καζάν ντιμπι

Σήμερα, η νίκη με τον Ηρακλή είναι μονόδρομος, γιατί αλλιώς, θα μείνουμε κολημένοι στον πάτο της βαθμολογίας. Ο πάτος της βαθμολογίας είναι ότι χειρότερο, αλλά ο πάτος γενικότερα, μερικές φορές έχει όλη την γλύκα!
Βρε που πήγε το μυαλό σας?
Εγώ εννοούσα το καζάν ντιμπι, τον πάτο του καζανιού!!!

Έψαξα στο ίντερνετ, και βρήκα δεκάδες συνταγές για καζάντιμπι, αλλά... εγώ αυτό που ξέρω από την οικογενειακή μου παράδοση, είναι πως το καζάντιμπι, είναι ο πάτος του καζανιού στο οποίο καζάνι έφτιαχναν ταούγκιογκσου. Ο πάτος άρπαζε, αλλά παράμενε νόστιμο. Έτσι, η κρέμα κατέληγε σαν ταούγκιογκσου, ο δε αρπαγμένος πάτος του καζανιού, κατέληξε να είναι το γνωστό μας καζάντιμπι.

ΥΓ. Επειδή το καζάντιμπι έγινε θέμα σε προγενέστερο παγκόσμιο συμπόσιο του ανεξάρτητου Πανιώνιου ίντερνετ, έστω και καθυστερημένα, θεώρησα απαραίτητο να δώσω την αυθεντική συνταγή του υπέροχου αυτού γλυκού. Σήμερα, μετά την νίκη με τον Ηρακλή, θα πάω μια βολτίτσα μέχρι το Π. Φάληρο να φάω λίγο καζάντιμπι, κι ας χαλάσω την δίαιτα...