αν παραμείνει κεφάτος, με το δέσιμο της ομάδας, ίσως έρθουν καλύτερες ημέρες.

Οι οπαδοί συγκλονιστικοί, δεν σταμάτησαν να τραγουδούν.

Ο μόνος αρνητικός παίκτης του Πανιωνίου, κατά την γνώμη μου, ήταν αυτός ο Μπάλαμπαν. Αυτός ο τύπος, είτε είναι εντελώς παλτό, είτε είναι ντεφορμέ. Θα ήταν καλύτερα να δοθεί περισσότερος χρόνος στον Σίμωση, που είναι νέο παιδί, με μέλλον. Εαν συνέλθει ο Μπάλαμπαν, ας παίξει, αλλιώς ας προστατευτεί στον πάγκο.

Τερματοφύλακα πότε θα πάρουμε? Ο Μπεθέρα αξίζει τίποτα? Ο Ανδριόλας? Πάντως με Μπέλιτς στο τέρμα, δεν έχουμε πολλές ελπίδες.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

με Εστογιάνωφ με τον ΠΑΟΚ?

Πότε πρόλαβε? Ελπίζω να μην μπει ανέτοιμος, και τον χάσουμε για κάνα δυο μήνες ακόμα!!! Και ο Σμόγιε, τραυματίας δεν ήταν κι αυτός?

Ολοκληρώθηκε η απογευματινή προπόνηση της ομάδα του Πανιωνίου, η οποία έγινε στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης.
Αμέσως μετά το τέλος της προπόνησης ο Εμίλιο Φερρέρα ανακοίνωσε την αποστολή της ομάδας η οποία αποτελείται από τους:

Μπέλιτς, Ανδριόλας, Μανιάτης, Γουέλιγκτον, Λάτκα, Σιόβας, Κοντοές, Τζαβέλλας, Σμόγιε, Νικολάου, Καστελιόνε, Σκούφαλης, Κούκετς, Γουνδουλάκης, Κουμορτζί, Σίμωσης, Ρεκόμπα, Μπάλαμπαν, Ριέρα, Εστογιάνοφ.

Τιμωρία?

Η συμπεριφορά των οπαδών τους στα παιχνίδια της 4ης αγωνιστικής οδήγησε την πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας να καλέσει σε απολογία τις ΠΑΕ ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Πανιώνιο και ΠΑΟΚ για την προσεχή Πέμπτη (24/9) στη 1 το μεσημέρι.

Αναλυτικά κλήθηκαν σε απολογία:

- ΠΑΕ ΑΕΚ, για την συμπεριφορά των φιλάθλων της στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα.

- ΠΑΕ Παναθηναϊκός, για την συμπεριφορά των φιλάθλων της στον αγώνα με τον Αρη.

- ΠΑΕ Πανιώνιος, για υβριστικά συνθήματα των φιλάθλων της στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης.

- ΠΑΕ ΠΑΟΚ, για υβριστικά συνθήματα των φιλάθλων της καθώς επίσης και για την συμπεριφορά τους στον αγώνα με τον Ολυμπιακό.

-----------------------

Τι κάναμε ρε παιδιά?
Βρίσαμε λίγο τον διαιτητή.
Τι θα έπρεπε να κάνουμε? Να του πούμε μπράβο, που σφύριζε άλλα αντ άλλων? Δυο φάουλ να μην σφυρίξει υπερ σου, και να βγουν οι αντίπαλοι σε αντεπίθεση, πόσο θέλει να χάνεις με 0-2 εξ αιτίας του κορακιού? Δυο επιθέσεις να σου κόψει, τι άλλο χρειάζεσαι?

Πότε θα κληθεί σε απολογία το κοράκι, που σφυρίζει κατά βούλησιν?

Λάθη κάνουν όλοι, αλλά φαίνεται ποιός κάνει λάθος, και ποιός είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Μην βλέπετε ότι με τα χάλια μας, δεν χρειάστηκε να εκτεθεί πολύ ο διαιτητής. Στο δεύτερο ημίχρονο, που είμασταν ξεγραμμένοι, γιατί σφύριζε φυσιολογικά? Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήξερε, και στο δεύτερο έμαθε από διαιτησία?

Δεν είναι ωραίες όλες αυτές οι βρισιές, αλλά τι να γίνει? Υπάρχει γήπεδο στο οποίο δεν βρίζουν? Τον διαιτητή, τους αντιπαλους κλπ. Εδώ εμείς βρίζουμε και τους δικούς μας παίκτες, γιατί να τιμωρηθούμε που βρίζαμε τον κόρακα, και όχι γιατί βρίζαμε τον Φερέρα, ας πούμε?

Όποιος δεν θέλει να ακούει βρισιές, ας πάει στην εκκλησία. Πάω στο γήπεδο με τα παιδιά μου, αλλά όποιος έχει περάσει έξω από δημοτικό σχολείο, όποιος ακούσει πως μιλάνε τα παιδάκια μεταξύ τους στις παιδικές χαρές, δεν θα ακούσει τίποτα καλύτερο από ότι ακούγεται στα γήπεδα. Αυτοί είμαστε, έτσι εκφραζόμαστε. Εαν είχαμε καλύτερη κουλτούρα, αντί για γήπεδο, πολύ πιθανόν να πηγαίναμε στην λυρική.

Εμείς, συμπεριφερθήκαμε άψογα, παρά την πικρία μας. Βρίσαμε λίγο.
Δεν ξέρω ποιά ήταν η συμπεριφορά των Παναθηναϊκών, των Παοκτσήδων και των Αεκτσήδων, αλλά δεν βλέπω να εγκαλούνται για βρίσιμο... Θέλετε να πείτε κυρίες και κύριοι αρμόδιοι ότι εκεί δεν ακούστηκαν βρισιές? Ρε Μπαόκια, με γαλλικά και πιάνο είσαστε εσείς? Πλάκα μας κάνετε? Άλλωστε τινα βρίσουν τον διαιτητή οι Βάζελοι, για το πέναλτυ που έπνιξε στον Άρη να τον βρίζανε? Στο Καραϊσκάκη έχετε πάει ποτέ? Ξέρετε τι ακούει ο διαιτητής κάθε φορά που σφυρίζει οτιδήποτε κατά του Γαύρου?

Εαν αύριο βρίζουμε τον Ζαγοράκη για παράδειγμα, θα τιμωρηθούμε? Μόνο για τον διαιτητή υπάρχει θέμα?

Τα κωλολέηζερ στα γήπεδα, δεν τα βλέπει κανένας?
Κάποιος μαλάκας, είχε και στο δικό μας γήπεδο. Ακόμα κι αν χρειαστεί να φάω ξύλο, εαν δω κάποιον με λέηζερ, εγώ θα φωνάξω πρώτος τους μπάτσους. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι χειρότερο, από αυτά τα κωλολέηζερ. Μου προξενεί αηδία αυτή η κατάσταση, και ελπίζω να μην γίνει συνήθεια και σε δικούς μας ανεγκέφαλους.

δεν διεκδικώ τον τίτλο...

του αλάνθαστου ή του πιο έξυπνου, αλλά εμένα με έπεισε αρκετά ο κύριος Τσακίρης, αν και έχω πολλά ερωτηματικά:

ΔΗΛΩΣΗ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΤΣΑΚΙΡΗ

Ξεκινώ υπενθυμίζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις μου τον Ιούνιο του 2006 όταν και αγόρασα την ΠΑΕ [παράρτημα 1]. Οι δηλώσεις αυτές αποτελούσαν και το πλάνο 5ετίας, το οποίο και σήμερα ασπάζομαι.

Ανέκαθεν παραδεχόμουν και δημόσια ότι δεν γνώριζα αρχές διοίκησης ποδοσφαιρικής ομάδας. Γι αυτόν τον λόγο και εμπιστεύτηκα τα στελέχη μου και ιδίως τον πρώην προπονητή Έβαλντ Λίνεν. Η αρχή μου ήταν ότι δίνω μεγάλη ελευθερία σε ανθρώπους που είναι επαγγελματίες του χώρου (άρα αξιωματικά γνώστες του αντικειμένου τους) να κάνουν την δουλειά τους, δεν επεμβαίνω, τους στηρίζω μέχρι και τελευταία στιγμή πριν αποφασίσω να τους αντικαταστήσω εάν και εφόσον κρίνω πως απέτυχαν.

Φθάνοντας τις αρχές του 2007 αποφάσισα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου σαιζόν στην διοίκηση και ότι στο τέλος της σαιζόν θα αποχωρούσα από τα διοικητικά. Κυρίως διότι φθειρόταν η αξιοπρέπειά μου σαν άνθρωπος (είχαν μεσολαβήσει τα γεγονότα μετά το 1-3 με ΟΦΗ) αλλά και γιατί είχαν πλέον επίγνωση του πόσο μικρή επιρροή είχα επί του αποτελέσματος και πόσο ακραίες καταστάσεις αυτά δημιουργούν. Ήταν μία ρουλέτα, της οποίας το κόστος της αποτυχίας (αναφέρομαι καθαρά στο ψυχολογικό και όχι στο οικονομικό) αρνούμουν να συνεχίσω να το πληρώνω.

Απουσία οποιουδήποτε αγοραστή, δοκίμασα λοιπόν να αποχωρήσω αφήνοντας την προεδρία στον κ. Γαλλή τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Του άφησα πλήρη ελευθερία εκτός από την απομάκρυνση των κ.κ. Μαυρόπουλου & Τσέλιου. Αυτό δεν έγινε για να ασκώ έλεγχο μέσω αυτών, αλλά για λόγους προσωπικής φιλίας και στήριξης. Μέχρι σήμερα δεν είμαι σίγουρος εάν αυτός ο περιορισμός ήταν ο λόγος που απέτυχε αυτό το σχήμα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ανακατευόμουν στην διοίκηση μέσω αυτών.

Εν πάση περιπτώση, φθάσαμε στο φιάσκο της συνεδρίασης του Δ.Σ. τον Δεκέμβριο του 2008, όπου παραιτήθηκε ο κ. Γαλλής και εξελέγη πρόεδρος ο κ. Μαυρόπουλος. Τα γεγονότα αυτά ήταν ενάντια με τις επιθυμίες μου. Η παρέμβασή μου ήταν μονόδρομος και την είχα και προαναγγείλει άλλωστε σε περίπτωση που θα παραιτείτο είτε ο κ. Γαλλής, είτε οποιοδήποτε άλλο μέλλος του ΔΣ. Πίστευα ότι μόνο γύρω από το πρόσωπό μου θα μπορούσε να επέλθει ενότητα και σεβασμός παικτών και φιλάθλων απέναντι στην διοίκηση. Παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζω τις αδυναμίες μου, όπως βλέπετε, μέχρι και τώρα θεωρώ σωστή εκείνη την απόφαση.

Αναλαμβάνοντας λοιπόν τη διοίκηση της ΠΑΕ τότε, θεωρούσα τα κακώς κείμενα που παρέλαβα ότι οφείλονταν σε άλλους. Ανακάλυψα πάρα πολλά τραγικά λάθη στην κατάσταση που κληρονόμησα (48 επαγγελματικά μακροετή & οικονομικά «βαριά» συμβόλαια, 37 δανεικοί παίκτες, συμβόλαια μη κατατεθειμένα στην ΕΠΟ, οικονομικές σπατάλες στην διαχείριση, ανύπαρκτο σύστημα σκάουτιγκ, υποδομές κοντά στο μηδέν, απουσία εσωτερικού κανονισμού, κακό κλίμα, απειθαρχία, χαλαρότητα, κλπ, κλπ). Παρά το γεγονός ότι απομάκρυνα σχεδόν όλους όσους είχαν ευθύνες για όλα αυτά, δεν ήθελα να κάνω καμία δήλωση πριν το τέλος της σαιζόν και εργάστηκα αθόρυβα προσπαθώντας να συγυρίσω την ΠΑΕ.

Σταδιακά από τότε, με αλλαγές σε όλα τα επίπεδα (διοίκηση, προπονητής, παίκτες, στελέχη), φτάσαμε στον αγιασμό τον Ιούνιο του 2009, να έχουμε το ποδοσφαιρικό τμήμα οργανωμένο κατά 80% στο δικά μου πρότυπα, με βάση το 5ετές πλάνο που είχα πρόγραμμα από τον Ιούνιο του 2006 που αγόρασα την ομάδα και την ευθυγράμμισα όπου νόμιζα ότι είχαμε παρεκκλίνει.

1. Κρατήσαμε τους 4 από του 5 πρωτοκλασάτους παίκτες (Τσίνο, Λόλο, Κουμο, Μανιάτη) και στη θέση του Μάκου φέραμε παίκτη αρχηγό ομάδας Α’ Εθνικής Αργεντινής με 150 παιχνίδια τα τελευταία 5 χρόνια.
2. Ιδιαίτερα για τον Λόλο, αγοράσαμε τα δικαιώματα του, όπως επίσης και του Ριέρα, δύο παίκτες οι οποίοι ήταν περιζήτητοι στο ελληνικό πρωτάθλημα..
3. Έλειπε φορ, φέραμε τον Μπόσκο, 40 φορές διεθνή Κροάτη με 85 γκολ σε 170 ματς, σε Βέλγιο & Κροατία.
4. Μικρύναμε το ρόστερ στους 27 παίκτες αντί 48, πληρώνοντας μεγάλες αποζημιώσεις σε αυτούς που αποχωρίσανε (λόγω των υψηλών συμβολαίων τους), γεγονός που μας εμπόδισε να αποκτήσουμε 1-2 ακόμα «πρωτοκλασάτους» παίκτες.
5. Εισάγαμε νέους και εξελίξιμους παίκτες, με σκοπό όχι μόνο να συνεχίσουμε την Πανιώνια παράδοση ανάδειξης νέων παικτών (η οποία είχε παγώσει τα τελευταία 3 χρόνια), αλλά και για εξασφάλιση μελλοντικής οικονομικής επιβίωσης της ΠΑΕ (μικρότερα συμβόλαια + μεταπωλητική αξία).
6. Το ρόστερ στήθηκε με γνώμονα να υπάρχει ισορροπία, με βάση τόσο το σύστημα (4-4-2), όσο και την πολιτική συνδυασμού εμπειρίας και νέων παικτών (περίπου 2 παίκτες σε κάθε θέση).
7. Μειώσαμε το περσινό μπάτζετ κατά 4 εκατομμύρια (από 12,5 σε 8,5 εκ.) και απέχουμε πλέον μόνο 2,5 εκ (που είναι το φετινό μας άνοιγμα) από το να είμαστε επιτέλους, οικονομικά αυτόνομοι.
8. Όλα έγιναν εγκαίρως και με πλήρη συνεργασία αυτών που πρέπει (Πρόεδρος, Τεχνικός Δ/ντης, Προπονητής).
9. Αναδιοργάνωση των Ακαδημιών. Με πρώτα αποτελέσματα τη συμμετοχή 8 νεαρών παικτών μας στις αντίστοιχες Εθνικές ομάδες. ( 1 Ελπίδων, 3 Νέων και 4 Παίδων).
10. Συνεργασία με σύλλογο της Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Και πολλά άλλα.

• Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι ο σχεδιασμός που έχω κάνει μαζί με τους συνεργάτες μου, είναι αρκετά σωστός.
• Πίστευα και πιστεύω ότι στην ποιότητα του ρόστερ που έχουμε. Μακάρι να μπορεί ο ΠΓΣΣ να σηκώνει οικονομικά τέτοιου επιπέδου παίκτες και στο μέλλον, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί.
• Πίστευα και πιστεύω στις ικανότητες του προπονητή.
• Πιστεύω στη διάθεση και στις προθέσεις των περισσοτέρων στελεχών και υπαλλήλων, όχι ακόμα στις ικανότητες τους, αλλά αισιοδοξώ για τη βελτίωση τους.
• Εξακολουθώ και σήμερα να έχω την στήριξη και την πίστη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Πανιωνίων.

Γνωρίζω ότι πολλοί Πανιώνιοι ζητούν την απομάκρυνση του προπονητή. Πρώτον, διαφωνώ καθώς αρνούμαι στον εαυτό μου να μπω σε λογική απόλυσης μετά από μόλις 3 παιχνίδια και να συνεχίσω να σας μιλάω για 5ετή πλάνα. Δεύτερον και να συμφωνούσα, αποτελεί προσωπική μου επιλογή, άρα δικό μου σφάλμα και θα έπρεπε αυτοί που ζητούν την απομάκρυνση του να θεωρούν δεδομένο ότι θα το επαναλάβω και με την επιλογή του όποιου αντικαταστάτη του.

Δεν μπορούν να γίνουν μεταγραφές πριν τον Ιανουάριο, αλλά και τον Ιανουάριο θα επιθυμούσα μόνο μία, το πολύ, διορθωτική κίνηση σε παίκτη πρώτης γραμμής. Σε καμία περίπτωση δεν ασπάζομαι ούτε κατά το ελάχιστο τις ισοπεδωτικές απόψεις περί αλλαγής τετράδων και πεντάδων παικτών. Οι ίδιοι που εκφράζουν αυτές τις απόψεις θα έπρεπε να αναρωτηθούν εάν θα αντάλλαζαν το ρόστερ μας με τους αντιπάλους μας. Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι το ρόστερ είναι πλήρες, αλλά σας λέω ότι οι οικονομικές μου δυνατότητες είναι υπέρ πλήρεις (αφού για να στηριχθεί το φετινό μπάτζετ πρέπει να βάλω 2,5 εκ. ευρώ περίπου). Το ποσό αυτό, με βάση τα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα, είναι τεράστιο και δεν μπορεί ούτε να αυξηθεί, αλλά ούτε καν να επαναληφθεί και του χρόνου. Αλλά …Πανιώνιος είμαστε και όχι Μπαρτσελόνα. Πότε είχαμε πλήρες ρόστερ σε όλες τις γραμμές από το 1971 και μετά;;;

* Επειδή βλέπω και αισθάνομαι ότι η ομάδα μας νοσεί, και ότι καλούμαι εγώ σαν Πρόεδρος να λάβω άμεσα και δραστικά μέτρα για να αναρρώσει.

* Επειδή ταυτόχρονα όμως, υπερασπίζομαι όλον τον σχεδιασμό που, επαναλαμβάνω, είναι κατά 80% στα μέτρα μου.

* Επειδή είθισται ένας Πρόεδρος σε αυτή τη στιγμή να βγει και να πει «ότι ξέρουμε τι φταίει και θα λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα που χρειάζονται για να αλλάξει άμεσα η εικόνα», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι για ελάχιστες αποφάσεις στο ποδόσφαιρο μπορείς να είσαι εκ των προτέρων σίγουρος ότι είναι σωστές (ή λάθος), πριν γίνουν πράξεις…

* Επειδή ενώ οι περισσότεροι πιστεύετε ότι έχω χάσει τον ενθουσιασμό μου και δεν ασχολούμαι όσο θα έπρεπε και πως εάν ασχοληθώ όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, η αλήθεια είναι δυστυχώς ότι και ασχολούμαι και παλεύω και προσπαθώ και ότι αυτό που βλέπετε είναι δικό μου, περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου.

* Επειδή ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται, αλλά είμαστε σε φουρτούνα εδώ και 8 μήνες με εμένα καπετάνιο και ακόμα πλέουμε στα 8 μποφόρ...

* Επειδή ενώ δέχομαι να χάσω πολλά λεφτά στο ποδόσφαιρο αλλά όχι τις αρχές μου, αρνούμαι να κρυφθώ πίσω από προπονητές, παίκτες, τεχνικούς διευθυντές, τύχη, διαιτησίες και κάφρους .

* Επειδή έχουμε χάσει κάθε μέτρο και ο λόγος γι αυτό είναι ότι είμαι εγώ Πρόεδρος...

* Επειδή αυτοί που πιστεύουν σ’ εμένα μπερδεύουν τα λεφτά μου και τις καλές μου προθέσεις με τις ικανότητές μου να διοικώ μια ΠΑΕ.

* Επειδή η «Σμύρνη είναι ομάδα ιστορική και…» εγώ όμως το ξέρω καλά….

Εάν λοιπόν κάποιο κεφάλι πρέπει να «κοπεί» στην 3η αγωνιστική, αυτό είναι το δικό μου και κανενός άλλου.

Καλά θα κάνουν λοιπόν οι φίλαθλοι, να στρέφουν το θυμό τους εκεί που πρέπει, δηλαδή σε εμένα. Σε αντίθεση με το τι πιστεύουν κάποιοι, όσον αφορά τη «μηδενική ανοχή» μου σε ότι αφορά την κριτική στο πρόσωπο μου, ξεκαθαρίζω ότι αυτό ισχύει μόνο στον Κωνσταντίνο τον Πανιώνιο, τον έναν από εσάς και στις προθέσεις που αυτός έχει για να βοηθήσει το σύλλογο μας. Όμως, όσον αφορά τις ικανότητες μου να διοικήσω μία ΠΑΕ, τότε είμαι απόλυτα δεκτικός σε οποιαδήποτε κριτική, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι πιο αυστηρός κριτής από εμένα τον ίδιο δεν υπάρχει. Παράλληλα είμαι και δίκαιος κριτής των άλλων και με βάση αυτό, θα γίνουν αυτά που χρειάζονται για να αποκτήσει ο Πανιώνιος την εικόνα που όλοι θέλουμε.

Όταν πήρα την ομάδα, έθεσα ένα πενταετές πλάνο, το οποίο λόγω της ανύπαρκτης επικοινωνιακής μου πολιτικής τα τελευταία χρόνια και λόγω της εξόδου της ομάδας στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καταφέραμε να το ξεχάσουμε τελείως. Μακάρι να σας το υπενθύμιζα μετά από 3 νίκες και όχι σήμερα. Αντιλαμβάνομαι το «κακό timing», αλλά η κατάσταση είναι τέτοια που θεωρώ επείγον να ξανατονίσω ποιοι είναι οι στόχοι (μιλάω για στόχους και όχι όραμα, καθώς το όραμα ξεφεύγει από τα αγωνιστικά πλαίσια της ΠΑΕ και το οποίο δεν είναι της παρούσης). Στόχοι από τους οποίους «εκτροχιαστήκαμε» όλοι (και εγώ μαζί), αλλά που είναι πλέον αναγκαιότητα να επανέλθουμε…

Το να εισακούσω κάποιους που ζητάνε να ριχθούν κορμιά στο «λάκκο των λεόντων», είναι ότι πιο εύκολο και βολικό για εμένα που με αυτό τον τρόπο βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω... Δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η σωστή νοοτροπία για κάποιον που ηγείται. Αντιθέτως πιστεύω ότι έχουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, όλοι μαζί (αναφέρομαι σε διοίκηση, τεχνικό τημ, παίκτες και όχι σε φιλάθλους) να φτιάξουμε κάτι πολύ όμορφο. Εξάλλου αυτό πίστευαν και οι 2500 που αγόρασαν διαρκείας με αυτόν τον προπονητή, αυτό το ρόστερ και αυτή τη διοίκηση. Η προσπάθεια για τον Πανιώνιο είναι συνεχής και σίγουρα δεν θα εξαρτηθεί από το τι θα κάνουμε τις αμέσως επόμενες αγωνιστικές.


Υ.Γ. Το καλοκαίρι πιστέψατε σε αυτό που πάμε να φτιάξουμε φέτος και σε εμένα τον ίδιο. Όσους, για τον οποιονδήποτε λόγο, τους απογοητεύσαμε, ή περίμεναν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που βλέπουν, δεν είναι ντροπή να έρθουν και να ζητήσουν την επιστροφή των χρημάτων τους για τα διαρκείας. Αυτό το λέω επειδή το αισθάνομαι ειλικρινά, για να είμαι εντάξει απέναντι σας και όχι σαν προσπάθεια να σας «φιμώσω». Πιστεύω όμως ότι για τους περισσότερους από εσάς, όπως και για μένα, ο Πανιώνιος και η αγάπη μας γι αυτόν, δεν μετριέται σε Ευρώ και συνεπώς δεν περιμένω ουρές για ακύρωση των διαρκείας…

Σχόλιο:
Εγώ δεν συμφωνώ με αποδοκιμασίες και με φασαρίες, ιδίως όταν πιστεύω ότι γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια, έστω κι αν έγιναν και θα γίνουν πολλά λάθη.
Οι αποδοκιμασίες δεν θα φέρουν ηρεμία στην ομάδα, ούτε θα μας βοηθήσουν να χαρούμε για καλύτερο θέαμα και καλύτερα αποτελέσματα.
Πρέπει να αλλάξει η ψυχολογία, να ηρεμήσουν οι παίκτες, η τεχνική ηγεσία και η διοίκηση της ομάδας, και να εργαστούν σκληρά για να αλλάξει το κλίμα και η εικόνα της ομάδας. Παίκτες καλούς έχουμε, νέα Ελληνόπουλα με ταλέντο, έμπειρους ξένους και ικανούς να κάνουν κάτι παραπάνω, φέτος βλέπουμε έναν πολύ φιλότιμο Ρεκόμπα που προσπαθεί με όλες τους τις δυνάμεις, με τον Αστέρα τον είδα με τα μάτια μου να τρέχει και να γυρίζει στην άμυνα πρώτος (!!!) στο τέλος του αγώνα, θα σπάσει η γκαντεμιά και θα χαμογελάσουμε κι εμείς...
Υπομονή και στήριξη χρειάζεται η ομάδα. Από εμένα, θα την έχει.

Αλλά πέραν της γκαντεμιάς, που την θεωρώ αναμφισβήτητη, το ποδόσφαιρο μοιάζει πιο πολύ με τάβλι παρά με σκάκι, και στο τάβλι ο καλύτερος εν τέλει κερδίζει, ιδίς όταν μίλάμε για πολλά παιχνίδια και όχι για ένα και μοναδικό.

Κύριε Τσακίρη, γιατί περιμέναμε 2 χρόνια να ξε-τραυματιστεί ο Λουρένσο, και μόλις πάτησε στα πόδια του, τον διώξαμε? Σε τι είναι καλύτερος ο Όμο από τον Μπερτέ? Το παλτό ο Μπάρκογλου, έφτασε ήδη στα 3 γκολ, εμείς ποιός έχουμε σαν σκόρερ? Γιατί δεν ενισχύθηκε το κέντρο και η άμυνα, ενώ είναι φανερό εδώ και 3 χρόνια ότι η ομάδα πάσχει εκεί, και ενώ είχαμε καλή επιθετική γραμμή, τώρα δεν μπορούμε να βάλουμε ούτε μισό γκολ ανά παιχνίδι?

Τέλος πάντων, εαν την Τετάρτη νικήσουμε τον ΠΑΟΚ, δεν θα έχουν λυθεί δια μαγείας τα προβλήματα, ούτε θα καταστραφούμε περισσότερο από ότι είμαστε σήμερα εαν χάσουμε... Δεν κλαίω τα 4 διαρκείας που πήρα, για εμένα και 3 από τα 5 παιδιά μου, έτσι κι αλλιώς θα τα πλήρωνα λίγα λίγα σε εισητήρια, στενοχωριέμαι μήπως τα παιδιά μου γυρίσουν την πλάτη στον Πανιώνιο, από τις συνεχείς αποτυχίες. Θυμάμαι, όταν ήμουνα εγώ στο σχολείο, γελούσαν όλοι μαζί μου που δεν ήμουνα οπαδός κάποιου "μεγάλου", αλλά μια στις τόσες, γελούσα κι εγώ, όταν οι "μικροί" δείχναμε τα δόντια μας, και ρίχναμε και κάποια δαγκωνιά, που τους έτσουζε... Πότε θα χαμογελάσουν τα παιδιά μου?

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Πανιώνιος-Αστέρας Τρίπολης 1-3

Με τέτοια αποτελέσματα, σύντομα θα βρεθούμε στην β εθνική.
Την πρώτη φορά στο πέμπτο λεπτό, που πέρασε ο Αστέρας την σέντρα, 0-1.
Μετά από αυτό, είχαμε καθολική υπεροχή, παίζαμε μονότερμα, χάσαμε ευκαιρίες, είχαμε δοκάρι σε βολίδα του Ρεκόμπα, και μετά το 30, ξαναπέρασε ο Αστέρας την σέντρα, και 0-3 με συνοπτικές διαδικασίες.
Καμμία αλλαγή στην τακτική στο δεύτερο ημίχρονο, καμμία αλλαγή σε παίκτες, και στο τέλος, αφού άλλαξε 2 αμυντικούς (!!!) μετά το 70, έβγαλε τον ΣΚούφαλη κι έβαλε τον Κούκετς στο 85!!!
Εκείνη την στιγμή, άρχισε να χτυπάει η καμπάνα του Άγιου Αντρέα, και… το σύνθημα των πάνθηρων ήταν το μόνο που έκφραζε τα συναισθήματα όλων μας:

Για ποιόν χτυπάνε οι καμπάνες? (δις)
Εμίλιο Φερέρα!!! (δις)

Το γκολ της τιμής, το έβαλε ο Όμο.
Ένα είναι βέβαιο: Εάν δεν αλλάξει κάτι, σύντομα, θα δυσκολευτούμε να σωθούμε. Ήδη μετράμε μια εκτός έδρας ήττα από τον Λεβαδειακό, ήττα εντός από τον Αστέρα, και ισοπαλία εντός με τον Εργοτέλη. Από ποιόν θα πάρουμε βαθμούς? Από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ?
Τα περιθώρια είναι πολύ στενά.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

βαριές ήττες

του Βάζελου και της ΑΕΚ στο ΟΥΕΦΑ, ο Βάζελος 1-3 από την Γκαλατά, και η ΑΕΚ 4-0 από την Εβερτον.

Η κακή φυσική κατάσταση, η ανυπαρξία τακτικής, οι περιπατητές παίκτες που μαζεύονται στην Ελλάδα για να τα πάρουν, είναι λίγες από τις αιτίες για το χάλι που περιορίζουν τις ελληνικές ομάδες.

Βάλτε Ελληνόπουλα, ρε καραγκιόζηδες, ένας ανύπαρκτος Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι εναντίον της Άλκμαρ εξ αιτίας του Τοροσίδη. Γιατί να παίζουν οι διάφοροι βουτηχτές τύπου Ντιόγκο, και όχι οι διάφοροι Μήτρογλου?

Ας βολευτούμε και εμείς με τον Μπάλαμπαν, κι ας χάνουμε από τον Λεβαδειακό με γκολ του Μήτρογλου, του πρώην παίκτη μας.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

μας έχεις λείψει απελπιστικά...

Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή του Φαμπιάν Εστογιανόφ στο ομαδικό πρόγραμμα προπονήσεων και κατ' επέκταση στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του Πανιώνιου έχει ξεκινήσει, καθώς ο επικεφαλής του ιατρικού επιτελείου, κ. Κατσιαφαράκης, άναψε το «πράσινο φως» για το τελικό στάδιο της αποκατάστασής του.

Στο μεταξύ, οι ποδοσφαιριστές ζήτησαν από την διοίκηση να μεταφέρει στους φιλάθλους τις ευχαριστίες του αναφορικά με την στήριξή τους.

Ο αγαπημένος «Λόλο» της κερκίδας επανεξετάστηκε από τον κ. Κατσιφαράκη, ο οποίος αποφάσισε πως είναι έτοιμος να περάσει στο τελικό στάδιο της αποθεραπείας του.

Το βάρος πέφτει πλέον στον γυμναστή της ομάδας, οποίος θα αναλάβει την βελτίωση της φυσικής του κατάστασης και την ενδυνάμωση του Ουρουγουανού.

Το όλο πρόγραμμα αναμένεται να διαρκέσει δύο εβδομάδες, γεγονός που σημαίνει ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων, ο Εμίλιο Φερρέρα θα έχει στη διάθεση τον Εστογιανόφ τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου.

«Ευχαριστούμε τον κόσμο»

Μετά τη λήξη τόσο του φιλικού, όσο και της πρωινής προπόνησης, στα «πηγαδάκια» μεταξύ των ποδοσφαιριστών του Πανιωνίου υπήρχε διάχυτη η στενοχώρια για το ότι χάθηκε ο αγώνας της Λιβαδείας.

Η στεναχώρια αυτή ήταν ακόμη πιο έντονη, όταν η συζήτηση έφθανε στους φιλάθλους που στάθηκαν στο πλευρό της ομάδας.

Οι παίκτες, δήλωναν εντυπωσιασμένοι από την δυναμική παρουσία του κόσμου και όλοι ζήτησαν από τους υπεύθυνους της διοίκησης να μεταφέρουν τις ευχαριστίες τους προς τους φιλάθλους του Πανιωνίου, που έδωσαν το εντυπωσιακό παρών στις κερκίδες της Λιβαδειάς.

«Γι' αυτόν τον κόσμο είμαστε υποχρεωμένοι να τα δώσουμε όλα στους επόμενους αγώνες», έλεγαν οι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ακόμα δεν μπορούν να «χωνέψουν» πως χάθηκαν οι βαθμοί στον αγώνα της Λιβαδειάς.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Λεβαδειακός-Πανιώνιος 1-0

Στο πρώτο ημίχρονο, παίξαμε καλά, απέναντι σε μια ομάδα που δεν έδειχνε ικανή να παίξει καλύτερα, και να διεκδικήσει τίποτα καλύτερο, από το να αμυνθεί για να μην χάσει.
Δυστυχώς, ο Σίμωσης, στην πρώτη του εμφάνιση στο πρωτάθλημα, έχασε μοναδικό τετ α τετ πριν συμπληρωθεί το 20ό δευτερόλεπτο, ενώ η αστοχία των Μπάλαμπαν, του Ρεκόμπα τουλάχιστον σε τρεις περιπτώσεις, στέρησαν στον Πανιώνιο την ευκαιρία να προηγείται. Σε μια αριστοτεχνική εκτέλεση κόρνερ, του Ρεκόμπα, κόντεψε να μπει απ ευθείας γκολ από κόρνερ.
Στο πρώτο ημίχρονο, ο διαιτητής αρνήθηκε 2 περιπτώσεις πέναλτι στον Σίμωση, στην πρώτη περίπτωση τον τράβηξαν πεντακάθαρα από την φανέλα και τον έριξαν, ενώ στην δεύτερη πρόλαβε και τσίμπησε την μπάλα και συγκρούστηκε με τον τερματοφύλακα, και είδε κίτρινη κάρτα για θέατρο, ενώ ο τερματοφύλακας με τον οποίον υποτίθεται ότι δεν υπήρξε επαφή τραυματίστηκε και του παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες. Εάν δεν συγκρούστηκαν και ήταν θέατρο του νεαρού, τότε γιατί τραυματίστηκε ο τερματοφύλακας του Λεβαδειακού? Ο διαιτητής επίσης χαρίστηκε στον Λεβαδειακό σε ένα φάουλ που έγινε στον Μανιάτη, και έπρεπε ο παίκτης του Λεβαδειακού Κόλτζος να δει την δεύτερη κίτρινη φάση. Όλα θα ήταν διαφορετικά εάν έμεναν με 10 παίκτες από το 20 περίπου λεπτό.
Στο πρώτο ημίχρονο, ο Λεβαδειακός είχε μόνο μια ευκαιρία, με τον Μπάρκογλου, που έπιασε μια κεφαλιά από το σημείο του πέναλτι, ξεψυχισμένα όπως συνήθως, αυτό το παιδί έχει όλα τα προσόντα, αλλά είναι παλτό, το φοράγαμε εμείς πέρυσι, τώρα το φοράνε αυτοί.
Το δίκαιο αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου, θα ήταν 0-2 ή 1-3.
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι ευκαιρίες μειώθηκαν, αλλά στο 70 περίπου, μια φάση που δεν ήταν πέναλτι κατά την γνώμη μου, καταλογίστηκε πέναλτι υπέρ μας, αλλά ο Ρεκόμπα το εκτέλεσε νωθρά, και όχι μόνο δεν προηγηθήκαμε, αλλά στην επόμενη φάση έγινε το 1-0 από τον Λεβαδειακό. Τι να πεις? Είναι βέβαιο ότι είναι συνδυασμός ατυχίας και ανικανότητας.
Στο 80φεύγα, αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Κουμουρτζί, που είχε αναιμική συμμετοχή στο παιχνίδι, ίσως γιατί δεν είναι δεξί χαφ όπου επιλέχθηκε να τοποθετηθεί, ενώ εν συνεχεία, ο Μπάλαμπαν έχασε άλλο ένα από αυτά που δεν χάνονται, στο 89. Δεν αξίζαμε τέτοια ήττα. Αν δεν μπορούμε να κερδίσουμε τέτοια παιχνίδια, ποιόν θα κερδίσουμε? Τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό?
Δυστυχώς… Ας ελπίσουμε με τον ερχομό του Ριέρα και την αποθεραπεία του Εστογιάνωφ, να δούμε κάτι καλύτερο. Μέχρι τότε, υπομονή.
Μεγάλη απογοήτευση μέχρι στιγμής η φετινή χρονιά. Κι αν πάρουμε υπ όψιν μας ότι «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται», τότε δεν είναι καλά τα πράγματα.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Ραφίκ Τζιμπούρ

Εαν ο παίκτης αυτός "περισσεύει" από την ΑΕΚ, γιατί δεν τον παίρνουμε πίσω εμείς? Αρκεί να μην κάνει τα ίδια με την άλλη φορά, όταν θέλησε να φύγει, που έπαιρνε τις κάρτες για "εκδίκηση" και έκανε τσαμπουκάδες με κάθε ευκαιρία...