Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

αντιγράφω από τον sport-fm

Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό κάτι πήγε εντελώς λάθος το καλοκαίρι που πέρασε. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η εικόνα στα όρια της εξαθλίωσης που παρουσίασε στο ματς με την Κοπεγχάγη. Σε ένα ματς όπου ο Άντονσον, τον οποίο όλοι είχαμε αποκαλέσει πρωταθλητή βάδην δύο χρονιά πριν όταν είχε έρθει στην Παιανία, έμοιαζε με Μπαρέζι και ο Εντόι έμοιαζε με Ζιντάν.

Κανένας από τους δύο δεν έγινε ξαφνικά ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, οι αδυναμίες του Παναθηναϊκού τους έκαναν να μοιάζουν έτσι. Οι «πράσινοι» κατάφεραν να κάνουν μία μέτρια ομάδα να μοιάζει εξαιρετική. Μία ήττα δεν ενοχλεί ποτέ στο ποδόσφαιρο. Αυτή η εικόνα όμως ενοχλεί.

Κάτι πρέπει να έχει σχεδιαστεί πολύ λάθος για να μην μπορείς όχι να αλλάξεις τρίτη πάσα, αλλά ούτε καν δεύτερη. Αυτή τη στιγμή οι παίκτες του Παναθηναϊκού συμπεριφέρονται σαν να είναι Μάιος. Μοιάζουν σκασμένοι και κουρασμένοι. Και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό που μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι φτάσει χωρίς άλλες απώλειες στη διακοπή του πρωταθλήματος. Στο ενδεχόμενο όμως που χαθούν κι άλλοι βαθμοί κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί...


Σχόλιο: 
Εξαιρετικό το σκεπτικό του Σωτηρακόπουλου, καθώς και ο τρόπος που παρουσιάζει το θέμα. Εάν γίνει αντικατάσταση των ομάδων, και όπου γράφεται Παναθηναϊκός να γραφτεί Πανιώνιος, και όπου γράφεται Κοπεγχάγη να γραφτεί Παναθηναϊκός, τότε ο Σωτηρακόπουλος θα είχε γράψει μια πρώτης τάξης ανάλυση για το παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου.

Εκεί που αναφέρονται ο Εντόι και ο Άντονσον, να αντικατασταθούν με τα ονόματα του Νίνη και του Κατσουράνη, κι έχουμε την ακριβή εικόνα.

Κύριε Σωτηρακόπουλε, τι να έγραψες άραγε μετά το παιχνίδι του Σαββάτου? Δεν γνωρίζω, και βαριέμαι να το ψάξω, αλλά εάν είχες γράψει αυτό που είδαμε κι εμείς, θα γλίτωνες  από τον κόπο να γράφεις για το παιχνίδι του Βάζελου με την Κοπεγχάγη, θα έκανες την ανάποδη αντικατάσταση των ονομάτων, και θα είχες έτοιμο το αρθράκι.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Σκέψεις με αφορμή όσα συμβαίνουν

Στον πάτο της βαθμολογίας του Γαλλικού πρωταθλήματος, βρίσκεται και η Οσέρ. Κάνει παρέα στην ομάδα πρότυπο του Κιντή, την Λιόν.

Παρακολούθησα εχθές το παιχνίδι με την Ρεάλ, και είδα μια ομάδα με εξαιρετική φυσική κατάσταση, με ένα ωραίο γηπεδάκι, και παρόλο που παίζανε εναντίον της Ρεάλ του Μουρίνιο και των τόσων αστέρων, οι Γάλλοι έπαιξαν πολύ καλά, είχαν ευκαιρίες και δοκάρι. Στο τέλος, στο 82' δέχτηκαν ένα γκολ, από στιγμιαία αδράνεια ενός αμυντικού. Κρίμα, το άξιζαν το χι.

Ο εκφωνητής έλεγε και ξανάλεγε κατά την διάρκεια του αγώνα πως η Οσέρ, όπως και όλες σχεδόν οι Γαλλικές ομάδες, έχουν εξαιρετικές Ακαδημίες, και αναδεικνύουν συνέχεια νέους ταλαντούχους παίκτες και η Οσέρ είναι μια εξ αυτών. Είδα μετά τα στιγμιότυπα του Άγιαξ κατά της Μίλαν, και άκουσα πάλι σχόλια για τους παικταράδες που παράγει ο Άγιαξ, που τόσα χρόνια τους κάνει φίρμες, και τους πουλάει. Βέβαια, το σχόλιο ήταν πως επειδή τους πουλάει όλους, η βασική ομάδα αδυνατίζει, αλλά μετά από πολύ λίγο καιρό ξεπροβάλλει η επόμενη φουρνιά προικισμένων παικτών. Στις ακαδημίες του Άγιαξ, γίνεται τεράστια παραγωγή ταλέντων.
Επειδή είμαι φαν του ισπανικού πρωταθλήματος και ιδιαίτερα της Μπαρτσελόνα, 9 από τους 11 της ομάδας που έπαιζαν στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού, ήταν από τις ακαδημίες της. Από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα επίσης προέρχονται εκατοντάδες εν ενεργεία παίκτες που πρωταγωνιστούν σήμερα στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Οι αδελφοί Ριέρα, είναι 2 εξ αυτών.

Και αναρωτιέμαι: Είναι δυνατόν τόσοι σύλλογοι, να είναι τόσο μαλάκες?
Είναι ο Κιντής αυτός που θα οδηγήσει τον Πανιώνιο ψηλά, ακολουθώντας μόνο ένα μοντέλο αγοράς ταλέντων από την Κορέα, το Ιράν, και την Νιγηρία? 

Ναι, οι σοβαροί Ευρωπαϊκοί σύλλογοι έχουν τμήματα σκάουτινγκ ανεύρεσης ταλέντων στην Αφρική (και όχι μόνο), αλλά... πιο σημαντικό ρόλο παίζουν τα σοβαρά τμήματα υποδομής, που αναδεικνύουν ταλέντα που προέρχονται από τις ακαδημίες τους.

Θεωρώ τον Κιντή έξυπνο άνθρωπο, και προικισμένο στην κουβέντα, με μεγάλη άνεση μπορεί να οδηγήσει μια συζήτηση έτσι που να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα, κατά βούλησιν. Αυτός που μου κάνει εντύπωση, είναι ο Τσακίρης. Δεν μπορεί να μην βλέπει ότι ο δρόμος που ακολουθούμε είναι ολισθηρός, και αδιέξοδος. 

Που είναι η φυσική κατάσταση των παικτών, που υποσχέθηκε ο Κιντής με το μεγαλόπνοο σχέδιο του?
Ποιά είναι τα ταλέντα που θα αναδειχτούν από τον Πανιώνιο, αφού συγκεκριμένοι παίκτες προς το παρόν παίζουν βρέξει χιονίσει, ανεξάρτητα απόδοσης? Με τα φιλικά με τον Απόλλωνα Σμύρνης (και όχι Αθηνών) θα αναδειχτούν οι ταλεντάρες? Στον αγώνα με τον Αετό Κερατέας θα λάμψουν? Πως γίνεται παίκτες που απορρίφθηκαν σαν ανίκανοι, να μεγαλουργούν, και οι δικές μας ταλεντάρες να σέρνονται και να είναι ανίκανοι να σπρώξουν την μπάλα στο πλεκτό?

Δεν θα με πείραζε πολύ, να δω ξαφνικά έναν Πανιώνιο με Σαλαλήδες, Κούρντηδες, Κούκετς, κλπ που να παίζει μπαλίτσα, κι ας μην παίρνει αποτελέσματα, γιατί θα είχα την ελπίδα να τα καταφέρουν παρακάτω. Όσο βλέπω το ίδιο έργο, τι ελπίδα θα έχω? Με τον Παναθηναϊκό, είδα μια μέτρια ομάδα, να κερδίζει μια ακόμα πιο μέτρια ομάδα, εμάς.

Δεν ξέρω, τι να πω. Ο Τσακίρης, τι βλέπει? Πολύ θα ήθελα να μάθω. Πως βλέπει ο μεγαλομέτοχος την σημερινή κατάσταση? Είναι αισιόδοξος? Που βασίζει την αισιοδοξία του? Στα μεγάλα λόγια του Κιντή, ή σε κάποια στοιχεία που εμείς απλώς αγνοούμε προς το παρόν?

Αντικειμενικά, ο άνθρωπος αυτός έχει ξοδέψει χρήματα, χρόνο, έχει ασχοληθεί όσο λίγοι άλλοι, και περνάει μια φάση αποτοξίνωσης από τον Πανιώνιο. Είναι Πανιώνιος, και αγαπάει την ομάδα μας. Παρόλα αυτά, μου κάνει εντύπωση αυτή η αποχή, η απουσία. Είναι παράξενο.

Κάτι που είναι τόσο σημαντικό στην ζωή σου, δεν το αφήνεις έτσι. Εγώ, μονάχα σε μια φάση της ζωής μου είχα τέτοια αντίδραση: Τότε που χώρισα, που περνούσα μια φάση της ζωής μου που τα προσωπικά-οικογενειακά προβλήματα μου, καθώς και η αναζήτηση νέου δρόμου και νέας ισορροπίας, με έκαναν να εγκαταλείψω τους μέχρι τότε στόχους και τις ασχολίες μου. Εύχομαι να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί την βάψαμε!!! Εάν περνάει ο Τσακίρης κάποια τέτοια φάση, και στην Ωμέγα Εθνική να βρεθούμε, δεν πρόκειται να δούμε αντίδραση. Θα παρακολουθεί τι συμβαίνει, αλλά δεν θα τον αγγίζει.

Η βάση στην οποία στηρίζεται ένας άνθρωπος, είναι η οικογένεια του. Αλλιώς μετατρέπεται σε φτερό στον άνεμο, μέχρι να ξαναβρεί την νέα βάση του. Δεν με ενδιαφέρει και δεν με αφορά η προσωπική ζωή του Τσακίρη, αλλά εάν συμβαίνει όντως κάτι παρόμοιο, μιλάω ως παθώς και μαθώς, θα ήθελα να του δώσω μια συμβουλή: Ανήκω σε αυτούς που άφησαν πίσω φίλους και ασχολίες, σε εκείνη την φάση της ζωής μου. Μετά από καιρό, βρήκα την νέα βάση μου, την νέα συνθήκη που μου πρόσφερε ισορροπία στην ζωή μου. Αλλά όσα άφησα πίσω μου έμειναν εκεί, τελικά τώρα πια μου λείπουν, μαζί με τον πρώτο γάμο μου, πέθανε κι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Δεν το χρωστούσα σε κάνεναν, και λυπάμαι που δεν είχα την ψυχραιμία να το σώσω.

Για όνομα του Θεού, δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει, ντε και καλά. Αλίμονο. Το μυαλό μου με οδηγάει σε αυτές τις σκέψεις, γιατί δεν βρίσκω άλλη εξήγηση για την απουσία και την αποχή. Κάποτε είχε θυμώσει μαζί μου ο Κωνσταντίνος, γιατί έκανα κάποιες άλλες υποθέσεις... Μου είπε χαρακτηριστικά, πως εάν αυτός υποθέσει ότι είμαι Τραβεστί στην Συγγρού, θα μου κακοφανεί. Δεν αναζητώ διάψευση ή επιβεβαίωση. Δεν με αφορά. Θυμάμαι απλώς μια περίοδο της δικιάς μου ζωής, και οι  (μη) αντιδράσεις του Τσακίρη μου θυμίζουν εκείνη την περίοδο της ζωής μου. Αυτό καταγράφω στο προσωπικό μου ημερολόγιο, προσωπικές σκέψεις από προσωπικές εμπειρίες...
Ότι κι αν του συμβαίνει που τον οδηγάει σε ανάλογη ψυχολογία, τότε δύσκολα θα δούμε αντίδραση. Εάν απλώς υπερβάλλω, μπορούμε να ελπίζουμε πως αργά ή γρήγορα θα ξυπνήσει και θα βρει το κέφι να σκύψει ξανά πάνω από την ομάδα μας.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Το ρόστερ του Πανιωνίου

Στην επίσημη σελίδα του συλλόγου, στο ρόστερ της ομάδας εξακολουθούν να μην εμφανίζονται οι Σκούρτης και Οκπάκο. Έχει κολλήσει κάπου το θέμα, ή απλώς όσοι ασχολούνται με την ενημέρωση του κόσμου μέσω του site, βαριούνται να ασχοληθούν με τα καθήκοντα τους?


ΥΓ1. Σήμερα, έγινε update της σελίδας του ρόστερ, και εμφανίζεται πλέον και ο Σκούρτης με το νούμερο 9. Ο Οπκάπο και ο Παρτούς εξακολουθούν να είναι φαντομάδες?

ΥΓ2.  Η γκρίνια έχει κάποιο αποτέλεσμα. Χάρη στην γκρίνια, κάποιος φιλοτιμήθηκε να προσθέσει το όνομα του Σκούρτη στο ρόστερ. Είναι κι αυτό ένα βήμα. Αφού οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ διαβάζουν τις λαλακίες που γράφω, ας απαντήσουν κάποια στιγμή και στις ερωτήσεις που τους έστειλα και με ημέηλ, που θα τις βρουν και στην δεξιά πλευρά του μπλογκ.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Εχθές αναπολούσα με θλίψη...

...την περσινή εμφάνιση του Φαμπιάν Εστογιάνοφ κατά του Παναθηναϊκού. Ο καλός Φαμπιάν Εστογιάνοφ θα μείνει για πολύ καιρό στην μνήμη μας.

Σήμερα, είδα αποσπασματικά στιγμιότυπα του αγώνα της Ξάνθης κατά του ΠΑΟΚ, πρώτη του Παράσχου, και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι, γιατί δεν μας έκανε εμάς αυτός ο προπονητής που αφού μας έσωσε, μας έπεσε λίγος... Δεν έχω πρόβλημα με τον Στόρε, απλώς δεν θυμάμαι τι λειψό είχε ο Παράσχος.

Τέλος, παρακολούθησα αποσπασματικά και το παιχνίδι του Ολυμπιακού του Μπέου, κατά της ΑΕΚ, και παρατηρούσα τις κινήσεις που έκανε ο Μπρέσκα. Όσο τον χάζευα, τόσο έβλεπα τι δεν έχει ο Πανιώνιος, μετά την φυγή των Χούτου και Τζιμπούρ. Έναν πραγματικό επιθετικό παίκτη.
Την γκολάρα που έβαλε ο Μπρέσκα, εμείς δεν έχουμε παίκτη να μπορεί να την βάλει. 

Στα φιλικά που είδαμε λίγο από Οκπάκο και από Σκούρτη, δεν μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα, αλλά αν μη τι άλλο ιδίως ο Σκούρτης, έδειξε πως ξέρει να κινηθεί σαν σέντερ φορ. Και ο Σαλαλί είναι υποσχόμενος. 

Το θέμα είναι πως πρέπει να πάψουν ορισμένοι παίκτες να έχουν θέση βασικού, βρέξει χιονίσει. Είναι δύσκολο να κάτσει στον πάγκο ο Ριέρα? Ο Μπάλαμπαν? Ο Κούμο? Πότε θα πάρει ξανά ευκαιρίες ο Κούκετς? Η ταλεντάρα ο Κολοβός, θα πατήσει άραγε ποτέ το χορτάρι?

Άντε και μαζέψαμε όλα τα ταλέντα όλου του τρίτου κόσμου, εάν δεν παίζουν, ποια υπεραξία ποιας μεταπώλησης περιμένουν οι ιθύνοντες?

