Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Όσο ζούμε, ελπίζουμε, ας ελπίσουμε κι ας ευχηθούμε πως η επιλογή του Παράσχου στην τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου, θα αποδειχτεί σοφή.
Αναρωτιέμαι πως το πήραν στα Γιάννινα, που ο άρτι απολυθείς προπονητής τους, κατέληξε σε εμάς. Άραγε να μετάνοιωσαν που τον έδιωξαν και πήραν τον Αναστό? Τι άραγε πήγε στραβά στην Ήπειρο, αλλά σε εμάς θα λειτουργήσει υπερ μας? 

Η ανακοίνωση του επίσημου site έχει ως εξής:

Ο Πανιώνιος ΓΣΣ ΠΑΕ ανακοινώνει ότι σήμερα επήλθε κατ’ αρχάς συμφωνία με τον κ. Γιώργο Παράσχο για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου για 1,5 χρόνο.
Ο κ. Παράσχος θα αναχωρήσει σήμερα για την ιδιαίτερη πατρίδα του και αύριο θα επιστρέψει στην Αθήνα για να ολοκληρωθεί και το τυπικό μέρος της συμφωνίας. Ο κ. Παράσχος θα βρεθεί αύριο Πέμπτη στις 5 μ.μ. στο"Απήλιον" για μία πρώτη γνωριμία με τους ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου.

από το contra.gr αντιγράφω:

Η προπονητική καριέρα του Γιώργου Παράσχου είναι ιδιαίτερα πλούσια καθώς ο Μακεδόνας τεχνικός μετράει 445 επίσημα παιχνίδια στους πάγκους. Αρχισε τη σταδιοδρομία του από την Αναγέννηση Καρδίτσας το 1994 ενώ το πέρασμά του από την Καβάλα τη διετία 1995-97 προκάλεσε αίσθηση.

Στην συνέχεια εργάστηκε στον Ηρακλή, τον Αρη, ξανά στην Καβάλα, στον Πανηλειακό, τον ΠΑΣ Γιάννενα, τον Ολυμπιακό Βόλου και τον Ακράτητο.

Το 2002 συμφωνεί με τον Γιώργο Σπανό και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Χαλκηδόνας στη Β’ Εθνική. Αυτή η σχέση είχε ιδιαίτερη επιτυχία και κράτησε μέχρι τα μέσα της σεζόν 2006-07 όταν πια η Χαλκηδόνα είχε συγχωνευτεί με τον Ατρόμητο.

Από εκεί και πέρα ο Παράσχος δούλεψε στον ΠΑΟΚ, τον ΟΦΗ, την Ξάνθη ενώ φέτος άρχισε τη σεζόν στον ΠΑΣ Γιάννενα έχοντας απολογισμό 2 νίκες, 5 ισοπαλίες και 6 ήττες. Συνολικά στην καριέρα του μετράει 184 νίκες, 98 ισοπαλίες και 163 ήττες.

Ως παίκτης, οΓιώργος Παράσχος συνέδεσε το όνομά του με την Καστοριά με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1980. Εχει επίσης 4 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα.

3 σχόλια:

br fun_atic είπε...

βέβαια αν αλλάξεις τη σειρά των λέξεων της επικεφαλίδας μπορείς να φτάσεις και στο συμπέρασμα ότι "πεθαίνει η τελευταία ελπίδα"...

amanAM είπε...

θα μπορούσε επίσης να γίνει ως εξής:
Τελευταία, η ελπίδα πεθαίνει!!!

amanAM είπε...

Από την αρχή της χρονιάς, ήταν προφανές πως ο Φερέρα δεν έκανε για καπετάνιος... Όλοι το βλέπαμε, εκτός από την "φωνή" του επίσημου Πανιώνιου. Τώρα μας ζητάει να εμπιστευτούμε τον Παράσχο, παρά τις επιφυλάξεις μας.

Αφού μας πέρασε από φουρτούνες ο Φερέρα, βρεθήκαμε στο Τρίγωνο των Βερμούδων, και όλοι τρέμουμε τώρα μην βυθιστούμε αύτανδροι.

Βλέποντας την καταστροφή προ των πυλών, ο καπετάν Φερέρα μας εγκατέλειψε, και προσλάβαμε νέον, τον καπετάν Παράσχο.

Ρε πρόεδρε, το έχω ξαναπεί, εκτός από το μοναδικό σου χιούμορ, έχεις τρομερό ταλέντο στην πόκα και το πόκερ, είσαι μαιτρ της μπλόφας.

Αλλά η κίνηση Παράσχου, μοιάζει σαν να παίζεις τα ρέστα σου, ενώ έχεις στα χέρια σου 2 μικρά φύλα. Και το χειρότερο, είναι πως όλοι οι αντίπαλοι ξέρουν τι φύλα έχεις, και όταν θα μας αντιμετωπίζουν από εδώ και πέρα, θα ξέρουν ότι έχουν κάθε λόγο να μπούνε στο κόλπο, ακόμα και ο πιο αδύνατος δεν θα πάει πάσο.

Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να σου κάνω μια ερώτηση, αλλά να σε κοιτούσα στα μάτια, την ώρα που θα μου απαντούσες:

Εάν ο Πανιώνιος ήταν ένα από τα καράβια σου, θα προσλάμβανες τον Παράσχο για καπετάνιο? Θα ποντάριζες τα τελευταία σου λεφτά στο φύλο του?

Διάβασα στα διάφορα μπλογκς τα σχόλια και τις παρατηρήσεις των άλλων, και με έπιασε η ψυχή μου... Είχα την ελπίδα να γράψει κάποιος κάτι, από το οποίο να πιαστώ και να θρέψω την ελπίδα, αλλά τελικά το μόνο που βρήκα ήταν ατάκες που με έκαναν να προβληματιστω ακόμα πιο πολύ. Ο βασιλιάς Καρνάβαλος της αποκριάς, πιστεύω ότι ήταν η πιο καλή ατάκα απόλες!

Τελικά, τώρα τελευταία, ακόμα και η ελπίδα πεθαίνει...