Εκτός όλων των άλλων, εχθές ο προπονητής των mini στο πόλο, τους ανακοίνωσε πως... από σήμερα 19/7 ξεκινάνε οι καλοκαιρινές διακοπές των παιδιών.
Θα αναρωτιέστε τι μύγα με τσίμπησε...
Στις 10 του Ιούλη, αφού αποκλειστήκαμε από την τελική φάση, ουσιαστικά τελείωσαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Εμείς οι γονείς ξέραμε ότι μέχρι τις 23/7 οι προπονήσεις θα γινόντουσαν κανονικά, δεδομένου ότι θα είχαμε και αγωνιστικές υποχρεώσεις. Όταν έγινε προφανές ότι αποκλειστήκαμε, ο προπονητής παρουσία μου, είπε στα παιδιά πως... άσχετα από τον αποκλεισμό, πρέπει όλοι να έρθουν στις 2 τελευταίες εβδομάδες των προπονήσεων, γιατί είναι μεγάλο το διάστημα από 10/7 μέχρι τον Σεπτέμβρη που θα ξαναρχίσουν προπονήσεις. Οι αντίπαλες ομάδες θα αγωνίζονται για 2 εβδομάδες ακόμα, και αυτοί θα ξαπλώνουν στις παραλίες? Πρέπει να προπονηθούν για την επόμενη χρονιά.
Για να είμαι ειλικρινής, υποψιάστηκα όταν στις 12 του Ιούλη επέμεινε ο Έφορος του τμήματος μας (ο κύριος Καλαφάτης) να ξοφλήσουμε άμεσα τον μήνα, αλλά και εκείνος με διαβεβαίωσε πως άδικα ανησυχώ, μέχρι τις 23 Ιουλίου θα γίνουν κανονικά οι προπονήσεις, όταν του εξέφρασα τις υποψίες μου.
Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν, τα τμήμα έκανε μόνο 3 προπονήσεις αντί για τις 6 που συνήθως κάνουμε την εβδομάδα. Πολλά παιδιά πήγανε ήδη διακοπές, και οι 3 προπονήσεις έμοιαζαν πιο πολύ με χαλάρωμα. Εχθές Δευτέρα, πήγανε στην προπόνηση μόνο 5 παιδιά (απότι μου είπε η γυναίκα μου που συνόδευσε το παιδί), και στο τέλος της προπόνησης ο προπονητής τους ανακοίνωσε πως τέρμα για φέτος, καλό καλοκαίρι! Για κάποια παιδιά, τους γονείς τους αλλά και τον ίδιο τον προπονητή, ίσως η συμμετοχή στους αγώνες να είναι το βασικό κίνητρο για να αθληθούν. Από την άλλη δεν θέλω να είμαι άδικος με τους γονείς και τα παιδιά, καλοκαίρι είναι, ζέστη έχει, οι διακοπές είναι ένας σημαντικός λόγος για να επιλέξεις να χάσεις κάποιες προπονήσεις. Τα παιδιά που έπαιζαν βασικοί, είναι βέβαιο ότι κουράστηκαν πολύ φέτος, και περίμεναν πως και πως να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν λίγο.
Ουσιαστικά λοιπόν χάθηκαν 3 προπονήσεις της περασμένης εβδομάδας, και 5 αυτής της εβδομάδας.
Δεν θα σταθώ ούτε στο ότι τις έχουμε πληρώσει γι αυτές τις προπονήσεις.
Τους τελευταίους μήνες, δεδομένων των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας, δούλεψε περισσότερο ο προπονητής με τα παιδιά που θεωρούσε βασικούς, κάτι φυσιολογικό μεν, αν και δεν με βρίσκει σύμφωνο ο πρωταθλητισμός σε αυτές τις ηλικίες.
Την περασμένη και την τρέχουσα εβδομάδα, ήταν μια ευκαιρία για αυτούς που ήταν πιο στην άκρη τους τελευταίους μήνες, να προπονηθούν με μεγαλύτερη προσοχή από τον προπονητή τους, και να καλύψουν τα κενά τους στην φυσική κατάσταση, αλλά και στην τεχνική και την τακτική.
Αλλά το λέω και στον τίτλο. Ο κάθε ένας πράττει αυτοβούλως ότι του καπνίσει. Ο προπονητής σταματάει τις προπονήσεις όποτε εκείνος κρίνει. Είμαστε σύλλογος α λα καρτ, δεν παίρνεις λογαριασμό, δεν δίνεις λογαριασμό! Σύλλογος της πλάκας.
Ποιό θα είναι το μπάτζετ της επόμενης χρονιάς? Άγνωστο!
Ποιοί προπονητές θα συνεχίσουν να συνεργάζονται, ποιοί θα προσληφθούν, ποιός θα κάνει τον σχεδιασμό? Άγνωστο! Κύριος οίδεν!
Ποιός και πως θα προγραμματίσει, όταν ο σύλλογος παρουσιάζει εικόνα διάλυσης?
Έκανα ήδη τα παράπονα μου στον Γενικό Έφορο του τμήματος, τον κύριο Μάρκελο Σιταρένιο, και μου είπε εάν θέλω να κάνει το παιδί προπόνηση μαζί του, με τα παιδιά που προπονεί αυτός. Νάναι καλά ο άνθρωπος, τουλάχιστον να μην κολλήσει μπροστά σε μια τηλεόραση το παιδί. Δυστυχώς προγραμμάτισα τις διακοπές μου μετά το πέρας των προγραμματισμένων προπονήσεων.
Ο Σεπτέμβρης μοιάζει κάτι πολύ μακρινό, στον Πανιώνιο.
ΥΓ. Σε ένα φιλικό τουρνουά προετοιμασίας, είπε το παιδί στον προπονητή ότι θα λείψει σε έναν πρωινό αγώνα ενός Σαββάτου, γιατί ήθελε να συμμετάσχει στο τουρνουά πινγκ πονγκ που διοργάνωνε το σχολείο του, στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Στο σχολικό τουρνουά, το παιδί είχε ελπίδες για την πρώτη θέση, παρόλο που συμμετείχαν παιδιά μέχρι και 2 χρόνια μεγαλύτερα.Για το παιδί, αυτό ήταν πολύ σημαντικό.
Του είπε ο προπονητής του να επιλέξει το τον ενδιαφέρει πιο πολύ, το πόλο στον Πανιώνιο ή το σχολικό πινγκ πονγκ. Το παιδί επέλεξε το πόλο φυσικά.
Τότε του είχα πει πως ο προπονητής του είχε απόλυτο δίκιο, δεν μπαίνουνε 2 καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Τώρα που την μια εβδομάδα τους είχε στο χαλάρωμα, και την άλλη τους σταμάτησε γιατί βαρέθηκε, πως θα πείσω το παιδί μου ότι ο προπονητής του έχει δίκιο?
ΥΓ. Σε ένα φιλικό τουρνουά προετοιμασίας, είπε το παιδί στον προπονητή ότι θα λείψει σε έναν πρωινό αγώνα ενός Σαββάτου, γιατί ήθελε να συμμετάσχει στο τουρνουά πινγκ πονγκ που διοργάνωνε το σχολείο του, στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Στο σχολικό τουρνουά, το παιδί είχε ελπίδες για την πρώτη θέση, παρόλο που συμμετείχαν παιδιά μέχρι και 2 χρόνια μεγαλύτερα.Για το παιδί, αυτό ήταν πολύ σημαντικό.
Του είπε ο προπονητής του να επιλέξει το τον ενδιαφέρει πιο πολύ, το πόλο στον Πανιώνιο ή το σχολικό πινγκ πονγκ. Το παιδί επέλεξε το πόλο φυσικά.
Τότε του είχα πει πως ο προπονητής του είχε απόλυτο δίκιο, δεν μπαίνουνε 2 καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Τώρα που την μια εβδομάδα τους είχε στο χαλάρωμα, και την άλλη τους σταμάτησε γιατί βαρέθηκε, πως θα πείσω το παιδί μου ότι ο προπονητής του έχει δίκιο?
15 σχόλια:
γιατι ενα παιδι ειναι υποχερωμενο να διαλεξει?ολα αυτα ειναι σαν παιχνιδι ακομα μεσα του?δεν ειναι επαγγελματιας με ακριβα συμβολαια.Διαφωνω με την ερωτηση αυτη του προπονητη
Συμφωνώ με το zouri. Εδώ δίνουν άδειες στους Εστογιανόφ και στους Ριέριδες στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στο παιδί στο πόλο του βάζουμε διλήμματα να διαλέξει. Πολύ παιδαγωγός ο προπονητής. Αλλά όταν το παν είναι τα αποτελέσματα και όχι ο αθλητισμός, τι να πούμε; Έχουν πιάσει όλους τους χώρους οι σύλλογοι και δεν μπορεί σχεδόν πουθενά να υπάρξει λαϊκός αθλητισμός, για τη χαρά, τη διασκέδαση και την κίνηση, χωρίς να πληρώσεις και μετά σου βάζουν και διλήμματα για μια μέρα σχολικού παιχνιδιού.
Το παιδί στενοχωρήθηκε πολύ που έχασε το πινγκ πονγκ. Αλλά θα στενοχωριόταν πολύ πιο πολύ εάν ο προπονητής του τον έδιωχνε από την προπόνηση ή το τουρνουά, ή εάν τον έβαζε black list ότι δεν τον ενδιαφέρει το πόλο.
Εγώ του είπα να αποφασίσει εκείνος, και ότι αποφασίσει θα κάνουμε. Ο γιός μου επέλεξε να ακούσει τον προπονητή του.
Όταν ο προπονητής του σχολικού πινγκ πονγκ μας ρώτησε στενοχωρημένος γιατί δεν τον πήγαμε τον Ιάσωνα, του είπαμε τι συνέβη, και είπε πως ο προπονητής του πόλο είχε δίκιο!
Η γυναίκα μου το συζήτησε με μια φίλη της, που παλιά ήταν αθλήτρια βόλεϊ και για κάποιο διάστημα έκανε και την προπονήτρια, και η φίλη της της είπε επίσης πως ο προπονητής είχε δίκιο!!
Εγώ σαν πατέρας, στενοχωρήθηκα γιατί το παιδί έπρεπε να διαχειριστεί τέτοια διλήμματα, άλλωστε είναι μόλις 10 χρονών, αλλά από την άλλη γι αυτό ακριβώς τον έγραψα σε ομαδικό άθλημα, για να μάθει να χειρίζεται καταστάσεις με συμπαίκτες, με προπονητές, κλπ.
Θεωρώ πως πήρε σωστή απόφαση, αλλά σε κάθε περίπτωση θα σεβόμουνα ότι κι αν αποφάσιζε.
Αλλά όχι να είμαστε ομάδα κάποιες φορές και κάποιες άλλες να είμαστε σκορποχώρι, και μάλιστα με τις ευλογίες του προπονητή.
Αυτά είναι βλακείες των προπονητών. Και μένα κάτι τέτοια μου λέγανε μέχρι που τους είπα ότι το παιδί είναι εκεί για να διασκεδάζει και γι αυτό θα κάνει ότι το ευχαριστεί.
Τα μούτρα βέβαια ακόμα μέχρι πέρσι υπήρχαν.
Αντώνη, πολύ απλά ρωτα όλους αυτούς που σου λένε ότι είχε δίκιο ο μαλάκας σόρρυ ο προπονητής μια απλή ερώτηση:
Γιατί έρχεται ένα παιδί 10 χρονών στο πόλο;
Από την απάντηση θα καταλάβεις τη μαλακία που τους δέρνει.
O δικός μου, είναι πονεμένη ιστορία γιατί πάει στο πόλο: Για να γίνει πολίστας, με σώμα πολίστα, και να αποκτήσει γκόμενα πολίστα!!!
Όταν τον πρωτοπήγα σε αγώνα πόλο, μου είπε: Μπαμπά, αυτό είναι άθλημα για μένα!
Δεν είχε δει ούτε 2 λεπτά από τον αγώνα. Κοιτούσε τις γκόμενες στην εξέδρα...
Έχει σοβαρούς αθλητικούς στόχους το παιδί μου!!!
Σήμερα, κατά τις 7 το απόγευμα, είδα τον Φαμπιάν Εστογιανόφ να κάνει ασκησούλες με τον Κούκετς, τον Ριέρα, τον Μπάλαμπαν και τον Σαλαλί.
Τους χάζευα κάνα δεκάλπετο. Είμαστε μεγάλη ομάδα, να έχουμε στα άχρηστα αυτούς τους παίκτες.
o Κουμορτζί βρήκε ομάδα να μας δίνει και λεφτά, και το σκεφτόμαστε?
Παράξενα πράγματα!!!