Με την Καβάλα, ας ελπίσουμε πως θα δούμε νέα πρόσωπα, τόλμη, και πάθος για το αποτέλεσμα.
Προς το παρόν, η βαθμολογική θέση δεν μας αδικεί, αλλά πρέπει να μας προβληματίσει. H Καβάλα είναι σκληρό καρύδι, νίκησε σήμερα τον Ηρακλή εκτός έδρας και έχει ανάγκη τους βαθμούς, ενώ ακολουθεί ο Εργοτέλης, που ζόρισε σήμερα τον Άρη στην Θεσ/νίκη, και έχασε με ένα γκολ στο 90΄. Γενικά δεν υπάρχουν εύκολοι βαθμοί και εύκολοι αντίπαλοι, εάν δεν παίξουμε καλή μπάλα, δεν έχουμε ελπίδες.


ΥΓ. Τελικά, ο Κιντής τόπε και τόκανε, και μάλιστα σε χρόνο ντε τε!
Η Λιόν πάει από ήττα σε ήττα, και είναι σε δεινή βαθμολογική θέση, εάν τελείωνε τώρα το Γαλλικό πρωτάθλημα, θα έπεφτε στην βήτα κατηγορία. Βίοι παράλληλοι, και χωρίς να χάσουμε καιρό. Την ίδια πορεία κάνουμε κι εμείς, ανάλογη συγκομιδή βαθμών. 


Της Λιόν της πήρε τόσο καιρό, να φτάσει εκεί που εσύ οδήγησες τον Πανιώνιο σε λίγους μήνες. Κιντή, είσαι πολλά χρόνια μπροστά, αλλά εμείς που να σε καταλάβουμε...

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΑΟ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 2-1

Ίδιο αποτέλεσμα με πέρυσι, αλλά εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Πέρυσι μας κατέσφαξε η διαιτησία, και κάναμε όλους τους Βάζελους να βλέπουν εφιάλτες για πολύ καιρό. Σήμερα κάνανε έναν υγιεινό περίπατο εναντίον μας.

MVP του Πανιωνίου, ο Γιούργκεν Μάχο, παρόλο που έχει κάποια ευθύνη στο δεύτερο γκολ. Πολύ καλός, μακράν καλύτερος από κάθε άλλη εμφάνιση του τον τελευταίο χρόνο, ο Μπερναρ Κουμορτζί. Έσπασε επιτέλους η γκίνια, κι έβαλε ένα γκολ, χάρη στην επιμονή του. Εξαιρετικός και ο Κοντοές,  έκανε ατελείωτα χιλιόμετρα. Ο Κοντοές εκφράζει τον παίκτη του Πανιωνίου που γίνεται αγαπητός από την εξέδρα: Είναι Ελληνόπουλο, είναι Πανιώνιος, και ματώνει την φανέλα του. Παίζει πρώτα με την ψυχή του, και μετά όλα τα άλλα.

Σήμερα, φάνηκε πόσο μας λείπει ο Φαμπιάν Εστογιανόφ. Καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού, θυμόμουνα με θλίψη την περσινή του εμφάνιση στο ίδιο παιχνίδι, και πάθαινα κατάθλιψη.

Ο Βαζ Τε μέτριος με λίγες καλές ενέργειες, ο Ριέρα τραγικός θα έλεγα, από κόντρα κέρδισε την μπάλα και έχασε την ευκαιρία να βάλει τον Πανιώνιο μπροστά στο σκορ, να τους παγώσει και να τους αιφνιδιάσει. Γενικά ήταν εκτός κλίματος.Δυστυχώς, ενώ είναι καλός παίκτης, αυτό το παιδί με απογοητεύει συνέχεια. Με τα προσόντα του, εάν είχε μυαλό, δεν θα είχε καταλήξει σε εμάς.
Ο Μπάλαμπαν έκανε ότι μπορούσε, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.Συνήθως έτσι είναι.Είναι πολύ μόνος του, και δεν είναι σέντερ φορ ο άνθρωπος.

Ο Σιόβας ήταν πολύ καλός, έχει όμως μεγάλη ευθύνη στο πρώτο γκολ, που αντί να μαρκάρει τον Νίνη, γυρίζει πλάτη και τον αφήνει να περάσει... Αν είναι δυνατόν. Έχει ευθύνη και στο δεύτερο, γιατί δεν μαρκάρει και αφήνει τον Κατσουράνη να σουτάρει.

Ο Λάτκα κυριάρχησε στην άμυνα, ήταν αλάνθαστος, βοήθησε όσο μπορούσε και μπροστά. Καλός ήταν και ο Βαρό, οι σέντρες του βέβαια ήταν εντελώς άστοχες, αλλά προσπάθησε φιλότιμα κι αυτός,. Αυτός που με εκνεύρισε ήταν ο Μανιάτης, προσπάθησε δεν λέω, αλλά βαρέθηκα να τον βλέπω να κάνει γιόμες. Πολύ γιόμα.Βούτυρο στο ψωμί των αμυντικών του ΠΑΟ σχεδόν όλες οι ενέργειες του. Είναι τραγικό να περνάει από τον Μανιάτη το δημιουργικό παιχνίδι του Πανιωνίου.
Βέβαια, δεν ξέρω εάν φταίει ο Μανιάτης, ή εάν οι γιόμες του Μανιάτη ήταν το σύμπτωμα της αδυναμίας να αναπτυχθεί αλλιώς το παιχνίδι μας. Δεν μου άρεσε ούτε ο Τσότσαλιτς. Γενικά το κέντρο μας ήταν σε κακή μέρα. Ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση, υπήρχε ένα κενό, το οποίο πρέπει να μην επαναληφθεί. Ίσως εάν οι επιθετικοί είχαν μεγαλύτερη βοήθεια, να είχαν φανεί πολύ περισσότερο.

Ο σημερινός Πανιώνιος δεν μου άρεσε, όχι γιατί χάσαμε, αλλά γιατί αναπτύχθηκε κυρίως με μακρινές μπαλιές ή γιόμες, η ανάπτυξη ήταν αργή, προβλέψιμη, και εύκολα αντιμετωπίσιμη από τους αντιπάλους. Είμαστε ακίνδυνοι, χωρίς πάθος. Είχαμε χάσει πριν ξεκινήσει το παιχνίδι.

Δεν ξέρω τι ζητούσε ο προπονητής μας, αλλά δεν αισθάνθηκα ούτε μια στιγμή πως σήμερα παίξαμε για να πάρουμε κάποιο αποτέλεσμα. Ο Μανιάτης προσπάθησε να φανεί όσο μπορούσε, ο Κούμο φάνηκε πολύ περισσότερο χωρίς να το κουράσει όσο ο Μανιάτης, αλλά  έλειπε η γρήγορη  και η σωστή ανάπτυξη, έλειψαν οι κάθετες μπαλιές, τα τριγωνάκια και η κίνηση στον χώρο, έλειψε η απειλή στο αντίπαλο τέρμα. Θεωρώ πως και το στήσιμο της ομάδας ήταν λάθος, αλλά και η επιλογή παικτών.
Έλειψε από την μεσαία γραμμή ο Κούρντι, έλειψε ο Κούκετς και ο Χίκα που άργησαν να μπούνε στο παιχνίδι, έλειψε ο Σαλαλί ή ο Σκούρτης ή ο Φούφουτος, ο οποιοσδήποτε δηλαδή που θα ήταν επιθετικός και θα έπαιζε σαν τέτοιος. Έλειψε ένα δημιουργικός μέσος. Ο Κούρντι που τα πήγε περίφημα και με την Δυναμό, αλλά και με τον Άρη, ξεχάστηκε τον πάγκο.

Στα θετικά του παιχνιδιού, ήταν πως δεν μας έβαλε γκολ ο Σισέ, σκύλιασε αλλά ο Μάχο δεν το συζητούσε... Ας ελπίσουμε ο Στόρε να αξιοποιήσει καλύτερα το ρόστερ, και να χαρούμε λίγη μπάλα, και επιτυχίες στο μέλλον.


Κάνε το θαύμα σου Κοντοέ!!!

Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις στον Σισέ. Κάντο!

"Η ομάδα πρέπει να βγει από την πίεση. Πρέπει όλοι μαζί να το πετύχουμε. Εγώ θα καθαρίσω το παιχνίδι με τον Πανιώνιο και η ομάδα θα βγει από αυτήν την κατάσταση", τόνισε ο Σισέ
http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=74756#ixzz10X76LRR9

Τι λες ρε μεγάλε? Ποιός είσαι? Ο Μπάτμαν? 
Ο Άζαξ με το διπλάσιο αμμωνιαζόλ?
Ο προπονητής, οι συμπαίκτες, ο κόσμος... δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Εγώ θα καθαρίσω τον Πανιώνιο. Κόψε κάτι!



Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

με αφορμή τις δηλώσεις Μπέου

...όπως τις διάβασα στο μπλόγκ του Μίλτου panioniosinchios, καθώς και τις δηλώσεις Κιντή σχετικά με τα θέματα διαιτησίας που έχουν γίνει θέμα τώρα τελευταία, θα ήθελα να πω τα εξής:

Έχω έναν φίλο, πρώην διαιτητή β εθνικής και επόπτη α εθνικής. Ο φίλος μου τα παράτησε πολλά χρόνια πριν, είναι Βάζελος, αλλά δεν συζητάει ποτέ για ποδόσφαιρο, δεν θέλει να ακούει, δεν θέλει να βλέπει, δεν θέλει να σχολιάζει.

Κάποια μέρα, τον ρώτησα αυτό που μου έκανε τότε εντύπωση: Πως γίνεται κάποιος να θέλει να γίνει διαιτητής, να τον βρίζουν όλοι, να ξεφτιλίζεται αυτός και όλο του το σόι κάθε Κυριακή στο γήπεδο ?

Πάτησα το μαγικό κουμπάκι, και άρχισε να μου λέει διάφορες ιστορίες: Κάποτε έμεινε κλεισμένος σε μια τουαλέτα, για 3 ώρες, για να γλυτώσει το ξύλο!!! Δεν τολμούσαν ούτε οι μπάτσοι να πλησιάσουν... Σε κάποιο επαρχιακό γήπεδο μικρής κατηγορίας, δίπλα στο πλάγιο ψήνανε σουβλάκια με ψησταριά, και ο ψήστης πέταξε όλη την ψησταριά μέσα στο γήπεδο, για να πετύχει τον επόπτη... Κάνανε προθέρμανση στα αποδυτήρια, γιατί φοβόντουσαν να βγουν στο γήπεδο...Ο φίλος μου έχει φάει ξύλο, τον έχουν πετύχει με πέτρες, με σωλήνες υδραυλικών, έχει υποστεί τα πάντα! Τελικά τα παράτησε...
Μου είπε πολλά. Μου είπε και ονόματα, που εμείς οι παλιότεροι τα θυμόμαστε. Κάποιοι διατητές ζητούσαν δανεικά για να βγάλουν τον μήνα τους, και όταν βρέθηκαν στα μεγάλα σαλόνια, βρέθηκαν με εταιρείες, με πολυτελή αυτοκίνητα, με σπιταρόνες, με σκάφη. Τυχαία? Δεν νομίζω!

Οι διαιτητές περνάνε δια πυρός και σιδήρου, για να πετύχουν τι? Αυτό είναι (κατά την γνώμη μου) το σημαντικό ερώτημα. Όλοι καταλαβαίνουμε τον πιτσιρικά που θέλει να παίζει μπάλα, και θέλει να το κάνει επάγγελμα και να κονομήσει. Ποιός καταλαβαίνει γιατί κάποιος να θέλει να είναι διαιτητής, και ανέχεται τα πάντα μέχρι να το πετύχει?

Πόσες κατουρημένες ποδιές πρέπει να φιλήσει για να φτάσει κάποιος να γίνει διαιτητής της σούπερληγκ? Μέσα από ποιές διαδικασίες αξιολογείται? Σε ποιά γήπεδα εκπαιδεύεται? Τι αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί, και γιατί το κάνουν άραγε?

Άντε και διώξαμε τον Δαλούκα σαν ανεπαρκή, καθώς και τον κάθε Δαλούκα. Ποιοί τον ακολουθούν?
Οι επόπτες που βλέπουμε κάθε Κυριακή, οι οποίοι δεν βλέπουν το φάουλ που γίνεται μπροστά στα μάτια τους, δεν ξέρουν ποιός κέρδισε το φάουλ και ποιός το έκανε, περιμένουν να σφυρίξει ο διαιτητής και να δείξει υπέρ τίνος σφύριξε, ώστε να σηκώσουν και αυτοί το σημαιάκι, τους , αυτούς δεν βλέπουμε? Αυτοί δεν είναι οι αυριανοί διαιτητές, που θα πάρουν την θέση του κάθε Δαλούκα?

Αυτοί που φωνάζουν και επιμένουν στις παραιτήσεις των διαιτητών, δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά? Τα γνωρίζουν!!!
Άραγε, γιατί φωνάζουν? 

Εγώ, μονάχα μια εξήγηση βρίσκω: Γιατί δεν ελέγχουν αυτοί τους σημερινούς, και ελπίζουν να ελέγξουν τους επόμενους, που θα ξέρουν ότι οι προηγούμενοι φαγώθηκαν από αυτούς, άρα τουλάχιστον θα τους φοβούνται, ενώ οι σημερινοί μπορεί να τους έχουν γραμμένους... 
Άλλη εξήγηση?

Εμείς, πέραν από τον ρόλο του μόνιμου καρπαζοεισπράκτορα,  τι άλλο ρόλο άραγε θα μπορούσαμε να παίξουμε?

ΥΓ1. Το ότι ο φίλος μου ο πρώην διαιτητής είναι Βάζελος, δεν το ανάφερα για να μεγαλώσω το ποστ. Είναι Βάζελος, και ήταν Βάζελος όσο ήταν διαιτητής. Μάλιστα ήταν φανατικός οπαδός. Τι να έκανε άραγε, όταν θα έφτανε στο σημείο να σφυρίζει παιχνίδια της αγαπημένης του ομάδας, ή παιχνίδια των ανταγωνιστών της? Σαφώς εξαρτάται από την συνείδηση του καθένα, αλλά... τώρα τέτοια θα λέμε? Από άλλο πλανήτη ήρθαμε?

ΥΓ2. Θα ήθελα να πω κι άλλα, αλλά θα το πω περιφραστικά. Είσαι ας πούμε χρόνια συναλλασσόμενος με τα Τελωνεία, και... έρχεται η ψαρούκλα ο πρωτοδιόριστος Τελωνειακός, είναι ασχετίδης, είναι πιθανόν μικρολαμόγιο,  κλπ. Περνάνε τα χρόνια, ριζώνει ο Τελωνειακός (...ο Εφοριακός, ο όποιος άλλος, εντελώς τυχαία αναφέρομαι σε τελωνειακούς) και αποκτάει εμπειρία, αποκτάει πόστο. Καλά τι θα λέει στους νέους συναλλασσόμενους, εσύ που είσαι παλιός, τον ξέρεις από τότε που ήταν άσχετος, που έκανε τις μικρολαμογιές του, κλπ, πόσο μάγκας μπορεί να στο παίξει? Ξέρεις ποιός είναι και τι είναι, και ξέρει ότι ξέρεις.

Καταλάβατε? Έτσι νομίζω. Τι τύχη έχουμε με σχετικά νέο στον χώρο ιδεολόγο μεγαλομέτοχο, και πρόεδρο ερασιτέχνη κατά δήλωση του? Καμία. Και αυτό είναι φανερό!

Δεν θα ήμουνα Πανιώνιος, εάν ήθελα ομάδα που να διακρίνεται με κομπίνες και με ρεμούλες, απλά προσπαθώ να κάνω λιανά την κατάσταση που επικρατεί...  Ο καθένας έχει το δικό του ηθικό υπόβαθρο, και την δική του πρακτική, τα πρέπει του και τα μη του... Σην ζούγκλα, δεν θα κρατήσεις την πόρτα ανοιχτή, για να είσαι ευγενικός με το λιοντάρι, που έρχεται στο σπίτι σου να σε φάει. Ανάλογα το περιβάλλον, πρέπει να προσαρμόζεσαι και να την παλεύεις. Καλός ο ρομαντισμός, αλλά ο νόμος που κυριαρχεί είναι πως ο πιο ικανός, ο πιο πονηρός, αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα στις καταστάσεις και κάνει τις σωστές επιλογές, είναι αυτός που επιβιώνει! Οι άλλοι, είναι αναλώσιμοι.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

13:30 στο ραδιόφωνο

Ο Πρόεδρος του Πανιωνιου ΓΣΣ ΠΑΕ κ. ΚΙΝΤΗΣ στην εκπομπή των κ. Καρπετοπουλου-Πανουτσου στο Nova-Sport FM 94.6 στις 13:30
Ο κ. Κιντης μεταξύ άλλων θα αναφερθεί στα νέα δεδομένα που δημιουργεί πλέον η απόφαση της ένταξης των Αλβανών ποδοσφαιριστών ως κοινοτικούς, τους Αφρικανούς (Κοτονου), τους γηγενείς, τη διαιτησία κ.α

ΥΓ. Είπε ο Κιντής πως εμείς αυτή τη στιγμή, έχουμε 13 γηγενείς παίκτες!!!
Ποιους εννοεί?

Είπε πως είναι υπέρ ενός ρόστερ με 25 παίκτες, εκ των οποίων οι 8 να είναι γηγενείς. Από τους 25, αναγκαστικά οι 3 θα είναι τερματοτοφύλακες, οι υπόλοιποι 22 πως θα βγάζουν την χρονιά (με πιθανές Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις κλπ), βγάλε τραυματίες, ανάπηρους, ημιανάπηρους κλπ?

Για την διαιτησία είπε πως δεν θα ασχοληθεί, ότι κι αν συμβεί. Είπε πως πρέπει να ακολουθήσουμε το αγγλικό μοντέλο.


Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Κύριε Μαρινάκη, ακούς?

Δεν νομίζω, αλλά εγώ θα στα πω ένα χεράκι.
Έσπειρες θύελλες, θα θερίσεις καταιγίδες...

Μετά τις διαμαρτυρίες σου, ο Δαλούκας κατέληξε (προσωρινά) στο σπίτι του. Μετά τις φωνές του Αδαμίδη, θα καταλήξει στο σπίτι του (προσωρινά κι αυτός, φαντάζομαι) ο "φουκαράς" ο Κουκουλάκης...

Ο Τριτσώνης όμως συνεχίζει να είναι καλός διαιτητής, αφού ακύρωσε την προηγούμενη εβδομάδα κανονικό γκολ της ΑΕΛ κατά της Καβάλας (εσύ βέβαια δεν άκουσες ή δεν είδες τίποτα), εχθές έκλεισε τα μάτια σε 2 πέναλτι που έπρεπε να σφυρίξει υπέρ του Πανιωνίου, ενώ κατακύρωσε το γκολ του Μπάλαμπαν, που έκλεψε την μπάλα ενώ επέστρεφε από θέση οφσάιντ... Ο Δαλούκας και ο Κουκουλάκης είναι ανεπαρκείς, ενώ ο Τριτσώνης μια χαρά, φαντάζομαι για όσο χρόνο δεν ενοχλεί το ΠΟΚ?

Έχετε γίνει γραφικοί, και εσύ κύριε Μαρινάκη, και ο φίλος σου ο Πατέρας, και ο γραφικότερος όλων ο Αδαμίδης, που θέλει να λογίζεται κι αυτός σαν πρόεδρος μεγάλης ομάδας. Ε λοιπόν, γιατί δεν κάνετε ένα γκρουπ, εσείς οι τρεις, να παίζετε μεταξύ σας, να τελειώνουμε? Δεν αντέχεται όλη αυτή η κοροϊδία και το κόψε ράψε ώσπου να πετύχετε να σφυρίζουν τα κοράκια μόνο υπέρ σας, και να τρέμουν να υποδείξουν οτιδήποτε εναντίον σας!!!

Εμένα σαν Πανιώνιο φίλαθλο, δεν με ενοχλεί καθόλου. Άλλωστε, κάθε χρόνο βλέπουμε πόσο μικροί είσαστε κι εσείς, σε κάθε Ευρωπαϊκό παιχνίδι φαίνεται για πόσο ξεφτίλα σας έχουν. Ναι, είσαστε πρώτοι στο χωριό, και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Κι εμείς, στην περιοχή της Νέας Σμύρνης, διαθέτουμε την καλύτερη ομάδα. Μην βάλω και τον Νέο Κόσμο, την Δάφνη, τον Άγιο Δημήτριο και την Καλλιθέα. Κι εκεί, πρωταθλητές είμαστε!

Δεν θυμάμαι καλά, σε ποια Ευρωπαϊκή διοργάνωση συμμετέχει φέτος η μεγάλη σου ομάδα, κύριε Μαρινάκη? Εάν έπαιζες στο Γιουρόπα λήγκ, και κάποιος ανταγωνιστής σου έπαιρνε ανύπαρκτο πέναλτι, σαν αυτό που υπέδειξε ο Δαλούκας, θα έκανες τα ίδια? Δεν νομίζω. Η μαγκιά σου είναι εντός συνόρων του "χωριού". Είσαι πολύ γραφικός, όπως και το χωριό σου.

ΥΓ 1.  Χαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχα!!!
Δεν του έφταναν τα όσα έγιναν την Κυριακή στο ΟΑΚΑ με τη διαιτησία του Κουκουλάκη, βρήκε και τον μπελά του ο Σταύρος Αδαμίδης! Συγκεκριμένα, η πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας κάλεσε τον πρόεδρο της ΑΕΚ σε απολογία για την προσεχή Πέμπτη, κατηγορώντας τον για δυσφήμιση του αθλήματος λόγω των δηλώσεων του κατά Κουκουλάκη και Πιλάβιου! Δεν είχε δείξει την ίδια ευαισθησία η πειθαρχική στις δηλώσεις Μαρινάκη… http://www.sport-fm.gr/article/293960

ΥΓ 2. Ο ορισμός του Τάσου Κάκου από την ΚΕΔ στην αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό Βόλου δεν ικανοποίησε τους ανθρώπους της «Ένωσης». Οι «κιτρινόμαυροι» θυμήθηκαν τη διαιτησία του στην αναμέτρηση της περσινής σεζόν με την Ξάνθη στα Πηγάδια και θεωρούν πως η επιλογή του Κερκυραίου ρέφερι δεν ήταν η ενδεδειγμένη, ιδιαίτερα μετά από όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες. http://www.sport-fm.gr/article/294227

δολοφονικό χτύπημα

Ο χασάπης της Μαδρίτης, ο Ουιφαλούσι, έκανε δολοφονικό μαρκάρισμα κατά του Μέσσι. Πρέπει να του κόψουν το ποδόσφαιρο του αλήτη. Καμία συγνώμη δεν πρέπει να γίνει δεκτή. Τέτοιες ενέργειες είναι εγκλήματα κατά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.


Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Πάτησε τον Άρη σαν σκουλίκι

Σήμερα ο κόσμος του Πανιωνίου γιορτάζει μια σπουδαία εμφάνιση της ομάδας και μια 100% δίκαιη νίκη.
Ο σημερινός Πανιώνιος είχε ρυθμό, σωστή ανάπτυξη, σωστή κυκλοφορία, πάθος, δημιούργησε ευκαιρίες και δεν κινδύνεψε ούτε μια στιγμή από τον Ευρωπαίο Άρη, που φάνηκε πολύ λίγος, 3 ημέρες μετά την σπουδαία μπάλα που έπαιξε κατά της Αθλέτικο. 
Σε καμία φάση δεν απείλησε ο Άρης, μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο, ο Πανιώνιος. Η κούραση των Αρειανών ήταν εμφανής από ένα σημείο και μετά, αλλά και πριν από αυτό η απόδοση του ήταν μέτρια.

Εάν παράμενε το 0-0 θα ήταν άδικο, αφού χάθηκαν τα άχαστα. Η αδυναμία στο τελείωμα των φάσεων, σήμερα δεν μας στοίχισε, ούτε μας στοίχισε που ο καραγκιόζης ο διαιτητής αρνήθηκε να σφυρίξει 2 καταφανέστατα πέναλτι, ένα στο πρώτο ημίχρονο σε καθαρή ανατροπή από πίσω του Σαλαλί, την ώρα που θα σούταρε από πλεονεκτική θέση, και στο δεύτερο ημίχρονο, σε μπλονζόν αμυντικού του Άρη και απόκρουση με το χέρι.

Μπορεί ο Κουμορτζί να μην είναι σέντερ φορ, αλλά κάτι πρέπει να γίνει με τις χαμένες ευκαιρίες. Κάτι πρέπει να γίνει επίσης ώστε να μην κουράζει την μπάλα πριν την δώσει, και αυτός, και ο Βαζ Τε, και ο Μπάλαμπαν. Σήμερα έλειπε ο τέταρτος που κουράζει την μπάλα, και την θέλει μόνο δικιά του, ο Ριέρα, και για να είμαι ειλικρινής σήμερα δεν μου έλειψε καθόλου.

Ο Κούκετς (που μπήκε αλλαγή) δεν έχει την περσινή απόδοση, βέβαια φέτος παίζει από δεξιά. 
Εγγύηση κάτω από τα δοκάρια ο Μάχο, μια φορά χρειάστηκε, και δήλωσε παρών. 
Κορυφαίος  κατά την γνώμη μου ο Λάτκα και στα αμυντικά καθήκοντα και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, εξαιρετικός ο Κοντοές, ο Σιόβας σήμερα ήταν καλός, όποτε χρειάστηκε επενέβη σωστά και βοήθησε κι αυτός στην ανάπτυξη, ο Βαρό δεν μου άρεσε, έκανε λάθη, δεν προωθήθηκε σε περιπτώσεις που θα έπρεπε κατά την γνώμη μου, ενώ όταν το έκανε, είχε αργές επιστροφές.
Ο Χίκα, θυμίζει στην εμφάνιση τον Κουτσιανικούλη, ήταν πολύ καλός όσο έπαιξε, έκανε καλές προσπάθειες και είχε ένα εξαιρετικό σουτ, ο Κούρντι εξαιρετικός, πρέπει να παίζει βασικός και να πάρει πολλές ευκαιρίες, θα γράψει ιστορία το παιδί αυτό, ο Μανιάτης καλός, δεν κατάλαβα γιατί τον είχε τόση ώρα ο διαιτητής να περιμένει πριν του επιτρέψει να επιστρέψει μετά τον τραυματισμό του, ούτε την κάρτα που έφαγε την κατάλαβα... Ο Βαζ Τε είναι πολύ καλός παίκτης, υστερεί σε φυσική κατάσταση, ο Μπάλαμπαν όσες φορές δεν κούρασε την μπάλα ήταν καλός, και χάρη στην επιμονή του έβαλε ένα υπερπολύτιμο γκολ, ο δε Σαλαλί καλός, αλλά πρέπει να κάνει πιο γρήγορα το σουτ, πολύ το καθυστερεί και δίνει χρόνο στους αμυντικούς. 

Στο τέλος πήραμε αυτό που δικαιούμασταν, και επιτέλους μετά από καιρό, το γήπεδο είχε αρκετό κόσμο που έφυγε χαρούμενος και όχι με σκυμμένο το κεφάλι. Οι νέοι παίκτες και ο προπονητής πήραν μια γεύση από τον κόσμο που αγαπάει την ομάδα, και την στηρίζει, όση πίκρα κι αν έχει από την διοίκηση και τους πειραματισμούς. Αυτή ήταν η απάντηση του κόσμου, σε όσους μας βλέπουν σαν γκρινιάρηδες ή σαν κάφρους. Από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό όλοι φωνάζαμε συνθήματα, χειροκροτούσαμε, εμψυχώναμε τους παίκτες... 
Ήταν μια υπέροχη ατμόσφαιρα, και η βραδιά τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο, με γκολ στο 87, που εκτόξευσε την κερκίδα σε πελάγη ευτυχίας.

Μοναδική παραφωνία, μετά την λήξη του αγώνα, ένας καραφλός σεκιουριτάς, που προκάλεσε και επιτέθηκε σε οπαδούς που έτρεξαν να πάρουν την φανέλα που τους πέταξε Βαζ Τε, και έγινε ένας μικροτσαμπουκάς. Αυτός ο γελοίος, δεν πρέπει να ξαναπατήσει το πόδι του σε γήπεδο.

Ο κόσμος προχωράει...

...κι εμείς πάμε ανάποδα!

Χθες παρακολούθησα το ντέρμπι κορυφής  μεταξύ Ηρακλή-Λάρισας, και έκανα ζάπινγκ στο παιχνίδι Εργοτέλη-Ξάνθης. Τα παιχνίδια ήταν άθλια, εντελώς άθλια. Πιστεύω πως ακόμα και οι πιο φανατικοί οπαδοί των ομάδων, θα βαρέθηκαν. Διάφοροι αλλοδαποί από όλα τα μήκη και τα πλάτη του τρίτου κόσμου και όχι μόνο, ορισμένοι εξ αυτών με Ευρωπαϊκά διαβατήρια, περπατούσαν στα 2 γήπεδα, αδυνατούσαν να κάνουν μια σωστή πάσα, και αναρωτήθηκα πως γίνεται να μην υπάρχουν Ελληνόπουλα να παίζουν τουλάχιστον εξ ίσου άθλια, γιατί αποκλείεται να είναι χειρότεροι από όλους αυτούς τους απίθανους. Μερικοί εξ αυτών των αλλοδαπών, εκνευρισμένοι, μαγκιά κλανιά, αλητεία. Δεν έχουμε εγχώριους αλήτες, και κάναμε εισαγωγή?

Από τους 28 παίκτες που αγωνίστηκαν στο παιχνίδι Ηρακλή Λάρισας, οι 7 μόνο ήταν Έλληνες. Ο ένας εξ αυτών ο εκ Γαλλίας προερχόμενος Ταυλαρίδης, οι δε υπόλοιποι, ήταν κυρίως ξεπεσμένοι "αστέρες" λίγο πριν την συνταξιοδότηση, Ελευθερόπουλος, Κατσαμπής, Βενετίδης, Νταμπίζας.

Από τα φυτώρια και τις ακαδημίες των ομάδων, αμφιβάλλω εάν υπήρχε έστω και ένας εξ αυτών.

Μετά παρακολούθησα το παιχνίδι της Καβάλας εναντίον του Παναθηναϊκού, που σοβαρή μπάλα παίχτηκε μόνο για μικρά διαστήματα, αφού η φυσική κατάσταση και των 2 ομάδων προφανώς δεν επέτρεπε διάρκεια στις προσπάθειες τους. Όταν έτρεξε η Καβάλα των 2 Ελλήνων από τους 14 που έπαιξαν για λογαριασμό της, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε με ομάδα β εθνικής.

Τέλος, παρακολούθησα και το παιχνίδι Ρεάλ Σοσιεδάδ-Ρεάλ Μαδρίτης, που οι ομάδες επί 90 λεπτά έτρεχαν, εφάρμοζαν συστήματα και αυτοματισμούς, κάποια έπιαναν, κάποια όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση έβλεπες αθλητές, έβλεπες τρέξιμο, έβλεπες μπάλα, η νεοφώτιστη Σοσιεδαδ στρίμωξε την συνονόματη Βασίλισσα, άσχετα εάν στο τέλος υποτάχθηκε με 1-2. Τους περισσότερους παίκτες της Σοσιεδαδ δεν τους γνώριζα, αλλά ο σπήκερ είπε πως πολλοί εξ αυτών προέρχονται από τις ακαδημίες της. Επίσης, από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα προέρχεται η πλειονότητα των παικτών της βασικής ενδεκάδας της, καθώς και πάμπολλοι παίκτες που έχουν διασκορπιστεί αριστερά δεξιά, ακόμα και ο δικός μας Ριέρα που τον πήραμε από την Εσπανιόλ, παιδί της Μπαρτσελόνα είναι...

Ο Πλατινί θα εφαρμόσει σύντομα όρο μίνιμουμ παικτών από τα φυτώρια των ομάδων, προκειμένου να συμμετάσχουν οι ομάδες αυτές στις διεθνείς διοργανώσεις...
Κάτι που εμένα με βρίσκει 1000% σύμφωνο, αφού σαν φίλαθλος-πελάτης, χρόνια τώρα φωνάζω πως δεν θέλω να παρακολουθώ μισθοφόρους της λεγεώνας των ξένων να παίζουν στις ομάδες, αλλά παιδιά με τα οποία αισθάνομαι φίλος τους, συγγενής τους, γείτονας, κοντινός τους.

Τότε που σε όλη η Ελλάδα αγαπήσαμε το Ελληνικό μπάσκετ, το σιχαθήκαμε από όλους αυτούς τους ξένους που πλακώσανε, Ελληνοποιημένους και μη. Στο πόλο ξυπνήσανε, δουλεύουν οι ομάδες τα φυτώρια, τα περισσότερα παιδιά που παίζουν είναι Ελληνόπουλα, κι έτσι έχουμε παρόν και μέλλον σε εθνικό επίπεδο, οι δε πισίνες γεμίζουν με νέα παιδάκια που θέλουν να μάθουν και ελπίζουν να παίξουν κάποια μέρα... Γι αυτό το πόλο ανεβαίνει, σε αντίθεση με άλλα, πιο προβεβλημένα αθλήματα.

Όμως εμείς, πάμε ανάποδα... Εμείς που παραδοσιακά αναδεικνύαμε ταλέντα, τώρα τα ψάχνουμε στην Νιγηρία, στο Καμερούν και στην Ρουάντα, στην Ασία και στην Ωκεανία, αλλά όχι στην ίδια μας την γειτονιά. Το πολυδιαφημισθέν προπονητικό μας κέντρο είναι στην διάθεση του τρίτου κόσμου, αλλά όχι στην υπηρεσία της ανάδειξης ταλέντων από την Ελλάδα.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 φώναζα κατά της μαζικής εισαγωγής ξένων, έζησα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, τον γιό μου που ήταν εκτός των άλλων συμμαθητής του Τζαβέλα, έζησα το χάλι και την ανυπαρξία των ακαδημιών, όποιος έχει κολλητό τον προπονητή παίζει, όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη έχει ελπίδα να μην σκουπίζει τον πάγκο, όποιος λαδώσει, όποιος δεχτεί να πάρει "βιταμίνες" από τον προπονητή, αυτός και μόνο αυτός έχει ελπίδα, αλλά κι αυτή είναι με όρια και περιορισμούς.

Από την άλλη, φταίει και η νοοτροπία μας, και η κουλτούρα την οποία καλλιεργούν σε όλους μας. Οι νεαροί που φτάνουν σε μια "μεγάλη" ομάδα, μοιάζουν με τους αριστούχους μαθητές που μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο, κι αντί να ξεσκιστούν ακόμα περισσότερο στο διάβασμα και στην προσπάθεια, τελικά αράζουν!!! Όσοι δε καταλήξουν σε πιο δεύτερη ομάδα, μοιάζουν με τους φοιτητές που θέλανε να μπούνε στην Ιατρική, αλλά καταλήξανε σε πιο παρακατιανές Σχολές.
Εάν όμως έβλεπαν πως με επιπλέον προσπάθεια θα τα κατάφερναν στην ζωή τους, τότε... είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι θα προσπαθούσαν όντως. Με τι όρεξη θα συνεχίσει να προσπαθεί ο Αναστασόπουλος για παράδειγμα, ή ένας πιο νεαρός, όταν βλέπει ότι ο Αναστασόπουλος δεν έχει ελπίδα? Τον δανείζομαι τον Αναστασόπουλο, σαν τυχαίο όνομα. Γιατί έχει πάρει τόσες ευκαιρίες ο Όμο, ο βασιλιάς της γκέλας, και όχι ένα Ελληνόπουλο?

Εγώ αυτό που ξέρω, είναι πως ακόμα και σε καθεστώς αναξιοκρατίας, ρεμούλας και διαπλοκής, κάποιος που θα καταφέρει να δουλέψει συστηματικά και δεν απογοητευτεί να τα παρατήσει, τελικά θα ξεχωρίσει και θα τα καταφέρει. Αλλά οι περισσότεροι απογοητεύονται και τα παρατάνε.

Θεωρώ πως το μέλλον βρίσκεται στο να φτιαχτεί ένα αθλητικό σχολείο στο προπονητικό κέντρο, να μαντρωθούν εκεί πιτσιρικάδες που θα μάθουν μπάλα, και θα γεμίσουν σε 5-10 χρόνια τα ταμεία της ομάδας, αλλά και τα Ελληνικά γήπεδα με Ελληνόπουλα. Βέβαια, με μεγαλομέτοχο αμέτοχο, και με πρόεδρο έναν Κιντή που εάν δεν τα κάνει όλα σκατά για να φύγει, έτσι κι αλλιώς θα φύγει, το να σκέφτεσαι και να σχεδιάζεις για μετά από 5 ή από 10 χρόνια, είναι όνειρα θερινής νυκτός.

Τέλος, θυμάμαι τον α-μέτοχο να λέει πως πρέπει να αποφύγουμε να καταντήσουμε σαν τον Ηρακλή, την εποχή που έμοιαζε να πέφτει στην β εθνική λόγω οικονομικών προβλημάτων... Ο Ηρακλής μετά από 3 αγωνιστικές, είναι στην πρώτη θέση με 7 βαθμούς. Εμείς, ευτυχώς δεν έχουμε τα χάλια του. Χάσαμε εντός από τον νεοφώτιστο Βόλο του Μπέου, και δεν έχουμε λόγους ανησυχίας, έχουμε πρόεδρο έναν αναμορφωτή της κοινωνίας και του κόσμου όλου, έχουμε Φουγκουάγιους, Όπουκάπους, Πούπους και Αλή και Τρισαλή.

Καλή τύχη σήμερα με τον Άρη, είναι κουρασμένος, δεν παίζει και ο Κόκε, μπορεί να μας λυπηθεί ο Θεός, και να γλυτώσουμε τα χειρότερα. Η αποστολή μας έχει 5 Έλληνες: Μάχο, Μπέλιτς, Βαρό, Λάτκα, Μανιάτης, Σιόβας, Κοντοές, Κούρντι, Κουμορτζί, Ρίσγκαρντ, Φουνγκουάγιο, Χίκα, Αναστασόπουλος, Κούκετς, Γουνδουλάκης, Βαζ Τε, Σαλαλί, Μπάλαμπαν.

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

αφιερωμένο εξαιρετικά!

Μόλις το ακούσεις όλο, θα καταλάβεις... Κουτό, σε σένα το αφιερώνω!



ΥΓ1. Αφιέρωσα το τραγούδι σε έναν, αλλά ήδη έχω καταλήξει σε τρεις που τους ταιριάζει γάντι!!! Κανένας εξ αυτών, δεν είναι ο Στόρε!

ΥΓ2. Δεν είμαι ελέφαντας!!!

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Συγχαρητήρια στον Άρη, και στον ΠΑΟΚ

Μετά από ένα εκπληκτικό παιχνίδι, πήρε μια παλικαρίσια νίκη εναντίον της σπουδαίας Αθλέτικο Μαδρίτης των τόσων αστέρων, που είναι και κάτοχος του τίτλου. Κατάφερε ο Άρης να με κάνει να πεταχτώ από τον καναπέ και να πανηγυρίσω μαζί τους το εκπληκτικό γκολ του Χαβίτο, και να ζήσω όλη την αγωνία μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. 

Η νίκη του Άρη είναι 100% δίκαιη, δικαιούταν τουλάχιστον άλλο ένα γκολ, έχω πολύ καιρό να δω τέτοια εμφάνιση Ελληνικής ομάδας, που δεν έκλεψε την νίκη, αλλά την πήρε με την αξία και την μαγκιά του. Μπράβο στον Ραούλ Κούπερ, και σε όλη την ομάδα.

Μπράβο και στον ΠΑΟΚ, που πήρε βαθμό ισοπαλίας στο Βέλγιο, από την Μπρυζ. Δεν είδα το παιχνίδι, και δεν έχω άποψη για το πως έπαιξε, αλλά το αποτέλεσμα από μόνο του είναι τιμητικό για τις Ελληνικές ομάδες

Η Θεσ/νίκη μας δείχνει τον δρόμο. Πριν 2-3 χρόνια και οι 2 μεγάλοι της Θεσ/νίκης είχαν βρεθεί στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, αλλά όχι μόνο τα ξεπέρασαν, δημιούργησαν και αξιόμαχες και αξιόλογες ομάδες. Εμείς να δούμε, πότε θα απαλλαγούμε από μαθητευόμενους μάγους και από σωτήρες με μεγαλόπνοα σχέδια. 

Κάτω τα χέρια από τον Στόρε!

Ακούω πως υπάρχουν σενάρια να φορτωθεί τις ευθύνες για τα χάλια μας, ο προπονητής του Πανιωνίου. Είναι πιθανόν να έχει κι αυτός ευθύνες, αλλά σίγουρα έχει τις λιγότερες.

  • Δεν είναι επιλογή του Στόρε να γίνουμε περιοδεύων θίασος διαφόρων απίθανων τύπων από όλα τα μήκη και τα πλάτη του τρίτου κόσμου, και όλο το καλοκαίρι αντί να να κάνει προετοιμασία και μοντάρισμα ομάδας, δοκίμαζε όλους αυτούς τους απίθανους.
  • Δεν ήταν επιλογή και ευθύνη του Στόρε ποιός θα έρθει και ποιός θα φύγει από την ομάδα, αλλά της διοίκησης και του Δανού εργοφυσιολόγου-φάντασμα.
  • Δεν αποκτήθηκαν παίκτες με κριτήριο τον σχηματισμό ανταγωνιστικής ομάδας, αλλά με την ελπίδα της μεταπώλησης με κέρδος, ενώ οι υπάρχοντες παίκτες δεν αξιολογήθηκαν για την προσφορά τους στην ομάδα, αλλά με βάση το κόστος τους, ή το κέρδος από την πώληση τους. Ο Στόρε σε όλα αυτά, ήταν θεατής.
  • Όταν ο ίδιος ο Κιντής δήλωσε πως σε μια μεταγραφική περίοδο δεν μπορούν να αλλάξουν πάνω από 5 παίκτες (κατ' ανώτερο όριο), γιατί χάνεται η συνοχή της ομάδας και χρειάζεται μεγάλη περίοδος προσαρμογής, δεν φταίει ο Στόρε που έφυγαν και ήρθαν περισσότεροι από διπλάσιοι από το ανώτερο όριο που ο "υπηρεσιακός" πρόεδρος είχε ορίσει.

Δεν γνωρίζω εάν ο Στόρε είναι καλύτερος από τον Παράσχο,  αμφιβάλλω, αλλά ο λόγος που επελέγη στην θέση του σύμφωνα με όσα είπε ο Κιντής, είναι ότι ήταν ο κατάλληλος για να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς του για μια μοντέρνα ομάδα μη προσωποκεντρική. Εάν απέτυχε ο Στόρε, τότε έχει αποτύχει ο Κιντής σε πολλαπλάσιο βαθμό. Δεν θα ανεχτώ να φορτωθεί η ευθύνη της όποιας αποτυχίας ο Στόρε, για να βγει λάδι ο Κιντής, ο βασικός υπεύθυνος του σχεδιασμού και των αποφάσεων.

Μπορεί να κάνω κριτική σε παίκτες ή στον προπονητή, αλλά  κατά την γνώμη μου την ευθύνη για όλα αυτά την έχει ακέραιη ο Κιντής, καθώς και ο Τσακίρης που ανέθεσε εν λευκώ τις τύχες της ιστορικής ομάδας μας, σε αυτόν τον ανιστόρητο.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

φυτώρια και καραβιές ξένων

9 από τους 11 παίκτες που έπαιζαν εχθές στην Μπαρτσελόνα, προήλθαν από τα φυτώρια της ομάδας!!! Η καλύτερη ομάδα του κόσμου, βασίζεται στα παιδιά της, και όχι σε μισθοφόρους.

Από τα φυτώρια της Μπαρτσελόνα προέρχονται και εκατοντάδες άλλοι εν ενεργεία ποδοσφαιριστές, που παίζουν σε διάφορες ομάδες, όπως και ο δικός μας Σίτο Ριέρα καθώς και ο αδελφός του.

Ο πιο υποσχόμενος παίκτης, και σίγουρα ο πιο συμπαθής παίκτης του Ολυμπιακού, είναι αυτός ο μικρός ο Φετβατζίδης, που επίσης προέρχεται από τα φυτώρια του Ολυμπιακού, όπως και ο Μήτρογλου και αρκετοί ακόμα.

Ο πιο ταλαντούχος παίκτης του Παναθηναϊκού, άσχετα ότι είναι αντιπαθέστατος γιατί έχει κάνει διατριβή στην Καραγκούνεια λογική, είναι ο Νίνης. Δικό του παιδί.

Τυχαίο? Δεν νομίζω... Όταν οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες της Ελλάδας φτάσουν στο επίπεδο της πραγματικά μεγάλης Μπάρτσα, και έχουν παραγωγή ταλέντων και αξιοποίηση των ταλαντούχων παικτών που παράγουν στην ομάδα τους, τότε θα γίνουν πραγματικά μεγάλες ομάδες... Πότε η ΑΕΚ έκανε μπαμ στην Ελλάδα? Όταν είχε στην σύνθεση της Ελληνόπουλα, Παπασταθόπουλους, Μόρες, κλπ. Με τον Τσάρτα, και τον Ντέμη. Ψέμματα είναι?

Στον αντίποδα εμείς, μια ομάδα που παραδοσιακά αναδείκνυε ταλέντα, που ήταν συμπαθής  και αξιοσέβαστη σε όλο τον φίλαθλο κόσμο της Ελλάδας, που όλοι αναγνώριζαν την ικανότητα μας να αναδεικνύουμε παίκτες επιπέδου Σαραβάκου, Μαύρου, Αναστόπουλου, Δέδε, κλπ, που σφαζόντουσαν να μας αρπάξουν παίκτες όπως ο Ναλιτζής, ο Βαγγελάκης ο Μάντζιος, ο Σπυρόπουλος, ο Τζαβελάκος, κλπ, έχουμε γίνει ομάδα περίγελος, με τις καραβιές των ξένων που ελπίζουμε να αξίζει τελικά ένας δυο εξ αυτών και να τους πουλήσουμε σαν Τζιμπούρ. 

Από ομάδα μοντέλο, γίναμε όντως ομάδα μπουρδέλο, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο που παίζουμε, αλλά κυρίως γι αυτό που εκπροσωπούμε. Δεν παράγουμε τίποτα, και προσπαθεί η διοίκηση να κάνει αρπαχτή από την μεταπώληση παικτών αμφιβόλου πλέον αξίας.

Κάποτε είχαμε έναν Φάνη Χριστοδούλου, που η φανέλα που φορούσε σήμαινε πολλά γι αυτόν. Τώρα είμαστε σκαλοπάτι για μια καλύτερη μεταγραφή, στα μάτια των διαφόρων μισθοφόρων. Κι αν κάποιος εξ αυτών αγαπήσει πραγματικά την ομάδα μας, έχει την τύχη του Ντάριο Φερνάντεζ.

Και όμως, το πόλο της ομάδας μας, έχει προ πολλού αποδείξει πως με τα Ελληνόπουλα έχει πετύχει να γίνουμε η καλύτερη ομάδα της Ελλάδας, με λαμπρό μέλλον εάν βέβαια δεν τα σκατώσουμε και διαλυθούμε.
Διότι έχουμε και αυτό το χάρισμα. Να τα σκατώνουμε όλα.

Όσοι παίκτες σκούπιζαν τον πάγκο, και τους παρουσίασαν σαν παίκτες με μέλλον στην ομάδα μας, φεύγουν για άλλες ομάδες, μικρών κατηγοριών. Τα προηγούμενα χρόνια χάθηκαν, ενώ το μέλλον έχει επενδυθεί σε διάφορους απίθανους τύπους από όλες της γωνιές της Γης, με μοναδικό στόχο το κέρδος της ενδεχόμενης μελλοντικής μεταπώλησης τους. Δυστυχώς, αυτοί που παίρνουν αποφάσεις, δεν εκφράζουν ούτε τα ιδεώδη της 120χρονης ιστορίας μας, ούτε έχουν την στοιχειώδη λογική.

Καταντήσαμε ένας Αστέρας Τρίπολης, η ομάδα απαρτίζεται από διάφορους Καρντόσους που παριστάνουν τους καμπόσους, απειθαρχία, νεύρα, εν ψυχρώ κλωτσιές, αλητείες. Μια ακέφαλη ομάδα, με πρόεδρο μια καρικατούρα ανθρώπου που κοροϊδεύει το σύμπαν, με κύριο μέτοχο αμέτοχο, που το μόνο που τον απασχολεί είναι τι θα βάλει στην τσέπη του, ή τι δεν θα βγάλει από εκεί, και με οπαδούς που έχουν γυρίσει την πλάτη τους στην ομάδα και απέχουν. 

Την Κυριακή, θα πάω στο γήπεδο να δω το παιχνίδι με τον Άρη, και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω: Να χαρώ εάν νικήσουμε? Να υποστηρίζω την ομάδα που θα φέρει το σήμα της ομάδας μου, ή να γιουχάρω για το συνονθύλευμα των μισθοφόρων που θα παραταχθούν μπροστά μου φορώντας πυτζάμες? Φταίει ο προπονητής για τα χάλια της ομάδας? Φταίνε αυτοί που αντί να προετοιμάζει μια ομάδα ο άνθρωπος αυτός, του επέβαλλαν να δοκιμάζει διάφορα ταλέντα από τα πέρατα της Γης? Ή φταίει εκείνος που τους προσέλαβε όλους αυτούς και απέχει, νίπτοντας τας χείρας του?

Δεν ξέρω τι να κάνω... Το μόνο που ξέρω, είναι πως για να γίνουμε κάποτε μεγάλη ομάδα, θα πρέπει να παράγουμε παίκτες ταλέντα, και όχι να συνεχίσουμε το μοντέλο με τις καραβιές των ξένων.

Θυμάμαι, πριν από 7-8 χρόνια, παρακολούθησα αρκετούς αγώνες παιδικών ομάδων, και υπήρχαν πολλά ταλαντούχα παιδιά στα τμήματα υποδομής του Πανιωνίου. Τι απέγιναν όλα αυτά τα παιδιά που τώρα θα είναι από 20 μέχρι 22 χρονών? Από τόσα παιδιά, δεν ξεχώρισε κανένας? Γιατί και ο Τζαβέλας που είναι ο τελευταίος παίκτης που αναδείχτηκε από τον Πανιώνιο, στον Υμηττό έμαθε μπάλα, και από την Κέρκυρα τον τσιμπήσαμε, σχεδόν έτοιμο. Τι φταίει που τα δικά μας παιδιά, δεν έχουν καμία τύχη? Γιατί δεν βλέπουμε έναν Τζαβέλα έστω, από τις δικές μας ακαδημίες?

Αντί να ψάχνουμε για σωτήρες ή για μεσσίες, αντί να ψάχνουμε ταλέντα στα πέρατα της γης, ας σκύψουμε στα τμήματα υποδομής, να βρούμε τι φταίει, τι γίνεται λάθος. Από εκεί θα αναγεννηθεί ο Πανιώνιος, έτσι θα μείνουμε στα ιδεώδη και στα οράματα όσων δημιούργησαν την ομάδα μας, και όσων την αγάπησαν και την υπηρέτησαν για 120 χρόνια. Ο Πανιώνιος δεν είναι μπίζνα, δεν είναι τρόπος επιπλέον πλουτισμού, είναι χώρος προσφοράς, χώρος αθλητισμού των νέων της χώρας μας, και έτσι πρέπει να παραμείνει. Όποιος δεν θέλει ή δεν μπορεί, να πάρει δρόμο. Ο Πανιώνιος δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Υπήρξε πριν τους σημερινούς "ιδιοκτήτες" του, και θα υπάρχει και μετά από αυτούς.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Μαρινάκη, αυτό δεν σε ενόχλησε?

Προχθές καταλογίστηκε ανύπαρκτο πέναλτι υπερ του Βάζελου, και ο Μαρινάκης ξεσπάθωσε κατά του Δαλούκα. Τελικά ο Δαλούκας μπορεί ατιμώρητα να σφάζει Πανιώνιους, αλλά εάν ευνοήσει τον βασικό αντίπαλο του Μαρινάκη, τότε υπάρχει θέμα με την διαιτησία. Ο Δαλούκας τελικά τιμωρήθηκε με 2 μήνες απραξίας.

Εχθές ακυρώθηκε κανονικό γκολ της Λάρισας, η οποία θα έμενε μόνη πρώτη στην βαθμολογία εάν νικούσε. Ο Τριτσώνης δεν χρήζει τιμωρίας, κύριε Μαρινάκη?

Στον Δαλούκα διακρίνατε πρόθεση στο λάθος του, ενώ στον Τριτσώνη εξέλειψε κάτι τέτοιο?

Πως θα σφυρίζουν οι διαιτητές, όταν σε περίπτωση που άμεσα ή έμμεσα αδικηθεί (ή εκνευριστεί) ο Μαρινάκης και ο Γαύρος, θα τιμωρούνται? Ο Τσακίρης είπε κάποτε να γίνει ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα, να παίζουν μόνοι τους. Τι δουλειά έχουμε εμείς στο πρωτάθλημα τους?

Στο επόμενο πέτσινο πέναλτι που θα καταλογιστεί υπέρ του Γαύρου, θα ζητάτε ξανά την τιμωρία του διαιτητή?

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

σοβαρότης μηδέν!

Κάποιος πρέπει να τραβήξει το αυτί σε αυτόν τον τραγικό θίασο παρολίγον αστέρων, που απαρτίζουν το ρόστερ του Πανιωνίου. Πειθαρχία μηδέν. Κύριε Κιντή, είχες πει κάτι για πειθαρχία, αλλά αυτό που είδαμε σήμερα, δείχνει πως ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει, έχουμε γεμίσει με μάγκες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, η ομάδα μας είναι βαριά άρρωστη.

Σήμερα την γλυτώσαμε, πήραμε βαθμό στην Ξάνθη, αλλά... τέτοια ομάδα δεν έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Είναι δυνατόν να τελειώσαμε αυτό το ματς με 9 παίκτες? Απορώ πως έμεινε έστω και ένας παίκτης μας ακιτρίνιστος....

Ενώ προηγούμασταν  με ένα υπέροχο γκολ του Ριέρα, ενώ απειλούσαμε και με δεύτερο γκολ, ενώ από λεπτό σε λεπτό ερχόταν το δεύτερο και η μόνη ομάδα στο γήπεδο είμαστε εμείς, άρχισαν τα νεύρα του Ριέρα (που πιθανόν να άξιζε απ ευθείας κόκκινης κάρτας) και όλης της ομάδας εν συνεχεία, ο Τσότσαλιτς έκανε ένα εντελώς αδικαιολόγητο φάουλ που δίκαια είδε την κίτρινη και εν συνεχεία, δεδομένης της πρώτης κίτρινης μια εντελώς αψυχολόγητη δεύτερη κίτρινη που άφησε την ομάδα με 10 παίκτες. 

Από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου και κατά την διάρκεια του δεύτερου, αυτό δεν ήταν ποδόσφαιρο. Ήταν η μεγαλύτερη κακοποίηση του αθλήματος, θεωρώ ότι είδαμε το χειρότερο παιχνίδι ever. Ο Ριέρα, όσο κι αν μου αρέσει σαν παίκτης, πρέπει να τιμωρηθεί για όλη την συμπεριφορά του, και ιδίως για τον τρόπο που δέχτηκε την δεύτερη κίτρινη-κόκκινη. Τι θα γίνει, έτσι θα το πάνε το έργο? Με ποιο δικαίωμα στερεί την ομάδα από τις υπηρεσίες του?

Δεν με ενδιαφέρει ο διαιτητής πόσο εύκολα ή όχι έδειχνε τις κάρτες, οι περισσότερες ήταν δικαιολογημένες, αλλά ακόμα κι αν δεν ήταν, το δικαίωμα το δώσαμε εμείς, οι παίκτες μας, πόσο λογικό τους φάνηκε να κλαδεύουν έτσι? Ομάδα χασάπηδων να βλέπαμε, λιγότερη κλωτσιά θα έριχναν. Ρεζιλεύουν το σήμα της ομάδας και την ιστορία μας με τέτοιο βρώμικο παιχνίδι. Κρίμα. Ο διαιτητής ελέγχεται γιατί δεν έδειξε και κάποιες κάρτες εις βάρος των αντιπάλων μας. Πριν το ξέσπασμα του Ριέρα, προηγήθηκε φάουλ το οποίο δεν σφυρίχτηκε, και δεν κιτρινίστηκε αυτός που το έκανε... Αλλά αυτό δεν είναι άλλοθι γι αυτό που επακολούθησε... Έπρεπε να συγκρατήσουν τα νεύρα τους, και όχι να αυτοκτονήσουν.

Κιντή, απέτυχες ήδη. Από κάθε άποψη. Μίλησες για φυσική κατάσταση και πειθαρχία. Που τα είδες αυτά ρε ξεφτίλα?  Στο  φουτ μπολ μάνατζερ? Ουστ από εδώ, μας έκανες να αισθανθούμε πολύ μικροί όλο αυτόν τον καιρό, σήμερα μας ξεφτίλισες ακόμα περισσότερο με τον θίασο που έχεις δημιουργήσει.Η ομάδα έχει παίκτες απροετοίμαστους, με μέτρια έως κακή ψυχολογία και πολύ μέτρια φυσική κατάσταση, σε κάνα δυο μήνες πιθανόν να έχουμε ομάδα, αλλά σήμερα είμαστε για 20-30 λεπτά, ή για να παίζουμε φιλικά με Αλβανικές ομάδες.

Ο Ριέρα έπρεπε να βγεί από το πρώτο ημίχρονο, να δωθεί ένα άμεσο μήνυμα από τον Στόρε σε όλους πως δεν θα ανεχτεί τέτοια. Αντιθέτως, αντί γι αυτό, αυτό χασκογελούσε. στον πάγκο... Μπράβο Στόρε, ούτε σε αγώνα κατς δεν θα βλέπαμε τέτοια πράγματα. Τελική προσπάθεια σε όλο το δεύτερο ημίχρονο: Μηδέν. Λυπάμαι, αλλά σήμερα ήσουνα για τα μπάζα κύριε προπονητά.

Δυστυχώς, έχουμε ομάδα επιπέδου (και συμπεριφοράς) γάμα εθνικής. Με το ξύλο, το ξάπλωμα στο γρασίδια για να πάρουν ανάσες, κατάφεραν να κλέψουν το βαθμό. Άντε, σε 5-6 αγωνιστικές, να τους ζευγαρώσουμε.

Κριτική παικτών: Ο Ριέρα έχει το ταλέντο, αλλά δυστυχώς δεν έχει την ποιότητα σαν άνθρωπος, γι αυτό έχει καταλήξει σε ομάδες σαν τον Πανθρακικό και τον Πανιώνιο. Παίκτης αλάνας, μάγκας της φακής. Ο Μπάλαμπαν σοβαρός, όσο άντεχε έκανε ότι μπορούσε ο άνθρωπος. Ο Βαζ Τε επίσης ταλαντούχος, αλλά χωρίς δυνάμεις. Ο Φανούρης όσο έπαιξε, έκανε ότι μπορούσε. Ο Τσότσαλιτς απαράδεκτος. Ο Βαρό μέτριος, υπέπεσε σε αδικαιολόγητο πέναλτι, παιδαριώδες λάθος. που δεν επιτρέπεται για παίκτη με τις εμπειρίες και τις παραστάσεις του.. Ο Μάχο, η μόνη σοβαρή μεταγραφή, έκανε 2-3 σημαντικές αποκρούσεις, ιδίως μια στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, που ήταν από θέση οφσάιντ που δεν υποδείχτηκε. Ο Κοντοές φιλότιμος όπως πάντα, ο Όμο και ο Σαλαλί δεν πρόλαβαν να δείξουν πολλά. Ο Μανιάτης έκανε ότι μπορούσε σε κάθε θέση που αγωνίστηκε...


Κριτική προπονητή: Μηδέν! Ανύπαρκτος στον τομέα πειθαρχίας. Είτε παίζαμε φιλικό, είτε παιχνίδι πρωταθλήματος, είναι το ίδιο για τον κύριο Στόρε. Κρίμα. Σήμερα με απογοήτευσε.


O Δαλούκας, ανακάλυψε άλλο ένα ανύπαρκτο πέναλτι

Αυτήν την φορά δεν έσφαξε τον Πανιώνιο, όπως πέρυσι στην Λάρισα, αλλά τον Άρη, αφού το γκολ που έκρινε τον αγώνα Άρη-ΠΑΟ 0-1 ήταν από πέναλτι μετά από βουτιά του Βίντρα, ο οποίος αισθάνθηκε πίεση από πίσω, βούτηξε, και το πήρε το σφύριγμα...

Όταν αδικείται ο Πανιώνιος, δεν είναι δα και τόσο σοβαρό θέμα, όταν όμως παίρνει βαθμούς ο Βάζελος, οι Γαύροι ανακαλύπτουν θέμα διαιτησίας! Εάν είχε σφυριχτεί το ίδιο πέναλτι εναντίον του Πανιωνίου, θα ανακαλύπτατε πιθανό σπρώξιμο (αφού δεν διαθέτουν δυναμόμετρο να μετρήσουν την επαφή με τον αμυντικό), πιθανή τρικλοποδιά από το τρίτο (και αόρατο) πόδι, πρόθεση του αμυντικού (διότι είναι μαίτρ της ψυχολογίας) κλπ. Θα σβήνανε τόσες κάμερες και καμία δεν θα είχε ριπλέι, όπως πέρυσι στο ΟΑΚΑ, ενώ με τον Άρη δεν τολμήσανε, γιατί θα τους τρώγανε ζωντανούς οι Αρειανοί.

Για να δούμε, θα λένε τα ίδια οι Γαύροι όταν αυτοί θα παίρνουν τα σφυρίγματα, ή θα λένε ότι και ο Νιόμπλιας σήμερα, ότι παίξανε καλύτερα ότι έχουν καλύτερους παίκτες και ομάδα!!! Η Μπαρτσελόνα κύριε Νιόμπλια, είναι καλύτερη ομάδα από την νεοφώτιστη Χέρκουλες, αλλά σήμερα έχασε εντός έδρας με 0-2!!! Εάν στο 0-0 ο Ισπανός Δαλούκας, Καζναφέρης, Κάκος, Παμπορίδης, κλπ είχε δώσει ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ της Μπαρτσελόνα, ποιο λέτε να ήταν το αποτέλεσμα για την Χέρκουλες?

Α να χαθείτε όλοι, ρουφιάνοι, αλήτες, λαμόγια.

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

το ρόστερ της ομάδας μας

11άδα για Ξάνθη ?

Στο δίτερμα, με την ομάδα των βασικών, σε διάταξη 4-2-3-1, ο Μίκαελ Στόρε χρησιμοποίησε τον Παναγόπουλο κάτω από τα γκολποστ (ο Γιούργκεν Μάχο ακολούθησε ελαφρύ πρόγραμμα, αλλά -λογικά- θα είναι βασικός στα Πηγάδια), στο δεξί άκρο της άμυνας αγωνίστηκε ο Μανιάτης, το αριστερό κάλυπτε ο Βαρό, ενώ, κεντρικό αμυντικό δίδυμο ήταν οι Λάτκα και Σιόβας. Στα χαφ έπαιξαν οι Τσότσαλιτς και Κουμορτζί, αριστερά ο Γουνδουλάκης και δεξιά ο Βαζ Τε, ενώ στην επίθεση αγωνίστηκαν οι Μπάλαμπαν και Ριέρα, με τον Ισπανό, ως συνήθως, λίγο πιο πίσω από τον Κροάτη.



Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Αίμα

Αύριο Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου, είναι πολύ πιθανόν να χρειαστώ αίμα για την 82χρονη μητέρα μου, ήδη μαζέψαμε από μόνοι μας 6 φιάλες, και μέχρι αύριο θα έχουμε μαζέψει 4-5 φιάλες ακόμα.

Γυρίζοντας σπίτι μετά την επίσκεψη της στο νοσοκομείο για να ελεγχθούν τα αιμοσφαίρια της, σκόνταψε στο πεζοδρόμιο και έσπασε την ωλένη του αριστερού ποδιού, και το δεξί ισχίο της. Μια χαρά τα κατάφερε η μάνα μου, σακατεύτηκε και από τις 2 πλευρές.

Πιθανόν το αίμα που ήδη μαζεύουμε από μόνοι μας, να αρκεί. Θα ξέρω αύριο. Η γενικότερη κατάσταση της υγείας της μητέρας μου είναι τέτοια, που πιθανόν να μην φτάσει το αίμα που μαζέψαμε.

Πριν 1 χρόνο περίπου, έδωσα αίμα στην αιμοληψία που έκαναν οι Πάνθηρες.Επικοινώνησα εχθές με τον υπεύθυνο (γι αυτό το θέμα) των Πανθήρων, και μου είπε πως εάν χρειαστώ όντως, να τον ενημερώσω αμέσως για να βοηθήσει όσο μπορεί. Θέλω να τον ευχαριστήσω δημόσια γι αυτό, άσχετα εάν θα το χρειαστώ τελικά ή όχι.

Θεωρώ πολύ σημαντική την ύπαρξη μιας τράπεζας αίματος, και θεωρώ απαραίτητο όλοι όσοι μπορούμε να δίνουμε το αίμα μας, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που δεν μπορεί να βρει αίμα, και το χρειάζεται.Γι αυτόν τον λόγο άλλωστε, όποτε μπορώ, δίνω το αίμα μου.

Εχθές, προφανώς λόγω στενοχώριας, παραλίγο να μην μου πάρουν αίμα, γιατί είχε ανέβει η πίεση μου, ήμουνα στο όριο, χρειάστηκε να επιμείνω για να γίνει τελικά η αιμοληψία. Όση ώρα κράτησε όλη η διαδικασία, σχεδόν 2 στους 3 που προσήλθαν για να δώσουν αίμα, κόπηκαν. Άλλοι λόγω αιματοκρίτη, άλλοι λόγω πίεσης. Δεν ξέρω πόσοι κόπηκαν στο αρχικό ερωτηματολόγιο, αφού λίγο πολύ οι ερωτήσεις αποκλείουν πάρα πολύ κόσμο.

Όποιος έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις, εξωσυζυγικές σχέσεις, όποιος έχει ταξιδεύσει στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Αφρική και γενικά στο εξωτερικό, όποιος έχει βρεθεί φέτος το καλοκαίρι στην Θεσσαλία ή στην Μακεδονία (!!!), όποιος έχει πρόσφατα κάνει τατουάζ, τρύπα για σκουλαρίκια, όποιος έχει κάποια ασθένεια ή και κάποιο κρυολογηματάκι το τελευταίο διάστημα, κλπ, αποκλείεται από την αιμοδοσία. Αποκλείονται και οι γυναίκες που έχουν περίοδο.

Δεδομένου ότι οι ανάγκες σε αίμα είναι τεράστιες, ενώ η προσφορά περιορισμένη και ταυτόχρονα αποκλείονται πολλοί από όσους θέλουν να δώσουν αίμα, θεωρώ πάρα πολύ σημαντική την πρωτοβουλία που είχαν πάρει οι Πάνθηρες, και πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο, ώστε όποιος βρεθεί στην ανάγκη που πιθανόν θα βρεθώ κι εγώ αύριο, να μπορεί να βρει βοήθεια. Την στιγμή που το χρειάζεσαι, το να ακούς μια φωνή στο τηλέφωνο πως θα σε βοηθήσουν, σου δίνει τεράστια δύναμη και παρηγοριά. 

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

ή θα βρέξει, ή δεν θα βρέξει!!!

«Ο Μάχο θα είναι ο Νο1 και ο Γκρατζέι θα είναι αναπληρωματικός. Πρόκειται για έναν σημαντικό παίκτη της ομάδας μας. Τους λόγους της απόφασης αυτής τους κρατάμε για εμάς. Αυτή αφορά μόνο το ερχόμενο παιχνίδι με το Καζακστάν. Μετά βλέπουμε τι θα γίνει», τόνισε ο ομοσπονδιακός προπονητής της Αυστρίας.

Από τη μεριά του, ο έμπειρος πορτιέρο δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για την ευκαιρία που του παρουσιάζεται: «Ανέκαθεν είχα στόχο να παίζω στα προκριματικά του Euro. Ακόμα και τη θέση του δεύτερου τερματοφύλακα είναι δύσκολο να την πάρεις», δήλωσε.

Η επιστροφή Κιντή δρομολογεί εξελίξεις

Η επιστροφή του Γιώργου Κιντή στην Αθήνα θα δρομολογήσει εξελίξεις στον Πανιώνιο, χωρίς, όμως, αυτές να θεωρούνται και δεδομένες. Στη Νέα Σμύρνη αναζητούν έναν ποδοσφαιριστή που να μπορεί να παίξει και ως φουνταριστός, αλλά και ως «κρυφός», πίσω από τον σέντερ φορ. Οι περιπτώσεις (ελεύθερων και φτηνών) ποδοσφαιριστών που εξετάζονται είναι πολλές, τα χρονικά περιθώρια, ωστόσο, στενεύουν, μιας και στις 10 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνεται η μεταγραφική περίοδος για τους ελεύθερους παίκτες. Οπότε, οι αποφάσεις θα πρέπει να παρθούν σχετικά γρήγορα

Τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση ο Στόρε

Η εμφάνιση της ομάδας στο σαββατιάτικο φιλικό με την Ντιναμό Τιράνων (3-1) έχει αφήσει πολύ ικανοποιημένο τον Μίκαελ Στόρε, ο οποίος αισιοδοξεί για ανάλογη εμφάνιση και στο ματς με την Ξάνθη, ώστε να πάρει η ομάδα του τον πρώτο της βαθμό ή βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας.

Ο Σουηδός τεχνικός είδε τους παίκτες του -εκτός των διεθνών που λείπουν- να αφήνουν πίσω τους την ήττα της πρεμιέρας από τον Ολυμπιακό Βόλου και να παρουσιάζουν στο χορτάρι της Νέας Σμύρνης εικόνα συμπαγούς ομάδας.

Ειδικά η εμφάνιση των Βαζ Τε και Μπάλαμπαν (πέτυχε χατ-τρικ) έχει κάνει τον νεαρό τεχνικό να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Ο 24χρονος Πορτογάλος αγωνίστηκε στο πρώτο ημίχρονο στη δεξιά πλευρά της μεσαίας γραμμής και ήταν μόνιμη πηγή κινδύνου για την άμυνα της αλβανικής ομάδας, ενώ πολύ καλός ήταν και στην επανάληψη, όταν άλλαξε πλευρά με τον Γουνδουλάκη. Όσο για τον Μπάλαμπαν, ο Κροάτης τα πήγε περίφημα πίσω από τον Ριέρα, ως περιφερειακός επιθετικός και πέτυχε και τα τρία γκολ της ομάδας του, δείχνοντας ότι επιστρέφει στις καλές εμφανίσεις.

Αισιοδοξία για Σκούρτη

Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται να ολοκληρωθεί το θέμα της ελληνοποίησης του Βασίλη Σκούρτη, με τους ανθρώπους της ομάδας της Νέας Σμύρνης να είναι αισιόδοξοι για θετική έκβαση της υπόθεσης. Εξάλλου, οι «κυανέρυθροι» περιμένουν και την έκδοση του κοινοτικού διαβατηρίου του Αλβανού Γιαχμίρ Χίκα, ώστε ο παίκτης να τεθεί στη διάθεση του Μίκαελ Στόρε για την αναμέτρηση με την Ξάνθη στα Πηγάδια.

• Την πρώτη του προπόνηση αναμένεται να κάνει τη Δευτέρα (6/9) με τη φανέλα του Πανιωνίου ο Κάσπερ Ρίσγκαρντ, ο οποίος βρισκόταν στη Δανία για να διευθετήσει κάποιες προσωπικές του υποθέσεις. Εξάλλου, στις προπονήσεις επιστρέφει και ο Σιόβας, με ανεβασμένη ψυχολογία μετά και από το γκολ που πέτυχε στο παιχνίδι των Ελπίδων στα Σκόπια.
 http://www.sport-fm.gr/article/291243
 Σχόλιο: Πολύ μου άρεσε η είδηση ότι η επιστροφή του Κιντή θα δρομολογήσει εξελίξεις, αλλά μπορεί και όχι. Αυτή είναι έγκυρη δημοσιογραφία! Εγώ θα το ρίξω στην μετεωρολογία, στην οποία είμαι πιο καλός:  Από αύριο, είτε θα βρέχει, είτε όχι. Είτε θα φυσάει, είτε δεν θα φυσάει. Είτε θα κάνει ζέστη, είτε όχι. Πάρτε καλού κακού ομπρέλα και μπουφάν, το πολύ πολύ να μην τα χρειαστείτε...

Αγαπητέ κύριε Στόρε, γιατί δεν ρίχνεις μια ματιά στα μπλογκ? Εσύ είσαι ο προπονητής, αλλά κι εμείς τόσα χρόνια μπάλα βλέπουμε τον Πανιώνιο... Δεν χρειαζότανε να περάσουν τόσοι μήνες για να καταλάβεις πως ο Μπάλαμπαν δεν είναι σέντερ φορ. Τώρα που το κατάλαβες, τρίβεις τα χέρια σου. Ούτε ο Όμο είναι σέντερ μπακ. Ας μην πληρώσουμε και φέτος τις εμμονές του Φερέρα, μέχρι να το ανακαλύψεις κι αυτό, μετά από κάμποσα αχρείαστα πέναλτι και ακριβοπληρωμένες γκέλες. Μην ντρέπεσαι, ρώτα εμάς. Ο Σιόβας, δεν είναι γενικά, με την Εθνική κάτι το πιάνει το παιδί, δεν μπορώ να το καταλάβω, αλλά το γρασίδι της Νέας Σμύρνης τον κάνει 20 χρόνια πιο γέρο, και 50 κιλά βαρύτερο! Ίσως να χρειάζεται ξεματιάστρα!!! Άραγε, σε τι θέση παίζει στην Εθνική Ελπίδων, γιατί εγώ έχω απελπιστεί με τον Σιόβα, ιδίως όταν είναι δίδυμο με τον Όμο, η άμυνα μας είναι σαν να βάλαμε να παίξουν ο Άμποτ με τον Κοστέλο...

να σταματήσουν τις δηλώσεις τώρα!!!


«Είμαι πολύ χαρούμενος για τη νίκη και την καλή απόδοση της ομάδας. Ήταν ψυχολογική τόνωση για το επόμενο παιχνίδι με την Ξάνθη, μιας και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος ήμασταν κακοί και χάσαμε. Ελπίζω να είμαι στην ίδια φόρμα και στο επόμενο παιχνίδι, όπως και όλη η ομάδα, και να συνεχίσουμε έτσι ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας που είναι η εξάδα», είπε ο «Μπόσκο». (μετά το φιλικό παιχνίδι με την Ντιναμό)

Από δήλωση σε δήλωση, η θέση-στόχος πάει όλο και πιο κάτω. Στην αρχή μας μιλούσατε για τριάδα και για τσάμπιονς λήγκ!!! Μετά ο στόχος ήταν η πρώτη πεντάδα, τώρα και η έκτη θέση επιτυχία είναι, σε λίγο θα μας μιλάτε για πρώτη δεκάδα και για την σωτηρία.

Επειδή εδώ και καιρό οι δηλώσεις με εκνευρίζουν, θα πρότεινα σε όσους μιλάνε να πάρουν υπ όψιν τους πως με το ζόρι κρατάμε την ψυχραιμία μας, προσπαθούμε να το καλαμπουρίσουμε, προσπαθούμε να βρούμε κάποια ακτίνα φωτός στην άκρη του τούνελ, ας μην μας τσιγκλίζετε με δηλώσεις... 

Μπόσκο, μετά από τόσο καιρό στον Πανιώνιο, είδαμε επιτέλους πως μπορείς να αποφύγεις να πετύχεις το τείχος όταν εκτελείς ένα φάουλ, μπορείς να σπρώξεις την μπάλα στο πλεκτό όταν παρουσιαστούν ευκαιρίες. Τόσο καιρό, εμένα δεν με είχες πείσει ότι μπορούσες. Αφού μπορείς λοιπόν, γιατί τόσο καιρό δεν το έκανες?

Μπόσκο, δεν νομίζω να με διαβάζεις, αλλά θα ήθελα να μου λύσεις μια απορία: Σε εκείνο το παιχνίδι με τον Θρασύβουλο, που καμιά 300-400 μ@λάκες φάγαμε το κρύο της αρκούδας να σας δούμε να προκρίνεστε στο κύπελλο (ελπίζαμε και ονειρευόμασταν να το κατακτήσετε κιόλας, αλλά αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο), εκείνον τον πανηγυρισμό στο σημαιάκι του κόρνερ τι τον ήθελες? Χάθηκε ο κόσμος να γυρίσεις προς το μέρος μας, να πανηγυρίσεις?
Άσε τις θέσεις-στόχους. Παίξτε πρώτα λίγη μπαλίτσα, έβαλες 3 γκολ σε ένα φιλικό και γίναμε ξαφνικά ομάδα με στόχους? Εδώ ξεκίνησε το πρωτάθλημα, κι εμείς εξακολουθούμε να δοκιμάζουμε παίκτες, για ποιά ομάδα σε φόρμα  μιλάς ρε Μπόσκο? Οι μισοί τουλάχιστον από όσους παίξατε με την Ντιναμό, θα περιμένουν το επόμενο φιλικό για να ξαναπαίξουν! 

