συγκίνηση

Την ώρα που από παντού ακούμε δυσάρεστα, που ο ένας μεταδίδει την κατάθλιψη του στον άλλον, υπάρχουν κάποιες στιγμές που γίνονται κάποια πράγματα που σε συγκινούν, και σε κάνουν να αγαπάς ακόμα περισσότερο τον αθλητισμό και την Πανιώνια διαφορετικότητα.

Ο γιος μου το περασμένο Σάββατο, κατά την διάρκεια της προπόνησης στο βόλεϊ, τραυματίστηκε και απέκτησε ένα ξεγυρισμένο διάστρεμμα. Πήγαμε σε ιδιωτική κλινική, και αφού έγιναν οι απαραίτητες  εξετάσεις από τον γιατρό, κατέληξε το παιδί με ειδικό νάρθηκα στο πόδι. Δεν είναι κάτι σοβαρό, θα τον ταλαιπωρήσει 2-3 εβδομάδες, αλλά το πιο σημαντικό είναι να γίνει σωστή αποκατάσταση για να μην αφήσει κουσούρι σε όλη την αθλητική του ζωή.

Η προπονήτρια και η γραμματέας του τμήματος του βόλεϊ ενδιαφέρθηκαν προσωπικά και ενημερώθηκαν άμεσα για την ιατρική διάγνωση, και από την Δευτέρα ο Πανιώνιος προσφέρει στον γιο μου καθημερινές φυσικοθεραπείες στον χώρο του γηπέδου.

Σήμερα κατά την διάρκεια της φυσικοθεραπείας του, τον επισκέφτηκε η προπονήτρια η κυρία Φωτεινή που εκείνη την ώρα έκανε προπόνηση στο τμήμα του γιου μου, και του παρέδωσε ένα συγκινητικό γράμμα συμπαράστασης από όλα τα παιδιά του βόλεϊ, για περαστικά, για γρήγορη ανάρρωση και επιστροφή κοντά στους συμπαίκτες και τις συμπαίκτριες του κλπ. Αυτή η κίνηση ήταν εξαιρετικά συγκινητική, κάτι τέτοιες ενέργειες δένουν τα παιδιά της ομάδας, κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν μια για πάντα τον σύλλογο, και είναι συγχρόνως μάθημα ευαισθησίας και πολιτισμού, που τόσο λείπει στις μέρες μας, και το βρήκε ο γιος μου στους αθλητικούς χώρους του Πανιωνίου.

Ένα μεγάλο μπράβο, αλλά και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.