Πάτησε τον Άρη σαν σκουλίκι

Σήμερα ο κόσμος του Πανιωνίου γιορτάζει μια σπουδαία εμφάνιση της ομάδας και μια 100% δίκαιη νίκη.

Ο σημερινός Πανιώνιος είχε ρυθμό, σωστή ανάπτυξη, σωστή κυκλοφορία, πάθος, δημιούργησε ευκαιρίες και δεν κινδύνεψε ούτε μια στιγμή από τον Ευρωπαίο Άρη, που φάνηκε πολύ λίγος, 3 ημέρες μετά την σπουδαία μπάλα που έπαιξε κατά της Αθλέτικο. 

Σε καμία φάση δεν απείλησε ο Άρης, μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο, ο Πανιώνιος. Η κούραση των Αρειανών ήταν εμφανής από ένα σημείο και μετά, αλλά και πριν από αυτό η απόδοση του ήταν μέτρια.

Εάν παράμενε το 0-0 θα ήταν άδικο, αφού χάθηκαν τα άχαστα. Η αδυναμία στο τελείωμα των φάσεων, σήμερα δεν μας στοίχισε, ούτε μας στοίχισε που ο καραγκιόζης ο διαιτητής αρνήθηκε να σφυρίξει 2 καταφανέστατα πέναλτι, ένα στο πρώτο ημίχρονο σε καθαρή ανατροπή από πίσω του Σαλαλί, την ώρα που θα σούταρε από πλεονεκτική θέση, και στο δεύτερο ημίχρονο, σε μπλονζόν αμυντικού του Άρη και απόκρουση με το χέρι.

Μπορεί ο Κουμορτζί να μην είναι σέντερ φορ, αλλά κάτι πρέπει να γίνει με τις χαμένες ευκαιρίες. Κάτι πρέπει να γίνει επίσης ώστε να μην κουράζει την μπάλα πριν την δώσει, και αυτός, και ο Βαζ Τε, και ο Μπάλαμπαν. Σήμερα έλειπε ο τέταρτος που κουράζει την μπάλα, και την θέλει μόνο δικιά του, ο Ριέρα, και για να είμαι ειλικρινής σήμερα δεν μου έλειψε καθόλου.

Ο Κούκετς (που μπήκε αλλαγή) δεν έχει την περσινή απόδοση, βέβαια φέτος παίζει από δεξιά. 

Εγγύηση κάτω από τα δοκάρια ο Μάχο, μια φορά χρειάστηκε, και δήλωσε παρών. 

Κορυφαίος  κατά την γνώμη μου ο Λάτκα και στα αμυντικά καθήκοντα και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, εξαιρετικός ο Κοντοές, ο Σιόβας σήμερα ήταν καλός, όποτε χρειάστηκε επενέβη σωστά και βοήθησε κι αυτός στην ανάπτυξη, ο Βαρό δεν μου άρεσε, έκανε λάθη, δεν προωθήθηκε σε περιπτώσεις που θα έπρεπε κατά την γνώμη μου, ενώ όταν το έκανε, είχε αργές επιστροφές.

Ο Χίκα, θυμίζει στην εμφάνιση τον Κουτσιανικούλη, ήταν πολύ καλός όσο έπαιξε, έκανε καλές προσπάθειες και είχε ένα εξαιρετικό σουτ, ο Κούρντι εξαιρετικός, πρέπει να παίζει βασικός και να πάρει πολλές ευκαιρίες, θα γράψει ιστορία το παιδί αυτό, ο Μανιάτης καλός, δεν κατάλαβα γιατί τον είχε τόση ώρα ο διαιτητής να περιμένει πριν του επιτρέψει να επιστρέψει μετά τον τραυματισμό του, ούτε την κάρτα που έφαγε την κατάλαβα... Ο Βαζ Τε είναι πολύ καλός παίκτης, υστερεί σε φυσική κατάσταση, ο Μπάλαμπαν όσες φορές δεν κούρασε την μπάλα ήταν καλός, και χάρη στην επιμονή του έβαλε ένα υπερπολύτιμο γκολ, ο δε Σαλαλί καλός, αλλά πρέπει να κάνει πιο γρήγορα το σουτ, πολύ το καθυστερεί και δίνει χρόνο στους αμυντικούς. 

Στο τέλος πήραμε αυτό που δικαιούμασταν, και επιτέλους μετά από καιρό, το γήπεδο είχε αρκετό κόσμο που έφυγε χαρούμενος και όχι με σκυμμένο το κεφάλι. Οι νέοι παίκτες και ο προπονητής πήραν μια γεύση από τον κόσμο που αγαπάει την ομάδα, και την στηρίζει, όση πίκρα κι αν έχει από την διοίκηση και τους πειραματισμούς. Αυτή ήταν η απάντηση του κόσμου, σε όσους μας βλέπουν σαν γκρινιάρηδες ή σαν κάφρους. Από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό όλοι φωνάζαμε συνθήματα, χειροκροτούσαμε, εμψυχώναμε τους παίκτες... 

Ήταν μια υπέροχη ατμόσφαιρα, και η βραδιά τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο, με γκολ στο 87, που εκτόξευσε την κερκίδα σε πελάγη ευτυχίας.

Μοναδική παραφωνία, μετά την λήξη του αγώνα, ένας καραφλός σεκιουριτάς, που προκάλεσε και επιτέθηκε σε οπαδούς που έτρεξαν να πάρουν την φανέλα που τους πέταξε Βαζ Τε, και έγινε ένας μικροτσαμπουκάς. Αυτός ο γελοίος, δεν πρέπει να ξαναπατήσει το πόδι του σε γήπεδο.