Το διακύβευμα είναι η θέση που θα καταλάβουμε, ή η οικονομική επιτυχία της διαχειριστικής περιόδου? Αναρωτιέμαι: Εάν ας πούμε μείνει στις εξέδρες ο Κουμορτζί, και ο Πανιώνιος νικάει, θα θεωρηθεί επιτυχία ή αποτυχία, αφού ο στόχος των διοικούντων είναι να πουληθεί ο Κουμο (και ο κάθε Κούμο) με κέρδος? Άραγε ο Στόρε διαλέγει τους παίκτες που θα παίξουν με βάση την απόδοση τους και τις πιθανότητες νίκης, ή έχει εντολές να προωθήσει συγκεκριμένους παίκτες που είναι προς πώληση με  σκοπό κέρδος από την πώληση? Εάν καταλήξουμε στην πρώτη πεντάδα αλλά... δεν μπορέσουμε να πουλήσουμε τον Μανιάτη σε καλή τιμή, θα θεωρηθεί επιτυχημένη χρονιά για όσους διοικούν την ομάδα? Εάν τερματίσουμε 12οι, αλλά μοσχοπουλήσουμε Μανιάτη και Κούμο, και ο μεγαλομέτοχος δεν αναγκαστεί να βάλει το χέρι στην τσέπη, πως θα κριθεί η χρονιά? Ποιός είναι ο στόχος, οέο? Η μπάλα που θα παίξουμε, η θέση που θα καταλάβουμε, ή τα λεφτά που θα μπουν ( ή δεν θα βγουν) στην τσέπη?

Δεν είναι ώρα για λόγια... Πέρυσι τον Δεκέμβρη, μετά από 2-3 καλούτσικα αποτελέσματα βγήκατε όλοι και ξιπαστήκατε με δηλώσεις, με στόχους, πλέξατε όλοι το εγκώμιο του Φερέρα και μετά... δεν προλαβαίναμε να τρώμε την μια σφαλιάρα μετά την άλλην, και ο Κιντής αποκάλυψε πως τα εργομετρικά της ομάδας έδειχναν πως δεν μπορούσατε να τρέξετε ούτε μέχρι την πλατεία.

Εάν θέλετε να κάνετε δηλώσεις, μιλήστε για αυτοκίνητα, για μηχανές, για γκόμενες, αλλά μην μιλάτε για θέσεις-στόχους, εκνευρίζομαι!!!

Ζώα της ΠΑΕ, είμαστε πελάτες, και τουλάχιστον να κάνετε το στοιχειώδες: Βάλτε κάποιον να καθαρίζει το γήπεδο πριν από τα παιχνίδια, για τα οποία ζητάτε να πληρώνουμε εισιτήριο. Η θύρα 2, πριν το παιχνίδι με την Ντιναμό, ήταν σαν χωματερή. Μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν είμαστε εμείς τα ζώα, η βρώμα του γηπέδου φωτογραφίζει την δικιά σας εικόνα, εσείς είσαστε τα ζώα...


Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Πανιώνιος-Δυναμό Τιράννων 3-1

Δεν ξέρω τι περιμένανε οι αρμόδιοι της ΠΑΕ, αλλά... το να διασκορπιστούν 300-350 φίλαθλοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, ήταν επιεικώς γελοίο. Ακόμα πιο γελοία, η παρουσία τόσης αστυνομικής δύναμης. Οι μπάτσοι και οι σεκιουριτάδες ήταν περισσότεροι από τους οπαδούς.

Στην είσοδο της 2, ένας σεκιουριτάς τσακώθηκε με έναν φίλαθλο, γιατί είχε μαζί του νερό, και έλεγε πως απαγορεύεται να φέρνουμε νερό στο γήπεδο, πρέπει να το αγοράζουμε από το κυλικείο του γηπέδου. Ο φίλαθλος φυσικά αρνήθηκε να αφήσει το νερό του, και ο σεκιουριτάς φώναζε πως εκτελεί εντολές της ΠΑΕ. Άραγε έδωσε τέτοιες εντολές η ΠΑΕ? Έχει την παραμικρή εξουσία ο κάθε σεκιουριτάς να "απαγορεύει" να κουβαλάμε μαζί μας αυτό το επικίνδυνο υλικό, το νεράκι μας? Έχουμε υποχρέωση να αγοράζουμε από το κυλικείο νερό, και όχι να το φέρνουμε μαζί μας, από το σπίτι μας?

Με ποιό δικαίωμα ο κάθε σεκιουριτάς συμπεριφέρεται σαν μικρός δικτάτορας απέναντι στους ελάχιστους ανθρώπους που παραμένουν πελάτες αυτής της ΠΑΕ, και πληρώνουν εισιτήριο για να παρακολουθήσουν το θέαμα που πουλάει η ΠΑΕ?
Τι είμαστε? Ζώα? Πολίτες βήτα κατηγορίας? Πάτε καλά εσείς στην ΠΑΕ που επιτρέπετε τέτοιες συμπεριφορές κατά των πελατών σας?

Η κερκίδα στην θύρα 2 θύμιζε χωματερή. Σκουπίδια παντού, προφανώς κανένας δεν έκανε τον κόπο να καθαρίσει το γήπεδο μετά τον αγώνα με τον Βόλο. Και ζώα να περιμένανε, πιο πολύ σεβασμό θα έδειχναν οι της ΠΑΕ. Ντροπή σας, θέλατε και 10 ευρώ για να κάτσουμε στον σκουπιδότοπο σας. Λίγος σεβασμός στους ελάχιστους εναπομείναντες πελάτες σας, δεν βλάπτει. Πέρυσι, στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη δεν υπήρχε νερό στο κυλικείο, και φέτος... μας "απαγορεύουν" να το φέρνουμε μαζί μας. Από την επόμενη φορά, θα έρχομαι και με μπεταντίν, θα πάθουμε χολέρα στο βρωμογήπεδο σας, κύριοι της ΠΑΕ.

Η πρωταθλήτρια Αλβανίας, δεν έδειξε και σπουδαία πράγματα. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως ο σημερινός Πανιώνιος, έπαιξε σχεδόν επί 90 λεπτά πρέσινγκ από ψηλά, είχε καλή κυκλοφορία με την μπάλα κάτω, κίνηση, καλή οργάνωση στο γήπεδο, και γενικά έδειξε πως έχει πολλές δυνατότητες όταν καταφέρει να γίνει ομάδα. Όμως και η Ντιναμό έδειξε πως δεν είχε έτσι κι αλλιώς τα φόντα για περισσότερα...

Η αρχική σύνθεση ήταν: Μπέλιτς, Φουγκουάγιο, Λάτκα, Ομο, Βαρό, Κούρντι, Γουνδουλάκης, Οκπάκο, Ριέρα, Βαζ Τε, Μπάλαμπαν

Ο Μπέλιτς δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα, ένα πέναλτι είχε να αντιμετωπίσει, ένα πέναλτι λίγο τραβηγμένο, αλλά ο Δαλούκας είναι γνωστός για τα αντι-Πανιώνια σφυρίγματα του, γενικά η διαιτησία του ήταν για τα μπάζα. Βέβαια, αυτό θα αντιμετωπίσουμε όλη την χρονιά, αφού εμείς δεν έχουμε καμία πιθανότητα να αντιμετωπίσουμε κάποια διαιτησία 50-50, 70-30 θα σφυρίζουν τα κοράκια, αυτό είναι ξεκάθαρο και από τα φιλικά.

Ο Φουγκουάγιο πολύ καλός, πάνω κάτω στην αριστερή πτέρυγα, έκανε καλές σέντρες, γενικά μπορεί να βοηθήσει πολύ, παρά το μικρό του ύψος. Ο Βαρό από δεξιά, επίσης πολύ καλός. Πρώτη συμμετοχή του, κρίνεται θετική. Ο Λάτκα καλός, ο Όμο ίδια γεύση: Έκανε 2-3 γκέλες, και υπέπεσε στο αχρείαστο πέναλτι, θα έλεγα πως ευθύνεται περισσότερο που επέτρεψε στον Δαλούκα να σφυρίξει άλλο ένα πέναλτι εις βάρος μας.

Ο Γουνδουλάκης έκανε εξαιρετική εμφάνιση, πιστεύω πως ήταν από τους πλέον διακριθέντες. Δεν ήταν απλώς καλός, έμοιαζε να έχει πάρει τον Πανιώνιο στην πλάτη του και να ηγείται της ομάδας. Ο Κούρντι ήταν αξιόλογος με πολλά περιθώρια βελτίωσης, ο Οκπάκο όμως (με το 17) δεν μου άρεσε. Το πάλεψε, έτρεξε, προσπάθησε, αλλά έκανε πολλά λάθη, και μερικά εντελώς αβίαστα.

Ο Ριέρα φλύαρος, ατομιστής και χασογκόλης, ο Βαζ Τε καλός, βλέπει γήπεδο, έχει εξαιρετική μπαλιά, ξέρει μπάλα ο άνθρωπος, αλλά για 50-60 λεπτά το πολύ. Στο τέλος σερνότανε... Εάν δεν τραυματίσει τα (γυάλινα κατά τα λεγόμενα) πόδια του, θα μας χαρίσει μαγικές ενέργειες.

Τέλος, ο Μπάλαμπαν, πολύ πιο κινητικός από συνήθως, τον ανέβασε ψυχολογικά ότι πέτυχε γκολ, και στο τέλος, εκτέλεσε επιτέλους και ένα φάουλ που όχι μόνο δεν σταμάτησε στο τείχος, μπήκε και γκολ. Χατ τρυκ έστω και σε φιλικό, είναι σίγουρα μια τονωτική ένεση στην ψυχολογία του. Ο Μπάλαμπαν έπαιξε πιο πολύ σαν οργανωτής στην επίθεση, παρά σαν σέντερ φορ, κι έτσι έδειξε καλά στοιχεία και ήταν αποτελεσματικός.

Από τις αλλαγές που έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο, ο Σαλαλί δεν έδειξε και τίποτα σπουδαίο, αν και δείχνει ότι ξέρει να κινηθεί και πιθανόν να είναι αξιόλογος παίκτης. Ο Κούκετς σε πολύ ρηχά νερά, έχανε εύκολα την μπάλα. Ο Κολοβός με ωραία κίνηση, συγκλίνει από τα άκρα και αναστατώνει την αντίπαλη άμυνα.

Δεν μου έλειψε καθόλου ο Κουμορτζί, είχε άξιο αντικαταστάτη τον Οκπάκο, θα προτιμούσα να μην τον ξαναδώ σύντομα, μέχρι να ξαναβρεί την φόρμα του. Ο Μανιάτης καλύτερα να έπαιζε, και να καθόταν στον πάγκο ο Όμο. Ο Τσότσαλιτς έλειπε, θα ήταν καλύτερος στην θέση του Οκπάκο. Για τους Χίκα και Σκούρτη που έλειπαν, δεν μπορώ να πω, αφού ακόμα δεν έχω άποψη γι αυτούς. Ο Σιόβας επίσης δεν μου έλειψε.

Ο σημερινός Πανιώνιος έδειξε πως έχει καλή φυσική κατάσταση, έχει γίνει πολύ δουλειά στην οργάνωση του παιχνιδιού και στην κυκλοφορία της μπάλας, έχουν αρχίσει να αναπτύσονται οι παίκτες με τριγωνάκια, κινήσεις με και χωρίς μπάλα, για να είμαι ειλικρινής πιστεύω πως στις προπονήσεις πρέπει να γίνεται πολύ καλή δουλειά.

Μια εβδομάδα πριν, η εικόνα της ομάδας ήταν εντελώς διαφορετική. Σήμερα εξέλειπε το άγχος, και έλειπαν κάποιοι αρνητικοί παίκτες όπως ο Σιόβας και ο Κουμορτζί. Διότι και ο Οκπάκο που δεν μου άρεσε, παράλα αυτά έτρεξε σαν το σκυλί, ενώ ο Όμο παρά τις γκέλες του, έκανε και καλές ενέργειες, μοίρασε παιχνίδι, γενικά ήταν καλός στο δημιουργικό παιχνίδι.

Πιστεύω πως ο Στόρε βλέπει τι γίνεται στο γήπεδο, και όταν δέσει η ομάδα και στηθεί ο βασικός κορμός της, θα δούμε καλή μπαλίτσα. Έχω εμπιστοσύνη στον Στόρε.

Η ομάδα, είναι φυσικό να μην είναι έτοιμη, αφού όλο το καλοκαίρι αντί να στήνεται η ομάδα, άλλοι παίκτες δεν έκαναν προετοιμασία, άλλοι ήταν προς πώληση, και άλλοι δοκιμάστηκαν αλλά δεν αποκτήθηκαν τελικά, οπότε χάθηκε πολύς χρόνος... Η ομάδα θα δείξει σε 1 μήνα πιστεύω. Κι αν τότε καταφέρουμε όντως να έχουμε σταθερά καλή απόδοση και πολύ καλή φυσική κατάσταση, στο τέλος θα χαμογελάμε με ευχαρίστηση.

Γενικά είμαι αισιόδοξος. Ίσως να έχουμε μπροστά μας μια δύσκολη περίοδο, αλλά με υπομονή και επιμονή, το τελικό αποτέλεσμα πιστεύω να μας αποζημιώσει. Παρόλο που ο τρόπος που επικοινωνήθηκε όλη η μετραγραφική περίοδος (και η περίοδος προετοιμασίας) δεν ήταν ότι το καλύτερο, η ομάδα δείχνει να έχει αξιόλογο ρόστερ και αξιόλογο προπονητή. Ταλέντο υπάρχει. Αρκεί να γίνουμε και ομάδα.

Οι 300-350 θεατές χειροκρότησαν τις προσπάθειες των παικτών. Μερικές ενέργειες ήταν πολύ εντυπωσιακές. Η απουσία του κόσμου πολύ άσχημη, αλλά όποιος δεν θέλει να έρχεται στο γήπεδο, καλύτερα να μένει στο σπίτι του, παρά να έρχεται για να βρίσει, να χλευάσει ή να επιδοθεί σε χουλιγκανισμούς. Καλύτερα 300 που να χειροκροτάνε, παρά 1500 που να βρίζουν.

ΥΓ1. Βλέποντας από την Νόβα σε μαγνητοσκόπηση το παιχνίδι (μόλις τελείωσε το πρώτο ημίχρονο (5:15), πρέπει να παραδεχτώ ότι το πέναλτι που καταλόγισε ο Δαλούκας, ήταν σωστό.
ΥΓ2. Ο Ριέρα, λίγο πριν βάλει το δεύτερο γκολ ο Μπόσκο, είναι απαράδεκτος για την ευκαιρία που έχασε...

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Ελλάδα-Γεωργία 1-1

Διαβάζω στα διάφορα αθλητικά sites πως υπάρχει μεγάλη γκρίνια για την εμφάνιση της χθεσινής Εθνικής και για τις επιλογές του Σάντος.
Εγώ δεν θα συμφωνήσω με όλους αυτούς που γκρινιάζουν. Η ομάδα μας είχε να αντιμετωπίσει την ομάδα του Τιμούρ Κετσπάγια, που ξέρει απ έξω και ανακατωτά όλους τους παίκτες μας, τις δυνατότητες μας, τα κενά μας, τι να προσέξει, τι να εκμεταλλευτεί, και είχε και την τύχη με το μέρος του αφού προηγήθηκε με ένα γκολ που ήταν πολύ τυχερό, και έκοψε τα πόδια των δικών μας παικτών.

Παρόλα αυτά, κυκλοφόρησαν οι δικοί μας καλά την μπάλα, κάποιες στιγμές  έπαιξαν γρήγορα, προσάρμοσε ο προπονητής το σχήμα της ομάδας στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, πίεσαν, ισοφάρισαν, και θα είχαν πετύχει κι άλλα γκολ εάν η τύχη δεν είχε γυρίσει την πλάτη της στον Μήτρογλου σε 2 περιπτώσεις, και στον Σαλπιγκίδη.

Όπως και να το κάνουμε, στο ποδόσφαιρο θέλεις και τύχη, και χθες δεν ήταν με το μέρος μας.

