Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

ηρωική νίκη χρυσάφι

Μετά από μια φανταστική ενέργεια του Κολοβού που κατέληξε σε ασίστ στον Καπάνταη, ο Πανιώνιος προηγήθηκε με την άψογη εκτέλεση του τελευταίου. Μετά από ηρωικές προσπάθειες στην άμυνα, κρατήσαμε με νύχια και με δόντια το μηδέν, για να ξεσπάσει στο τέλος όλη αυτή η αγωνία σε ατελείωτους πανηγυρισμούς.

Απόψε οι παίκτες του Πανιωνίου είχαν ηγέτη, τον Φανούρη που ήταν εξαιρετικός και έκανε μαγικά πράγματα, είχαν πάθος, έβαλαν τα πόδια τους στην φωτιά όποτε χρειάστηκε, και έκαναν το καθήκον τους για την ιστορία της ομάδας μας.

Από πλευράς μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσπάθεια τους. Είμαι σίγουρος ότι έχουν πολλά προβλήματα, και υπερέβαλαν εαυτούς. Ο Ατρόμητος δεν ήρθε να μας χαριστεί, και οι παίκτες του έκαναν ότι μπορούσαν για να μας στερήσουν την χαρά της νίκης, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Όποτε την χρειαστήκαμε, μας βοήθησε και η τύχη, στο τέλος η ατυχία μας στέρησε το 2-0 για να γλυτώσουμε λίγη αγωνία, αλλά τέλος καλό, όλα καλά. Η σωτηρία είναι κοντά. Χρειαζόμαστε άλλο ένα αποτέλεσμα στα επόμενα παιχνίδια.

Πάντα τέτοια.

4 σχόλια:

br fun_atic είπε...

Και όπως πολύ σωστά είπες,ο Φανούρης εξέπληξε ακόμη και τους Φανουρικούς.

amanAM είπε...

Ο Φανούρης εχθές πρέπει να έκανε το καλύτερο και το πιο ώριμο παιχνίδι ever.

amanAM είπε...

στην φάση που ο αμυντικός και ο τερματοφύλακας μπερδεύονται, και χάνεται η μπάλα μέσα στην μικρή περιοχή και σουτάρει ο Ναπολεόνι, εγώ κλώτσησα αντανακλαστικά το κάθισμα του μπροστινού μου (για να διώξω την μπάλα!!!) και ακόμα πονάω... Αυτό που δεν αποτυπώνουν τα στιγμιότυπα, είναι πως μετά το 1-0 κάθε επίθεση του Ατρόμητου έμοιαζε πως θα φέρει την καταστροφή, αλλά τελικά με κάποιο τρόπο κάθε φορά εξουδετερωνόταν. Αυτός ο Ουντότζι έκανε ότι ήθελε και δεν τον σταματούσε τίποτα. Ευτυχώς για εμάς ότι ο Ατρόμητος στην κορυφή της επίθεσης είχε τον γνωστό σε όλους μας χασογκόλη, τον Βαγγελάκη τον Μάντζιο. Τόσα χρόνια δεν έμαθε να τελειώνει τις φάσεις, αλλιώς δεν θα έπαιζε στην Χαλκηδόνα με τα φυσικά προσόντα που έχει.

zamis είπε...

Στο δοκαρι της χαλκηδονας κανει καταπληκτικη αλλαγη ποδιου παντως.