Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Κριτική – Ρεχαγκελοφερέρες = 1-0

Μετά τον νυν υπέρ πάντων αγώνα της Εθνικής Ελλάδος στην Ουκρανία, και την πρόκριση της στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, επήλθε η νέα «δικαίωση» του Ρεχάγκελ, κόντρα στις Κασσάνδρες που έκαναν κριτική στις επιλογές του και στον τρόπο που παίζει η εθνική μας ομάδα.


Μετά τα τελευταία αποτελέσματα του Πανιωνίου, επήλθε ανάλογη «δικαίωση» του Φερέρα και όλοι κάνουν κριτική σε όσους κάνουμε κριτική…

Η ομοιότητα είναι προφανής, και εάν ακούσει κάποιος τις δηλώσεις-ξέσπασμα όλων, είναι σαν να είμαστε ανθέλληνες όλοι όσοι λέμε την γνώμη μας για την εθνική ομάδα, ενώ κάτι αντίστοιχο αιωρείται για αντιπανιώνια αισθήματα όσων κάνουμε κριτική στον Φερέρα.

Κατ αρχάς, θεωρώ ότι το πείσμα και το πάθος που έδειξαν οι διεθνείς, εν πολλοίς οφείλεται και στην κριτική, ενώ εάν όλοι τους γλύφαμε και τους χαϊδεύαμε τα αυτιά, δεν θα είχαν το ίδιο πείσμα. Θεωρώ ότι η κριτική επέδρασε θετικά, και όχι αρνητικά. Κατ αντιστοιχία, και η κριτική στον Φερέρα είχε θετικά αποτελέσματα.

Η κριτική στον Ρεχάγκελ είχε να κάνει με την εμμονή του να χρησιμοποιεί τους ίδιους και τους ίδιους, έπαιζε ο Γιαννακόπουλος ενώ δεν είχε ομάδα, ο Μπασινάς που δυσκολευόταν ακόμα και να περπατήσει, ο Χαριστέας ενώ σερνότανε, κλπ. Η κριτική στον Φερέρα είχε να κάνει επίσης με συγκεκριμένες επιλογές του, τύπου Μπαρόνι, Όμο σαν σέντερ μπακ, μη χρησιμοποίηση του Φανούρη κλπ.

Τελικά ο Ρεχάγκελ έκανε ανανέωση, και χρειάζεται να κάνει κι άλλη, να εμπιστευτεί τον Μήτρογλου, τον Νίνη, τους δικούς μας Τζαβέλα και Μανιάτη, και φυσικά να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τον Κατσουράνη (που είναι έμπειρος και σε φόρμα) και 2-3 ακόμα έμπειρους. Με μια σωστή προετοιμασία, με εμπιστοσύνη σε νέους που έχουν κάθε λόγο να ματώσουν την φανέλα τους για να βάλουν βάσεις για την καριέρα τους. Οι τελειωμένοι, δεν έχουν τα ίδια κίνητρα. Θα ήθελα να δω και άλλα νέα Ελληνόπουλα στην Εθνική μας, τον Παπάζογλου το ΠΑΟΚ ας πούμε, παιδιά σαν τον Μπάρκογλου (που φέτος είναι πολύ καλύτερος από ότι ήταν όταν έπαιζε με εμάς) κλπ. Δεν μπορεί να συνεχίζεται επ άπειρον να προέρχονται μόνο από τον ΠΑΟ, την ΑΕΚ ή τον Ολυμπιακό οι διεθνείς.

Τελικά ο Φερέρα άκουσε όσα φωνάζαμε. Δεν είναι δικαίωση του Φερέρα τα τελευταία αποτελέσματα του Πανιωνίου, αλλά είναι δικαίωση όσων επισημαίναμε ότι έκανε λάθος επιλογές. Ευτυχώς με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο μας άκουσε (ή τα κατάλαβε από μόνος του), και τα αποτελέσματα ήρθαν.

Ο Ρεχάγκελ θα ήταν δικαιωμένος, εάν έπαιρνε το διπλό στην Ουκρανία με τον Μπασινά και τον Γιαννακόπουλο. Το πήρε με την ηρωική προσπάθεια των πιτσιρικάδων Πλιάτσικα, Μόρα, κλπ.

Η κριτική, κανέναν δεν έβλαψε. Την κριτική μπορούν κάποιοι να την εκμεταλλευτούν δημιουργικά, εάν όμως η κριτική αποκαλύπτει λάθη και παραλήψεις, τότε ενοχλεί, και τα ξεσπαθώματα κατά της κριτικής είναι από θέση οφ σάιντ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: