Ο Αφρουδάκης του μέλλοντος!

Πέρυσι "ανακαλύψαμε" κάποια καλοκαιρινά προγράμματα του Δήμου Αλίμου, στα οποία καταφέραμε να χωθούμε στην τρίτη περίοδο τους, γιατί είχαμε αργήσει να δηλώσουμε συμμετοχή.

Τέλος πάντων, επειδή τα παιδιά πέρασαν καταπληκτικά, τα στείλαμε και φέτος, φυσικά από την πρώτη περίοδο, που είναι 3 εβδομάδες, και ήδη διανύουμε την δεύτερη.

Τα παιδιά γνωρίζουν και έρχονται σε επαφή, με διάφορα αθλήματα.

Κάνουνε ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ, Μπάντμινκτον (!), τένις, βόλεϋ, πινγκ πονγκ, και διάφορα άλλα... Μέσα σε όλα τα άλλα, εχθές πήγανε τον 9χρονο γιό μου στο κολυμβητήριο του Αλίμου, και κάνανε πόλο.

Δεν ξέρω τι είδανε, τι έκανε ο πιτσιρικάς, ιδέα δεν έχω, αλλά... όταν πήγαμε να πάρουμε τα παιδιά στο τέλος των δραστηριοτήτων, η αρμόδια του Δήμου περί του κολυμβητηρίου άρχισε να κυνηγάει την γυναίκα μου...

Της είπε: Κυρία μου έχετε γιό, τον Αφρουδάκη του μέλλοντος!!!

Η γυναίκα μου, δεν γνώριζε τι εστί Αφρουδάκης, και φυσικά απόρησε...

Αλλά η υπεύθυνη του Δήμου, επέμεινε: 

Συγχαρητήρια για τον γιό σας, είναι καταπληκτικός φουνταριστός!!! Είναι το πιο ταλαντούχο παιδί που έχουμε δει ποτέ. Ο προπονητής σας περιμένει σήμερα το βράδυ στο κολυμβητήριο, στις 8 το βράδυ, να φέρετε το παιδί οπωσδήποτε.

Είχαμε εχθές κάποιες υποχρεώσεις, και η γυναίκα μου της εξήγησε πως δεν γίνεται να πάμε... Η τύπισα επέμεινε, κι όταν είδε και απόειδε ότι δεν πείθεται η γυναίκα μου, τότε συμβιβάστηκε να τον πάμε σήμερα... Ρωτήσαμε το παιδί, τι έκανε άραγε, ποιόν έσπασε στο ξύλο, τι ακριβώς συνέβη, αλλά το παιδί δεν κατάλαβε να έκανε κάτι σπουδαίο. Κάτι πασούλες τα βάλανε να κάνουν, κάποια μαρκαρίσματα (αλλά δεν έπνιξε κανέναν), δεν ξέρω, τι να πω!

Γενικά, είμαι αρκετά επιφυλακτικός με τον "πρωταθλητισμό", προτιμάω τα παιδιά μου να γυμνάζονται και να γουστάρουν αυτό που κάνουν, και όχι να υπερπροπονούνται...

Σήμερα, κατά πως φαίνεται θα πάμε στον Άλιμο στο πόλο, αλλά εάν μου ζητήσουν να τον γράψουμε, είμαι προβληματισμένος εάν θα πρέπει να τον γράψω εκεί, ή να πάω να μιλήσω στον Πανιώνιο?

Με προβληματίζει επίσης ότι σε 1-2 χρόνια, πιθανόν να μετακομίσω και να πάω αρκετά μακριά, και εάν το παιδί έχει πράγματι ταλέντο και θελήσει μετά να φύγει από τον Άλιμο ή τον Πανιώνιο, σιγά μην και του το επιτρέψουν, είμαι ο ίδιος θύμα αυτής της κατάστασης, όταν τον καιρό εκείνο έκανα στίβο, σχεδόν ούτε να με δούνε δεν θέλανε, αλλά... όταν έκανα έναν αξιοπρεπή χρόνο σε μια ημερίδα, αλλά μετά από λίγο καιρό ζήτησα να φύγω, δεν το συζητούσανε να μου δώσουν το δελτίο μου.

Βέβαια, εγώ το συζητούσα μόνος μου μαζί τους, ένα 17χρονο παιδί, ο πατέρας μου δεν μπορουσε, δεν προλάβαινε να ασχοληθεί. ΄Ετσι "αναγκάστηκα" να σταματήσω τον στίβο, γιατί τότε δεν βρήκα εγώ κάποια λύση.

Εάν γνωρίζει κάποιος τι να προσέξω, πως να κινθώ ώστε εάν αποδειχτεί πως όντως το παιδί έχει ταλέντο, αλλά θελήσουμε όντως να αλλάξουμε σύλλογο (και περιοχή), κλπ, να μην βρεθούμε σε προβλήματα.

Κάθε γνώμη (και σχετική εμπειρία) δεκτή. Μπορεί να μου φανεί πολύ χρήσιμη.

Κατά καιρούς, έχω ακούσει παράπονα για παιδικά τμήματα του Πανιωνίου, και στο ποδόσφαιρο και στο πόλο (κατά σύμπτωση), πως... σχηματίζονται κλίκες, πως κάποιοι έχουν μέσα, κάποιοι έχουν πιο φιλικές σχέσεις με τους προπονητές και τα παιδιά τους προωθούνται αλλιώς, μέχρι και ότι πέφτει ξύλο στα αποδυτήρια, κάποιοι πιο μάγκες πλακώνουν τους πιο νέους και κανένας δεν τολμάει να τα καταγγείλει, γιατί θα θεωρηθεί καρφί, θα χάσει κάθε ελπίδα να ενσωματωθεί στην ομάδα, άσε που και οι γονείς που τα ξέρουν, δεν μιλάνε, γιατί το παιδί τους δεν θέλει να γίνει "ρεζίλι" από τις παρεμβάσεις που θα κάνουν!!!

Εάν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, σίγουρα δεν θα συμβαίνουν μόνο στον Πανιώνιο, απλώς τυχαίνει να ξέρουν ορισμένοι γονείς ότι είμαι Πανιώνιος, και μου λένε τον πόνο τους. Κάποιος που πηγαίνει το παιδί του στην Βουλιαγμένη για παράδειγμα, γιατί να μου τα πει σ' εμένα?

Θα με ενδιέφερε λοιπόν να ξέρω επίσης, τι στάση πρέπει να ακολουθήσει ένας γονιός, που αντιλαμβάνεται (ή υποψιάζεται τέλος πάντων) τέτοια φαινόμενα?

 -----------

Η κοινωνία των παιδιών, είναι πολύ σκληρή. Έτσι κι αλλιώς.

Επίσης σε κάθε κοινωνική εκδήλωση,  αποτυπώνεται η ποιότητα του κοιωνικού ιστού. Δεν μου κάνει εντύπωση εάν ισχύουν τέτοια πράγματα, διότι με τα χάλια που έχει η κοινωνία μας, το να είναι υγειής ο τρόπος λειτουργίας των παιδικών τμημάτων των συλλόγων, θα ήταν εκπληκτικά παράξενο!