Ο κόσμος προχωράει...

...κι εμείς πάμε ανάποδα!

Χθες παρακολούθησα το ντέρμπι κορυφής  μεταξύ Ηρακλή-Λάρισας, και έκανα ζάπινγκ στο παιχνίδι Εργοτέλη-Ξάνθης. Τα παιχνίδια ήταν άθλια, εντελώς άθλια. Πιστεύω πως ακόμα και οι πιο φανατικοί οπαδοί των ομάδων, θα βαρέθηκαν. Διάφοροι αλλοδαποί από όλα τα μήκη και τα πλάτη του τρίτου κόσμου και όχι μόνο, ορισμένοι εξ αυτών με Ευρωπαϊκά διαβατήρια, περπατούσαν στα 2 γήπεδα, αδυνατούσαν να κάνουν μια σωστή πάσα, και αναρωτήθηκα πως γίνεται να μην υπάρχουν Ελληνόπουλα να παίζουν τουλάχιστον εξ ίσου άθλια, γιατί αποκλείεται να είναι χειρότεροι από όλους αυτούς τους απίθανους. Μερικοί εξ αυτών των αλλοδαπών, εκνευρισμένοι, μαγκιά κλανιά, αλητεία. Δεν έχουμε εγχώριους αλήτες, και κάναμε εισαγωγή?

Από τους 28 παίκτες που αγωνίστηκαν στο παιχνίδι Ηρακλή Λάρισας, οι 7 μόνο ήταν Έλληνες. Ο ένας εξ αυτών ο εκ Γαλλίας προερχόμενος Ταυλαρίδης, οι δε υπόλοιποι, ήταν κυρίως ξεπεσμένοι "αστέρες" λίγο πριν την συνταξιοδότηση, Ελευθερόπουλος, Κατσαμπής, Βενετίδης, Νταμπίζας.

Από τα φυτώρια και τις ακαδημίες των ομάδων, αμφιβάλλω εάν υπήρχε έστω και ένας εξ αυτών.

Μετά παρακολούθησα το παιχνίδι της Καβάλας εναντίον του Παναθηναϊκού, που σοβαρή μπάλα παίχτηκε μόνο για μικρά διαστήματα, αφού η φυσική κατάσταση και των 2 ομάδων προφανώς δεν επέτρεπε διάρκεια στις προσπάθειες τους. Όταν έτρεξε η Καβάλα των 2 Ελλήνων από τους 14 που έπαιξαν για λογαριασμό της, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε με ομάδα β εθνικής.

Τέλος, παρακολούθησα και το παιχνίδι Ρεάλ Σοσιεδάδ-Ρεάλ Μαδρίτης, που οι ομάδες επί 90 λεπτά έτρεχαν, εφάρμοζαν συστήματα και αυτοματισμούς, κάποια έπιαναν, κάποια όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση έβλεπες αθλητές, έβλεπες τρέξιμο, έβλεπες μπάλα, η νεοφώτιστη Σοσιεδαδ στρίμωξε την συνονόματη Βασίλισσα, άσχετα εάν στο τέλος υποτάχθηκε με 1-2. Τους περισσότερους παίκτες της Σοσιεδαδ δεν τους γνώριζα, αλλά ο σπήκερ είπε πως πολλοί εξ αυτών προέρχονται από τις ακαδημίες της. Επίσης, από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα προέρχεται η πλειονότητα των παικτών της βασικής ενδεκάδας της, καθώς και πάμπολλοι παίκτες που έχουν διασκορπιστεί αριστερά δεξιά, ακόμα και ο δικός μας Ριέρα που τον πήραμε από την Εσπανιόλ, παιδί της Μπαρτσελόνα είναι...

Ο Πλατινί θα εφαρμόσει σύντομα όρο μίνιμουμ παικτών από τα φυτώρια των ομάδων, προκειμένου να συμμετάσχουν οι ομάδες αυτές στις διεθνείς διοργανώσεις...

Κάτι που εμένα με βρίσκει 1000% σύμφωνο, αφού σαν φίλαθλος-πελάτης, χρόνια τώρα φωνάζω πως δεν θέλω να παρακολουθώ μισθοφόρους της λεγεώνας των ξένων να παίζουν στις ομάδες, αλλά παιδιά με τα οποία αισθάνομαι φίλος τους, συγγενής τους, γείτονας, κοντινός τους.

Τότε που σε όλη η Ελλάδα αγαπήσαμε το Ελληνικό μπάσκετ, το σιχαθήκαμε από όλους αυτούς τους ξένους που πλακώσανε, Ελληνοποιημένους και μη. Στο πόλο ξυπνήσανε, δουλεύουν οι ομάδες τα φυτώρια, τα περισσότερα παιδιά που παίζουν είναι Ελληνόπουλα, κι έτσι έχουμε παρόν και μέλλον σε εθνικό επίπεδο, οι δε πισίνες γεμίζουν με νέα παιδάκια που θέλουν να μάθουν και ελπίζουν να παίξουν κάποια μέρα... Γι αυτό το πόλο ανεβαίνει, σε αντίθεση με άλλα, πιο προβεβλημένα αθλήματα.

