Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

το καράβι βουλιάζει...

Πριν αρκετό καιρό, μου άρεσε πολύ ένα καταπληκτικό σκίτσο, αλλά δεν θυμάμαι ποιός το σχεδίασε....

Ήταν ένα καράβι, το οποίο βυθιζότανε. 
Στην πλώρη του πλοίου, κάποιος φώναζε: "βοήθεια, βοήθεια!!!"

Στην γέφυρα, κάποιος λέει στον καπετάνιο: 
"Κάπταιν, κάποιος ζητάει βοήθεια!!!"
Και ο καπετάνιος ατάραχος απάντησε:
"Μην δίνεις σημασία, ένας μαλάκας πνίγεται στην πισίνα του πλοίου..."


Το καράβι που λέγεται Πανιώνιος, από καιρό μπάζει νερά από παντού, με ταχύ ρυθμό βουλιάζει ακυβέρνητο, αυτός που ουσιαστικά οδήγησε το καράβι εδώ την έχει κοπανήσει και χαμογελάει χαιρέκακα, αισθανόμενος πως την γλύτωσε από το τέρας που δημιούργησε και που θα κατάπινε πιθανόν και τον ίδιον στο τέλος.

Ο Βεντούρης ανήμπορος να κάνει το παραμικρό, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει χρόνο, μήπως γίνει κάποιο θαύμα και εμφανιστεί ένας Μεσσίας, που θα αγοράσει την ΠΑΕ και θα μπαλώσει τις τρύπες του Ερασιτέχνη πριν καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Το να κάνω κριτική στις παρούσες συνθήκες, είναι επιεικώς αστείο. Το να διαμαρτύρομαι ενώ όλοι είναι απλήρωτοι, ότι ορισμένες εγκαταστάσεις είναι άθλιες και ανεπαρκείς και να περιμένω ότι κάποιος θα ασχοληθεί με το θέμα της αστυνόμευσης στην θύρα 2 (για παράδειγμα), με κάνει να φαίνομαι πιο μαλάκας κι από αυτόν που πνίγεται στην πισίνα, λες και εάν θα τον βγάλει κάποιος από εκεί, δεν θα πνιγεί αμέσως μετά στον ωκεανό. 

Σκεφτόμουνα να γράψω πολλά. Δεν θα το κάνω όμως. Δεν έχει νόημα.
Ούτε έχω την διάθεση να το συζητήσω, γι αυτό και έχω απενεργοποιήσει τα σχόλια. Για να μην μπω στον πειρασμό να γράφω σεντόνια που λίγοι θα τα διαβάσουν, και κανένας δεν θα θέλει ή δεν θα μπορεί να κάνει το παραμικρό.

Το καράβι βουλιάζει. Το λιγότερο είναι εάν θα σωθούμε μένοντας στην κατηγορία ή εάν θα πέσουμε στην βήτα εθνική. Έτσι και ξεσηκωθούν όλοι σε όσους χρωστάει ο Πανιώνιος, δεν μας ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας. Ένα θαύμα χρειαζόμαστε, επειγόντως.

Μακάρι να είμαι υπερβολικός, να είμαι άδικα απαισιόδοξος, αλλά όπως έχω πει πολλές φορές, αυτό είναι ένα καθαρά προσωπικό ημερολόγιο στο οποίο καταγράφω τις δικές μου σκέψεις  και απόψεις καθώς και τα προσωπικά μου συναισθήματα. Έτσι νοιώθω, έτσι γράφω.
Δεν θα νοιώθω ικανοποίηση λέγοντας πως εγώ τα έλεγα. Θα χαρώ εάν θα πάνε όλα καλά, και εγώ διαψευστώ.