50 χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο
«Γαμώ την αγανάκτηση». Η σημερινή φράση του προπονητή του Εργοτέλη κ. Καραγεωργίου, περικλείει όλο το νόημα αυτών των 50 χρόνων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Πανιώνιος σήμερα δεν ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ. Ο Πανιώνιος σήμερα έπαιξε ως άξιος εκπρόσωπος όλων αυτών που βιώνουν 50 χρόνια στο πετσί τους τι σημαίνει ΠΟΚ. Όλων αυτών των υγιών φιλάθλων που χαίρονται να βλέπουν ποδόσφαιρο και που ίσως χρειαστεί να περιμένουν άλλα 50 χρόνια μήπως και τους αφήσουν να δουν…
Βιώσαμε σήμερα την αδικία για μία ακόμα φορά. Η ομάδα μας έμεινε με 10 παίκτες επί 84 ολόκληρα λεπτά (!) επειδή κάποιος «δεν είδε» τον Σισέ να φεύγει από θέση οφ-σάιντ. Κάποιος δεν είδε τη δεύτερη κίτρινη που έπρεπε να φάει ο Δάρλας για το δολοφονικό μαρκάρισμα επάνω στον Εστογιάνοφ. Κάποιος δεν είδε και δεν ξαναείδε…
Όμως αν οι διαιτητές της συνάντησης έχουν μία δικαιολογία του «ανθρώπινου λάθους» που συμβαίνει φυσικά μόνο σε βάρος των αντιπάλων του ΠΟΚ, αυτοί που δεν έχουν καμία δικαιολογία είναι οι υπεύθυνοι του συνδρομητικού καναλιού που έχουν και τα μέσα και την τεχνολογία να δουν τις φάσεις πολλές φορές.
Το κανάλι λοιπόν που μετέδιδε τον αγώνα λες και ο Πανιώνιος ήταν ομάδα του εξωτερικού, ανακάλυψε μία λήψη από τη λεωφόρο Κηφισίας, ίσως από το κινητό τηλέφωνο κάποιου περαστικού και την πρόβαλε για να δώσει άδικο στον Πανιώνιο και δίκαιο στον ΠΑΟ, αφού σύμφωνα με την απίθανη αυτή λήψη (βοηθούμενη από στραβές πλάγιες γραμμές) ο Σισέ είχε φύγει από κανονική θέση και άρα ο «κακός» Πανιώνιος δεν δικαιούται δια να ομιλεί…
«Γαμώ την αγανάκτηση» λοιπόν. Όχι μία, ούτε δύο, αλλά πενήντα φορές…
Υ.Γ. Αφήνουμε το βήμα στους λειτουργούς της ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας και είμαστε σίγουροι ότι αύριο θα διαβάσουμε για το πόσο κακός ήταν ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ και όχι φυσικά για το εάν ήταν καλός ό κάθε «Νιόνιος» ή ο κάθε «Τέλης» του ελληνικού ποδοσφαίρου
http://www.panionios.gr/default.asp?pid=55&la=1&artid=17531&catid=5
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου