Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

αποκλειστήκαμε από την τελική φάση

Στο κολυμβητήριο της Βουλιαγμένης, τα παιδιά της κατηγορίας mini polo (12 χρονών/ 1999 γεννηθέντες) έχασαν την πρόκριση τους στην τελική φάση, μετά από μεγάλη προσπάθεια σε αντίξοες συνθήκες.

Ο τελευταίος αγώνας, με την οικοδέσποινα Βουλιαγμένη, ήταν ένας κλειστός αγώνας με σφιχτές άμυνες και νευρικές επιθέσεις. Μέτρησα τουλάχιστον 4 δοκάρια για τον Πανιώνιο, πολλές τελικές που η νευρικότητα και το άγχος επικράτησαν, ενώ το τελικό σκορ δείχνει καθαρά το τι συνέβη εχθές το απόγευμα: Χάσαμε τελικά με 3-2!!! 

Πόλο παίζαμε, όχι ποδόσφαιρο. Σκορ πρώτου ημιχρόνου: 0-1 υπέρ μας!
Στο τρίτο οκτάλεπτο, προηγηθήκαμε με 1-2, αλλά... τελικά δεν τα καταφέραμε να πάρουμε το ροζ φύλο αγώνα και την πρόκριση. 
O τερματοφύλακας της ομάδας μας έκανε μια εκπληκτική εμφάνιση. Πολύ καλή αμυντική λειτουργία με πάθος και με δύναμη, τα παιδιά άγγιξαν το θαύμα, αλλά στο τέλος δεν χαμογέλασαν. Δεν πειράζει, του χρόνου θα τα πάμε ακόμα καλύτερα.

Στο τελευταίο παιχνίδι μας, η διαιτησία στάθηκε στο ύψος της. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν λάθη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έγερνε το γήπεδο από την μια πλευρά. Ο Ολυμπιακός με σκανδαλώδη εύνοια από την διαιτησία σε όλα τα παιχνίδια του, κατέκτησε αήττητος την πρώτη θέση, και η Βουλιαγμένη μετά την νίκη της εις βάρος μας κατέλαβε την δεύτερη θέση, και εξασφάλισε την πρόκριση της. Θεωρώ δίκαιη την πρόκριση της Βουλιαγμένης.

Τα παιδιά του Πανιωνίου μπορεί να μην τα κατάφεραν, προσπάθησαν όμως, έδωσαν μεγάλο αγώνα. Θα πρέπει να πάρουμε υπ όψιν μας κάποιους παράγοντες: 
  • Η ομάδα μας είναι σχετικά καινούργια, τα περισσότερα παιδιά ξεκίνησαν φέτος το πόλο, ενώ ο Ολυμπιακός και η Βουλιαγμένη προετοίμασαν τα δικά τους παιδιά 3 και 4 χρόνια...
  • Μέχρι πριν 2 μήνες περίπου, η ομάδα ήταν εντελώς ακολύμπητη, προπονούταν τα παιδιά στην μικρή πισίνα στον Άγιο Αντρέα, τα κολύμπια είχαν μήκος 10-12 μέτρα! Η έλλειψη κολυμπιού μας έκανε να χάνουμε στην διάρκεια της προετοιμασίας με διαφορές πάνω από 10 γκολ, και μετά την μεγάλη προσπάθεια των τελευταίων 2 μηνών, φτάσαμε να παλεύουμε τα παιχνίδια και να  χάσουμε με 1 γκολ και από κολυμπημένες ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και την Βουλιαγμένη, που ήταν πιο δυνατές και καλύτερα προετοιμασμένες ομάδες από εμάς.
  • Υπήρχε μεγάλη διαφορά στην δυναμικότητα και στην αντοχή ανάμεσα στα 6-7 παιδιά που έπαιζαν βασικοί και στα υπόλοιπα, κάτι που δεν έδινε στον προπονητή της ομάδας μας λύσεις από τον πάγκο. Η κούραση ή η απουσία λόγω ιώσεων ή τραυματισμών κάποιων βασικών παικτών, δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με το υπάρχον ρόστερ.
  • Η ομάδα μας έχει λίγα παιδιά 12 ετών, τα περισσότερα είναι 11 και 10 χρονών. Σε αυτές τις ηλικίες ένας χρόνος διαφοράς, παίζει σημαντικό ρόλο στην δύναμη αλλά και στην σωματική διάπλαση. Η εμπειρία αγώνων που αποκομίστηκε από τα 11χρονα και τα 10χρονα είναι παρακαταθήκη για το μέλλον. Αυτά τα παιδιά θα ξεκινήσουν του χρόνου από άλλη βάση, σε σχέση με τα φετινά 12χρονα.
  • και τέλος, η κλήρωση μας έριξε στον πιο δύσκολο όμιλο, ξέραμε εξ αρχής πως είχαμε δύσκολο έργο. Εάν πέφταμε σε οποιονδήποτε άλλο όμιλο, θα είχαμε εύκολα την πρόκριση και την κατάκτηση μιας από τις 2 πρώτες θέσεις. Στον όμιλο μας αποκλείστηκαν ο Πανιώνιος και το Ρέθυμνο, και στην τελική φάση θα υπάρχουν ομάδες πολύ πιο αδύνατες από εμάς τους δυο.
Αυτό που πρέπει να γίνει από δω και πέρα, είναι να οργανωθεί σωστά το τμήμα και οι υποδομές του Πανιωνίου, να γεμίσει με μικρά παιδιά, να δουλέψουν τα παιδιά σωστά στον τομέα της εκμάθησης του αθλήματος, της τεχνικής και της φυσικής κατάστασης, να δημιουργηθεί μια μαγιά για τα επόμενα χρόνια. Ήδη υπάρχει ένας κορμός από παιδιά του 2000 και του 2001, ο οποίος πρέπει να ενισχυθεί  για του χρόνου με παιδιά που προετοιμάζονται εδώ και ένα χρόνο από την ακαδημία. Σωστός προγραμματισμός και σοβαρή δουλειά, αυτή είναι η συνταγή για μελλοντικές επιτυχίες. Άλλωστε οι ακαδημίες και τα παιδικά τμήματα, είναι ο αιμοδότης και ο χρηματοδότης του Πανιωνίου, και κατά πως πάει το πράγμα, θα είναι η μοναδική πηγή εσόδων του συλλόγου.

Είναι μονόδρομος η άμεση προώθηση των νέων αντρών στην αντρική ομάδα, με στόχο την παραμονή στην κατηγορία και το κτίσιμο μιας δυνατής αντρικής ομάδας στο μέλλον. Τα οικονομικά του Πανιωνίου δεν επιτρέπουν ακριβές μεταγραφές και μεγάλο μπάτζετ για την αντρική ομάδα. Πρέπει να την επανδρώσουμε εκ των ενόντων. Το τμήμα πρέπει να είναι σαν μια πυραμίδα, που από μια μεγάλη βάση θα ξεκινάνε πολλά παιδιά, και αρκετά από αυτά θα καταλήγουν μια μέρα στην κορυφή της πυραμίδας, την αντρική ομάδα. Κανένας δεν περισσεύει.

Το ίδιο λίγο πολύ πρέπει να γίνει και στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο, μονάχα σωστή οργάνωση, σωστή εκμετάλλευση των νέων, σωστή διαχείριση οικονομικών λύσεων. Οι εποχές χρηματοδοτών που έχωναν φράγκα έχουν παρέλθει.

1 σχόλιο:

amanAM είπε...

Ο άλλος μου γιός, που είναι 99άρης, ασχολήθηκε φέτος με το volley και το πινγκ πονγκ.

Στο βόλεϊ επέδειξε έφεση και προόδευσε πολύ στον χρόνο αυτό. Ελπίζω του χρόνου να μαζευτούν κι άλλα παιδάκια στο τμήμα του Πανιωνίου, και να φτιάξουμε μια καλή ομάδα.

Το πινγκ πονγκ είναι το οικογενειακό μας άθλημα. Όλη στην οικογένεια, είμαστε ταλαντούχοι. Ο πατέρας μου ήταν εκπληκτικός παίκτης, η δε αδελφή του, έκανε πρωταθλητισμό. Έχουμε παράδοση σε αυτό το άθλημα.

Όλα μου τα παιδιά έχουν δείξει έφεση στο πινγκ πονγκ, αλλά ο μόνος που ασχολήθηκε αθλητικά, είναι ο Κων/νος μου, ο 99άρης μου γιος.

Στην αρχή, ήταν επιεικώς άθλιος!!! Όμως το παιδί επέμεινε, και... στην τελευταία προπόνηση, ο προπονητής του μας είπε:

Δεν πίστευα πως αυτό το παιδί θα μάθει ποτέ να παίζει. Τον κρατήσαμε για να μαζεύει τις μπάλες!!! Δεν τον διώξαμε γιατί στην εποχή μας, τα χρειαζόμαστε τα λεφτά που πληρώνετε κάθε μήνα.

Το παιδί έχει κάνει τέτοια πρόοδο, που πρώτη φορά βλέπω στην ζωή μου και στην καριέρα μου σαν προπονητής. Με διέψευσε αυτό το παιδί, και με εξέπληξε θετικά.
(ίσως δεν το ξαναείδε ποτέ αυτό το φαινόμενο, γιατί ποτέ ξανά δεν επέδειξε την ίδια υπομονή)

Μας ζήτησε να πάμε τα χαρτιά, για να βγάλει δελτίο και να μπει στην αγωνιστική ομάδα του χρόνου.

Εμένα δεν με εξέπληξε. Άλλωστε το πινγκ πονγκ είναι το άθλημα μας!!!

-----------

Αυτό πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους: Όταν οι σύλλογοι χρηματοδοτούνταν από την ΓΓΑ, από χορηγούς και από το μαύρο χρήμα διαφόρων "επενδυτών" ή "καλών κυρίων", κάποια παιδιά σαν τον Κωνσταντίνο μου, τους περίσσευαν.

Όμως αυτά τα παιδιά, κάτι αξίζουν κι αυτά εάν τους δοθεί η ευκαιρία.

Τώρα πρέπει κάθε παιδί καθώς και κάθε οπαδός που πληρώνει εισιτήριο κλπ, να αντιμετωπιστούν με τον σεβασμό και την προσοχή που τους αξίζει.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να διώχνει ένα παιδάκι από τους αθλητικούς χώρους. Ο αθλητισμός δεν έχει μοναδικό στόχο τον πρωταθλητισμό, αλλά το να ασχολείται το νέο παιδί με κάτι που θα το κρατήσει μακριά από το κάπνισμα, από την παχυσαρκία, από την απάθεια και το αραλίκι μπροστά στην τηλεόραση και το play station.

To να κρατάς μονάχα τα παιδιά που έχουν εμφανές ταλέντο και θα δώσουν άμεσα τα αποτελέσματα και διακρίσεις, έχει αρνητικά αποτελέσματα.

Ο αθλητισμός είναι συνδυασμός υπομονής, επιμονής και σκληρής δουλειάς και προσπάθειας, και όχι θέμα ταλέντου που με λίγη προσπάθεια θα δώσει άμεσα αποτελέσματα.

Καιρός είναι να δούμε τα παιδιά με άλλο βλέμμα, και να κερδίσουμε την μάχη με την οικονομική κρίση επενδύοντας στην σωστή και ουσιαστική δουλειά, που θα φέρει όλα τα παιδάκια στους αθλητικούς χώρους.

Ναι υπάρχουν οι ταλεντάρες, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα προοδεύσουν τόσο, όσο λιγότερο ταλαντούχα παιδιά που θα δουλέψουν σκληρά και θα τους φτάσουν και πιθανόν να τους ξεπεράσουν κιόλας τους "προικισμένους"...