Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
Βαγγέλης Δεπάστας
Έφυγε ο Βαγγέλης Δεπάστας από την ζωή, και η κηδεία του θα γίνει στο νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης την Τετάρτη 7 Ιανουαρίου στις 16.00.
Ο Βαγγέλης Δεπάστας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Ιανουαρίου 1932 ήταν αθλητής του Πανιωνίου και πρωταγωνίστησε τη δεκαετία του 1950 στα αγωνίσματα δρόμου μέσων αποστάσεων. Είχε καταρρίψει οκτώ φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στα 800μ. και δύο φορές στα 1500μ.
Ήταν ο προπονητής μου στον στίβο, το 1977-1979, όταν έτρεχα 400-800 και προπονιόμουνα με τον γιό του. Μετά, ασχολήθηκα με άλλα αθλήματα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου