Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Μαγικές εικόνες

Πριν γράψω τις σκέψεις μου, να ξεκαθαρίσω για πολλοστή φορά πως το μπλογκ αποτελεί προσωπικό ημερολόγιο, στο οποίο καταγράφονται οι σκέψεις και οι απόψεις μου, τα σχόλια είναι ανοιχτά και ευπρόσδεκτα, γιατί πιστεύω πως μέσω των σχολίων ανταλλάσσονται απόψεις που πολλές φορές βοηθάνε την σκέψη μου. Πολλές φορές έχω μετανοιώσει για κάποια πράγματα που είπα, και έχω καταλάβει πως μερικές φορές υποστήριξα λανθασμένη άποψη. Μια σκέψη ήταν να διαγράφω κάτι που μου φαίνεται λάθος (κατόπιν εορτής). Αλλά έτσι θα χανότανε ο χαρακτήρας του προσωπικού ημερολογίου, που μέσα από τις αλλαγές σε κάποια θέματα, ουσιαστικά καταγράφει την πορεία της σκέψης μου. 

10 χρόνια πριν, έκανα κάποια λάθη που σήμερα θα τα απέφευγα! 20 χρόνια πριν, έκανα ακόμα περισσότερα!! Μετά από 10 χρόνια, δεν θα έκανα ξανά κάποιες επιλογές που αύριο το πρωί θα τις θεωρήσω σωστές...
Έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι η πορεία των σκέψεων, των απόψεων, των επιλογών.
Είμαι βέβαιος, πως εάν μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, πολλά πράγματα που κάναμε (ή δεν κάναμε), θα τα κάναμε αλλιώς. Όμως όσα σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε σήμερα, είναι αποτέλεσμα και των λαθών μας, όχι μόνο των σωστών αποφάσεων και επιλογών.

Γι αυτούς τους λόγους, δεν σκοπεύω να διαγράψω όσα μου φαίνονται τώρα πια λάθος. Ούτε ντρέπομαι για τα λάθη μου. Παιδιά μου δεν είναι μόνο οι σωστές επιλογές, και τα λάθη παιδιά μου είναι.

-----------------

Σκεφτόμουνα λοιπόν, πως εάν μπορούσαμε να λύσουμε τα προβλήματα στον Πανιώνιο, που αποτελεί ένα πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας μας, πιθανόν με αντίστοιχο τρόπο θα μπορούσαν να λυθούν και τα προβλήματα της χώρας. Εάν τα προβλήματα του Πανιωνίου είναι αδύνατον να λυθούν από 50-100 ανθρώπους, τότε πως δικαιούμαστε να κατακρίνουμε αυτούς που κυβερνάνε αυτήν την χώρα, για την ανικανότητα τους να επιλύσουν τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν?

Κατά την γνώμη μου, ο μόνος δρόμος είναι να καταγράψουμε κατ αρχάς όλα τα προβλήματα, να τα χωρίσουμε πιο σημαντικά και σε λιγότερο σημαντικά, να τα βάλουμε σε μια σειρά και να τα παλέψουμε. 

Το πρώτο βήμα για την επίλυση ενός προβλήματος, είναι η παραδοχή του, και να οριοθετηθεί για να γίνει συγκεκριμένο. Όσο είναι γενικό και αόριστο, δεν παλεύεται.
Δεύτερο βήμα, είναι να υποστούμε τις συνέπειες των πράξεων μας, με θάρρος και αξιοπρέπεια. Όσο τα κρύβουμε, όχι μόνο δεν λύνονται τα υπάρχοντα προβλήματα, επιπλέον φορτωνόμαστε περισσότερα.

Θα φέρω ένα παράδειγμα: Πέρυσι τέτοια εποχή, είχα μάθει πως το μπάτζετ του ΝΟΚ ήταν περί τις 100 χιλιάδες ευρώ, ενώ του Πανιωνίου που έκανε πρωταθλητισμό το μπάτζετ πέρυσι ήταν γύρω στις 400 χιλιάδες. Ο στόχος του ΝΟΚ ήταν η παραμονή στην κατηγορία, και τον πέτυχαν τον στόχο τους. Εμείς στοχεύσαμε ψηλά, και τελικά καταφέραμε ασθμαίνοντας να καταλάβουμε την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα, καταφέραμε επίσης να φτάσουμε για δεύτερη φορά στην ιστορία μας στον τελικό του Λεν Τρόφυ, κάτι πραγματικά πολύ σημαντικό.Μετά έφυγαν παίκτες, προπονητές, κλπ, άλλοι ήρθαν, κανένας δεν γνωρίζει τι θα γίνει φέτος.

Όλη αυτή η περσινή πορεία, πως πληρώθηκε? 
Ποιό είναι το φετινό μπάτζετ του πόλο και ποιοί είναι οι στόχοι μας? 
Ποιός θα τα πληρώσει όλα αυτά?
Δεδομένου ότι στον μη ψηφισθέντα προϋπολογισμό, τα ποσά είναι ψεύτικα, πως γίνεται στην πράξη? Όλα μαύρα και κάτω από το τραπέζι?

Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος, που από ψώνιο χρηματοδοτούσε τις ομάδες του πόλο και όχι μόνο,  με αποτέλεσμα να πρωταγωνιστούμε για χρόνια, να έχουμε επιτυχίες και τελικά να πάρουμε το πρώτο πρωτάθλημα σε ομαδικό άθλημα στην ιστορία μας, το γυναικείο μπάσκετ. Ποιός ξέρει πόσα χρήματα έριξε αυτός ο άνθρωπος, πόσα λαμόγια άραγε τον πλησιάσανε για να φάνε κι αυτοί την μερίδα τους, πόσα όνειρα είχε και με πόση χαρά ξόδευε λεφτά για να δει τον Πανιώνιο ψηλά. Κάναμε ήρωες τους παίκτες που καλοπληρώνονται, τιμούμε τους προπονητές που καλοπληρώθηκαν για να κάνουν την δουλειά τους, αλλά αυτόν τον μαλάκα που πλήρωνε για όλα αυτά, τον βρίσαμε, τον κρίναμε, τον λοιδορήσαμε.

Πόσα μας χρέωσε ο κύριος Βεντούρης, τους τελευταίους μήνες, δύσκολα θα το μάθουμε. Ξέρουμε όμως πως ο κύριος Τσακίρης δεν άφησε τίποτα απλήρωτο, ξέρουμε πως έχωσε το χέρι βαθειά στην τσέπη του, και σε αντάλλαγμα το μόνο που εισέπραξε ήταν η αχαριστία μας. Ο Βεντούρης διοίκησε σαν να είχε την τσέπη του Τσακίρη, αλλά ο πήχης έπρεπε να μπει πολύ πιο κάτω.

Θέλω να του ζητήσω συγνώμη για όσα κατά καιρούς του έσουρα. Θεωρώ πως υπήρξε ο καλύτερος πρόεδρος που είχε αυτή η δύσμοιρη ομάδα (τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια), και τον ευχαριστώ για όσα μπόρεσε να μας προσφέρει. Μας χάρισε ένα σπίτι, κι εγώ τον κατέκρινα γιατί δεν μου άρεσε το χρώμα του τοίχου, καθώς και η μάρκα του καυστήρα. Άσε που όταν έφυγε αηδιασμένος, δεν μας χάρισε και τον Μαμιδάκη να έχουμε για πετρέλαιο για όλη μας την ζωή...

Μερικές φορές βλέπουμε μαγικές εικόνες, και χάνουμε την πραγματική εικόνα. Λάθος μου, όσον αφορά εμένα. Δεν μας άξιζε ένας τέτοιος άνθρωπος. 

Συγνώμη.

7 σχόλια:

br fun_atic είπε...

εεεεεε, αυτή τη φορά ξέχασες να αλλάξεις το όνομά σου... Είχα λατρέψει το "μετανοιωμένη Μαγδαληνή"...

IWN1998 είπε...

Χωρίς να αντικρούω το ο καλύτερος Πρόεδρος, θα το άλλαζα ως ο καλύτερος ιδιοκτήτης γιατί Πρόεδρος καλός είναι αυτός που κάνει αποδοτική διαχείριση και μάλλον ο κος Τσακίρης όσο ήταν Πρόεδρος (που δεν ήταν ο ίδιος για τόσο πολύ), έκανε πολλά λάθη που πρώτος βέβαια ο ίδιος πλήρωνε.

Από την άλλη θα ήθελα για μια ακόμα φορά να ξαναπαίξω το ρόλο που παίζω τελευταία ως δικηγόρος του "διαβόλου" και να αναφέρω ότι ο κος Βεντούρης ως το Νοέμβριο του 2010, που δεν είχε εκδηλωθεί η φυγή Τσακίρη από την ΠΑΕ, μπορεί να υπολόγιζε ακόμα στην συνέχιση της ύπαρξης Τσακίρη στα Πανιώνια ζητήματα, μαζί και αυτά του ερασιτέχνη. Υποτίθεται ότι τα τμήματα του ερασιτέχνη έτρεξαν πέρυσι με προϋπολογισμό που είχε εγκριθεί πριν από την αποχώρηση Τσακίρη. Ναι, έπρεπε να γίνουν περικοπές σε αυτόν τον προϋπολογισμό, όπως υποτίθεται ότι έγινε προσπάθεια να γίνει στην ΠΑΕ (πχ σπάσιμο συμβολαίων παικτών Κιντή). Ίσως δεν ήταν και το πιο εύκολο. Πχ μπορούσαν να σπάσουν τα συμβόλαια του πολυέξοδου επαγγελματικού επιπέδου πόλο το Γενάρη; Μπορούσαν να το κάνουν στο σχεδόν επαγγελματικό μπάσκετ γυναικών;

