Εθνική Ελλάδος γειά σου!

Αντικειμενικά θα αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα στο Μουντιάλ, η γύμνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου σε συνδυασμό με την αρτηριοσκλήρωση και τις εμμονές ( ή πολιτικούς ελιγμούς) του Ρεχακλή, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ενόψει της συμμετοχής μας στο Μουντιάλ.

Το 2004 κάναμε μια τεραστίων διαστάσεων έκπληξη και υπέρβαση, αλλά η εθνική ομάδα τότε είχε έναν Παναθηναϊκό κορμό, που ο Παναθηναϊκός είχε ήδη παίξει καλή μπάλα στην Ευρώπη βασισμένος σε αρκετούς ταλαντούχους Έλληνες, καθώς και σε ταλαντούχους ποδοσφαιριστές από άλλες ομάδες.

Όταν ο πιο διακριθείς αριστεροπόδαρος ποδοσφαιριστής της Ελλάδας, που εκτός των άλλων ήταν και πρώτος στις ασίστ,  στόχος όλων σχεδόν των ομάδων, μένει σπίτι του τελικά, και η 23άδα έχει παίκτες που δεν έπαιζαν στις ομάδες τους, ενώ γενικότερα οι ομάδες μας βασίζονται σε λεγεώνες ξένων μικρής αξίας (πλην σπανιοτάτων εξαιρέσεων) η αισιοδοξία γι αυτό που θα ακολουθήσει, είναι ανύπαρκτη.

Φοβάμαι πως ο μόνος λόγος που δεν θα καταλήξουμε με περισσότερα γκολ παθητικό από ότι στην προηγούμενη συμμετοχή μας σε Μουντιάλ, είναι ότι ο Ρεχακλής θα παίζει κατενάτσιο ακόμα και όταν θα χάνουμε με 1-0 ή με 2-0.
'Ετσι, πιστεύω πως θα χάνουμε το πολύ με 2 γκολ, και στο τέλος θα φύγουμε με μηδέν βαθμούς, και 6-7 γκολ παθητικό.

Εκτός κι αν λυσσάξει ο Μέσσι, και μας βάλει μόνος του 10 γκολ!!!