Όμως εμείς, πάμε ανάποδα... Εμείς που παραδοσιακά αναδεικνύαμε ταλέντα, τώρα τα ψάχνουμε στην Νιγηρία, στο Καμερούν και στην Ρουάντα, στην Ασία και στην Ωκεανία, αλλά όχι στην ίδια μας την γειτονιά. Το πολυδιαφημισθέν προπονητικό μας κέντρο είναι στην διάθεση του τρίτου κόσμου, αλλά όχι στην υπηρεσία της ανάδειξης ταλέντων από την Ελλάδα.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 φώναζα κατά της μαζικής εισαγωγής ξένων, έζησα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, τον γιό μου που ήταν εκτός των άλλων συμμαθητής του Τζαβέλα, έζησα το χάλι και την ανυπαρξία των ακαδημιών, όποιος έχει κολλητό τον προπονητή παίζει, όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη έχει ελπίδα να μην σκουπίζει τον πάγκο, όποιος λαδώσει, όποιος δεχτεί να πάρει "βιταμίνες" από τον προπονητή, αυτός και μόνο αυτός έχει ελπίδα, αλλά κι αυτή είναι με όρια και περιορισμούς.

Από την άλλη, φταίει και η νοοτροπία μας, και η κουλτούρα την οποία καλλιεργούν σε όλους μας. Οι νεαροί που φτάνουν σε μια "μεγάλη" ομάδα, μοιάζουν με τους αριστούχους μαθητές που μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο, κι αντί να ξεσκιστούν ακόμα περισσότερο στο διάβασμα και στην προσπάθεια, τελικά αράζουν!!! Όσοι δε καταλήξουν σε πιο δεύτερη ομάδα, μοιάζουν με τους φοιτητές που θέλανε να μπούνε στην Ιατρική, αλλά καταλήξανε σε πιο παρακατιανές Σχολές.

Εάν όμως έβλεπαν πως με επιπλέον προσπάθεια θα τα κατάφερναν στην ζωή τους, τότε... είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι θα προσπαθούσαν όντως. Με τι όρεξη θα συνεχίσει να προσπαθεί ο Αναστασόπουλος για παράδειγμα, ή ένας πιο νεαρός, όταν βλέπει ότι ο Αναστασόπουλος δεν έχει ελπίδα? Τον δανείζομαι τον Αναστασόπουλο, σαν τυχαίο όνομα. Γιατί έχει πάρει τόσες ευκαιρίες ο Όμο, ο βασιλιάς της γκέλας, και όχι ένα Ελληνόπουλο?

Εγώ αυτό που ξέρω, είναι πως ακόμα και σε καθεστώς αναξιοκρατίας, ρεμούλας και διαπλοκής, κάποιος που θα καταφέρει να δουλέψει συστηματικά και δεν απογοητευτεί να τα παρατήσει, τελικά θα ξεχωρίσει και θα τα καταφέρει. Αλλά οι περισσότεροι απογοητεύονται και τα παρατάνε.

Θεωρώ πως το μέλλον βρίσκεται στο να φτιαχτεί ένα αθλητικό σχολείο στο προπονητικό κέντρο, να μαντρωθούν εκεί πιτσιρικάδες που θα μάθουν μπάλα, και θα γεμίσουν σε 5-10 χρόνια τα ταμεία της ομάδας, αλλά και τα Ελληνικά γήπεδα με Ελληνόπουλα. Βέβαια, με μεγαλομέτοχο αμέτοχο, και με πρόεδρο έναν Κιντή που εάν δεν τα κάνει όλα σκατά για να φύγει, έτσι κι αλλιώς θα φύγει, το να σκέφτεσαι και να σχεδιάζεις για μετά από 5 ή από 10 χρόνια, είναι όνειρα θερινής νυκτός.

Τέλος, θυμάμαι τον α-μέτοχο να λέει πως πρέπει να αποφύγουμε να καταντήσουμε σαν τον Ηρακλή, την εποχή που έμοιαζε να πέφτει στην β εθνική λόγω οικονομικών προβλημάτων... Ο Ηρακλής μετά από 3 αγωνιστικές, είναι στην πρώτη θέση με 7 βαθμούς. Εμείς, ευτυχώς δεν έχουμε τα χάλια του. Χάσαμε εντός από τον νεοφώτιστο Βόλο του Μπέου, και δεν έχουμε λόγους ανησυχίας, έχουμε πρόεδρο έναν αναμορφωτή της κοινωνίας και του κόσμου όλου, έχουμε Φουγκουάγιους, Όπουκάπους, Πούπους και Αλή και Τρισαλή.

Καλή τύχη σήμερα με τον Άρη, είναι κουρασμένος, δεν παίζει και ο Κόκε, μπορεί να μας λυπηθεί ο Θεός, και να γλυτώσουμε τα χειρότερα. Η αποστολή μας έχει 5 Έλληνες: Μάχο, Μπέλιτς, Βαρό, Λάτκα, Μανιάτης, Σιόβας, Κοντοές, Κούρντι, Κουμορτζί, Ρίσγκαρντ, Φουνγκουάγιο, Χίκα, Αναστασόπουλος, Κούκετς, Γουνδουλάκης, Βαζ Τε, Σαλαλί, Μπάλαμπαν.