αποκριάτικη χαρά

Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου τα παιδιά του πόλο ξεσάλωσαν πριν την προπόνηση, γέλια και πειράγματα ηχούσαν στην ατμόσφαιρα, και στο τέλος της προπόνησης 3-4 γονείς που ήθελαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους μέσα στο νερό, είχαν την ευκαιρία να παίξουν εναντίον των παιδιών τους, και να καταλάβουν πόσο σκληρή δουλειά κάνουν καθημερινά τα παιδιά μας. Φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν θέλεις να θυμάσαι το σκορ, αλλά την εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη.

Την Κυριακή το πρωί, στο βόλεϊ είχε ετοιμαστεί αποκριάτικο πάρτι, που συμπεριέλαβε και αγώνα των γονιών εναντίον των παιδιών. Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι τώρα θα πονάνε σε διάφορα σημεία του σώματος τους.
Στο βόλεϊ τα πήγαμε καλύτερα, τουλάχιστον πατούσαμε στο έδαφος, δεν χρειαζόταν να παλεύουμε για να μην μας πνίξουν τα καμάρια μας. 

Κάτι τέτοιες στιγμές, είναι στιγμές χαλάρωσης και απόλαυσης, πιστεύω πως δεν το ευχαριστηθήκαμε μόνο οι γονείς, αλλά και τα παιδιά μας. Ορισμένοι γονείς έχουμε πωρωθεί, θέλουμε να φτιάξουμε ομάδα βόλεϊ βετεράνων, για να δείξουμε στα παιδιά μας πως ο αθλητισμός δεν είναι κάτι που τελειώνει σε μικρή ηλικία, μπορεί να κρατήσει μια ζωή. Ελπίζω ο Πανιώνιος να αντιληφθεί πως υπάρχει αρκετός κόσμος που θα μπορούσε να βρει καταφύγιο στην ομάδα, κι έτσι θα υπηρετούσε τον στόχο του μαζικού αθλητισμού και το αθλητικό ιδεώδες που είναι ο πρωταρχικός σκοπό του συλλόγου.

Θα ανεβάσω σχετικό βιντεάκι, με σπαρταριστά στιγμιότυπα... Αντικειμενικά οι γονείς κάναμε ορισμένες ηρωικές προσπάθειες, που δυστυχώς δεν αποθανατίστηκαν όλες στην κάμερα! 

ΥΓ.