αγαπητέ Αλβάρο

Είμαι ένας απλός φίλαθλος, οπαδός του Πανιωνίου, αγαπάω την ομάδα, στα νιάτα μου υπήρξα αθλητής στίβου του ιστορικού.

Το καλοκαίρι, είχα στενοχωρεθεί πολύ με την αποχώρηση του Ντάριο Φερνάντεζ, αλλά με γέμισε ελπίδες η απόκτηση ενός παίχτη με το βαρύ όνομα, όπως το δικό σου.

Αλβάρο Ρεκόμπα, θα τους γαμήσεις θα τους κάνεις όλους ρόμπα, φώναξα κι εγώ μαζί με άλλους χίλιους περίπου, στο αεροδρόμιο, καθώς σε υποδεχτήκαμε γεμάτοι ελπίδες πως φέτος δεν θα μας κουνιέται καμμία ομάδα, θα είμαστε καλύτεροι από πέρισυ που όλοι μας υπολόγιζαν και έτρεμαν όταν έπαιζαν εναντίον μας.

Και τώρα, λέμε δόξα τον Θεό που και οι υπόλοιποι έχουν τα χάλια τους, κι έτσι ακόμα έχουμε ελπίδες να καταφέρουμε ότι και πέρισυ... Το πέρισυ έγινε στόχος, δύσκολος αλλά εφικτός, έπαψε να είναι η βάση για περισσότερα και καλύτερα. Εσύ, σκοπεύεις να παίξεις μπάλα, ή όσο σε είδαμε, σε είδαμε?

Πάλι καλά που έχουμε έναν παίχτη σαν τον Εστογιάνωφ, γιατί από εσένα, αγαπητέ Αλβάρο, ακόμα δεν έχουμε δει όσα ελπίζαμε, κανένας δεν αμφισβητεί ότι ξέρεις μπάλα, το ερώτημα είναι εαν μπορείς να παίξεις την μπάλα που ξέρεις...

Στην αρχή, δεν είχες φυσική κατάσταση, κι αυτό το ξέραμε...
Έπαιξες με τον Άρη, περπατούσες μετά το μισάωρο, αλλά εμείς σε χειροκροτήσαμε με πάθος, γιατί καταλαβαίναμε ότι θέλεις κι άλλο χρόνο. Μετά, ήρθε το παιχνίδι με τον Εργοτέλη, που έμοιαζε στα μάτια μας σαν την αρχή, για την μπάλα που ονειρευόμαστε να δούμε, και τα αποτελέσματα που ακολουθούν.

Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ, με τον ΠΑΟΚ, και με τον Ολυμπιακό, λίγο η διαιτησία, λίγο η ατυχία, δεν πήραμε τα αποτελέσματα που αξίζαμε και που θέλαμε. Μετά, το χάος...
Που είσαι ρε Αλβάρο, 2 μήνες τώρα? Πότε θα σε δούμε ξανά? Αυτό ήτανε? Έκανες την αρπαχτή σου, κι έφυγες? Θα σε ξαναδούμε άραγε?

Πέρισυ, ο Τζιμπουρ ήταν λίγος, με την προσθήκη του Χούτου, κι όσο δεν ήταν τιμωρημένος ο Τζιμπούρ και πριν αρχίσει τις "αλητείες" του, κάτι κάναμε... Φέτος είμαστε μείον ο Χούτος λόγω καυγάδων και τραυματισμών, μείον ο Τζιμπουρ, μείον ο Φερνάντεζ, και με μόνη πραγματική προσθήκη τον Εστογιάνωφ, αφού Ρεκόμπα ακούμε και Ρεκόμπα δεν βλέπουμε. Ο Κουμουρτζί είναι ο πρώτος σκόρερ μας, αν είναι δυνατόν!

Ο Μπάρκογλου δεν εχει πείσει ακόμα, σακατεύτηκε κι αυτός...

Το μέλλον είναι δυσοίωνο. Ελπίζω να νικήσουμε τον Πανσεραϊκό το ερχόμενο Σάββατο, και μετά έχουμε τον ΟΦΗ στην Κρήτη, εαν θέλουμε να έχουμε ελπίδες για κατι καλό εφέτος, πρέπει να τον νικήσουμε στην Κρήτη, για να ρεφάρουμε τους χαμένους βαθμους στην έδρα μας, στο πρώτο γύρο. Βέβαια, και οι άλλοι, δεν παίζουν για να χάσουν, έχουν κι αυτοί τους στόχους τους, και ο φετινός Πανιώνιος δεν είναι φόβητρο για κανέναν.

για να δούμε τι θα δούμε!!!