Είχα σκεφτεί να μην γράψω τίποτα, άλλωστε τι άλλο να γράψω, όλα λίγο πολύ έχουν ειπωθεί...
Θέλω μονάχα να συμπληρώσω πως μέσα στα 120 χρόνια της ιστορίας μας, έχουμε περάσει παγκόσμιους πολέμους, εθνικές καταστροφές και ξεριζωμούς, εμφύλιους πολέμους και δικτατορίες, και περιόδους φτώχειας.
Μέσα σε όλα αυτά που συνέβησαν στα τελευταία 120 χρόνια, δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας. Ούτε είναι η πρώτη φορά που όλα φαίνονται μαύρα.
Ο Πανιώνιος, παρόλα όσα συνέβαιναν στον τόπο μας, έδινε μια διέξοδο σε νέους ανθρώπους να αθληθούν, να μάθουν το ευ αγωνίζεσθε, να εκτονωθούν μέσα στους στίβους και τα γήπεδα.
Ο πρωταθλητισμός δεν ήταν ποτέ στην φύση του συλλόγου μας, η διαφορετικότητα μας ήταν πάντα ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, και πως η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός.
Αυτοί που διοικούν τον ιστορικό σύλλογο, να επενδύσουν στα ιδανικά και στα ιδεώδη που τόσα χρόνια μας κράτησε ζωντανούς, να διώξουν άμεσα τους μισθοφόρους που έχουν κατακλύσει την ποδοσφαιρική ομάδα μας, και να επενδύσουν πάνω σε Ελληνόπουλα που θα επανδρώσουν στο μέλλον τις ομάδες μας, και θα ξανακάνουν τον Πανιώνιο μεγάλο, καθώς και όλους όσους αγαπάμε αυτόν τον σύλλογο περήφανους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου