κάποτε έσφαζαν εμάς

εχθές έσφαξαν την Βουλιαγμένη, αλλά παρόλα αυτά η Βουλιαγμένη κατάφερε να νικήσει τον Ολυμπιακό στα πέναλτι, στον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος, κάνοντας το σκορ 2-2 στην σειρά των τελικών, και το τελευταίο μέρος του δράματος θα παιχτεί στο κολυμβητήριο του Λαιμού.

Σφυρίχτηκαν τα απίστευτα φάουλ, οι απίστευτες αποβολές, οι διαιτητές με το έτσι θέλω ήθελαν να αναδείξουν τον Ολυμπιακό πρωταθλητή μέσα στο Παπαστράτειο, αλλά... παρά την άνωθεν και την έξωθεν βοήθεια, η Βουλιαγμένη τα κατάφερε.

Το παιχνίδι το είδα σε μαγνητοσκόπηση, όμως δεν γνώριζα το τελικό αποτέλεσμα. Έφτασαν τα νεύρα μου σε τέτοιο σημείο, που δεν άντεξα, στο τελευταίο οκτάλεπτο φρόντισα να μάθω το αποτέλεσμα, ενώ ετοιμαζόμουνα να κλείσω την τηλεόραση για να μην δω την συνέχεια, θεωρώντας ότι οι διαιτητές θα είχαν ολοκληρώσει την αποστολή τους, όμως τελικά δεν τα κατάφεραν τα κοράκια.

Μπορεί με την Βουλιαγμένη να είμαστε ανταγωνιστές, ήμασταν ανταγωνιστές για να είμαι πιο ακριβής αφού ο Πανιώνιος στο πόλο έχει πλέον στόχους παραμονής ή ούτε καν, όμως όταν μια ομάδα πέφτει τον λάκκο με τα λιοντάρια και η ομάδα αυτή καταφέρνει να σταθεί όρθια, τότε δεν μπορώ παρά να συνταχθώ μαζί τους και να χαρώ όσο τίποτα για το κατόρθωμά τους, κάτι που ο Πανιώνιος δεν κατάφερε πριν λίγα χρόνια που πολεμήθηκε με τα ίδια μέσα από το κατεστημένο του Ελληνικού πόλο.

Ένα μεγάλο μπράβο στον προπονητή, στην διοίκηση αλλά και στους παίκτες της Βουλιαγμένης, τους εύχομαι από βάθους καρδίας καλή επιτυχία στον τελευταίο τελικό, και να επισημάνω πως δεν είναι καθόλου τυχαίο το πόλο που παίζει η ομάδα αυτή, από τα mini μέχρι τους άνδρες. Γίνεται δουλειά σε βάθος, και δεν τα παράτησαν όπως κάποτε εμείς...

Το παιχνίδι της Βουλιαγμένης ήταν διαφήμιση του πόλο, ενώ η διαιτησία και ο Ολυμπιακός, χωρίς ντροπή, έδειξαν το ποιόν του Ελληνικού πρωταθλητισμού και το πως παίζεται το παιχνίδι χρόνια τώρα.