Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

οε Πανιωλέ ολέ!!!

Νικήσαμε με 11-6 την Χόντβεντ στην παράταση, σε εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί της ομάδας μας. Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά, προηγηθήκαμε με 6-1 στο πρώτο οκτάλεπτο, αλλά και η Ουγγρική ομάδα δεν είχε έρθει για διακοπές. Και τώρα διπλός τελικός στις 13 και 27 Απριλίου!

Τα οκτάλεπτα: 6-1, 0-2, 2-1, 1-2 (παράταση: 1-0, 1-0).

ΥΓ1.
Η Σαβόνα θα είναι η αντίπαλος του Πανιωνίου στον διπλό τελικό του LEN Trophy ανδρών.
Η ιταλική ομάδα είχε κατακτήσει το LEN Trophy το 2005, ενώ είναι μια από τις κορυφαίες ομάδες του καμπιονάτο. Το μεγάλο της αστέρι είναι ο Μλάντζαν Γιάνοβιτς από το Μαυροβούνιο, ενώ στο ρόστερ της έχει τους διεθνείς ιταλούς Φιορεντίνι, Τζάκοπο, Αντζελίνι και Ρίτσο. Στη Σαβόνα αγωνίζεται επίσης ένας παλιός γνώριμος του ελληνικού πόλο, ο αμερικανός Τζέσι Σμιθ, ο οποίος στο παρελθόν είχε αγωνιστεί στον Εθνικό, έχοντας ως προπονητή τον νυν προπονητή του Πανιωνίου, Μάκη Βολτυράκη.

ΥΓ2.
Μεγάλη η προσέλευση αγοριών και κοριτσιών που αθλούνται στις ακαδημίες  και στα παιδικά τμήματα του πόλο του Πανιωνίου. Θεωρώ πολύ σημαντική αυτήν την παρουσία, σε συνδυασμό μάλιστα με το ευτυχές και πετυχημένο τελικό αποτέλεσμα. Όλα αυτά τα παιδάκια έζησαν μια από τις ιστορικές στιγμές του συλλόγου μας, την πρόκριση για δεύτερη φορά (στα τελευταία χρόνια) σε τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Έζησαν την ατμόσφαιρα, το πάθος, την χαρά για την τελική έκβαση, σε σχεδόν εντελώς γεμάτη εξέδρα. Κάτι τέτοιες στιγμές ανεβάζουν το κύρος του συλλόγου, και δίνουν κίνητρο σε όλα αυτά τα παιδιά να καταλάβουν το βάρος του ονόματος και της "φανέλας" του Πανιωνίου.

Ένα μεγάλο μπράβο στους προπονητές που παρακίνησαν τα παιδιά να έρθουν και να παρακολουθήσουν αυτό το παιχνίδι, καθώς και στους γονείς τους που τα έφεραν.
Μην γκρινιάζω μονάχα, να λέω και τα καλά...
:-)



Δεν υπάρχουν σχόλια: