Panionios FF

Ο στόχος των καρεκλοκενταύρων τεχνοκρατών, είναι επιχειρήσεις τύπου Μακ Ντόναλντ. Όποιος κι αν κάτσει στο Ταμείο, όποιος κι αν ψήνει τα μπιφτέκια, όποιος κι αν παρασκευάζει τις σαλάτες, το προϊόν θα είναι ίδιο. Ανεξάρτητα του ταλέντου ή του IQ του κάθε εργαζόμενου, το χάμπουργκερ της συγκεκριμένης φίρμας τελικά είναι πάντα ίδιο. Χαμηλής ή μέτριας ποιότητας προϊόντα, που παράγονται από μη σκεπτόμενους ανειδίκευτους εργάτες.

Αντιθέτως, ένα εστιατόριο που θέλει να ξεχωρίσει, χρειάζεται ταλαντούχο σεφ, ταλαντούχους στην κουζίνα που να συνεργάζονται με τον σεφ, σερβιτόρους και προσωπικό με προσωπικότητα που θα την καταθέτουν στην δουλειά καθημερινά, χρειάζεται πελάτες που να μην αρκούνται στο πλαστικό κρέας με πατάτες και κόκα κόλα. Οι πελάτες αυτοί, θα λακίσουν μόλις δούνε το εστιατόριο που προτιμούσαν τόσα χρόνια, να μετατρέπεται σε χαμπουργκεράδικο.

Μπορεί τα Μακ Ντόναλντ να είναι πετυχημένη οικονομικά επιχείρηση, αλλά… εκτός από τον Τσακίρη και τον Κιντή που έχουν σαν μοναδικό κριτήριο τα έσοδα μείον τα έξοδα της ΠΑΕ, όλοι εμείς οι απλοί οπαδοί και φίλαθλοι ονειρευόμαστε έναν Πανιώνιο γκουρμέ, και όχι έναν Πανιώνιο φαστ φούντ, όπως θα μας καταντήσουν οι ιδέες του Τσακίρη και οι πρακτικές του Κιντή.

Ο στόχος του Κιντή, δεν είναι να ευχαριστηθούμε εμείς οι παλιοί «πελάτες», ο στόχος του είναι η προσέλκυση νέας πελατείας που θα ταυτιστεί με την νέα γραμμή της διοίκησης, ο στόχος τους είναι τα εκατομμύρια των μεταναστών που ζουν στην χώρα μας, ώστε να γίνουν οι νέοι πελάτες του Πανιώνιου Fast Food. Μόνο στην Αθήνα, ζουν κάποια εκατομμύρια μετανάστες. 1-2 εκατομμύρια από αυτούς εάν γίνουν οι νέοι πελάτες του Panionios FF και εάν δώσουν από 5 ευρώ τον χρόνο, να τα χρήματα που ο Τσακίρης μέχρι πρότινος έβαζε από την τσέπη του!!! Η ειδική εκπτωτική τιμή του εισιτηρίου προς τους μετανάστες, δεν ήταν κάποια κοινωνική προσφορά προς τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, αλλά η πραγματική τιμή του προϊόντος που θα παράγεται από τώρα και στο εξής, όσο θα κρατήσει αυτό το εγχείρημα τέλος πάντων. Ενώ ήμασταν συνοικιακή μπουτικ, πάμε να μετατραπούμε σε Κινέζικο ρουχάδικο.

Φανταστείτε το σαν εστιατόριο που θα είχε ειδική τιμή για τους μετανάστες. Εσείς θα το επιλέγατε για να πάτε να φάτε εκεί, και μάλιστα σε τριπλάσια τιμή από ότι θα πληρώνουν οι μετανάστες για το ίδιο γεύμα? Σε ένα τέτοιο εστιατόριο, θα περιμένατε να ξαναφάτε τίποτα άλλο, πέραν πλαστικού  φθηνού χάμπουργκερ? Δεν είμαι ρατσιστής, δεν είμαι εθνικιστής, αλλά… δεν θα επέλεγα ποτέ ένα τέτοιο εστιατόριο για να πάω με την οικογένεια μου. Κατ αρχάς, γιατί να πληρώσω τριπλάσια από τους άλλους που θα παίρνουν το ίδιο προϊόν?

Με Αλβανούς και μια ντουζίνα Αφρικανούς παίκτες (και όχι μόνο), σύντομα ο Πανιώνιος θα εμπνεύσει πολλούς μετανάστες να ταυτιστούν με την ομάδα μας, και θα γίνει ομάδα τους. Ο Κιντής εξ αρχής σε αυτούς στόχευσε, θα γελάει με όποια κριτική κάνουμε, αφού δεν είμαστε πλέον εμείς η πελατεία που περιμένει στο μαγαζί που διευθύνει… Το ξέρει ότι εμείς ήδη είμαστε, και σύντομα θα είμαστε  ακόμα περισσότερο δυσαρεστημένοι, και στο τέλος θα θεωρηθούμε και ρατσιστές.

Εγώ προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με το χρώμα των μισών παικτών μας, ούτε με την καταγωγή των υπολοίπων. Το μοναδικό μου πρόβλημα, είναι πως δεν θέλω έναν Πανιώνιο Fast Food, ούτε έναν Πανιώνιο Μακ Ντόναλντ. Και ο Πανιώνιος του Κιντή, εκεί οδηγείται.
Γι αυτό και πρωτοστάτησε στο να θεωρηθούν σαν κοινοτικοί οι Αφρικανοί. Τυχαίο?
Δεν νομίζω!