Κριτική υπήρξε και για τις επιλογές του ρόστερ, που ήταν Ρεχαγκελικές. Κατ' αρχάς, όταν έχεις μια ομάδα, δεν μπορείς να την αλλάξεις συθέμελα, θα χρειαστείς χρόνια να τους ξαναστρώσεις... Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν σιγά σιγά. 
Εάν είχε αλλάξει πολλούς, και έφερναν το ίδιο (ή και χειρότερο) αποτέλεσμα, θα τον κατέκριναν τον Σάντος για τις αλλαγές. Μετά το γεγονός, όλοι κάνουν κριτική εκ του ασφαλούς. Ξέρουν το αποτέλεσμα. Εγώ πιστεύω ότι ο Σάντος ενήργησε λογικά.

Σχετικά με τα "δικά" μας, ο Σπυρόπουλος ήταν πολύ καλός, έβαλε και το γκολ της ισοφάρισης, και έδειξε πως άξιζε την θέση του στην Εθνική. Ο Μανιάτης και ο Τζαβέλας έμειναν εκτός αποστολής, θα ήθελα να τους δω να αγωνίζονται, δεν ξέρω όμως εάν θα ήταν καλύτεροι από αυτούς που έπαιξαν τελικά.

Μήτρογλου, Νίνης, Σπυρόπουλος, Σηφάκης, Α Παπαδόπουλος, Παπασταθόπουλος, και ο Τοροσίδης, είναι παίκτες με μέλλον στην Εθνική. Ο Γκέκας, ο Καραγκούνης, Κατσουράνης,  είναι παίκτες που έχουν ουσιαστικά τελειώσει, αλλά δεν υπάρχουν αντικαταστάτες τους...
Μετά από αυτούς, το χάος... Με ποιους θα κάνει ανανέωση ο κάθε Σάντος, όταν οι ομάδες δεν αξιοποιούν τα φυτώρια τους, και όταν φέρνουν καραβιές ξένων?

Εάν ομάδες όπως ο Πανιώνιος, που παραδοσιακά αναδείκνυαν ταλέντα, έχουν καταντήσει να έχουν τους λιγότερους Έλληνες παίκτες στο ρόστερ τους, το μέλλον δεν χαμογελάει στην Εθνική μας ομάδα, εάν δεν μπει ένα όριο στου ξένους που χρησιμοποιούν οι ομάδες στο πρωτάθλημα Ελλάδος.Αντ' αυτού, ο Κιντής πρωτοστατεί για να αυξηθούν οι Αφρικανοί και οι Αλβανοί.

Ταλέντα υπάρχουν. Αλλά χάνονται από την έλλειψη ευκαιριών και κινήτρων. Αυτήν την στιγμή, οι Έλληνες παίκτες της ομάδας μας, είναι: Ο Κολοβός, ο Σάμαρης, ο Κοντοχρήστος, ο Αναστασόπουλος, ο Σιόβας, ο Φανούρης, ο Μανιάτης, ο Κοντοές και ο τρίτος τερματοφύλακας ο Παναγόπουλος. 9 από τους 28 παίκτες μας είναι Έλληνες. Εξ αυτών, πρώτη ομάδα βλέπουν ο Μανιάτης, ο Κοντοές, ο Σιόβας και ο Φανούρης.

Κάποια Ελληνόπουλα που ήταν υποσχόμενα πριν 1-2 χρόνια, έχουν ήδη αποχωρήσει για μικρότερες κατηγορίες. Έτσι πως θα γίνει η ανάδειξη και η αξιοποίηση των ταλέντων?

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

να γεμίσουμε το γήπεδο!

Θα καλέσω όλους τους φιλάθλους της Νέας Σμύρνης να έρθουν στο παιχνίδι με την Ντυναμό, να γεμίσουμε το γήπεδο λες και επρόκειτο για τελικό champions league.
  • Κατ αρχάς, γιατί ο Στρακόσια, αξίζει να τιμηθεί με τέτοιον τρόπο.
  • Κατά δεύτερο, για να δείξουμε σε όλους, πως αγαπάμε την ομάδα μας, πως είμαστε στο πλευρό της, και θα μας έχουν απέναντι τους όσοι παίζουν παιχνίδια στην πλάτη της, και στην δικιά μας.
Η χαρά να βλέπουμε την αγαπημένη μας ομάδα της γειτονιάς μας, την ομάδα που εκφράζει την ιστορία των προγόνων μας, την ομάδα που κόντρα στο κατεστημένο του ΠΟΚ επιβιώνει τόσα χρόνια, είναι από τις λίγες που μας απομένουν, αλλά οι χειρισμοί των ιδιοκτητών της ΠΑΕ πάνε να μας την στερήσουν...

Δεν διανοούμαι να περάσω μια χρονιά με τον Πανιώνιο καρπαζοεισπράκτορα. Και πρέπει να σταθώ στην κερκίδα και εγώ, και όλοι όσοι αγαπάνε την ομάδα, ακόμα και όσοι απλά την συμπαθούν, για να φωνάξουμε με την παρουσία μας πως εμείς είμαστε εδώ, και θα είμαστε απέναντι σε όσους νομίζουν πως η ομάδα τους ανήκει και μπορούν να κάνουν ότι τους καπνίσει.

Θα ήθελα να δω 10 χιλιάδες κόσμο να γεμίζει το γήπεδο, να μην πέφτει ούτε καρφίτσα. Να καταλάβουν παίκτες και διοίκηση πως δεν είναι ξεφραγο αμπέλι ο Πανιώνιος.

Όνειρα θερινής νυκτός... Φθινοπωρινής για να πω το ακριβές.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Πανιώνιος - Ντινάμο Τιράνων, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Στα πλαίσια του φιλικού αγώνα πρός τιμήν του Φώτη Στρακόσια, η Π.Α.Ε Πανιώνιος Γ.Σ.Σ ενημερώνει τους φιλάθλους για τα εξής:
Οι θύρες 2, 3, 4, 5, 6, 7 θα είναι ανοιχτές για τους φιλάθλους του Πανιωνίου.

Οι κάτοχοι Εισιτηρίων Διαρκείας των Θυρών 2, 3, 4, 5, 6, 7 θα χρησιμοποιήσουν κανονικά τα Διαρκείας τους για την είσοδό τους, στις αντίστοιχες θύρες που έχουν αγοράσει τα Διαρκείας τους.
Τα παιδικά Εισιτήρια Διαρκείας της θύρας 2 (25€) θα έχουν πρόσβαση μόνο από ενα συγκεκριμένο τουρνικέ της θύρας 2.

Η προπώληση των Εισιτηρίων θα γίνεται τις εξής ώρες:
Σάββατο  , 4/09/'10, 12.00 - 19.00, Εκδοτήριο Αγ. Ανδρέου 
Σάββατο  , 4/09/'10, 12.00 - 19.00, Εκδοτήριο Ι.Χρυσοστόμου & Σοφούλη

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

O Μιχάλης από την Ερμιόνη

Το περασμένο Σάββατο το απόγευμα, βρέθηκα στην Ερμιόνη. Μετά από αρκετή αναζήτηση, βρήκα μια καφετέρια που είχε Νόβα. Στην καφετέρια δεν υπήρχε ψυχή. Ο ιδιοκτήτης κάτι μαστόρευε, με ρώτησε τι θέλω, και του είπα ότι εάν έχει Νόβα, θέλω να δω τον Πανιώνιο.

Ο τύπος παραξενεύτηκε που είμαι Πανιώνιος, άνοιξε την τηλεόραση και στήθηκα να δω τα χάλια μας...

Λίγο πριν την έναρξη του αγώνα, σκάει μύτη και ο Μιχάλης. Φορούσε το καπελάκι του Πανιώνιου, κι έκατσε στο δίπλα τραπέζι. 
Πανιώνιος? με ρώτησε...
Ναι του είπα φυσικά.
Κι εγώ, τρεις είμαστε εδώ, αλλά οι άλλοι δυο δεν μπόρεσαν να έρθουν...
Κατά την διάρκεια του αγώνα, μιλούσε συνέχεια στο τηλέφωνο, και ενημέρωνε τους άλλους που δεν έβλεπαν τον αγώνα.

Αυτός, ντόπιος από εκεί, πιάσαμε την κουβέντα, συζητήσαμε για τις μεταγραφές που δεν έγιναν, για όσα έχω ακούσει, για τα φιλικά που είδα... Πεταχτήκαμε παρέα στην ευκαιρία του Φανούρη.

Στο ημίχρονο, εγκατέλειψε την κερκίδα μας, κάποιο τηλέφωνο τον ξεσήκωσε να φύγει. Γλύτωσε από τα χειρότερα που ακολούθησαν στο δεύτερο ημίχρονο. Τυχερός ο Μιχάλης, άλλο να το μαθαίνεις ότι έχασες εντός έδρας από τον Ολυμπιακό του Μπέου, άλλο να το βλέπεις.

Αρρωστάκι ο Μιχάλης, ήταν στο Καραϊσκάκη το 79 όταν πήραμε το κύπελλο, μου έλεγε ιστορίες από τους πανηγυρισμούς. Δύσκολη η ζωή να είσαι Πανιώνιος σε μια μικρή κοινωνία όπως η Ερμιόνη, που το δούλεμα και το πείραγμα είναι καθημερινή ασχολία. Μου είπε πως με την μπάλα που παίζαμε επί Λίννεν, ήταν πολύ περήφανος. Όλοι μας, του είπα.

Βαριέμαι να γράψω για τις μεταγραφές που έγιναν και που δεν έγιναν, βαριέμαι του θανατά να ασχοληθώ με το εάν το μοντέλο Τσακίρη-Κιντή θα μας κάνει Λιόν , θέλω να γράψω για την λαχτάρα του Μιχάλη και πολλών άλλων Μιχάληδων να δούνε τον Πανιώνιο, και τελικά βλέπει  από την τηλεόραση ένα άδειο γήπεδο (το θέαμα της κερκίδας ήταν τραγικό) και μια ομάδα επιπέδου γάμα εθνικής να χάνει από μια άλλη βήτα εθνικής, και οι οποίες παρά τα χάλια που έχουν, προσωρινά βρίσκονται στην σούπερ λήγκα.

Που είναι οι φίλαθλοι-οπαδοί του Πανιωνίου, να σταθούν στην εξέδρα και με την παρουσία τους να δηλώσουν ότι είμαστε εδώ, δίπλα στην ομάδα, και κανένας δεν θα μπορέσει να μας κάνει ότι του καπνίσει? Εγκαταλείψανε το καράβι, και αμέτοχοι το παρακολουθούν να βουλιάζει?

Ο Ηρακλής έστειλε 3-4 χιλιάδες στην Αθήνα να διαδηλώσουν, κι εμείς στο γήπεδο μας πόσοι είμαστε? 1000? 1500? Σε μια ομάδα με οπαδούς, θα τολμούσε ο κάθε Κιντής να  τους κοροϊδεύει με τον τρόπο κοροϊδεύει εμάς τόσο καιρό? Για ποιά Λιόν μας μιλούσε? Για ποιούς παίκτες αξίας που θα βασιστεί η ομάδα και θα αναδειχτούν τα ταλέντα? Που πήγαν τα ταλέντα που τόσα χρόνια περιμέναμε να πάρουν ευκαιρίες και να δείξουν την αξία τους? Από αυτούς, ότι καλύτερο διαθέτουμε ήταν τελικά ο Σιόβας? Τόσο ταλαντούχοι ήταν οι υπόλοιποι? Που είναι η φυσική κατάσταση των παικτών, την οποία υποσχέθηκε ο Κιντής? Γίναμε παραλυών, παραλύσαμε! Το μοντέλο Λιόν έγινε μοντέλο παραλυών!

Όλη η κοροϊδία των τελευταίων ετών, έχει οδηγήσει την ομάδα μας να έχει τα σημερινά χάλια, κι αν καταφέρει ο Στόρε να κάνει μαγικά και να τσιμπήσουμε βαθμούς, τίποτα δεν θα αλλάξει το συμπέρασμα πως ο εκπαιδευόμενος μάγος Κιντής έχει ήδη αποτύχει σε όσα εξήγγειλε με την ανάληψη των καθηκόντων του. Λόγια του αέρα, μεγάλα σχέδια, μεγάλες ιδέες, ο Λίννεν μας έπεσε λίγος, ζήτω οι Ρεκομπαχούτοι, κάτω κι αυτοί, ζήτω ο μάστορας της τακτικής Φερέρα, τελικά... ένας Παράσχος μας έσωσε και τώρα παίζουμε Μονόπολυ με πρόεδρο τον Κιντή. Ποιός να είναι άραγε ο επόμενος σωτήρας?

Για να είμαι ειλικρινής, ντρέπομαι τους Μιχάληδες που είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Ελλάδα, και που θα αναγκαστούν να κυκλοφορούν με σκυμμένο το κεφάλι και θα εισπράττουν τα κοροϊδευτικά σχόλια των Βαζελόγαυρων και των Δραγουμάνων.
Λίγο πριν το τέλος του παιχνιδιού, η καφετέρια γέμισε με Ολυμπιακούς, που ήρθαν να δουν την δικιά τους ομάδα, εναντίον του Ηρακλή. Με βλέπανε με συμπάθεια και με οίκτο που είμαι Πανιώνιος. Δεν θέλω την συμπάθεια τους, θέλω να τους νικήσουμε και να τους τσούξει, να μας θυμούνται ότι εμείς τους κόψαμε τον κώλο, και όχι μόνο αυτοί, αλλά όλοι οι λεγόμενοι μεγάλοι. Εάν ήμουνα Ηρακληδεύς, θα ήμουνα πολύ περήφανος, γιατί με την επιμονή μου έσωσα την ομάδα μου, και αυτή με αποζημίωσε νικώντας τον Ολυμπιακό. Να τα χέσω τα λόγια του Κιντή. Έργα θέλω να δω, μπάλα, νίκες που θα με κάνουν να κυκλοφορώ με ψηλά το κεφάλι, δεν θέλω να είμαστε παράρτημα κανενός, και να μας φοβούνται, όχι να μας συμπαθούν.

Τέλος, θα πω για άλλη μια φορά πως διαφωνώ με οποιαδήποτε μορφή βίας, αλλά όλες αυτές τις ημέρες, όπου βρέθηκα κάποιοι προσπάθησαν να μου κάνουν πλάκα για το γεγονός ότι κάναμε ζημιές στο ίδιο μας το γήπεδο, μπορώ να πω πως αν μη τι άλλο, είχα την ευκαιρία να εξηγήσω σε πολλούς πως καλύτερα να το κάνουμε μόνοι μας μπουρδέλο, παρά να έπαιζε η ΑΕΚ εκεί, χάρη σε πραξικοπηματική ενέργεια του (πρώην) προέδρου του ερασιτέχνη. Γνώρισα κι έναν φανατικό ΑΕΚτζή, με σημαία της ΑΕΚ στο σκάφος του, και όταν πιάσαμε την κουβέντα λίγο πολύ συμφώνησε πως δεν έπρεπε να γίνει το παιχνίδι στην Νέα Σμύρνη, και πως ήταν μια λύση αυτά που συνέβησαν, για να μην γίνουν χειρότερα. Φυσικά η ατάκα ότι οι οπαδοί έσκαψαν το γήπεδο για να θάψουν το τσεκούρι του πολέμου, είχε μεγάλη επιτυχία.

Μιχάλη, χάρηκα που σε γνώρισα, ελπίζω να σε δω κάποια στιγμή και στο γήπεδο, να παίξει κάποτε τέτοια μπάλα ο Πανιώνιος, που να σε κάνει να έρθεις στην Ν Σμύρνη και να δεις την ομάδα σου από κοντά.

Αντώνης