Περιμένοντας τον αγώνα

Μετά από μια εγχείρηση που υποβλήθηκα την Παρασκευή που μας πέρασε, στην ουρά μου, μετράω τις ώρες για να γυρίσω στην φυσιολογική μου ζωή, κάτι που θα πάρει μερικές εβδομάδες. Εν τω μεταξύ, το πιο ενδιαφέρον που κάνω από προχθές, είναι να παρακολουθώ τηλεόραση. Τόσο χάλια δηλαδή.

Αφού παρακολούθησα την εξιχνίαση τόσων μυστηρίων και εγκλημάτων στα δορυφορικά κανάλια, τελικά παρακολούθησα κάποιους από τους χθεσινούς ποδοσφαιρικούς αγώνες για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Θεωρώ το παιχνίδι ΑΕΚ Κέρκυρας ότι χειρότερο έχω παρακολουθήσει ποτέ, εάν υπάρχει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, τότε αυτή η Κέρκυρα πρέπει να υποβιβαστεί γιατί δεν μπόρεσε να κερδίσει αυτό το πτώμα την ΑΕΚ που ήδη έπρεπε να παίζει στην γ εθνική. Ένα παιχνίδι που θα το κέρδιζαν ακόμα και τα ηνωμένα καφενεία Άνω Μαγουλινίτσας, οι παίκτες της ομάδας της Κέρκυρας πετούσαν την μπάλα στους αντιπάλους, με αποτέλεσμα να έχει αυτή η ΑΕΚ άνω του 70% κατοχή, αν είναι δυνατόν!

Ο Φουρτάδο που είχε χτυπήσει εν ψυχρώ τον Περιστερίδη, επανέλαβε για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική το ίδιο, πάλι ατιμώρητος, το δε γκολ της ΑΕΚ προήλθε μετά από καθαρό επιθετικό φάουλ του παίκτη αυτού. 

Σήμερα το απόγευμα θα παρακολουθήσω το παιχνίδι του Πανιωνίου στα Γιάννενα, και η ώρα θα περάσει, ευχάριστα ελπίζω, μέχρι να έρθει η στιγμή να δω πραγματική μπάλα: Μπαρτσελόνα-Ρεάλ. Αυτός είναι αγώνας, εκεί παίζεται μπάλα, ελπίζω να κερδίσει ο καλύτερος, και ο καλύτερος να είναι η Μπάρτσα.