Σήμερα, στην αποστολή του Άρη, θα βρίσκεται και ο Ντάριο Φερνάντεζ. Εγώ θα τον χειροκροτήσω, κι ελπίζω όλοι στο γήπεδο να κάνουν το ίδιο. Πιστεύω πως το δικαιούται και το αξίζει το χειροκρότημα ο Ντάριο.
Η αποστολή του Άρη θα έχει και άλλο ένα "δικό" μας παιδί, τον Αραβίδη.
Πέσκοβιτς, Πιοβεζάν, Νέτο, Αράνο, Κουλουχέρης, Νασούτι, Ορτίθ, Βαγγέλη, Γκαρσία, Φερνάντεζ, Ναφτί, Χαβίτο, Κάλβο, Αντού, Μεριέμ, Τζόνσον, Αραβίδης, Κάμπορα.
Η δικιά μας αποστολή: Ανδριόλας, Μπέλιτς, Όμο, Κοντοές, Γουέλινγκτον, Σάμαρης, Σκούφαλης, Κουμορτζί, Γουνδουλάκης, Κούκετς, Τσοτσαλίτς, Σιόβας, Μανιάτης, Τζαβέλλας, Νικολάου, Ριέρα, Αναστασόπουλος, Λουκίνας, Γιόνσον.
Τραυματίες και τιμωρημένοι: Μπάλαμπαν, Μπουβάλ και Εστογιάνοφ, Καστελιόνε. Εξαφανισμένος: Ο Λάτκα!
Ο Άρης φέρεται να είναι αδιάφορος, αφού και καλά τον ενδιαφέρει το κύπελο και θέλει να ξεκουράσει κάποιους παίκτες. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό, γιατί το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι ψυχολογίας, και μια ενδεχόμενη ήττα στην Ν Σμύρνη, θα έριχνε το ηθικό της ομάδας τους. Ελπίζω να μην την πατήσουν οι δικοί μας, πιστέψουν τέτοια ψέμματα, και ξυπνήσουν απότομα. Μια νίκη εναντίον του Άρη, θα βοηθήσει στο γόητρο της ομάδας, έστω κι αν θα δικαιολογηθούν πως "ξεκούραζαν" παίκτες. Φανταστείτε πόσο βαρειά θα είναι μια ήττα, από τον αδιάφορο Άρη.
Καλή επιτυχία.
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου