Γράμμα στον Άη Βασίλη

Άγιε Βασίλη, έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που σου είχα γράψει γράμμα. Θυμάμαι ότι ήταν σαν σήμερα, αλλά έχουν περάσει 40 χρόνια.
Τώρα πια, αγοράζω μόνος μου ότι χρειάζομαι, ότι επιθυμώ, και έκανα το χρέος μου στα παιδιά μου, τους έμαθα να πιστεύουν και να ελπίζουν σε σένα. Μάλιστα, όταν ο γιός μου μεγάλωσε τόσο που κάποιοι «φίλοι» του φρόντισαν να τον δασκαλέψουν ότι δεν υπάρχεις, εγώ του εξήγησα πως:

Δεν έχει σημασία ποιος πληρώνει και ποιος φέρνει τα δώρα, σημασία έχει εάν πιστεύεις εσύ στον άγιο, θα πάρεις δώρα από αυτόν, αλλιώς δεν πάρεις. Εσύ διαλέγεις! Ο κάθε ένας από όσους φέρνουμε δώρα εκ μέρους του, στο όνομα του, δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά το έργο που αυτός μας ενέπνευσε να κάνουμε.

Τέλος πάντων, θα τα ξέρεις όλα αυτά, και δεν χρειάζεται να στα υπενθυμίζω.

Εμείς, στην οικογένεια μας, γράφαμε το γράμμα την παραμονή των Χριστουγέννων, και εσύ μας έφερνες τα δώρα την νύχτα που ξεκινούσε ο νέος χρόνος. Τώρα, τα δώρα δεν έρχονται με τον καινούργιο χρόνο, αλλά ανήμερα τα Χριστούγεννα. Η παγκοσμιοποίηση αλλάζει τα ήθη και τα έθιμα μας. Εγώ όμως, το δώρο μου το θέλω στον καινούργιο χρόνο, όπως και παλιά.

Μετά από τόσα χρόνια λοιπόν, θα σου ζητήσω ένα δώρο για μένα:

Την νέα χρονιά, το κύπελλο Ελλάδος στον Πανιώνιο.

ευχαριστώ
 
Αντώνης
 
-----------------------
 
Εύχομαι σε όλους, χρόνια πολλά και καλά, με υγεία και αγάπη, να περάσουμε όλοι καλά Χριστούγεννα με αγαπημένα πρόσωπα.