Κάπου προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, με πήρε ο ύπνος. Στην κυριολεξία!!!
Ήταν το πιο άθλιο παιχνίδι που έχω δει ποτέ. Δεν ντράπηκαν τους 15 περίπου φιλάθλους του Πανιωνίου, που έκαναν τον κόπο να τους ακολουθήσουν, ούτε όσους κάναμε την μαλακία να κάτσουμε μπροστά στις τηλεοράσεις μας για να δούμε το παιχνίδι.
Αντιγράφω από το www.sport.gr
Βέροια και Πανιώνιος "κακοποίησαν" το ποδόσφαιρο, στο πρώτο ματς για την φάση των "16" του Κυπέλλου HOL, και θα διεκδικήσουν την πρόκριση σε επαναληπτικό αγώνα που θα διεξαχθεί στη Νέα Σμύρνη.
Η... κακή μέρα από το πρωί φάνηκε, καθώς το α` ημίχρονο κύλησε χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, σ' έναν βαρύ αγωνιστικό χώρο που δυσκόλευε αρκετά τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών. Ο Πανιώνιος χωρίς τον Εστογιάνοφ αντιμετώπιζε προβλήματα στην δημιουργία φάσεων, ενώ το κύριο μέλημα της Βέροιας ήταν να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα και από κει και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει. Ετσι, οι δύο ομάδες δημιούργησαν ελάχιστες πραγματικά αξιόλογες φάσεις στα πρώτα 45 λεπτά.
Ο Πανιώνιος απείλησε ουσιαστικά μόνο στο 17`, με το Νικολάου να κάνει την χαμηλή σέντρα στην μικρή περιοχή της Βέροιας και τον Ντελούρα με προβολή να στέλνει την μπάλα άουτ από πλεονεκτική θέση. Οσο για τους γηπεδούχους, είχαν ένα καλό σουτ του Χαλαουάνι λίγο άουτ στο 24`, ενώ άγγιξαν το γκολ λίγο πριν την εκπνοή του πρώτου μέρους, όταν και πάλι ο Χαλαουάνι με σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής του Πανιωνίου έστειλε την μπάλα στο δοκάρι του Μπέλιτς.
Στην επανάληψη ο ρυθμός του αγώνα ανέβηκε αρχικά, με τους φιλοξενούμενους να φτάνουν κοντά στο γκολ στο 52`, όταν ο Κουτσόπουλος μετά από παράλληλη μπαλιά του Ντελούρα βρέθηκε φάτσα με τον Κελπέκη, αλλά από πλάγια θέση, με τον τερματοφύλακα της Βέροιας να αποκρούει με διπλή προσπάθεια το πλασέ του μέσου του Πανιωνίου. Η Βέροια απάντησε στις ευκαιρίες στο 56`, με τον Ζουλίνιο να επιχειρεί με δύναμη το ξαφνικό σουτ από μακρινή απόσταση, βλέποντας την μπάλα να φεύγει λίγο πάνω από τα δοκάρια του Μπέλιτς.
Από κει και μετά ο ρυθμός έπεσε κατακόρυφα, και το τελευταίο μισάωρο ήταν κυριολεκτικά βασανιστικό για όσους παρακολούθησαν το παιχνίδι. Η μεν Βέροια ήθελε αλλά δεν μπορούσε, με τις προσπάθειές της να σταματούν μακριά από τα καρέ του Μπέλιτς, ο δε Πανιώνιος ουσιαστικά συμβιβάστηκε με την ισοπαλία και οδήγησε εμφανώς το ζευγάρι στον επαναληπτικό στην έδρα του. Το τελικό σφύριγμα του διαιτητή μάλλον ανακούφισε τους πάντες, σ' ένα ματς που θα ξεχαστεί αμέσως.
Η πρόκριση πλέον θα κριθεί σε επαναληπτικό αγώνα στη Νέα Σμύρνη, με τους "κυανέρυθρους" να αποτελούν το απόλυτο φαβορί μέσα στο σπίτι τους, αλλά και βάσει της σαφούς διαφοράς δυναμικότητας από την Βέροια, παρ' όλο που η εικόνα που εμφάνισαν στο πρώτο αυτό παιχνίδι ήταν κυριολεκτικά αποκαρδιωτική, για πρώτη ίσως φορά με τον Γιώτη Σταματόπουλο στον πάγκο της ομάδας.
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου