Διανύουμε μια περίοδο που οδεύουμε σε πλήρη κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, όλες οι εργασιακές συμβάσεις είναι υπό επαναδιαπραγμάτευση, και όσοι εργαζόμενοι δεν αποδεχτούν τις νέες συνθήκες, χωρίς αποζημίωση θα χάνουν την δουλειά τους.
Σύμφωνα με όσα λένε οι πρωινές εκπομπές και ο Αυτιάς στον ΑΛΤΕΡ, οδηγούμαστε σε εργασιακό μεσαίωνα.
Αναρωτιέμαι εάν τα νέα μέτρα, τα νέα ήθη και οι νέες συνθήκες εργασίας στην χώρα μας, άραγε θα έχουν εφαρμογή και στους ποδοσφαιριστές? Άσχετα τι γνώμη έχουμε με όσα συμβαίνουν... εάν έτσι έχουν τα πράγματα, δεν είναι λογικό να το δούμε σαν ευκαιρία να ξεφορτωθούμε όλα αυτά τα βαρίδια που προφανώς μας στοιχίζουν έναν σκασμό λεφτά στον Πανιώνιο?
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, είναι πως είναι παράλογο να αμείβονται οι ποδοσφαιριστές με ετήσιες απολαβές που δεν έχουν ούτε οι πιο εξειδικευμένοι επιστήμονες που έφαγαν τα νιάτα τους σκυμμένοι στα βιβλία στα Πανεπιστήμια. Δεν μπορεί ο κύριος Μπάλαμπαν να εισπράττει βρέξει χιονίσει 400-500 χιλιάρικα τον χρόνο επειδή κλωτσάει ένα τόπι, την ώρα που οι γιατροί του ΕΣΥ και του ΙΚΑ δεν κερδίζουν ούτε 25 χιλιάρικα τον χρόνο στα 50 τους!!!
Εχθές είχα μια συζήτηση με μια οφθαλμίατρο, που κάθεται και βαράει μύγες στο ιδιωτικό της ιατρείο. Την ρώτησα πόσα χρήματα έχει σαν στόχο να βγάζει τον χρόνο, και μου είπε πως εάν έβγαζε 40 χιλιάρικα θα ήταν υπέρ του δέοντος ευχαριστημένη. Τώρα καθαρά δεν βγάζει ούτε τα μισά. δουλεύοντας 3 ημέρες την εβδομάδα το Ιατρείο της Την ρώτησα πόσους θα μπορούσε θεωρητικά να εξετάζει την ημέρα, και μου είπε πως είναι εφικτό να εξετάζει τουλάχιστον 30-40 άτομα. Την ρώτησα λοιπόν, γιατί δεν καθορίζει σαν τιμή επίσκεψης τα 10 με 15 ευρώ τον κάθε ασθενή, ώστε να ξεσκιστεί στην δουλειά και να της αρκούν 10 επισκέπτες την ημέρα για να πετύχει τον οικονομικό της στόχο... Τι νόημα έχει να περιμένει τον έναν ή τους δύο που θα δώσουν τα 50-60 ευρώ της επίσκεψης, και σε περίπτωση που εμφανιστεί τρίτος να κάνει πάρτι?
Σήμερα άκουσα πως οι επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, θα στοιχίζουν 5 ευρώ. 30 άτομα προς 5 ευρώ, είναι 150 ευρώ την μέρα, στις 22 εργάσιμες ημέρες αυτό μας κάνει 3300 τον μήνα... Δεν είναι και άσχημα, ποιός θα προτιμήσει το νοσοκομείο εάν μπορεί με τα ίδια χρήματα να πάει τον γιατρό της γειτονιάς του? Είμαστε έτοιμοι να εμπιστευτούμε έναν γιατρό που θα χρεώνει 5 ή 10 ευρώ την επίσκεψη?
Ο Πανιώνιος έχει 30-40 παίκτες, έχει προπονητές, γιατρούς, στελέχη, έξοδα προπονητικού κέντρου, κλπ λειτουργικά έξοδα. Τα ετήσια έσοδα του είναι 4-4,5 εκατομμύρια ευρώ, από τα τηλεοπτικά, από τα εισιτήρια, κλπ. Τα ετήσια έξοδα του, ακούγεται ότι ανέρχονται στα 7-8 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, και ο μόνος τρόπος να καλυφθούν αυτά τα έξοδα είναι να πουλιούνται 1-2-3 παίκτες που θα ξεχωρίσουν και θα πιάσουν 5 δεκάρες στην αγορά. Κάθε χρόνο, είναι αδύνατο να ξεχωρίσουν τόσο πολύ κάποιοι παίκτες, ώστε να φέρουν τα απαραίτητα χρήματα στα ταμεία της ομάδας, άσε που εάν κάθε χρόνο η ομάδα αποδυναμώνεται από ότι αξιόλογο διαθέτει, δεν υπάρχει η παραμικρή προοπτική να φτιάξεις μια καλή και ανταγωνιστική ομάδα για την επόμενη χρονιά.
