Άκουσα πως υπάρχει συζήτηση για νέο προπονητή στον Πανιώνιο... και αναφέρονται 2 ονόματα, ο Μαντζουράκης και ο Δώνης.
Ο Μαντζουράκης, έχει έστω και κάποια στοιχειώδη επιτυχία στην ζωή του? Από παντού έχει φύγει σαν άσχετος, άχρηστος και αποτυχημένος, τι τον χρειαζόμαστε στον Πανιώνιο τέτοιον προπονητή?
Ο Δώνης βοήθησε να κάνει κάποια αξιοπρεπή πορεία η Λάρισσα, και μετά κατέληξε στην ΑΕΚ, όπου θεωρήθηκε πολύ λίγος... Είναι για εμάς αρκετός?
Εαν θα έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στους δυο, τον Δώνη θα διάλεγα, αλλά δεν θα αισθανόμουνα και τόσο πολύ αισιόδοξος... Ο Λεμονής δεν το συζητάει να επιστρέψει? Από τους 2 προηγούμενους, ο Λεμονής φαντάζει καλύτερος.
Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε συγνώμη από τον Λίννεν, και να τον φωνάξουμε πίσω? Κακά τα ψέμματα, επί Λίννεν, 2 χρόνια τώρα, είδαμε όμορφη μπάλα (ασχέτως αποτελεσμάτων) και γίναμε πολλές φορές περήφανοι. Σε κάποιες περιπτώσεις ο Γερμανός έκανε λάθη, αλλά τώρα τα πράγματα είναι σαφώς χειρότερα, ούτε μπάλα βλέπουμε, ούτε αποτελέσματα παίρνουμε. Χάνουμε μέσα-έξω, μετά την αγχώδη νίκη με τον Πανθρακικό, χάνουμε συνέχεια!!! Έχουμε γίνει η πιο σίγουρη ήττα στο πάμε στοίχημα!!!
Αύριο παίζουμε με Αστέρα, και πρέπει να πάρουμε το διπλό. Στον ημιτελικό, θα βρούμε μπροστά μας τον ΠΑΟΚ ή τον Γαύρο, μάλλον τον ΠΑΟΚ όπως δείχνουν τα πράγματα, και είναι πιο πολύ του χεριού μας, διότι θα μας υποτιμήσει και η φανέλα του δεν αποτελεί φόβητρο, όπως η φανέλα του Γαύρου που μας κόβει τα πόδια, χρόνια τώρα...
Αύριο πρέπει να νικήσουμε πάσει θυσία, και μετά βλέπουμε.
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου