Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο.
Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη, Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!! Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει, να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει... Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει, να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
για να μαθαίνουν οι νέοι
και για να αναπολούμε οι παλιότεροι...
Εκείνα τα παιχνίδια με την Τβέντε, ήταν τότε όλα τα λεφτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου