ανασκόπηση της χρονιάς του πόλο

Φέτος περάσαμε μια περίεργη χρονιά στο πόλο του Πανιωνίου.

Η χρονιά ξεκίνησε με ένα παραμύθι για μικρά παιδάκια, ο Βεντούρης στο τιμόνι της ομάδας είχε στα χέρια του μια φωτοτυπία μιας επιταγής για 500 χιλιάρικα, δήθεν για το μπάτζετ της ομάδας μας.

Άμισθος έφορος του τμήματος ο Μάρκελος Σιταρένιος, επέλεξε σαν προπονητή της ανδρικής ομάδας τον κύριο Σελετόπουλο, η ανδρική ομάδα ανανεώθηκε με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ μικρότερο μπάτζετ από άλλες χρονιές και τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας παικτών στο πρωτάθλημα, και με μικρότερες προσδοκίες. Στις υποδομές οι προπονητές άλλαξαν, καθώς και οι έφοροι των τμημάτων.

Μετά την αλλαγή της διοίκησης, το παραμύθι για τα χρήματα που θα ερχόντουσαν δεν έπειθε κανέναν, κανένας από όσους είχαν παρακολουθήσει τις Γενικές Συνελεύσεις του περασμένου καλοκαιριού δεν είχε πειστεί έτσι κι αλλιώς.

Έπεσε τσεκούρι στο μπάτζετ, παρόλα αυτά η ομάδα των ανδρών πήγαινε τρένο, από αδικία δεν περάσαμε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, είχαμε σίγουρη την τετράδα του πρωταθλήματος ανδρών, ενώ και  γυναικεία ομάδα είχε την παραμονή σχεδόν εξασφαλισμένη.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο, εξωθήθηκε σε παραίτηση ο έφορος της ομάδας ο κύριος Σιταρένιος, και άρχισαν τα παρατράγουδα με το επιπλέον τσεκούρι στους μισθούς των παικτών και των προπονητών,  που έτσι κι αλλιώς δεν τα έλαβαν ούτε μετά την δεύτερη περικοπή. Η γυναικεία ομάδα διαλύθηκε και τελικά υποβιβάστηκε, ενώ η αντρική ομάδα έχασε την μάχη της τετράδας.

Οι υποδομές όμως, με εξαίρεση τους μίνι παίδες, τα πήγανε εξαιρετικά καλά. Δεύτεροι στο πρωτάθλημα παίδων, δεύτεροι στο πρωτάθλημα νέων ανδρών, τρίτοι στις νεάνιδες, τέταρτοι στους έφηβους. Οι θέσεις αυτές αδικούν σε κάποιες περιπτώσεις την δουλειά που έκαναν αθλητές και προπονητές, αλλά κι έτσι δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν επιτυχίες, ιδίως εάν αναλογιστούμε πως καμία άλλη ομάδα δεν είχε παρουσία στην τετράδα όλων των πρωταθλημάτων αυτών.

Αυτές οι επιτυχίες είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που έγινε εδώ και αρκετά χρόνια, τότε που κάποιοι ήθελαν να δούνε τον Πανιώνιο ψηλά και επένδυσαν στις ακαδημίες και τις υποδομές, για να κτίσουν το μέλλον της ομάδας μας.

Η σημερινή διοίκηση δεν μπορεί να πιστωθεί τις επιτυχίες αυτές, για τα χάλια της κατηγορίας των μίνι παίδων μόνο μπορεί να χρεωθεί, δεδομένου ότι προσπαθήσαμε επανειλημμένως να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου να μην παρουσιάσουμε αξιόμαχη ομάδα, αλλά φωνάζαμε σε κουφούς. Κρίμα για τα παιδιά που γεννήθηκαν το 2000, που εμπιστεύτηκαν τον Πανιώνιο αλλά αυτός δεν τους πρόσφερε αυτό που άξιζαν.

Οι ίδιοι κουφοί είναι τώρα αυτοί που παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον του τμήματος, ενώ είναι άσχετοι παίρνουν αποφάσεις χωρίς να ακούνε κανέναν άλλον, παρά μόνο κάποιους συμβουλάτορες που βρίσκονται στις σκιές.

Προφανώς τους ενοχλεί το πόλο, δεν αντέχουν τις επιτυχίες που χρόνια τώρα προσφέρει, που κρατάει ψηλά το όνομα και την σημαία του Πανιωνίου. Προτιμάνε αθλήματα που δεν έχουν προσφέρει ποτέ την παραμικρή επιτυχία.

Από Σεπτέμβρη, εάν οι κύριοι αυτοί συνεχίσουν το γκρέμισμα όσων κτίστηκαν τόσα χρόνια, εάν συνεχίσουν να κάνουν του κεφαλιού τους χωρίς να ακούνε κανέναν, εάν συνεχίσουν να απορρίπτουν τις προτάσεις που τους έχουν γίνει για την σωτηρία του τμήματος, το μόνο που θα δούμε είναι την πλήρη διάλυση, πολλά παιδιά θα την κάνουν, και κανένας δεν θα θυμάται σε λίγα χρόνια πως ο Πανιώνιος υπήρξε η πιο δυνατή ομάδα σε όλες τις κατηγορίες των υποδομών. 

Η συνολική εικόνα είναι αυτή, όσο κι αν δεν θέλουν να την παραδεχτούν ορισμένοι. Τον τελευταίο μήνα, όσοι έχουμε παιδιά στους μίνι παίδες, είδαμε κατόπιν εορτής (πρωταθλήματος), έναν αξιόλογο προπονητή να ασχολείται με τα παιδιά μας, και να τους μαθαίνει όσα αγνοούσαν τόσο καιρό. Από Σεπτέμβρη ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσει ο άνθρωπος αυτός την καλή δουλειά με τα παιδιά μας, αλλιώς θα αναγκαστώ κι εγώ να κοιτάξω το (αθλητικό) συμφέρον του παιδιού μου, και θα απευθυνθώ σε άλλη ομάδα που θα ασχοληθεί με τα παιδιά, να μην χάσει το παιδί μου άλλη μια χρονιά.

ΥΓ. Εντέχνως οι διοικούντες τον Πανιώνιο, συγχέουν τα έξοδα της ανδρικής ομάδας με τα κέρδη που έχουν από τις υποδομές του πόλο. Η ανδρική ομάδα ήταν (και προφανώς δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι) επαγγελματική, με έμμισθους παίκτες κλπ. Μπορεί να παραμείνει έτσι, μόνο εάν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος που θα χρηματοδοτήσει κάτι τέτοιο.

Είναι σαν να μπερδεύουμε τα έξοδα της ομάδας του ποδοσφαίρου με τα έσοδα των ακαδημιών, και να κάνουμε το ίδιο και στο μπάσκετ. Αυτό δεν στέκει με κανέναν τρόπο. Οι υποδομές είναι προσοδοφόρες στον Πανιώνιο, ενώ οι επαγγελματικές ομάδες  χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση δεν μπορούν να είναι βιώσιμες με κανέναν άλλον τρόπο.

Στο βόλεϊ, η έλλειψη πόρων οδήγησε την ανδρική ομάδα στο τοπικό ερασιτεχνικό, ενώ την γυναικεία στην Α2, και δυστυχώς θα την δούμε και πιο κάτω. Αυτό δεν σημαίνει πως οι υποδομές του βόλεϊ δεν είναι κοφτήριο χρήματος. Το μόνο εμπόδιο στο βόλεϊ για να έχουμε περισσότερα παιδιά και περισσότερα έσοδα, είναι ο περιορισμένος χρόνος στον κατάλληλο χώρο. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στο ποδόσφαιρο, ο χώρος, το ίδιο και στο πόλο. Ακούγεται πως ο χρόνος που θα διαθέτουμε την πισίνα, από Σεπτέμβρη θα μειωθεί ακόμα περισσότερο. Δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται όσοι παίρνουν τέτοιες αποφάσεις...