τα χρυσά κορίτσια

Τα κορίτσια του Ελληνικού πόλο στοχεύουν σε άλλο ένα χρυσό, στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα αυτήν την φορά μετά την χθεσινή νίκη τους στον ημιτελικό με την Ουγγαρία. Οι άντρες μπήκαν επίσης στην ελίτ του Ευρωπαϊκού πόλο, έχοντας εξασφαλίσει την είσοδο τους στην εξάδα, προδόθηκαν όμως από την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και αγωνιστικών παραστάσεων, μπήκαν δυνατά σε όλα τα παιχνίδια που θα τους οδηγούσε στα μετάλλια, αυτό δυστυχώς δεν τα κατάφεραν τελικά.Όμως ο βασικός στόχος επετεύχθη, η είσοδος στην εξάδα και στο προολυμπιακό τουρνουά, και αυτό είναι ήδη μεγάλη επιτυχία.

Τα χρυσά κορίτσια έχουν ήδη στις αποσκευές τους το χρυσό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, και το χρυσό στους περασμένους Ολυμπιακούς αγώνες, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εδώ και χρόνια έχει γίνει σοβαρή δουλειά στις υποδομές, ιδίως του ΝΟ Βουλιαγμένης, με αποτέλεσμα σήμερα να καμαρώνουμε επιτυχίες. Πολύ σοβαρή δουλειά γίνεται και στις υποδομές του ΝΟ Π Φαλήρου.

Σοβαρή δουλειά και επένδυση σημαντικών χρημάτων έγινε και στην δικιά μας ομάδα στο παρελθόν, κυρίως την εποχή του κυρίου Τσακίρη. Ο Πανιώνιος είχε πολλούς παίκτες των μικρών εθνικών ομάδων (και όχι μόνο), ενώ τα παιδικά, τα εφηβικά, καθώς και τα τμήματα νέων ανδρών πρωταγωνιστούν τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι, οι επιτυχίες των τμημάτων υποδομής της ομάδας μας, μας τοποθετούν στην κορυφή των ομάδων που αναπτύσσουν το άθλημα. Η αντρική ομάδα είναι νεανικότατη, και βρίσκεται στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος. Το μέλλον μέχρι πρότινος, διαγραφότανε πάρα πολύ καλό.

Σήμερα η εικόνα είναι απογοητευτική. Ο στόχος των διοικούντων είναι η διάλυση όσων έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, προφανώς υπό μορφή βεντέτας κατά των προηγούμενων διοικήσεων. Πράγματι οι προηγούμενες διοικήσεις έκαναν πολλά σφάλματα, αλλά δεν πρέπει να γκρεμίσουμε και ότι υγιές υπάρχει. Ελπίζω ότι έστω και τώρα, οι διοικούντες δεν θα ολοκληρώσουν την καταστροφή των τμημάτων υποδομής και της ανδρικής ομάδας του πόλο του Πανιωνίου. Πράγματι η οικονομική βιωσιμότητα είναι και πρέπει να είναι ο στόχος, αλλά εάν κρίνω από το ποδόσφαιρο, οι διοικούντες έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου μεταγραφών, πράγμα που αντιφάσκει με όσα φαίνεται ότι σχεδιάζουν για το πόλο. Εκτός κι αν βρήκαν την κότα που γεννάει χρυσά αυγά, αλλά μόνο για το ποδοσφαιρικό τμήμα.

Το πόλο του Πανιωνίου πρόσφερε πολλές χαρές τα τελευταία χρόνια, και στιγμές μεγάλης περηφάνιας. Η ομάδα πόλο κράτησε την σημαία του συλλόγου ψηλά, και έκτισε ένα καλό όνομα στον χώρο. Για να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, χρειάζεται όραμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σε ένα άθλημα που έχουμε δημιουργήσει υγιή βάση, η επιλογή είναι να οδηγήσουμε την ομάδα ακόμα και στην Α2 ή και πιο κάτω, ενώ στο ποδόσφαιρο που ποτέ δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από το να παλεύουμε για την σωτηρία, ιδίως αφού οι επιλογές είναι δανεισμοί παικτών και ότι νάναι εκτός από το να αναδειχτούν παιδιά από τις ακαδημίες μας, ο ενδεχόμενος υποβιβασμός να φαντάζει σαν εφιάλτης.

Τα τμήματα πισίνας, κολύμβηση και πόλο, θα μπορούσαν να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα. Το κολυμβητικό τμήμα φέρνει αρκετά έσοδα στον Πανιώνιο, που θα μπορούσαν να καλύψουν τα έξοδα μιας ανταγωνιστικής ομάδας πόλο ανδρών και γυναικών. Όμως αυτά τα έσοδα έχουν επιλέξει να τα ξοδεύουν αλλού.

Τα έξοδα της πισίνας θα μπορούσαν εύκολα να μειωθούν, με ειδική κουβέρτα που θα μείωνε δραματικά την απώλεια θερμοκρασίας του νερού, αλλά και με εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης του νερού, όπως η ηλιακή ακτινοβολία που θα κάλυπτε τις περισσότερες ανάγκες. Όμως η επιλογή μέχρι στιγμής είναι να βλέπουν τις δαπάνες αυτές σαν τέρατα, και το ίδιο το άθλημα και το τμήμα παρόμοια. Αντί να κάνουν ενέργειες για την διάλυση του τμήματος, ας μειώσουν απλώς τα λειτουργικά έξοδα, και να βρουν επιτέλους κάποιον χορηγό που να δελεαστεί με τις αγωνιστικές επιτυχίες να στηρίξει την ομάδα. Η λύση δεν μπορεί να είναι να διαλύσουμε την ομάδα. Η διαλυμένη ομάδα χωρίς στόχους και επιτυχίες, δεν πρόκειται ποτέ να συγκινήσει ούτε καν τους οπαδούς της ομάδας να πληρώσουν το πενιχρό εισιτήριο.

Αυτήν την στιγμή, η εικόνα που παρουσιάζουν οι ακαδημίες, είναι ότι έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους, παρόλο που τα έσοδα όσων πληρώνουμε για την άθληση των παιδιών μας, είναι κατά κοινή παραδοχή η μόνη πηγή εσόδων του συλλόγου.

Είμαι πολύ απογοητευμένος. Είδα με τα μάτια μου ανθρώπους που κόπτονται για τον Πανιώνιο, να είναι στενοχωρημένοι που η νεανική ανδρική ομάδα ξεπέρασε τις αρχικές προσδοκίες, έφτασε ένα βήμα από το να προκριθεί εναντίον της κατόχου του Λεν Τρόφυ, και γενικά είχε επιτυχημένη χρονιά μέχρι στιγμής και στην Ελλάδα. Τώρα ο Θεός και η ψυχή τους που θέλουν να οδηγήσουν τον Πανιώνιο. Σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματα των επιλογών της σημερινής διοίκησης. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά αυτήν την στιγμή τα πράγματα φαίνονται μαύρα.