Για να επιβιώσει αυτό το μοντέλο, χρειάζεται ένας μεγαλομέτοχος που θα χώνει συνέχεια από την τσέπη του, για να τσοντάρει στα έξοδα. Θα τα χώνει για να αποκτάει νέους παίκτες, με την ελπίδα πως δεν θα αποδειχτούν μοσχάρια, δεν θα τραυματιστούν, θα παίξουν καλά και θα δημιουργήσουν υπεραξία και στους εαυτούς τους, αλλά και στους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας.
Τέτοιος μεγαλομέτοχος, μόλις μας τελείωσε στον Πανιώνιο τουλάχιστον. Πιθανόν να εμφανιστεί άλλος κάποια στιγμή, που θα έχει παρόμοια τρέλα, ή θα κονομάει από άλλες πηγές όσα χώνει στην ομάδα, για παράδειγμα από τα στημένα παιχνίδια ή από το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ή και όλα μαζί.
Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν? Κατά την ταπεινή γνώμη μου (ως γνωστόν οι γνώμες είναι σαν τις κλανιές, όλοι αμολάμε και από μια) η μόνη λύση είναι να αναθεωρηθούν όλοι οι μισθοί των παικτών, στο επίπεδο των μισθών του πόλο. Δεν μπορεί μια ομάδα πόλο να έχει ετήσιο μπάτζετ 300-400 χιλιάρικα, και το ποδοσφαιρικό τμήμα (που έχει μεγαλύτερο όγκο) να μην μπορεί να επιβιώσει με τα τετραπλάσια ας πούμε... Τι νόημα έχει να πουλάς ότι αξιόλογο έχεις σε παίκτες για να χρηματοδοτήσεις ένα ακριβό ποδοσφαιρικό τμήμα, και δεν κρατάς απλώς τους μισθούς χαμηλά. ώστε όσοι ξεχωρίσουν να βρίσκουν καλύτερο μισθό αλλού και να φεύγουν από μόνοι τους στο τέλος του συμβολαίου τους? Ρώτησα έναν πολίστα της Α1, και μου είπε πως παίρνει σχεδόν 1.000,00 ευρώ τον μήνα. Και παίζει βασικός στην ομάδα του. Πόσα παίρνει ο μέσος "κηφήνας" που παίζει ποδόσφαιρο στον Πανιώνιο?
Ποιά επιχείρηση πληρώνει μεγαλύτερους μισθούς από όσα βγάζει σαν ακαθάριστα έσοδα? Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Μόνο στις ΔΕΚΟ μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο!
Υποθέτω πως αυτό προσπάθησε να κάνει ο Κιντής στον Πανιώνιο. Για να εξασφαλίσει χαμηλούς μισθούς, φόρτωσε τον Πανιώνιο με Φουγκουγιάμες και Οπουκάπους. Σαν ιδέα ήταν σωστή, αλλά προφανώς απέτυχε στην πράξη. Δεν μπορώ να ξέρω εάν απέτυχε επειδή ο Κιντής έφαγε, ή εάν απλώς έκανε λάθος επιλογές. Είναι επίσης φυσικό επακόλουθο πρόβλημα μιας τέτοιας πολιτικής, να μαζέψεις πολλούς φθηνούς παίκτες σε κάποιες θέσεις, και σε κάποιες άλλες να μην βρεις ούτε έναν. Ίσως γι αυτό έχουμε τόσο παράξενη σύνθεση ρόστερ.
Η λύση πιθανόν να είναι να γίνει ένας συνδιασμός. Να έχεις 4-5 καλούς και ακριβούς παίκτες, των 400-500 χιλιάδων ευρώ, και τριγύρω τους νέα παιδιά που θα πληρώνονται λίγα και θα ξεσκίζονται να γίνουν αυτοί χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη, ή να πάρουν αξιόλογη μεταγραφή! Αλλά... τι λέω? Και αυτό προβλεπόταν στο σχέδιο Κιντή. Το λάθος όμως ήταν πως... οι ακριβοί παίκτες μας, ο Ριέρα, ο Μπλαλαμπαν, ο Βαζ Τε ίσως, ο Κούμο, ο Μανιάτης, και ποιος ξέρει και ποιος άλλος, έγιναν (οι περισσότεροι εξ αυτών) σαν δημόσιοι υπάλληλοι, ήθελαν από μια μπάλα ο καθένας για πάρτη του, σε ποιόν να δώσουν άλλωστε, στον τοκογλυμούτσα συμπαίκτη τους? Εάν ξεχώριζε ένας από τους άλλους, θα αποκτούσε απαιτήσεις!!! Εάν αναδεικνυόταν ένας από τους άλλους, θα κινδύνευε η δικιά τους θέση και τα δικά τους έσοδα... Οι καλοπληρωμένοι αστέρες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Τουτέστιν, το μοντέλο Κιντή, ενώ θεωρητικά ήταν πολύ λογικό, στην πράξη απέτυχε ολοσχερώς, και αυτό θα συμβεί και σε όλη την χώρα μας. Διότι οι "Τροϊκανοί" που σχεδιάζουν επί χάρτου μέτρα για την εξυγίανση της οικονομίας μας, είναι Κιντήδες. Ο Κιντής αντιμετώπισε τους παίκτες σαν νούμερα, και το ΔΝΤ σαν νούμερα μας βλέπει κι αυτό.
Ήδη στην χώρα μας, έχουμε 2 εκατομμύρια Χίκες, Φουγκουγιάμες και Οπουκάπους, έτοιμους να δουλέψουν για ψίχουλα, ελπίζοντας να γίνουν αυτοί μια μέρα σαν εμάς τους Έλληνες, εμείς βέβαια δεν θέλουμε να καταντήσουμε σαν αυτούς, ενώ η χώρα μας δεν παράγει τον πλούτο και το απαραίτητο κατά κεφαλήν εισόδημα που χρειάζεται για να μας συντηρήσει. Η χώρα μας είναι σαν τον Πανιώνιο, και τον ρόλο του Τσακίρη, τόσο καιρό τον παίζουν η ΕΟΚ και τα δάνεια που χρεώνουν τις επόμενες γενιές.
Εάν δεν βρούμε λύση στο πρόβλημα του Πανιωνίου, πως να γίνει υγιής και αυτοχρηματοδοτούμενη επιχείρηση, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της χώρας. Εμείς στον Πανιώνιο, το ζήσαμε το μοντέλο Κιντή, πριν το βιώσει όλη η χώρα από το ΔΝΤ. Ξέρουμε το αποτέλεσμα εκ των προτέρων, δεν χρειάζεται να γίνουμε προφήτες. Στύψτε το μυαλό σας να βρούμε λύση στο πρόβλημα του Πανιωνίου, για να δούμε ποια είναι η λύση και για το πρόβλημα της χώρας!
Καμιά ιδέα κάποιος?
Εγώ το μόνο που βλέπω σαν λύση, είναι να πειστούν οι πιτσιρικάδες του Πανιωνίου, να ξεσκιστούν στην προπόνηση, να μάθουν μπάλα, να γίνουν παικταράδες, να μάθουν να συνεργάζονται και να συνδυάζονται, χωρίς να απογοητεύονται από όσα παίρνουν... Σκληρή δουλειά, όχι για τα λεφτά (που έτσι κι αλλιώς δεν θα πάρουν), αλλά για να γίνουν αυτοί οι πρώτοι των πρώτων, ασχέτως αποδοχών. Να δημιουργήσουν πραγματική υπεραξία, και για τους εαυτούς τους αλλά και για την ομάδα. Έτσι, θα γεμίσει η εξέδρα με φιλάθλους που θα έρθουν να τους θαυμάσουν, θα γεμίσουν τα ταμεία της ομάδας με λεφτά από την μπουτίκ, από τις πωλήσεις παικτών κλπ, και σύντομα... οι ίδιοι οι μισθοί τους θα πάρουν την άγουσα προς τα πάνω, είτε μεταγραφούν είτε παραμείνουν στην ομάδα.
Έτσι θα έρθουν και οι σύλλογοι του εξωτερικού, θα έρθουν και τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, θα έρθουν και τα χρήματα από το Γιουρόπα ληγκ ή και το Τσάμπιονς ληγκ. Τόσο απλά.
Το ίδιο ισχύει με την χώρα. Δουλειά, πραγματική δουλειά, πραγματικά ανταγωνιστικά προϊόντα με ποιότητα και φθηνή τιμή, οι μειωμένες αποδοχές των εργαζομένων δεν θα είναι πρόβλημα αφού και τα προϊόντα θα είναι φθηνότερα, και σύντομα θα αρχίσουν οι εξαγωγές. Αντέχουμε? Θα αφήσουμε τα καφενεία για να πάμε πίσω στα χωράφια? Τις καφετέριες για να πάρουμε πραγματική γνώση στα Πανεπιστήμια? Θα δουλέψουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, ή θα συνεχίσουν επ' άπειρον να πληρώνονται για να τρέχουν τον κόσμο? Ο ιδιωτικός τομέας θα δουλέψει? Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ένα μπλουζάκι κόστους 3 ευρώ, πουλιέται 50 ή 100, και πουλάει το μαγαζί 1-2 μπλουζάκια και δεν βγαίνει, ενώ εάν τα πουλούσε 10 ευρώ ας πούμε, θα πουλούσε πολύ περισσότερα και θα κέρδιζε από την ποσότητα...
Δεν γίνεται να κονομάνε στην χώρα μας οι Κινέζοι, ενώ κλείνουν τα μαγαζιά των Ελλήνων. Είναι παράλογο.
