http://bluerednews.blogspot.com/2010/02/blog-post_08.html
Γύρω πέφτουν πιστολιές και εμείς τσακωνόμαστε για το ποιος έχει δίκιο...
Είναι (δυστυχώς...) χαρακτηριστικό των Πανιώνιων η διχόνοια, η ατελείωτη αναζήτηση ευθυνών και "εξιλαστήριων θυμάτων". Λες και απαγορεύεται σ' αυτή την ομάδα να γίνουν λάθη. Λες και αυτοί που σήμερα παριστάνουν τους τιμητές είναι αλάθητοι και κάνουν μόνο σωστές επιλογές στη προσωπική τους ζωή.Η αλήθεια είναι ότι η (και...) φετινή χρονιά άρχισε με πολλά όνειρα για διάκριση. Είναι βλέπεις και τα 120 χρόνια του συλλόγου. Ηταν και η περσινή τραγική χρονιά. Το καλοκαίρι όλα έμοιαζαν σχεδόν τέλεια. Ενας νέος, φιλόδοξος προπονητής ανέλαβε την ομάδα, έμειναν οι Ρεκόμπα, Εστογιανόφ, Μανιάτης, ήρθαν παίκτες αξίας όπως οι Μπάλαμπαν, Ριέρα. Να μην ξαναγράφω τα ίδια και τα ίδια. Η χρονιά άρχισε "άσχημα", στη συνέχεια η ομάδα "έστρωσε" και εκεί χάθηκε το παιχνίδι. Η νίκη επί της μισοπεθαμένης Αεκ γέμισε με (κοπανιστό...) αέρα τα μυαλά παικτών, παραγόντων και οπαδών. Η ισοπαλία στο Αλκαζάρ θεωρήθηκε σχεδόν ήττα και η ήττα στη Τούμπα σχεδόν καταστροφή. Ομως δεν ήταν έτσι. Η κατρακύλα άρχισε από το ματς με τον Εργοτέλη. Σε ένα από τα πιο φιλικά γήπεδα η ομάδα έδειξε τα πρώτα σημάδια αδιαφορίας. Εκεί δεν παρενέβη κανείς και τα αποτελέσματα τα ζούμε σήμερα. Ο Φερέρα την έκανε κανονικά, εκθέτωντας όλους όσοι τον είχαμε στηρίξη από την πρώτη μέρα με πρώτο και καλύτερο βέβαια τον Κων. Τσακίρη. Ολα αυτά είναι παρελθόν. ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!!
Η πραγματικότητα είναι ότι η ομάδα είναι "κολλημένη" στους 24 πόντους και το "τοπίο" στη Σούπερ Λιγκ μόνο ιδανικό δεν είναι για μας. Γύρω μας πέφτουν "πιστολιές", έχουν βγει παγανιά οι "ειδικοί χειρουργοί" και εμείς βριζόμαστε μεταξύ μας, θέλουμε "αίμα" και τοίχο για να "εκτελέσουμε" τα "εξιλαστήρια θύματα" που δεν έκανα σωστές επιλογές παικτών & προπονητών. Και λοιπόν; Πείτε ότι θα βρεθούν αυτοί που ευθύνονται. Τι θα γίνει; Περνάει από το μυαλό σας ότι διχασμένοι είμαστε πολύ πιο εύκολη λεία για τους "ειδικούς"; Εχει καμία σημασία να "δικαιωθούν" ορισμένοι αν η ομάδα υποβιβαστεί; Εχει σκεφτεί κανένας ότι ο Πανιώνιος έχει μπει στο μάτι γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ;
Ναι έπρεπε να πάρουμε μεγάλο σέντερ μπακ! Ναι έπρεπε να πάρουμε μεγάλο προπονητή. Ναι ο Τσακίρης έπρεπε να είναι πιο "σκληρός". Ναι οι παίκτες δεν καταλαβαίνουν το "βάρος" της "κυανέρυθρης" φανέλας. Ναι ορισμένοι είναι "καβαλημένοι" και άλλοι βολεμένοι "δημόσιοι υπάλληλοι". Ολη η κριτική που γίνεται είναι ΣΩΣΤΗ! Και λοιπόν; Οποιος δεν καταλαβαίνει ότι για "ορισμένους" ο Πανιώνιος είναι ο "αδύναμος κρίκος" εθελοτυφλεί και προσπαθεί απλά να δικαιώσει προσωπικές εμπάθειες (& αντιπάθειες... ) σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την ομάδα και την ιστορία της.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι ο Πανιώνιος ενοχλεί. Ενοχλεί γιατί "πουλάει" τους παίκτες όσο γουστάρει και όπου γουστάρει. Ενοχλεί γιατί πλέον δεν μπορούν να του ¨κλέψουν" τους παίκτες, πληρώνοντας ψίχουλα. Ενοχλεί γιατί ψήφισε λευκό και στην εκλογή Γκαγκάτση και στην εκλογή Πατέρα. Ενοχλεί γιατί δεν είναι ούτε με το "κόκκινο", ούτε με το "πράσινο" στρατόπεδο. Ενοχλεί γιατί είναι αυτόφωτος οικονομικά. Ενοχλεί. Ενοχλεί και αυτό το πληρώνει.
Η ομάδα δεν είναι καλή εδώ και οκτώ αγωνιστικές. Ναι αλλά δεν είναι και για υποβιβασμό. Μην τρελλαθούμε. Κάποιοι (γνωστοί...) μας σπρώχνουν σε περιπέτειες, γιατί να τους βοηθήσουμε; Επαναλαμβάνω διχασμένοι είμαστε εύκολη λεία. Την πρώτη και μεγαλύτερη ευθύνη για την πορεία της ομάδας την έχει αυτός που κάνει τις επιλογές, ο Κωνσταντίνος Τσακίρης και από αυτόν θα ζητηθεί απολογισμός στο τέλος της χρονιάς και στα θετικά και στα αρνητικά. Μήπως είναι καλύτερα να ολοκληρωθεί η χρονιά με τον καλύτερο, δυνατό, τρόπο και στη συνέχεια να διορθωθούν τα κακώς κείμενα;
Απομένουν εννέα ματς στα οποία η ομάδα πρέπει να πάρει τουλάχιστον 12 βαθμούς. Για να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας και κυρίως να μην εξαρτιόμαστε από κανέναν κερατά. Οσο πιο γρήγορα τους συγκεντρώσουμε τόσο καλύτερα για όλους. Ομως ΜΟΝΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ μπορούμε να το πετύχουμε. Το έχουμε ξανακάνει. Διοίκηση, προπονητής, παίκτες, οπαδοί ενωμένοι. Με πάθος, αλλά και ψυχραιμία. Και στα δύσκολα και στα εύκολα. Ο καθένας από τη πλευρά του να δώσει ότι καλύτερο μπορεί και βέβαια πάνω και πρώτα απ' όλα οι παίκτες και ο προπονητής μέσα στο γήπεδο. Δεν υπάρχει χώρος για λιγόψυχους. Δεν υπάρχει χρόνος για... υψηλή κριτική και απόδωσε ευθυνών. Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ. ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΤΟΣ & ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΩΝ. ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΟΝΟ ΝΙΚΗΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΕΙ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ "ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΥ" ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ... ΑΣ ΤΟ ΒΑΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ!
Υ.Γ. 1: Οσο πιο γρήγορα ορισμένοι ποδοσφαιριστές καταλάβουν ότι πρέπει να νικάνε ΚΑΙ τους διαιτητές ΚΑΙ τα βρεγμένα γήπεδα ΚΑΙ τους ανεγκέφαλους κάφρους, τόσο πιο γρήγορα η ομάδα θα επιστρέψει στις νίκες. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ. ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ!
Υ.Γ. 2: Φυσικά και θέλουμε πρόκριση επί της Καβάλας. Ας γίνει απ' το κύπελλο η αρχή...
6 σχόλια:
Συμφωνω και προσυπογρφω και εγω !!!
ΒΑΛΤΕ ΠΛΑΤΗ ΟΛΟΙ !!!
Συζητούσα με έναν συμπανιώνιο, και του εξήγησα πως... την Κυριακή κινδυνεύουμε να πλακωθούμε μεταξύ μας, οι μεν θα θεωρούμε πως πρέπει να κάνουμε υπομονή, οι δε θα γιουχάρουν άλλοι τους παίκτες, άλλοι την διοίκηση και άλλοι ακόμα και τον Παράσχο!
Και στο καπάκι, διάβασα το ΚΥΑΝΕΡΥΘΡΟ μπογκ!
Θεώρησα χρέος μου να συνυπογράψω. Το ότι κάποιες στιγμές έχω διαφωνήσει με τον συγγραφέα του, δεν σημαίνει κάτι. Ο ζωντανός διάλογος, έχει και τις εντάσεις του.
Αν κ κατα καιρους εχω διαφωνισει με τα οσα δηλωνε μεσα απο το blog του ο Διογος εχω να πω οτι συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ με την σημερινη του αναρτηση περι ενοτητας κλπ. Μονο ετσι μπορουμε να πετυχουμε κατι. Τι θα καταφερουμε αν πλακωνομαστε μεταξυ μας στις κερκιδες??? Τιποτα απολυτως... Πρεπει να γεμισουμε το γηπεδο την επομενη Κυριακη (ανεξαρτητως αποτελεσματος στο κύπελλο) και να υποστηριξουμε την ομαδα χωρις ευτραπελα (γκρινια, υβριστικα συνθηματα, πανό κλπ). Η ομαδα περναει δυσκολη φαση, κανεις δεν μπορει να το αρνηθει και με τυχον γιουχαϊσματα και αποδοκιμασιες δεν νομιζω να καταφερουμε τιποτα παρα να ριξουμε λαδι στη φωτια.
Σαφέστατα και θα υποστηρίξουμε όλοι την ομάδα.
Όμως επειδή τα αόριστα σενάρια συνωμοσίας προσωπικά δεν τα πιστεύω, ιδίως όταν δεν μπορούν να αποδειχθούν, προτιμώ να ψάχνω τα συγκεκριμένα λάθη που έγιναν και γίνονται από εμάς τους ίδιους. Αυτό βέβαια είναι ένα θέμα που μάλλον θα μας απασχολήσει δύο μήνες αργότερα.
Εγώ πιστεύω στην κριτική πριν να μας χτυπήσει την πόρτα το πρόβλημα. Από την ώρα που το πρόβλημα έρχεται, είναι ώρα για δουλειά, όχι για κριτική.
Η κριτική είναι ωφέλιμη για να αποφύγουμε το πρόβλημα. Η εκ των υστέρων κριτική δεν ωφελεί πουθενά. Η ανάλυση του προβλήματος εκ των υστέρων, ωφελεί μονάχα για να μην επαναληφθεί το πρόβλημα αυτό.
Για εμένα, κάθε επιχείρηση (και ο Πανιώνιος), είναι σαν ένα καράβι. Ο καπετάνιος είχε πέσει σε λήθαργο για τους προσωπικούς του λόγους, και το καράβι είχε και εξακολουθεί να έχει πορεία για τις ξέρες. Είχε νόημα που φωνάζαμε, όσοι το κάναμε, ο καθένας βλέποντας από ένα διαφορετικό πρόβλημα, με την δική του οπτική.
Τώρα, οι ξέρες είναι στην πλώρη μας, είναι θέμα χρόνου να πέσουμε πάνω τους και να βουλιάξουμε.
Τώρα που ξύπνησε ο καπετάνιος (ξύπνησε άραγε?), δεν είναι ώρα να φωνάζουμε, αλλά να κάνει ο καθένας αυτό που πρέπει, προκειμένου να αποφύγουμε τις ξέρες, έστω και τελευταία στιγμή.
Τώρα οι φωνές, το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να αυξήσουν τον πανικό, και να εξασφαλίσουμε να βουλιάξουμε μια ώρα αρχύτερα.
Εγώ, αλλά και ορισμένοι άλλοι μπλόγκερς, δεν κάνουμε πολιτική. Δεν γλύφουμε την κυβέρνηση, ούτε ασκούμε αντιπολίτευση για να γίνουμε εμείς χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη.
Δεν αγωνιούμε για τον μισθό μας, για το μεροκάματο μας, για να είμαστε αρεστοί και να εξασφαλίσουμε τα προς το ζειν. Εμείς, ουσιαστικά δεν είμαστε καν πάνω στο καράβι. Βλέπαμε το καράβι να αρμενίζει στραβά, και το λέγαμε. Ο τιμονιέρης κοιμότανε, το πλήρωμα δεν έκανε το καθήκον του, και ο καπετάνιος έχει ψυχολογικά και προτιμάει να παίξει με το πλέη στέησιον, παρά να αναλάβει τα καθήκοντα του.
Τώρα, με τις ξέρες στην πλώρη μας, άρχισε να ξυπάνει ο καπετάνιος, ελπίζω τουλάχιστον, μπήκε καινούργιος τιμονιέρης, καλός ή κακός δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον είναι ξυπνητός, και το πλήρωμα πρέπει να δουλέψει σκληρά για να σωθεί το καράβι. Καλύτερα ένας μέτριος ή κακός τιμονιέρης, παρά ένα ακυβέρνητο καράβι.
Ας ελπίσουμε πως θα τα καταφέρουν.
Τώρα, όσο και να φωνάξουμε, τίποτα δεν αλλάζει. Πριν φτάσουμε εδώ, οι φωνές είχαν νόημα, ίσως γλυτώναμε από το να βρεθούμε εδώ.
Μετά την πρόσκρουση στις ξέρες, ή μετά από το να την γλυτώσουμε την τελευταία στιγμή, τι νόημα έχει η κριτική? Σε τι θα βοηθήσει?
http://panionios-gr.blogspot.com/2010/02/blog-post_10.html
Δημοσίευση σχολίου