Μάλλον δεν μας δίνουν λεφτά αν τον πάρουν δανεικό. Απλά γλυτώνουμε το συμβόλαιο του που δεν είναι και το πιο προβληματικό θα έλεγα. Αλλά χρειαζόμαστε λεφτά άμεσα. Να μου πεις και αυτά που γλυτώνεις από τον Κούμο, λεφτά είναι. Αλλά αν είναι να πάρουμε άλλοσ τη θέση του με παραπλήσια χρήματα τότε δεν κανουμε τίποτα. Εξαρτάται πόσο τον χρειάζεται ο προπονητής έστω και όπως παίζει αν και τώρα βλέπω αν δεν φύγει να ξύνεται.
Συνεχίζω να έχω θεώρηση για το παιδί, το πιγκ-πογκ και το πόλο, ανάλογη του Βασίλη και του zouri. Τώρα για τους προπονητές να πω ότι κόρακας κοράκου μάτι κλπ, μάλλον είναι πολύ βαρύ.
Ομάδα είμαστε και όταν ο ένας καταλαβαίνει τον άλλο. Αν μια άδεια για συμμετοχή σε άλλη εκδήλωση προκαλεί πρόβλημα εκβιαστικό, δεν είμαστε ομάδα γιατί οι σχέσεις δεν στηρίζονται σε αλληλοεκτίμηση και κατανόηση αλλά στην πίεση.
Εάν εμένα (σαν παιδάκι) μου βάζανε τέτοια διλήμματα, θα τους γυρνούσα την πλάτη και θα τους έγραφα εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Αυτή η νοοτροπία που είχα, με έκανε να παρατήσω τον στίβο, επειδή τσαντίστηκα τότε με τον προπονητή μου. Ο μόνος που έχασε, ήμουνα εγώ ο ίδιος!
Όταν ήμουνα νέος γονιός, ήταν έντονη η προσωπική μου θεώρηση στα πράγματα. Αλλά τώρα πια, σαν παλιός και μετά από κάμποσα παιδιά, έχω επιλέξει να παρεμβαίνω στο ελάχιστο δυνατό. Τα παιδιά πρέπει να χειρίζονται μόνα τους τα προβλήματα τους σύμφωνα με τον δικό τους χαρακτήρα. Εμείς οι γονείς πρέπει να παρεμβαίνουμε το ελάχιστο δυνατό.
Χάρηκα που ο γιός μου δεν φέρθηκε όπως θα έκανα εγώ, και το ότι εγώ δεν θα σήκωνα κάτι τέτοια, είναι προφανές αφού μετά από τόσο καιρό, με αφορμή το ότι ο προπονητής σταμάτησε τις προπονήσεις νωρίτερα, η πρώτη μου δουλειά ήταν να εκφράσω το παράπονο μου. Χαίρομαι όμως που είναι δικό μου παράπονο, κι όχι παράπονο του παιδιού μου.
Τέλος πάντων, κάθε εμπόδιο σε καλό που λένε... Εχθές προπονήθηκε ο γιός μου μαζί με τα 15χρονα κορίτσια, έκανε ασκήσεις που δεν είχε ξανακάνει, έπαιξε σε ένα πολύ ανταγωνιστικό διπλό (και τα βρήκε μπαστούνια), και είναι σαφές πως κατάλαβε πράγματα που ούτε στην φαντασία του δεν υπήρχαν!
Εγώ δεν μπορώ να κρίνω τις τεχνικές γνώσεις και τις ικανότητες των προπονητών. Άλλωστε ο "κανονικός" προπονητής του γιού μου, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με κανέναν άλλον τρόπο παρά σαν πετυχημένος, αφού μια ομάδα σκορποχώρι πριν λίγους μήνες, την έκανε ομάδα που από ατυχία και κάποια σφυρίγματα δεν κατάφερε να φτάσει στην τελική φάση.
Ίσως κι εγώ στην θέση του, να βαριόμουνα εξ ίσου, εάν το 70% των παιδιών δεν ερχόντουσαν στην προπόνηση. Αλλά δεν είμαι εγώ στην θέση του, κι από την δικιά μου θέση αυτό το θεωρώ πρόβλημα!
Και εγώ σαν και σένα ήμουνα. Θα έφευγα. Έχεις δίκιο ότι πρέπει να αφήνουμε την ανεξαρτησία της προσωπικής απόφασης στο παιδί. Αλλά και αυτή η στρατιωτική θεώρηση των προπονητών δεν αντέχεται ώρες-ώρες. Πειθάρχησε τα παιδιά με το να επιβάλλεσαι όταν πρέπει και το να είσαι δίκαια διαλλακτικός όταν μπορείς.
Συγνώμη Αντώνη αλλά εκπαιδευτικά δεν είσαι πετυχημένος αν από τα 10 χρονα που εκπαιδευεις προοδεύουν το 40% γιατί σε αυτά ρίχνεις το βάρος.
Σε κάθε τάξη-ομάδα στην αρχή της χρονιάς μπαίνουν κάποιοι στόχοι, δηλαδή τι θέλουμε να πετύχουμε. Σε 10χρονα λοιπόν δεν μπορεί ο στόχος να είναι ο πρωταθλητισμός.
Ομως σε αυτό δεν φταίνε μόνο οι προπονητές. Φταίει και η ομοσπονδία. Σκέψου λοιπόν αν στο πόλο ίσχυε ότι ισχύει στο μπάσκετ όπου μέχρι και τις ηλικίες των 14 ετών παίζουν υποχρεωτικά ένα 8λεπτό όσοι έχουν δηλωθεί στο φύλλο αγώνα πόσο διαφορετικά θα έβλεπαν οι προπονητές όλα τα παιδιά. Σκέψου λοιπόν αν ο προπονητής ήταν αναγκασμένος να βαλει τον γιο σου ή τον γιο μου για ένα 8λεπτο πόση προσοχή θα του έδινε. Επίσης στο μπάσκετ ισχύει ότι αν η ομάδα δεν συμπληρώσεισε αυτές τις ηλικίες 10αδα μηδενίζεται. Αυτό για να είναι υποχρεωμένοι όλοι να φέρνουν 2 τουλάχιστον 5αδες και να βάζουν πολλά παιδιά.
Οταν σε μια συζήτηση πέρσι στο κολυμβητήριο τους τα είπα αυτά πετάχτηκε ένας ξερόλας έφρορος της αντρικής ομαδας να μου πει ότι δεν ισχύει πουθενά κάτι τέτοιο. Οταν λοιπόν του πήγα τον κανονισμό της ΕΣΚΑ για αυτές τις ηλικίες μου ζήτησε συγνώμη. Αυτό γιατί στο πόλο έχουν μάθει να κοιτάνε μόνο τον πρωταθλητισμό.
Βασίλη, πράγματι ο κανονισμός τους επιτρέπει να παίζουν με μια επτάδα, και άντε να κάνουν 1-2 αλλαγές.
Ο κανονισμός θα έπρεπε να εξομοιωθεί με αυτόν του μπάσκετ.
Σε κάθε περίπτωση, ούτε εμένα με ενδιαφέρει ο πρωταθλητισμός και η συμμετοχή του παιδιού μου σε αγώνες. Με ενδιαφέρει να γυμνάζεται σωστά και να χαίρεται με αυτό που κάνει.
Φέτος το παιδί γυμνάστηκε καλά. Έμαθε πολλά. Βελτιώθηκε τόσο η φυσική του κατάσταση, όσο και η ψυχική του διάθεση.
Το παιδί μου βγήκε κερδισμένο από κάθε άποψη.
Ακούω πως άλλες χρονιές ή σε άλλα σωματεία τα πράγματα είναι χειρότερα. Ο εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο. Ο στόχος μου είναι το καλύτερο.
Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος. Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι ακόμα καλύτερα.
Δεν είμαι αχάριστος, και δεν θέλω να μηδενίζω τα πάντα.
Συμμετέχοντας τις τελευταίες ημέρες το παιδί σε προπονήσεις από έναν προπονητή με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία, με περισσότερο μεράκι και εκτελώντας ασκήσεις με φαντασία και ουσία, πιστεύω πως θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα.
Σκέφτομαι πως εάν δεν είχα γκρινιάξει στον κύριο Μάρκελο, και δεν έδινε την ευκαιρία στο παιδί να γυμναστεί μαζί του αυτές τις ημέρες, θα είχε χάσει εξαιρετικές προπονήσεις.
Ελπίζω του χρόνου να είμαστε τυχεροί να τύχουμε ανάλογης προπόνησης, με αυτήν των τελευταίων ημερών. Δεν μπορώ να την κρίνω από τεχνικής άποψης, μπορώ όμως να αξιολογήσω τον ενθουσιασμό και την καλή διάθεση του παιδιού μου.
o Σεπτέμβρης έφτασε...
Πότε αρχίζουν οι προπονήσεις? Άγνωστο!!!
Ποιός θα είναι ο προπονητής του παιδιού μου? Άγνωστο!
Που και πότε θα προπονείται?
Άγνωστο κι αυτό!!!
Δημοσίευση σχολίου