Πολλές φορές έχει ειπωθεί ότι εμείς οι έξω κάνουμε απλουστεύσεις. Μήπως και ο Βεντούρης εν τέλει αδικείται κάπως παρά πάνω απ' ότι πρέπει;
Δεν τον δικαιολογώ πλήρως γιατί κατά την γνώμη μου ο Τσακίρης ήταν εκτός Πανιωνίου από τη στιγμή που έφερε τον Κιντή στην ΠΑΕ. Ήταν εκτός σαν επενδυτής θα έλεγα που θέλει να βάζει χρήματα δικά του για να κλείνει συνέχεια μαύρες τρύπες, όχι σαν ιδιοκτήτης που τότε περίμενε μην και του βγει ο Κιντής και μείνει στην ομάδα για να την τρέξει με λογικά έξοδα που δεν θα τον φθείρουν προσωπικά. Και αυτό ο κος Βεντούρης που ήταν μέσα στα πράγματα έπρεπε να το είχε ανιχνεύσει και να είχε κάνει τον προϋπολογισμό του ερασιτέχνη όσο γίνεται πιο λιτό και ταπεινό. Αλλά μάλλον ήλπιζε ότι ο Τσακίρης - "τσέπη" δεν θα έφευγε, όπως έφυγε. Είχε και το πάθος να πάρει τίτλο με το πόλο... και τυφλώθηκε.

amanAM είπε...

Δεν θέλω να υποτιμήσω τον Βεντούρη. Ο Βεντούρης (ασχετα με το εάν έκανε λάθη), είχε το θάρρος να βγει μπροστά όταν χρειάστηκε. Πολύ σημαντικό κι αυτό.

amanAM είπε...

Για επαγγελματικούς λόγους, βρέθηκα σήμερα στο Καλαμάκι, και γύρω στις 9μιση βρέθηκα κοντά στο κολυμβητήριο. Είδα φως και πήγα να χαζέψω, και είδα τους μίνι παίδες της Βουλιαγμένης να παίζουν φιλικό παιχνίδι με τους μίνι παίδες του Καλαμακίου.

Η διαφορά δυναμικότητας προφανής. Η Βουλιαγμένη είχε ένα τσούρμο παιδιά που κολυμπούσαν πολύ και ήξεραν τι έπαιζαν. Προπονητής τους, ο μέχρι πέρυσι προπονητής του Παλαιού Φαλήρου, που πήρε το πρωτάθλημα στην κατηγορία του.

Ο ΝΟΚ φυσικά δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί, αλλά έπαιζαν αξιοπρεπώς τα παιδάκια. Μέτρησα 14 παιδιά.

Εμείς, στο αντίστοιχο τμήμα, δεν έχουμε ούτε 7-8 παιδάκια. Τα παιδιά προς το παρόν προπονούνται σε μια άκρη της μικρής πισίνας, ενώ ο συνωστισμός με τις υπόλοιπες ακαδημίες είναι ασφυκτικός.

Πως γίνεται ο ΝΟΚ να έχει περισσότερα από διπλάσια από τα παιδάκια της ίδιας ηλικίας που προπονούνται στον Πανιώνιο? Μην ξεχνάμε πως πέρυσι τον χειμώνα το κολυμβητήριο τους είχε μείνει κλειστό για 2 μήνες, και οι προβλέψεις για τον φετεινό χειμώνα είναι δυσοίωνες. Εγώ από βάθους καρδίας τους εύχομαι να συνεχίσουν την καλή δουλειά και να το κρατήσουν ανοιχτό το κολυμβητήριο τους.

Στα δικά μας, προφανώς κάποιοι δεν έχουν ενδιαφερθεί και δεν έχουν κάνει την δουλειά τους. Έχω ακούσει υποσχέσεις και σχέδια, πως και καλά θα είχαμε πάει στα σχολεία για να "προσηλυτίσουμε" παιδάκια, πως θα έρθουν παιδιά από το κολυμβητικό, πως θα έχουμε μέχρι και για πράσινα άλογα...

Προς το παρόν, παρακολουθούμε ένα τμήμα να βρίσκεται σε συρρίκνωση, ένα τμήμα που υπολειτουργεί. Ίσως αυτοί που έχουν την ευθύνη της οργάνωσης να γνωρίζουν καλύτερα. Τι να πω...

Τα παιδιά της Βουλιαγμένης ίσως να βαρεθούν την πολλή προπόνηση, ενώ τα δικά μας θα παραμείνουν ξεκούραστα και ορεξάτα!!!

amanAM είπε...

Ελπίζω το νέο Δ.Σ. σύντομα να ξεκινήσει την δουλειά για το κάθε τμήμα του Ερασιτέχνη ξεχωριστά, να υπάρξει ένας ρεαλιστικός προϋπολογισμός, κι ένα σχέδιο για την λειτουργία των τμημάτων.

vassilis είπε...

Αντώνη, μια που έγραψες για το πόλο θα σου πω και εγω μερικά πράγματα για να δεις την απόλυτα λάθος νοοτροπία που έχει ο σύλλογος και την απόλυτη έλλειψη οράματος.

Πέρσι στα κορίτσια της Ηλιούπολης ήρθε ένα κοριτσάκι 12 χρονών που έκανε συγχρονισμένη κολύμηση και δεν είχε ξαναπιάσει μπάλα πόλο. Το όνομα αυτού Κατερίνα Πράπα. Το κοριτσάκι αυτό λόγω σωματοδομής αλλά και προπόνησης συγχρονισμένης το έκαναν τερματοφύλακα και ηταν η μόνη τερματοφύλακας σε όλα τα κορίτσια με αποτέλεσμα να παίξει πάνω από 50 παιγνίδια το χρόνο (επίσημα όλων των κατηγοριών και φιλικά). Μόνο στο τέλος στη Β Εθνική ήρθε και μια μεγαλύτερη κοπέλα η οποία και έπαιξε βασική στα παιγνίδια της Β Εθνικής. Το κοριτσάκι αυτό έχει αρκετό ταλέντο. Το είδαν λοιπόν οι προπονητές του Πανιωνίου και χωρίς να ειδοποιήσουν την ομάδα της την πήραν να προπονείται στον Πανιώνιο την έστειλαν και σε κάτι τουρνουά σε ένα νησί και ξαφνικά το Σεπτέμβριο έβαλαν τον πατέρα της να τηλεφωνεί στην ομάδα και να ζητάει μεταγραφή. Με τα πολλά παρακάλια έμαθα ότι δώθηκε με ένα χρόνο υποσχετική. Δηλαδή ο Πανιώνιος έκανε στις ακαδημίες αυτό που μας κάνει εμας η ΑΕΚ (ότι μας έκανε με το Μάκο). Και δεν είναι το μόνο συμβαν αυτό. Εγινε και με ένα πιτσιρικά άλλο, μόνο που εκείνος ο πατέρας του μας έστειλε στο διάολο. Αποτέλεσμα η αντιμετώπιση που έχει ο Πανιώνιος στο πόλο της Ηλιούπολης είναι η ίδια που έχει η ΑΕΚ από εμας. Γιατί;

Και ρωτάω. Αυτό είναι το όραμα μας για το Σύλλογο; Να μας βρίζουν οι γειτονικοί σύλλογοι; Τι θα συνέβαινε αν αντί να βάζουμε τους πατεράδες μπροστά πηγαίναμε σαν σωματείο και καθαρά και αντρίκια να ζητήσουμε τον παίκτη που μας ενδιαφέρει; Ετσι θα γίνει ο Πανιώνιος ο σύλλογος των Νοτίων προαστείων; Θα μπορούσα να έγραφα και άλλα αλλά βαριέμαι.

Υ.Γ. Ο κύριος Τσακίρης ειπε κάτι στην περσινή ΓΣ για τον Ψωμιάδη για το ποιος πλήρωνε ένα ποσοστό του συμβολαίου του Θωμάκου. Δεν θέλω να αναπαράγω εδώ τη συνομιλία. Γιατί δεν τον ρωτάτε λοιπόν να σας πει λεπτομέρειες. Να μάθουμε και εμείς για το περσινό μπατζετ του πόλο.

amanAM είπε...

Στην Χίο είχανε πάει τα κορίτσια...

Δεν την ξέρω την ιστορία με την Πράπα, αλλά δεν μου αρέσουν τέτοιες πρακτικές.

Όπως έγραψα σε άλλο σχόλιο, θεωρώ ντροπή να αρπάξουμε παίκτες από τον Βόλο και την Καβάλα.

Υποθέτω όμως πως και άλλους παίκτες στο ποδόσφαιρο που παίρνουμε από μικρότερες ομάδες, κάπως έτσι θα τους παίρνουμε. Είναι σύνηθες φαινόμενο.

Αυτό που σε ενοχλεί να σου κάνουνε, εκεί που σε παίρνει το κάνεις κι εσύ.

Είμαι πολύ απογοητευμένος σήμερα.