Φανταστικό ξεκίνημα του Πανιωνίου στο πρωτάθλημα, 2 νίκες στα 2 πρώτα παιχνίδια δεν το περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός πριν 10 μέρες. Εγώ την χθεσινή νίκη την είχα προβλέψει, αλλά δεν το έγραψα για να μην το γουρσουζέψω. Μάλιστα είχα προβλέψει ότι θα κερδίσουμε με 0-2.
Χρόνια τώρα γκρίνιαζα πως θέλω να βλέπω Ελληνόπουλα και όχι ξένους μισθοφόρους-περαστικούς. Θεωρώ επίσης πως πρέπει να παίζουν μόνο όσοι έχουν διάθεση να δώσουν το 1000% όσων μπορούνε, και όχι όσοι βαριούνται, δεν θέλουν, δεν μπορούν. Καλύτερα ένας παίκτης που θα πάρει την ευκαιρία και θα τα δώσει όλα, ας κάνει και λάθη, παρά ένας παίκτης που μπορεί αλλά δεν θέλει.
Ο Πανιώνιος με τους νεαρούς και τον Ελευθερόπουλο στον πάγκο, προς το παρόν παίρνει άριστα.
Όχι, δεν έχουμε την σούπερ ομάδα, ούτε παίζουμε σπουδαία μπάλα. Η ομάδα έχει πάθος και αγωνιστικότητα, έχει ποικιλία στην ανάπτυξη και από τα άκρα και με κάθετες μπαλιές, οι επιθετικοί γυρίζουν και κόβουν στην άμυνα σαν τελευταίοι παίκτες κάποιες φορές, διεκδικούν οι παίκτες την μπάλα πρώτοι. Μέχρι και ο Φανούρης εχθές πήρε κίτρινη κάρτα σε μαρκάρισμα. Όσο άντεξαν οι δυνάμεις του, ήταν μαζί με τον Μενδρινό ένας παίκτης με πάθος. Πόσα χρόνια είχαμε να δούμε έναν τέτοιο Πανιώνιο και έναν τέτοιο Φανούρη?
Αυτός που ήταν επίσης συγκινητικός, ήταν ο Αραβίδης. Πανταχού παρών, ήταν βασικός συντελεστής στο να κρατηθεί το μηδέν στην άμυνα.
Μην πάρουν ξαφνικά τα μυαλά μας αέρα, ελπίζω να μην χάσουν οι παίκτες και ο προπονητής την επαφή τους με την πραγματικότητα, έχουμε χίλια μύρια προβλήματα και με αυτά θα πορευτούμε σε όλο το πρωτάθλημα. Με τα ίδια και χειρότερα προβλήματα η ΑΕΚ έχει 2 στις 2 ήττες. Η προίκα από τις 2 επιτυχίες μπορούν να βοηθήσουν πολύ την προσπάθεια της ομάδας, αφού το άγχος και το πιστόλι στον κρόταφο μόνο κακό θα έκανε στην ψυχολογία των νεαρών.
Καλή συνέχεια.
(Ο λόγος που ήμουνα σίγουρος για την χθεσινή επιτυχία, ήταν απλός: Ο αντίπαλος μας είχε κάνει εξαιρετική εμφάνιση εναντίον του Γαύρου στην πρώτη αγωνιστική, και θεωρούσε εύκολο αντίπαλο τον Πανιώνιο των νεαρών παικτών για να πανηγυρίσει την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα. Όσο θα περνούσε η ώρα, τόσο θα φορτωνόντουσαν άγχος και νευρικότητα στις προσπάθειες, κάτι που συνέβη τελικά. Αυτό συμβαίνει και με εμάς, όποτε θεωρούμαστε φαβορί τα σκατώνουμε, όποτε μας θεωρούν ξεγραμμένους, κάνουμε υπερβάσεις και εκπλήξεις...)
5 σχόλια:
Ναι, αυτόν τον Πανιώνιο θέλουμε να βλέπουμε και μάλιστα ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.
Αν αποφάσιζε και κάποια διοίκηση να χειριστεί σωστά το έμψυχο υλικό του συλλόγου, αντί να το ξεπουλά στους σιχαμένους "μεγάλους" γκρεμίζοντας κάθε τόσο ό,τι έχτισε, δεν θα είχα τίποτε άλλο να ζητήσω...
Να μην ξεχνάμε ότι η ύπαρξη καλών νέων στον Πανιώνιο οφείλεται εν πολλοίς στο βάρος που είχε δοθεί στο σκάουτιγκ ταλέντων ανά την Ελλάδα επί εποχής Τσακίρη. Ποιος έφερε στον Πανιώνιο ταλέντα σαν τον Κούρο, το Σπυρόπουλο, ή και τον Κολοβό;
Επίσης να μην ξεχνάμε ότι η βάση της ομάδας είναι ο άξονας και ότι η νυν διοίκηση κατάφερε πέρυσι στη θέση των ακριβών παικτών να φέρει αξιόλογους παίκτες σαν το Ρόβα και το Μενδρινό που για τα επίπεδα του φετινού πρωταθλήματος είναι πρώτης κλάσης.
Τέλος ο προπονητής έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στις επιλογές αλλά κάποια στιγμή η ομάδα θα έχει απώλειες από κάρτες και τρυαματισμούς και δεν μπορούμε να λέμε ότι δεν βασιζόμαστε στο προπωλημένους και στους παροπλισμένους, τη στιγμή μάλιστα που δανείσουμε και μερικούς χρήσιμους νέους όπως ο Σταυροθανασόπουλος;
με την λήξη του παιχνιδιού της Βέροιας, μου τηλεφώνησε ένας φίλος Ολυμπιακός (αυτός που μου δίνει το διαρκείας του για να δω τα παιχνίδια με τον Πανιώνιο στο Καραϊσκάκη), και μου έκανε πλάκα πως... καθάρισε το τρίποντο ένα δικό τους παιδί, ο Μενδρινός.
Εχθές, ο Ολυμπιακός έβαλε 4 γκολ στον Λεβαδειακό με σκόρερ τους Σιόβα, Μανιάτη, και 2 του Τζιμπούρ. Καθάρισε ο Πανιώνιος, μας χρωστάνε και 3 γκολ!!!
Τι κρίμα να βλέπεις παίκτες που φύγανε τζάμπα ή σχεδόν τζάμπα, να είναι οι καλύτεροι του Ολυμπιακού. Λέω τζάμπα γιατί ο Τζιμπούρ όταν έφυγε από την ΑΕΚ, είχε φέρει το δελτίο του στον Βεντούρη και ήθελε να παίξει για εμάς, αλλά ο Βεντούρης δεν τον ήθελε και παρέδωσε το δελτίο του στο αφεντικό του τον Μαρινάκη.
Γυρνώντας χτες βράδυ στο σπίτι, έχοντας παρακολουθήσει τον Ολυμπιακό παρέα με φίλο μου γάβρο, έκανα την ίδια σκέψη που με κατατρέχει πάντα, πόσοι παίκτες μας μεγαλουργούν αλλού, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε εμείς ένα βηματάκι έστω παραπάνω.
Τον ίδιο προβληματισμό μετέφερε και ο Ίωνας στο δικό του μπλογκ. Προσπάθησα να γράψω κάτι εκεί, αλλά δεν κατάφερα να μπω.
Πάντα ο Πανιώνιος (ξε)πουλούσε και όπως δείχνουν τα πράγματα έτσι θα συνεχίσει, χρυσάφι.
Θα μπορέσει ποτέ να εισπράξει τίποτα εκτός από φάπες;
Είναι βέβαιο πως πουλάμε χρυσάφι, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Η τιμή του χρυσού στο ορυχείο δεν έχει καμία σχέση με την τιμή που πουλάει ο Ζολώτας κοσμήματα από χρυσό.
Εμείς είμαστε το ορυχείο. Το πρόβλημα μας θα είναι όταν δεν θα παράγουμε πια ταλέντα, ή όταν γινόμαστε τόσο αντιπαθείς που δεν θέλει κανένας να αγοράσει από το δικό μας ορυχείο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επί Τσακίρη έγινε προσπάθεια να γίνουμε χρυσοχοείο, αλλά αυτή η προσπάθεια δεν πέτυχε.
Εμένα δεν με πειράζει που πουλάμε παίκτες, αλλά ότι τους ξεπουλάμε με την πλάτη στον τοίχο, και αυτό που με πειράζει ακόμα πιο πολύ είναι πως οι παίκτες που αναμφισβήτητα παρήχθησαν σε εμάς ή τους μαζέψαμε από το πουθενά και τους δώσαμε υπεραξία, μας αντιπαθούν, δεν μας σέβονται, δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για εμάς, και πολύ σπάνια αναγνωρίζουν την προσφορά του Πανιωνίου στην καριέρα τους.
Δημοσίευση σχολίου