Αυτός ήταν Πανιώνιος!

Σήμερα είδαμε επιτέλους τον πραγματικό Πανιώνιο, και ο λόγος είναι απλός: Είδαμε 5 Έλληνες, που τα έδωσαν όλα, και συμπαρέσυραν μαζί τους και τους ξένους που συμπλήρωναν την ενδεκάδα. Προφανώς ο Έλληνας (υπηρεσιακός) προπονητής, έπιασε στο φιλότιμο τους παίκτες, και τα έδωσαν όλα, ενώ τόσο καιρό ήταν πολύ πιο χαλαροί...

Είδαμε πάθος, δύναμη, πολλές ευκαιρίες, χαμένο πέναλτι, κι ένα φτωχό σκορ μεν, αλλά έστω κι έτσι η νίκη εναντίον της ΑΕΚ δίνει πάντα μια επιπλέον χαρά, πόσο μάλλον τώρα, που είχαμε τόσο πολύ ανάγκη τους βαθμούς.

Είδαμε έναν Σιόβα να βγάζει μάτια, που κρυβόσουνα τόσο καιρό παληκάρι μου?

Έναν Μανιάτη επιτέλους στην σωστή του θέση, δεξί μπακ, πραγματικός αρχηγός!

Έναν Κοντοέ, Πανιώνιο μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματος!

Έναν Φανούρη που προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις του, τον Σάμαρη να παίρνει βάπτισμα πυρός και να εκθέτει όσους τον είχαν τόσο καιρό στα αζήτητα. Να βγουν από την κατάψυξη όλα τα Ελληνόπουλα, Αναστασόπουλοι, Κολοβοί, Κοντοχρήστοι κλπ, γιατί μόνο από αυτούς θα δούμε κάποια στιγμή φως, ενώ από μισθοφόρους Οπουκάπους και Φουγκουτέτοιους δεν θα δούμε ποτέ προκοπή.

Από δίπλα, έναν Μπάλαμπαν όπως δεν τον έχουμε δει ξανά, έναν Λάτκα να δεσπόζει στην άμυνα, ο Χίκα πολύ καλός όσο έπαιξε, καθώς και ο Βαζ Τε, που με λίγη προσοχή και οι 2 θα είχαν βάλει κι άλλα γκολ και θα είχαμε κλειδώσει το ματσάκι. Μέχρι και ο Βαρό, όσο έπαιξε, ήταν μεταμορφωμένος. Καλός και ο Τσότσα.

Στα αρνητικά της διαχείρισης του ματς από τον Μάντζιο, το ότι καθυστέρησε να αλλάξει τον Μπάλαμπαν, όταν δεν είχε πια δυνάμεις... Ευτυχώς δεν το πληρώσαμε. Όμως ο σημερινός Μπάλαμπαν, πραγματικά έκανε την καλύτερη εμφάνιση όλων των εποχών στην ομάδα μας, και πρέπει να έκανε διπλάσια χιλιόμετρα από ποτέ. Μπόσκο, σήμερα σε χειροκρότησα με την καρδιά μου.

Η ΑΕΚ γλύτωσε το βατερλό, χάρη στον Σάχα, που την κράτησε όρθια. Βέβαια, είμαστε κι εμείς... χασογκόληδες, ούτε από την βούλα δεν το βάζουμε, τι θα γίνει με εμάς?

Ο Μάκος, ο γνωστός αλήτης, προκάλεσε την εξέδρα άλλη μια φορά, ενώ ο Τζιμπούρ μπήκε-βγήκε κύριος. Η ΑΕΚ πολύ μέτρια, δεν κατάφερε σε καμία στιγμή να φοβίσει, μονάχα ο κακός εαυτός μας μπορούσε να μας κάνει να χάσουμε βαθμούς.

Το σημερινό παιχνίδι, θα μας στοιχίσει τον Ριέρα σοβαρά τραυματισμένο, τον Κούμο επίσης, και ποιός ξέρει πόσους ακόμα, αφού η ΑΕΚ προστατεύτηκε από τον διαιτητή από κάρτες, έπρεπε να έχουν πέσει αρκετές ακόμα κατά της ΑΕΚ, ενώ με εμάς, είχε μια παράξενη ευκολία στο πόσες κάρτες έδειξε. Ο διαιτητής έσπρωξε με κάθε τρόπο την ΑΕΚ να την βοηθήσει να ισοφαρίσει, αλλά... ούτε ευκαιρία δεν έκανε, πέραν ενός μακρινού σουτ στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, από μεγάλη απόσταση.

Τέλος καλό, όλα καλά. Οι παίκτες και οι υπεύθυνοι της ομάδας, δεν πρέπει να φτάνουν στο σημείο να φοβούνται την οργή του κόσμου, και να τα δίνουν όλα για να μην βρεθούνε αντιμέτωποι με τα χειρότερα. Μετά τον αποκλεισμό στο κύπελλο, και εάν σήμερα χάναμε, δεν ξέρω πόσοι θα γυρίζανε σπίτι σήμερα. Πρέπει να ξεκολήσουμε άμεσα από τις τελευταίες θέσεις, να ανασάνει η ομάδα, και να επέλθει η πραγματική ηρεμία στην Ν Σμύρνη.

Θέλω επίσης να συγχαρώ τον κόσμο, θα έπρεπε να είναι πολύς περισσότερος, αλλά όλοι ήταν άψογοι. Ήταν 12ος παίκτης, και δεν έδωσαν δικαίωμα να υποστούμε χειρότερα... Χαίρομαι που οι φόβοι μου δεν επαληθεύτηκαν. Μακάρι πάντα να διαψεύδομαι σε τέτοιες δυσοίωνες προβλέψεις.

Τέλος, επειδή οι άντρες πρέπει να κρατάμε τον λόγο μας, από την στιγμή που βγήκα από το γήπεδο δεν έχω καπνίσει, και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, να μην καπνίσω ξανά, αφού υποσχέθηκα πως εάν νικήσουμε σήμερα, θα το κόψω το ρημάδι.