Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Σιδηροκέφαλοι

"Συγκροτήθηκε σε Σώμα, την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011, το νέο Δ.Σ. του Πανιωνίου Γ.Σ.Σ., ως εξής:

Πρόεδρος: Βασίλειος Τσάβαλος
Α' Αντιπρόεδρος: Δημητρίου Μενέλαος
Β' Αντιπρόεδρος: Τσελέντης Παναγιώτης
Γενικός Γραμματέας: Βουζουνεράκης Χρήστος
Ειδικός Γραμματέας: Ρήγας Γεώργιος
Ταμίας: Πετρόπουλος Κωνσταντίνος
Έφορος Οικονομικής Διαχείρισης: Χαντάντ Γαβριήλ
Γενικός Αρχηγός: Κοζομπόλης Θεμιστοκλής
Έφορος Έργων & Γηπέδων: Μίχου Σπυρίδων
Έφορος Υλικού: Πετρόπουλος Κωνσταντίνος

Μέλη: Αφεντουλίδης Γεώργιος, Βυθούλκας Δημήτριος, Γαβριήλ Αναστάσιος, Γκλεζάκος Νικόλαος, Κομνηνίδης Αλέξιος, Τσάμης Πρόδρομος

Αναπληρωματικά Μέλη: Σπαχής Νικόλαος, Καλογείτων Στυλιανός-Δημήτριος, Οκουμούσης Παναγιώτης".

1 σχόλιο:

amanAM είπε...

Κάποιοι έχουν πιθανόν στο μυαλό τους, τον τεμαχισμό του Πανιωνίου σε κομμάτια: Άλλο το μπάσκετ, άλλο το βόλεϊ, άλλο ο στίβος, άλλο το πόλο, άλλο η κολύμβηση, κλπ.

Φαντάζομαι ότι είναι η σαλαμοποίηση στην οποία αναφέρθηκε κάποια στιγμή ο Βασίλης.

Εγώ έχω πολλές φορές αναφερθεί στα εξαιρετικά αποτελέσματα που είχε στις ακαδημίες του πόλο η αυτοδιαχείριση από μια επιτροπή γονιών, σε περίοδο που το μπάσκετ ήταν υπό διάλυση, οι εγκαταστάσεις χωρίς δυνατότητα συντήρησης, οι προπονητές έφευγαν απλήρωτοι, κλπ.

Οι γονείς έπεισαν την τότε διοίκηση του Πανιωνίου που λίγο πολύ ήταν ανήμπορη, και πέτυχαν εξαιρετικό έργο.

Το αποτέλεσμα ήταν οι υποδομές του μπάσκετ να μην χρωστάνε πουθενά, έχουν κάνει έργα, σφύζουν από ζωή και επιτυχίες, λειτουργούν εξαιρετικά, από όσα γνωρίζω. Φέρνουν και κάποια σημαντικά έσοδα στα ταμεία του Πανιωνίου, ενώ πριν στοίχιζαν στον Ερασιτέχνη.

Όμως όλο αυτό το επίτευγμα, συνετελέστη γιατί υπήρχε ομόφωνη απόφαση και σύμπνοια όλων των γονιών των αθλητών, υπήρχε έλεγχος, στόχος, όραμα, κάποιοι έβαλαν λεφτά από την τσέπη τους μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το να κοπεί ο Πανιώνιος σε φέτες, να διαχειριστεί το κάθε τμήμα κάποιος, κι αν τα πάει καλά έχει καλώς, αλλιώς το τμήμα ας σβήσει, δεν μπορεί να αποτελέσει μοντέλο λειτουργίας ενός συλλόγου σαν τον Πανιώνιο.

Χρειάζεται ένας κεντρικός σχεδιασμός, και φυσικά οι κατάλληλοι άνθρωποι (έφοροι-αρχηγοί τμημάτων) να υλοποιήσουν τον σχεδιασμό αυτό.