Π Φάληρο, 25/2/2011
Θέμα: Υβριστικά συνθήματα παιδιών-οπαδών Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ, στα αποδυτήρια ακαδημιών της ομάδας μας!
Δεν θα μπω σε αυτή την στιγμή σε λεπτομέρειες, γιατί πιστεύω πως το πρόβλημα είναι γενικότερο και όχι θέμα συγκεκριμένων προσώπων.
Δεκάχρονα, εντεκάχρονα και δωδεκάχρονα παιδάκια που αθλούνται στον Πανιώνιο, έχουν κάθε δικαίωμα να είναι οπαδοί της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού. Κανένας δεν μπορεί να τα κρίνει γι αυτό. Από την ώρα όμως που περνάνε την πόρτα των αποδυτηρίων, την στιγμή που πατάνε το πόδι τους στο γήπεδο της ομάδας που τα γυμνάζει και υποτίθεται πως τα εκπαιδεύει, όλα τα υπόλοιπα θα έπρεπε να μένουν απ έξω, και να σέβονται τον σύλλογο που τα φιλοξενεί.
Εάν ηχογραφήσω τι συμβαίνει στα αποδυτήρια του Πανιωνίου, στις ηλικίες που προανέφερα και όχι μόνο, θα νομίζει κάποιος πως έχουν συναντηθεί τα πρεζόνια της Ορίτζιναλ, με τους ομοίους τους της θύρας 7 και 13, και βρίζονται μεταξύ τους, ενώ ομοψυχούν μονάχα όταν όλα μαζί τα παιδιά βρίζουν τον Πανιώνιο!!!
Δεν ξέρω ποιός είναι υπεύθυνος γι αυτήν την κατάσταση (θεωρώ πως η κύρια ευθύνη είναι των γονιών), ξέρω όμως πως είναι απών οποιοσδήποτε αρμόδιος από τον Πανιώνιο για να αντιδράσει και να κάνει το παραμικρό. Οι γονείς αυτών των παιδιών, θα καμαρώνουν (φαντάζομαι) τα καμάρια τους που έχουν εμποτιστεί στα αθλητικά ιδεώδη της προσωπικής και οικογενειακής κουλτούρας τους. Τα παιδιά τους ξέρουν όλα τα συνθήματα των ομάδων τους, και έχουν έφεση στο να τραγουδάνε τα πιο αισχρά εξ αυτών. Το να ακούω τα παιδάκια αυτά να βρίζουν την μάνα μου, καθώς και τα γεννητικά της όργανα, είναι κάτι που με εξόργισε τόσο πολύ, που επέλεξα να μην αντιδράσω επιτόπου, αφού δεν ήξερα εάν θα κατάφερνα να ελέγξω τις αντιδράσεις μου…
Ελπίζω να γίνουν συστάσεις σε όποιον ευθύνεται για την τάξη και την ευπρέπεια στους χώρους του συλλόγου μας, και να γίνουν έλεγχοι για την πρακτική εφαρμογή των συστάσεων αυτών.
--------------------------
Σήμερα θα στείλω στον Ερασιτέχνη την πιο πάνω επιστολή, και ελπίζω να υπάρξει κάποια αντίδραση. Θα δούμε.
--------------------------------
--------------------------------
ΥΓ. Σάββατο 26/2/2011 πρωί.
Σε αντίθεση με όσα είδα και άκουσα με τα αυτιά μου, και όσα μου είπαν και άλλοι γονείς, υπάρχει και η εξαίρεση (που επίσης την έχω δει με τα μάτια μου) που θα έπρεπε να είναι ο κανόνας:
Η κυρία Φωτεινή, η προπονήτρια του βόλεϊ πριν αρχίσει την προπόνηση, μιλάει στα κορίτσια και τον γιό μου, τους λέει για το πόσο σημαντικό αγώνα δίνει η ομάδα του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, και ιδιαίτερα του αντρικού και του γυναικείου βόλεϊ, παρακινεί τα παιδιά να πάνε και να υποστηρίξουν τις ομάδες του Πανιωνίου, πριν αρχίσει η προπόνηση όλα μαζί τα παιδιά "πρέπει" να φωνάξουν 3 φορές Πανιώνιος, το ίδιο και στο τέλος, και... όταν μια φορά κάποιο κορίτσι εμφανίστηκε με οπαδικό κασκόλ άλλης ομάδας, ζήτησε άμεσα να το εξαφανίσει, και να σέβεται τον σύλλογο που την φιλοξενεί και την γυμνάζει, αλλιώς θα την έδιωχνε από την προπόνηση...
Είμαι ο πρώτος που το είπε, αλλά και οι περισσότεροι από τους υπολοίπους θεωρούν πως ευθύνη έχει η ίδια η οικογένεια, η κοινωνία, κλπ. Ευθύνη καταλογίζουμε και στον Πανιώνιο, που δεν προκαλεί τον σεβασμό.
Όμως, από την ίδια κοινωνία καθώς και από παρόμοιες οικογένειες προέρχονται και τα παιδιά του βόλεϊ. Ο δε Πανιώνιος είναι εξίσου αξιοσέβαστος (ή όχι) και στο τμήμα του βόλεϊ.
Μετά από πιο ψύχραιμη σκέψη λοιπόν, θεωρώ πως είναι 99% θέμα των προπονητών.
Η διαφορά, είναι πως η κυρία Φωτεινή, είναι Πανιώνια και μέσα της, και απ έξω της. Και αυτό φαίνεται τελικά.
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Φωτεινή, που με το να είναι ένα φωτεινό παράδειγμα, μας δείχνει τον δρόμο!
Από δω και πέρα, την ευθύνη την έχει ο ίδιος ο Πανιώνιος, που πρέπει να βρει Φωτεινές, ή έστω να ζητήσει από τους υπόλοιπους προπονητές να ακολουθήσουν το παράδειγμα της, άσχετα πως νοιώθουν οι ίδιοι. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν, για να είναι προπονητές σε ένα ιστορικό σωματείο.
Βέβαια, το ελάχιστο που πρέπει να κάνει και ο Πανιώνιος από την δικιά του την πλευρά, είναι να μην τους έχει όλους απλήρωτους με τους μήνες, γιατί τότε... με τι μούτρα να ζητήσει το οτιδήποτε?
ΥΓ2. Σάββατο 26/2/2011 βράδυ.
Κάποιοι γονείς, παραπονέθηκαν πως είπα τα παιδιά τους πρεζόνια!!! Δεν είπα κάτι τέτοιο. Πρεζόνια είναι (δυστυχώς) πολλοί από τους οργανωμένους σε στρατούς όλων θα έλεγα των ομάδων, κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις, απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τα συνθήματα που έλεγαν τα παιδιά τους, είναι νούμερο ένα στο στόμα όλων αυτών των ατόμων που πλακώνονται στα γήπεδα και έξω από αυτά, και έχουν κάψει τα εγκεφαλικά τους κύτταρα από τα ναρκωτικά. Αυτό θα έπρεπε να τους ενοχλεί, και όχι οι δικοί μου χαρακτηρισμοί.
Κάποιοι γονείς, έχουν κατ' επανάληψιν προσπαθήσει να μαλώσουν τα παιδιά τους όταν επιδίδονται σε τέτοιες συμπεριφορές (απότι μου είπανε), και με αφορμή όσα έμαθαν ότι έγραψα, συζήτησαν ξανά το θέμα αυτό μεταξύ τους αλλά και με τα παιδιά τους. Χαίρομαι γι αυτό, και θεωρώ ότι θα επιτευχθεί ο στόχος όσων έγραψα όταν δεν θα επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Παιδιά στην προ-εφηβεία και στην εφηβεία, είναι φυσικό να είναι λίγο πιο aggressive, αλλά με κάθε τρόπο πρέπει να μάθουν να σέβονται τον χώρο και τους άλλους.
ΥΓ3 Κυριακή 27/2/11
Ένα πολύ ωραίο κείμενο, το βρήκα εδώ: http://keimena-pk.blogspot.com/2011/02/blog-post.html
Αφορά τις ακαδημίες, τις υποδομές και το μέλλον.
ΥΓ4. Δευτέρα βράδυ, 28/2/11
Σήμερα, έγινε εκ νέου συζήτηση με ορισμένους γονείς για το θέμα αυτό. Θεωρώ πολύ υγιή την αντίδραση. Είναι βέβαιο ότι ενοχλήθηκαν με τα σχόλια που έκανα, και αυτό είναι πολύ καλό. Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Όχι γιατί τους ενόχλησα, αλλά γιατί με αφορμή τα σχόλια μου, λειτουργούν υγιεί αντανακλαστικά.
11 σχόλια:
Είναι απλά τα πράγματα. Όταν δεν είναι κανείς άξιος σεβασμού δεν μπορεί να απαιτεί τον σεβασμό. Τα παιδιά δεν υποκρίνονται. Εκδηλώνονται όπως αισθάνονται. Αξίζει αυτός ο σύλλογος όπως είναι σήμερα με τους ανθρώπους που τον εκπροσωπούν τον σεβασμό?
Στο όνομα της κωλοσωτηρίας που αν έρθει μόνο στις ικανότητες των διοικούντων δεν θα οφείλεται, έχουμε δεχτεί την μεγαλύτερη ταπείνωση, την υπέρτατη ξεφτίλα...
Την Κυριακή ας βγεί κάποιος Πανιώνιος και να πει τι περιμένει να δει....με τι ψυχολογία θα πάει στο γήπεδο (αν πάει).
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση κανένα παιδί δεν θα θέλει να είναι Πανιώνιος.
Κάποιος μου έλεγε πως τα παιδιά του Πανιωνίου βρίζανε στα αποδυτήρια και μοιράζανε πούλους και κωλοδάχτυλα!!!
Δυστυχώς, πρέπει να είχε δίκιο. Λυπάμαι πολύ που το παραδέχομαι.
(Βέβαια, αυτό δεν δικαίωνε τις απαράδεκτες αντιδράσεις εν συνεχεία και των παιδιών και ορισμένων γονιών τους, τα ψέμματα που αράδιασε ο "κάποιος", ούτε έχω πειστεί πως τα δικά τους τα καμάρια ήταν αθώες περιστερές...)
Την Κυριακή το πιο πιθανόν δεν θα πάω στο γήπεδο. Ο μόνος λόγος που θα πάω (εάν πάω) είναι γιατί θα πάνε κάποιοι φίλοι, και περιμένουν να πάμε μαζί.
Το βέβαιο είναι, πως εάν θα πάω τελικά, δεν θα πάρω μαζί μου την γυναίκα μου και τα παιδιά μου, και δεν πρόκειται να τους ξαναφέρω στο γήπεδο. Δεν έχω καμία δουλειά ανάμεσα στους κάφρους που πετάνε καθίσματα, νερά, βεγγαλικά, κλπ αντικείμενα.
Το να πέσει ο Πανιώνιος στην βήτα Εθνική, είναι πολύ μικρότερο κακό, παρά η ξεφτίλα να είμαστε παράρτημα του Μαρινάκη. Δυστυχώς ο Τσακίρης, δεν ήθελε και δεν μπορούσε να γίνει αυτός που θα μας πήγαινε μπροστά.
Τώρα, μην εκπλαγείτε εάν φορτωθούμε ξανά τον Μπέο, ή κάποιον Μπέο.
Το πρώτο σχολίο είναι το σπίτι. Ίσως και το βασικότερο γιατί σου μαθαίνει τρόπους, αξίες και συμπεριφορά.
Σχολείο όμως είναι και οι Ακαδημίες.Αρκεί να υπηρετούνται από ανθρώπους με όραμα και γνώσεις. Οι προπονητές, έφοροι κ.λ.π πρέπει να είναι και εκπαιδευτικοί (με την ευρεία έννοια του όρου). Ανάμεσα στις αξίες που θα πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά είναι και οι αξίες του Πανιωνίου.
Έχω συνηθίσει να ακούω παιδάκια να βρίζουν στις παιδικές χαρές (και τις απέφευγα), στο σχολείο (πράγμα που δεν μπορούσα να αποφύγω), καθώς και σε πολλά άλλα μέρη...
Έχω προσπαθήσει πολύ να πείσω τα δικά μου παιδιά πως εμείς σαν άνθρωποι και σαν οικογένεια διαφέρουμε, και πρέπει να είμαστε περήφανοι που διαφέρουμε.
Μέσα σε όλα τα άλλα, διαφέρουμε και στην ομάδα που υποστηρίζουμε, αφού οικογενειακώς είμαστε Πανιώνιοι.
Και τι δεν έχουν ακούσει τα παιδιά μου, σε σχόλια, ειρωνείες και κοροϊδία για τον Πανιώνιο. Αλλά δεν μασάμε, είπαμε: Διαφέρουμε!!!
Αλλά να τα βρίζουν μέσα στα αποδυτήρια του Πανιωνίου οι συναθλητές τους, να βρίζουν τις μάνες και τα γεννητικά τους όργανα των Πανιωνίων μέσα στον χώρο του γηπέδου μας, πάει πολύ!!!
Σαν γεγονός, δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο και να περάσει χωρίς να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, ώστε όλα αυτά τα παιδάκια να μάθουν να σέβονται τον σύλλογο που τους προσφέρει την δυνατότητα να αθληθούν.
Μέσα τους, ας αισθάνονται όπως θέλουν. Αλλά δεν μπορούν να το φωνάζουν μέσα "στον δικό μας" χώρο.
Μπορεί να φανταστεί κάποιος, να πάει ο γιός μου μέσα στο γήπεδο και στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού, και να βρίζει την ομάδα που τον φιλοξενεί εκεί?
Όσο μπουρδέλο σύλλογος κι αν είμαστε, τέτοια συμπεριφορά ούτε σε μπουρδέλο δεν μπορεί να είναι ανεκτή!!!
Γαμώτο, είναι πολύ λυπηρό αυτό που περιγράφεις... Πραγματικά δέν ξέρω πώς θα αντιδρούσα άν τα έβλεπα μπροστά μου αυτά τα φαινόμενα.
Είναι η 4η χρονιά που ο γιός μου πάει στα τμήματα ποδοσφαίρου τού Πανιωνίου, και έχω ευτυχήσει όλες τις χρονιές να υπάρχουν τουλάχιτον άλλοι 4-5 Πανιώνιοι γονείς εκτός από εμένα. Επίσης, έχω ευτυχήσει οι υπόλοιποι γονείς (Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, Παοκτζήδες) να είναι άνθρωποι μετριοπαθείς, με χιούμορ, και ακόμα και τα πειράγματα μεταξύ μας (ή μεταξύ τους) είναι σε φιλικό επίπεδο και γενικώς γελάμε πολύ. Μερικές φορές έχει τύχει να ακούσω φεύγοντας απ' την προπόνηση, παιδάκια να πειράζονται μεταξύ τους, με πρώτον το γιό μου που δυστυχώς είναι γαυράκι (και μού πάει πολύ κόντρα...) και τους λέω ένα "σκάστε, εδώ είναι ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ", και πραγματικά σκάνε...
Μέσα τους, καταλαβαίνουν πως δέν είναι σωστό αυτό, να παίζουν στον Πανιώνιο, να βρίσκονται στο χώρο τού Πανιωνίου και να μιλάνε ή να τσακώνονται για άλλες ομάδες. Και βέβαια αυτό οφείλεται και στους γονείς τους, γιατί όλοι αυτοί οι γονείς (οι μή Πανιώνιοι) που έχω γνωρίσει αυτά τα χρόνια τρέφουν καί σεβασμό καί συμπάθεια γι' αυτόν το ιστορικό σύλλογο.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι γενικό και δεν αφορά μόνο τα παιδιά που αθλούνται στον Πανιώνιο.
Όσοι έχουμε δεκάχρονα παιδιά και παρατηρούμε τον περίγυρο και τις παρέες τους αντικρύζουμε δυστυχώς συχνά καταστάσεις σαν κι αυτές που περιγράφονται. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά το ίδιο έντονα κι εδώ, στην επαρχία.
Οι αιτίες πολλές και σίγουρα το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί μεγάλο. Μάλλον δεν τα καταφέρνουμε καθόλου καλά ως γονείς και πρέπει ν΄ασχοληθούμε περισσότερο και πιο σοβαρά με τα παιδιά μας.
Εξάλλου, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεκάχρονα και δωδεκάχρονα παιδιά έχουν τεκμηριωμένη και αποκρυσταλλωμένη άποψη για τα τεκταινόμενα στον Πανιώνιο. Και να έχουν όμως, θα έπρεπε να γνωρίζουν άλλους τρόπους αποδοκιμασίας.
Τέλος, η ομάδα μας περνά μια πολύ δύσκολη φάση. Όλοι νομίζω αισθάνονται μουδιασμένοι και αμήχανοι και πολύ δύσκολα θα παρακολουθήσει κανείς με την καρδιά του το παιχνίδι της Κυριακής.
Ας μη ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για μια προσωρινή περίοδο, στην οποία γίνονται αναγκαστικές κινήσεις για να βγούμε απ΄το τέλμα και ελπίζουμε να τελειώσει σύντομα. Δεν χρειάζεται να απαξιώνουμε εμείς οι ίδιοι την ομάδα. Ούτε μέσα σε λίγους μήνες γίναμε παράρτημα. Να θυμίσω κι άλλους που ήθελαν να μας κάνουν παράρτημα (Μοβσεσιάν): ο Πανιώνιος βρήκε τον τρόπο να τους αποβάλλει σαν κακό σπυρί απ΄το σώμα του κι εξακολουθεί να υπάρχει, ενώ εκείνοι έχουν σβηστεί απ΄το χάρτη.
Ας δούμε λοιπόν την ομάδα μας σαν το παιδί μας, που τελευταία εμφανίζει άσχημη συμπεριφορά. Ας σταθούμε κοντά της, για να τη βοηθήσουμε να επανακάμψει.
Μου τηλεφώνησαν από τον Πανιώνιο, και εξήγησα αναλυτικά τι συνέβη και με ενόχλησε τόσο πολύ.
Ελπίζω πως θα κάνουν κάποιες ενέργειες.
Πάντως, αυτό που συνέβη εχθές, έγινε στα αποδυτήρια, ενώ ο προπονητής τους απουσίαζε. Τα παιδιά ήταν μόνα τους στα αποδυτήρια.
Να το διευκρινίσω κι αυτό, για να μην υπάρχουν άδικες παρεξηγήσεις.
soy egiome ego san palios panthiras oti den tha idrosi to ayti kanenos,kai tha se poyne trelo,grafiko kai alla.EKLOGES TO MARTI STON ERASITEXNI SYSPIROTHITE MPOROYME TO EXOYME KSANAKANEI KAI EXOYME KAI IKANOTATOYS ANTHROPOYS.
Θα απαντούσα πως σε μια κοινωνία που είναι τίγκα στα σκατά, που μας κυβερνάνε λαμόγια που μας θεωρούν κοπρίτες, το να θεωρούν πως είμαι τρελός, γραφικός ή (και) μαλάκας, το θεωρώ τιμή μου.
Γράφτηκα στον Ερασιτέχνη Πανιώνιο σαν μέλος τον περασμένο Νοέμβρη. Άρα για 1 χρόνο θα είμαι πάρεδρο μέλος, δεν έχω δικαίωμα να ψηφίζω και να ψηφίζομαι.
Αλλά ακόμα κι αν είχα δικαίωμα να ψηφιστώ, δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο πιθανότητα να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο, γιατί θα έπαυα να είμαι ελεύθερος να λέω και να κάνω ότι θέλω.
Όταν συμμετέχεις σε ένα συλλογικό όργανο, το οποίο ψηφίζεται και αποφασίζει κατά πλειοψηφία, μέσα στο όργανο μπορείς να λες ότι θέλεις, αλλά εκτός αυτού οφείλεις να εκφράζεις την άποψη που πλειοψήφησε. Εγώ είμαι του ατομικού αθλήματος, όχι του ομαδικού. Κάνω πάντα αυτό που εγώ νομίζω.
Όπου και όταν μπορώ, προσφέρω αυτό που μπορώ και θέλω χωρίς τίτλους και πόστα. Δεν χρειάζεται! Άλλωστε, όσοι περιμένουν να προσφέρουν αυτό που μπορούν για όταν ψηφιστούν, για μένα δεν αξίζουν.
Προσφέρω τις σκέψεις μου, τις παρατηρήσεις μου, τις απόψεις μου. Κάποιοι μπορεί να γελάνε με όσα λέω, άρα προσφέρω γέλιο σε μια δύσκολη περίοδο (κι αυτό είναι επιτυχία!!!), κάποιοι άλλοι ίσως χρησιμοποιήσουν κάτι από όσα λέω, και πιθανόν να κάνουν κάτι παραπάνω. Ακόμα πιο χρήσιμο αυτό θα έλεγα, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Εμένα μου αρκεί που απλώς κάποιοι το διασκεδάζουν...
Σε αντίθεση από όσα είδα και άκουσα με τα αυτιά μου, και όσα μου είπαν και άλλοι γονείς, υπάρχει και η εξαίρεση που θα έπρεπε να είναι ο κανόνας.
Η κυρία Φωτεινή, η προπονήτρια του βόλεϊ, που πριν αρχίσει την προπόνηση, μιλάει στα κορίτσια και τον γιό μου, τους λέει για το πόσο σημαντικό αγώνα δίνει η ομάδα του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, και ιδιαίτερα του αντρικού και του γυναικείου βόλεϊ, παρακινεί τα παιδιά να πάνε και να υποστηρίξουν τις ομάδες του Πανιωνίου, πριν αρχίσει η προπόνηση όλα μαζί τα παιδιά "πρέπει" να φωνάξουν 3 φορές Πανιώνιος, το ίδιο και στο τέλος, και... όταν μια φορά κάποιο κορίτσι εμφανίστηκε με οπαδικό κασκόλ άλλης ομάδας, ζήτησε άμεσα να το εξαφανίσει, και να σέβεται τον σύλλογο που την φιλοξενεί και την γυμνάζει.
Είμαι ο πρώτος που το είπε, αλλά και οι περισσότεροι από τους υπολοίπους θεωρούν πως ευθύνη έχει η ίδια η οικογένεια, η κοινωνία, κλπ. Ευθύνη καταλογίζουμε και στον Πανιώνιο, που δεν προκαλεί τον σεβασμό.
Όμως, από την ίδια κοινωνία καθώς και από παρόμοιες οικογένειες προέρχονται και τα παιδιά του βόλεϊ. Ο δε Πανιώνιος είναι εξίσου αξιοσέβαστος ή όχι και στο τμήμα του βόλεϊ.
Μετά από πιο ψύχραιμη σκέψη λοιπόν, θεωρώ πως είναι 99% θέμα των προπονητών.
Η διαφορά, είναι πως η κυρία Φωτεινή, είναι Πανιώνια και μέσα της, και απ έξω της. Και αυτό φαίνεται τελικά.
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Φωτεινή, που με το να είναι η εξαίρεση, μας δείχνει τον δρόμο!
Από δω και πέρα, την ευθύνη την έχει ο ίδιος ο Πανιώνιος, που πρέπει να βρεί Φωτεινές, ή έστω να ζητήσει από τους υπόλοιπους προπονητές να ακολουθήσουν το παράδειγμα της, άσχετα πως νοιώθουν οι ίδιοι. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν, για να είναι προπονητές σε ένα ιστορικό σωματείο.
Βέβαια, το ελάχιστο που πρέπει να κάνει και ο Πανιώνιος από την δικιά του την πλευρά, είναι να μην τους έχει όλους απλήρωτους με τους μήνες, γιατί τότε... με τι μούτρα να ζητήσει το οτιδήποτε?
Δημοσίευση σχολίου