Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009
Πανιώνιος, πιο ψηλά στον Ουρανό!!!
καθαρά Δευτέρα σήμερα, και στο Παλαιό Φάληρο, ανέβηκε ψηλά στον ουρανό ο Πανιώνιος χαρταετός. Είπαμε για πλάκα, να δοκιμάσουμε μπροστά στο σπίτι μου, κι ενώ οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές (ο αέρας έστριβε, κάποιες στιγμές σταματούσε τελείως, κλπ), καταφέραμε και σηκώσαμε τον Πανιώνιο χαρταετό πιο ψηλά από κάθε προσδοκία, και καμαρώναμε ενώ οι περαστικοί ζήλευαν τον χαρταετό μας...
Άντε ρε αρρώστεια, Πανιωνάρα, να σε δούμε έτσι ψηλά, και πιο ψηλά ακόμα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου