Υποθέτω πως εσύ έχεις βάλει τα λεφτά σου στον Πανιώνιο, και έχεις κάθε λόγο να ανησυχείς περισσότερο από όλους μας, αλλά εαν έχεις δει τον Πανιώνιο σαν τρόπο πλουτισμού, είναι βέβαιο ότι όλοι εμείς οι απλοί φίλαθλοι δεν μπορούμε να είμαστε σύμμαχοι στα σχέδια σου, γιατί για εμάς το να αγαπάμε τον Πανιώνιο δεν είναι μπίζνα, εαν για παράδειγμα υποστηρίζαμε μια ομάδα λόγω κάποιας σκοπιμότητας, θα υποστηρίζαμε μια ομάδα με περισσότερους φιλάθλους, με περισσότερες επιτυχίες.
Δεν είναι κακό να βγάλεις κέρδος, αλλά να μας δώσεις πρώτα κάποια χαρά, και μια προοπτική να ξαναχαρούμε, όχι να στηρίζουμε εμείς τις επιλογές σου και τις προσπάθειες των παικτών μας να κάνετε αρπαχτή, μόλις αποδώσουν λίγο κάποιοι παίκτες, να φεύγουν και να αφήνουν πίσω συντρίμια.
Εχθές, βλέποντας έναν Πανιώνιο που από την άμυνα έπρεπε να περάσει την μπάλα στην επίθεση, χωρίς να υπάρχει κέντρο στην ομάδα, και οι κεντρώοι να παίζουν στην επίθεση, διότι δεν υπάρχουν επιθετικοί, ήταν ακόμα πιο φανερό το κενό αυτού του παίκτη που (από ότι εμείς οι απλοί φίλαθλοι ξέρουμε) αγαπούσε την ομάδα και μάτωνε την φανέλα του: Του Ντάριο Φερνάντεζ!
Σε αυτήν την ομάδα του ακριβοπληρωμένου μονίμως τραυματία και χωρίς φυσική κατάσταση Ρεκόμπα, που όντως μπορεί να έχει μαγικό πόδι, αλλά σπάνια το είδαμε να πατάει το γήπεδο, κι αυτό περπατώντας... Σε αυτήν την ομάδα, δεν χωρούσε ο Ντάριο Φερνάντεζ?
Τόσο πολλά ήταν τα 200 χιλιάρικα που ζήτησε ο άνθρωπος?
Πήραμε αυτον τον Εκρά... Ζει αυτό το παιδί? Υπάρχει? Θα παίξει ποτέ? Κι αν παίξει και κάτι αξίζει, σε πόσο καιρό θα μας τον πάρουνε οι μεγάλοι?
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου