αναβρασμός στις υποδομές του πόλο

Αναβρασμός επικρατεί στις υποδομές του πόλο. Μετά το ντόμινο αποχωρήσεων κάποιων ταλαντούχων-πρωτοκλασάτων παιδιών, οι περισσότεροι δεν ξέρουν εάν πρέπει κι αυτοί να ακολουθήσουνε κι αν ο Πανιώνιος όντως διαλύεται στο τμήμα του πόλο.

Μην ξεχνάμε ποτέ πως ο Πανιώνιος ήταν ο πρώτος σύλλογος που ασχολήθηκε στην Ελλάδα με το άθλημα αυτό, ο Πανιώνιος έφερε προίκα από την Σμύρνη αθλήματα που οι Ελλαδίτες τα αγνοούσαν την εποχή εκείνη, και ήταν πρωτεργάτης του γυναικείου αθλητισμού. Η Σμύρνη ήταν ένα κοσμοπολίτικο διεθνές λιμάνι, με ότι συνεπάγεται αυτό στους ορίζοντες που ανοίγονταν στην οικονομική ελίτ της περιοχής, που ήταν Ελληνική.

Κατ αρχάς εγώ πιστεύω ακράδαντα πως κάποια παιδιά που ασχολούνται χρόνια με το άθλημα, δεν έτυχαν της προσοχής που τους άξιζε, γιατί κάποια άλλα παιδιά μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον των προπονητών τους. Ίσως και τα ίδια τα παιδιά αποδεχόντουσαν την ανωτερότητα των άλλων, με αποτέλεσμα να είναι κομπλαρισμένα, να μην προσπαθούσαν όσο μπορούν, να μην τολμούν να πάρουν προσπάθειες όταν δίπλα τους είχαν κάποιον που ήταν πιο έμπειρος/πιο έτοιμος.

Φεύγοντας κάποια παιδιά, όσα θα παραμείνουν καθώς και όσα θα έρθουν από άλλες ομάδες, θα έχουν την ευκαιρία τους να λάμψουν και γιατί όχι, να γίνουν καλύτεροι από αυτούς που δεν θέλουν πλέον να αγωνίζονται με τον Πανιώνιο. Κάποιοι σύλλογοι-στόχοι μοιάζουν πιο δελεαστικοί, με κυρίαρχο τον Ολυμπιακό, την Βουλιαγμένη και το Φάληρο. Τα παιδιά αυτά, αλλά κυρίως οι γονείς τους που παρασέρνουν τα παιδιά τους, νομίζουν πως εκεί τα παιδιά τους θα έχουν περισσότερη τύχη να πάρουν πρωταθλήματα και τα τυχόν μόρια (που υπάρχουν αλλά και πιθανόν θα υπάρξουν στο μέλλον) για τις εξετάσεις στα ανώτερα και στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το πόλο είναι το μόνο που μπορεί να προσφέρει σαν κίνητρο, πέραν φυσικά της άθλησης των παιδιών, γιατί η πιθανότητα επαγγελματικής αποκατάστασης στο πόλο, μοιάζει με ανέκδοτο ιδίως στην τωρινή συγκυρία.

Τους εύχομαι καλή τύχη, και ελπίζω να μην μετανοιώσουν που από πρώτοι στο χωριό θα καταλήξουν ένας από τους πολλούς στην πόλη. 

Η πριμοδότηση των αθλητών για τα Πανεπιστήμια, είναι ένα μικρό ποσοστό, το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην θυσία του χρόνου αλλά και τις ενέργειας που ξοδεύουν τα παιδιά στους αθλητικούς χώρους. Ένας μαθητής του 15, με τα επιπλέον μόρια θα φτάσει στο 15,5 ή και στο 16, δεν μπορώ να καταλάβω εάν σώνεται στην πραγματικότητα. Τέλος πάντων, ο καθένας όπως σκέφτεται εκείνος... Όποιος θέλει να σπουδάσει, στρώνεται στο διάβασμα, δεν περιμένει κάποια πριμοδότηση.

Ο Πανιώνιος δεν χάνεται και δεν πρόκειται να χαθεί. Ακόμα και η διοικητική ανυπαρξία και οι αστοχίες στις όποιες ενέργειες και επιλογές των διοικούντων, δεν μπορούν να σβήσουν 120 και πλέον χρόνια ιστορίας. Αυτοί είναι περαστικοί, ο Πανιώνιος θα είναι για πάντα.

Σε κάθε περίπτωση, έστω και τώρα, η διοίκηση πρέπει να αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες και να κάνει το χρέος της απέναντι σε όσους εμπιστεύονται ακόμα τα παιδιά τους στον Πανιώνιο. Να οριστούν έφοροι, αρχηγός τμήματος, να υπάρξει ένας κεντρικός σχεδιασμός, να υπάρξει συνεργασία διοίκησης με αυτούς που θα υλοποιήσουν τον σχεδιασμό και θα δουλέψουν για τους στόχους, να υπάρξει μέριμνα και ενδιαφέρον που μέχρι τώρα απουσιάζουν. 

Κατά την γνώμη μου, η μεγαλύτερη ανεπάρκεια της διοίκησης εκτός από την απουσία της εδώ και ένα χρόνο, είναι ότι ενεργούν και αποφασίζουν άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το άθλημα και τον χώρο, και δεν ακούνε κανέναν, κάνουν του κεφαλιού τους. 

Φυσικά δεν είναι να μας κάνει εντύπωση κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι συμπεριφέρονται σαν ιδιοκτήτες του Πανιωνίου, σαν ελέω Θεού βασιλείς, δεν ακολουθούν καμία από τις διαδικασίες που οφείλουν να τηρούν. Δόθηκαν δελτία και ελευθέρας σε παίκτες χωρίς να έχουν προηγηθεί σχετικές αποφάσεις Δ.Σ., δεν έχει γίνει ούτε καν η Γενική Συνέλευση που προβλέπεται από το καταστατικό αλλά και τον νόμο, για απολογισμό των πεπραγμένων, για την έγκριση του προϋπολογισμού για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, που προφανώς η έγκριση του προϋπολογισμού θα σήμαινε και έγκριση του αγωνιστικού σχεδιασμού και τον καθορισμό των στόχων. 

Καλώς ή κακώς την μεγαλύτερη ευθύνη κατά την γνώμη μου, την έχουν τα μέλη και οι φίλοι του Πανιωνίου που ανέχονται αυτήν την κατάσταση. Ευτυχώς στο ποδόσφαιρο προς το παρόν πήραμε 2 εξαιρετικά αποτελέσματα, δυστυχώς όμως οι περισσότεροι Πανιώνιοι αδιαφορούν για τον ερασιτέχνη και τα προβλήματα των αθλούμενων παιδιών, όσο το ποδόσφαιρο θα τα πηγαίνει καλά ελάχιστοι θα ενοχλούνται εάν στο πόλο θα τα πηγαίνουμε κατά διαβόλου. 

Οι επιτυχίες στο πόλο δεν ήρθαν τυχαία τόσα χρόνια. Πριν λίγα χρόνια έχτισε τις υποδομές μας ένας Γιανουρής, που έστησε όλο αυτό το οικοδόμημα, και μέχρι πρόσφατα ένας Σιταρένιος συνέχιζε να χτίζει. Οι νυν διοικούντες είδαν σαν εχθρό τους τον άνθρωπο αυτόν, και μέσα σε λίγους μήνες βάλθηκαν να γκρεμίσουν ότι χτιζότανε όλα αυτά τα χρόνια.

Βέβαια ποιός νοιάζεται? Κανένας ή ελάχιστοι τέλος πάντων. Εγώ μάλλον είμαι γραφικός. Εάν νικήσουμε τον ΟΦΗ την ερχόμενη Δευτέρα, θα έχουμε 9 βαθμούς σε 3 αγώνες στην σούπερ λίγδα, η δε διοίκηση θα θεωρείται μια από τις καλύτερες που είχαμε ποτέ. Σιγά μην ενοχληθεί κανένας για το πόλο (που σε επίπεδο ανδρών δύσκολα θα μείνει στην Α1 και οι υποδομές είναι υπό διάλυση, η γυναικεία ομάδα έχει διαλυθεί, κλπ), για το βόλεϊ που σε επίπεδο ανδρών είναι στο τοπικό ερασιτεχνικό και στις γυναίκες στην Α2 μετά από χρόνια, κλπ. Εδώ δεν ενοχληθεί κανένας που δεν έγινε ποτέ η Γενική Συνέλευση του Ερασιτέχνη, τι να λέμε τώρα...

Δεν σκοπεύω να επανέλθω σύντομα επί του θέματος. Βαρέθηκα να είμαι γραφικός. Δεν έχει νόημα, κανένας δεν νοιάζεται, κανένας δεν ακούει. Μακάρι να πάνε όλα καλά και εγώ να έχω άδικους φόβους και απλώς να ξοδεύω άσκοπα την ώρα μου γράφοντας όσα γράφω. Θα δούμε.