Πόλο: προβληματισμός αλλά και ελπίδα

υποδομές πόλο, βόλεϊ αλλά και ποδόσφαιρο. Όλα μαζί τα σχόλια, αχταρμάς...

Προβληματισμός επικρατεί στους γονείς των αθλητών αλλά και στην διοίκηση για όσα συμβαίνουν στις υποδομές του πόλο του Πανιωνίου. 

Κάποιοι ταλαντούχοι παίκτες και παίκτριες αποχώρησαν από τις ομάδες τους, παρόλο που την χρονιά που πέρασε οι παίκτες αυτοί ήταν βασικοί, έπαιξαν σε τελικούς και η χρονιά συνολικά κρίθηκε πετυχημένη για τις υποδομές της ομάδας μας.

Οι αποχωρήσεις έχουν βασική αιτία την διοικητική ανυπαρξία μετά τις περσινές εκλογές στον Ερασιτέχνη, την ανυπαρξία σχεδιασμού από πλευράς της διοίκησης, την πλήρη απουσία της από το πόλο (όχι μόνο δεν το στήριξε, θα έλεγα πως φάνηκε να το πολεμάει το τμήμα αυτό η διοίκηση αυτή), το παιδομάζωμα που κάνουνε οι άλλες ομάδες που θέλουν να γίνουν Πανιώνιοι στην θέση του Πανιωνίου, αλλά και το φαινόμενο ντόμινο που πυροδοτήθηκε, αφού όταν αποχωρούν 2-3 καλοί παίκτες, οι υπόλοιποι φοβούνται πως του χρόνου η ομάδα όντας αποδυναμωμένη, δεν θα έχει στόχους και ελπίδες διάκρισης.

Πιστεύω πως όσοι αποχωρούν κάνουν λάθος, οι γονείς που σπρώχνουν τα παιδιά τους σε άλλους συλλόγους ενώ θέλουν το καλό των παιδιών τους τελικά δεν θα πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα, γιατί τα παιδιά τους φεύγουν από έναν ιστορικό σύλλογο, από μια οικογένεια που τόσα χρόνια αγκάλιασε τα παιδιά τους, και θα πάνε σε συλλόγους που θα είναι ξένοι. Ο αθλητισμός διδάσκει την προσπάθεια, την υπομονή και την επιμονή, το να πέφτεις στην μάχη και να δίνεις το 110% και όχι την αποχώρηση και τις εύκολες λύσεις.

Κάποια παιδιά που μέχρι πριν 1-2 μήνες παρακολουθούσαν τους συμπαίκτες τους να αγωνίζονται και να φωνάζουν υπέρ του Πανιωνίου, τώρα θα υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό και την Βουλιαγμένη. Αυτό για μένα είναι το χειρότερο απόλα.

Η μέχρι τώρα ανύπαρκτη διοίκηση έδωσε με ευκολία τα ελευθέρας σε κάποια παιδιά, χωρίς κανένα αντάλλαγμα (πχ να ζητήσει από τους συλλόγους που πήραν αυτά τα παιδιά κάποια άλλα παιδιά που θα καλύπτανε τα κενά). Όταν πληρώνουμε για να γυμναστούν και να προπονηθούν τα παιδιά μας, κανένας δεν μπορεί να μας εμποδίσει να απευθυνθούμε σε άλλο σύλλογο, αλλά την ίδια ώρα που ένας ταλαντούχος παίκτης μας πάει σε μια άλλη ομάδα, κάποιος άλλος θα χάσει πιθανότατα την θέση του εκεί, και θα είχε πολλούς λόγους να θελήσει να βρει την τύχη του στον δικό μας σύλλογο. Αυτό όμως προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιου αρχηγού τμήματος, εφόρου, μάνατζερ ή όπως αλλιώς αποκαλείται, που θα γνωρίζει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Όταν κάποιοι από την διοίκηση εκνευρίζονται με τις επιτυχίες του τμήματος και δεν θέλουν να ακούνε για πόλο, τέτοιες ενέργειες είναι απίθανες.

Πέρυσι άκουσα κατ επανάληψιν από διαφόρους, πως για όλα τα προβλήματα του ερασιτέχνη φταίει το πόλο. Ένα άθλημα που το στοχοποίησαν οι διοικούντες, που το παρουσιάζουν σαν το μαύρο πρόβατο ενώ είναι το μόνο που τα τελευταία χρόνια έχει φέρει τόσες επιτυχίες και σε επίπεδο πρώτης ομάδας αλλά κυρίως σαν υποδομές, δεν είναι δυνατόν να μας ξενίζει που κάποιοι επέλεξαν να φύγουν, όσο κι αν το θεωρώ λάθος αυτό.

Μια ζωή απογοητεύανε παιδιά, μια ζωή διώχνανε παιδιά που θέλανε να προσπαθήσουν αλλά κάποιοι τα είχανε στην άκρη, δεν τους δίνανε την απαραίτητη προσοχή, και τώρα κάποιοι από τους πρωτοκλασσάτους γύρισαν την πλάτη στον Πανιώνιο και φύγανε κι αυτοί. Έχω ακούσει κατ επανάληψιν προπονητές να λένε σε κάποιους: "Εάν σου αρέσει, αλλιώς πήγαινε αλλού!!!". Τον μισθό του προπονητή αυτού ποιός τον πληρώνει? Και γιατί ανέχεται να διώχνει παιδιά από τον σύλλογο μας?

Εγώ δεν ανησυχώ για το μέλλον του παιδιού μου στον Πανιώνιο, ούτε για το μέλλον όσων παραμείνουν τελικά. Χάρη στο ότι εμείς έχουμε ένα έστω και μικρό ιδιόκτητο κολυμβητήριο, χάρη στο ότι ο δήμος της Νέας Σμύρνης ανέκαθεν στήριζε τον αθλητισμό και εξακολουθεί να το κάνει και τώρα στις δύσκολες εποχές, σε αντίθεση με πολλούς άλλους δήμους, εμείς με 2 κολυμβητήρια στην διάθεση μας ( το δικό μας και το δημοτικό) θα προπονούμαστε όταν κάποιοι άλλοι δυστυχώς δεν θα βρίσκουνε πισίνα για να μπούνε... Τα ας πούμε λιγότερο ταλαντούχα παιδιά (εγώ θεωρώ ότι απλώς δεν είχανε πάρει τις ίδιες ευκαιρίες τόσα χρόνια) θα σηκώσουνε το βάρος κι αν προπονηθούνε σωστά, εάν πάψει να υπάρχει διοικητική ανυπαρξία, εάν πάψουν κάποιοι να δυσφημούν και να πολεμάνε το τμήμα, τότε αυτοί που αποχώρησαν θα κλαίνε για την επιλογή τους.

Άλλωστε η πρώτη γεύση από την καινούργια χρονιά στις υποδομές, είναι καλή. Έχουν έρθει κάποιοι καλοί προπονητές και έχουν παραμείνει κάποιοι που ήταν πράγματι πετυχημένοι πέρυσι, με αποτέλεσμα να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να πάμε εξίσου καλά ή και καλύτερα την νέα χρονιά. Εάν δοθεί η πρέπουσα προσοχή, τα παιδιά που θα παραμείνουν θα νικάνε τις ομάδες που πήγανε τα παιδιά που έφυγαν. Άλλωστε 7 εναντίον 7 παίζουνε, και πάντα υπάρχει ο τρόπος ο Δαυίδ να νικήσει τον Γολιάθ, εάν θεωρήσουμε ότι αυτοί που έφυγαν θα αποδυναμώσουν την ομάδα μας και θα ενδυναμώσουν τους ανταγωνιστές μας. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για τους διοικούντες, τους προπονητές αλλά και τα παιδιά που εμπιστεύονται τον Πανιώνιο για το αθλητικό τους μέλλον.

Αυτοί που γκρίνιαζαν και γκρινιάζουν στα παρασκήνια, που ασχολούνται με ίντριγκες κονκλάβια και καμαρίλα, καλύτερα που έφυγαν ή που θα φύγουν, για να καθαρίσει ο χώρος και να ασχοληθούν οι προπονητές απερίσπαστοι με την δουλειά τους, και όχι με το να κρατάνε ισορροπίες σε τεντωμένα σκοινιά.

Αυτό που λείπει και πρέπει άμεσα να γίνει, είναι να υπάρχουν δίπλα στις ομάδες άνθρωποι του Πανιωνίου, που θα ξέρουν το αντικείμενο, θα παρακολουθούν από δίπλα τα τμήματα και θα παρεμβαίνουν όποτε χρειάζεται για να δίνουν λύσεις, για να κόβουν κεφάλια όποτε χρειάζεται, για να επιβλέπουν ότι όλα δουλεύουν ρολόι σύμφωνα με το σχέδιο και τους στόχους που βάζει η διοίκηση, και να αισθάνονται οι αθλητές πως ο Πανιώνιος είναι εκεί και όχι να εισπράττουν απουσία και αδιαφορία, όπως μέχρι πρόσφατα.

Επειδή την Παρασκευή που πέρασε υπήρξε επιτέλους μια συνάντηση του προέδρου του Ερασιτέχνη με τους γονείς των τμημάτων υποδομών του πόλο, ακούστηκαν πολλά, ελέχθησαν επίσης πολλά, ήθελα να γράψω τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου, γιατί λόγω περιορισμένου χρόνου που διέθετα δεν έμεινα μέχρι το τέλος και δεν είχα την ευκαιρία να τοποθετηθώ επί όσων ακούστηκαν. Το κάνω λοιπόν τώρα και μάλιστα γραπτώς για να είναι στην διάθεση όλων όσων ενδιαφέρονται για την άποψη μου, είτε παρευρέθηκαν στην συνάντηση είτε όχι.

Βόλεϊ αγοριών

Το τμήμα βόλεϊ των αγοριών δεν υπήρχε ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια, και κάποια σκόρπια αγοράκια που παρόλα αυτά ήθελαν να προπονούνται στον Πανιώνιο, έμπαιναν σαν τσόντα σε κάποια τμήματα κοριτσιών. Φέτος οι υπεύθυνοι του τμήματος αποφάσισαν (ορθώς) να μαζέψουνε όλα αυτά τα αγοράκια σε ένα τμήμα και να μαζέψουν γύρω τους και κάποια παιδιά ακόμα για να γίνει σωστή δουλειά. Ανακοινώθηκε και ο προπονητής που θα τα αναλάβει, αλλά ενώ τα τμήματα των κοριτσιών ήδη προπονούνται εδώ και 10 μέρες, ενώ έχουμε αρχίσει προπονήσεις ακόμα και εμείς οι "Πανιώγεροι" (το τμήμα των ενηλίκων που θέλουν να γυμναστούν και να μάθουν και να παίξουν βόλεϊ), τα αγοράκια τα έχουν ξεχάσει...

Σημείωση εκ των υστέρων:  Μετά από ενημέρωση που είχα από τους Εφόρους του τμήματος, το τμήμα των αγοριών θα ξεκινήσει άμεσα, και ο λόγος της καθυστέρησης ήταν η προσπάθεια από πλευράς τους για να μαζευτεί ικανός αριθμός παιδιών. Ίσως υπήρξα άδικος στην κριτική που άσκησα (την οποία αφαίρεσα με την παρούσα επεξεργασία), αλλά η αγωνία μου για να ξεκινήσει τις προπονήσεις το παιδί μου καθώς και να ξεκαθαριστούν οι ώρες και το πρόγραμμα του, σε συνδυασμό με την ελλειπή ενημέρωση που είχα, με έκαναν να γίνω εκτός εαυτού. Δεν ήθελα να προσβάλλω κανέναν.

Φιλικό με τον Απόλλωνα Σμύρνης 1-1.

Αυτό που κρατάω από το χθεσινό παιχνίδι ήταν τα 2 γκολ, που ήταν και τα 2 πολύ ωραία. Κατά τα άλλα, λίγο οι αλλαγές, λίγο κάποιοι βασικοί που δεν έπαιξαν για να πάρουν χρόνοι οι άλλοι (α ρε Φανούρη, χωρίς εσένα το κέντρο είναι λειψό), λίγο και το φιλικό του παιχνιδιού, δεν μπορώ να πω πως το θέαμα ήταν αντάξιο ομάδας πρώτης εθνικής.

Αυτό που έλειψε περισσότερο, ήταν οι ευκαιρίες, ήταν η δημιουργία κινδύνων στον αντίπαλο. Δεν μετρούσα, αλλά έχω την αίσθηση πως ο Απόλλωνας ήταν πιο επικίνδυνος και πιο κοντά στην νίκη από εμάς.

Ο Πανιώνιος μπορούσε να έχει πετύχει κι άλλα γκολ, ένα σούτ στο πρώτο ημίχρονο του Οκόγιε βγήκε λίγο άουτ, ένα σουτ του Μιλοβάνοβιτς κατέληξε στο δοκάρι, ενώ και στο δεύτερο ημίχρονο ο Οκόγιε σε τετ α τετ έδωσε πάσα στον τερματοφύλακα αντί να σουτάρει. Ο Απόλλωνας δημιούργησε ευκαιρίες ιδίως σε μια φάση στο 1-0  εις βάρος του, είχε ένα σουτ που πιθανόν να πέρασε την γραμμή χωρίς να καταλογισθεί το γκολ.