ένα δάκρυ για τους γαύρους

Έβλεπα εχθές στην τηλεόραση τον αγώνα πόλο του Ολυμπιακού με μια Ρώσικη ομάδα για το ΛΕΝ τρόφυ. Ακούγοντας για άλλη μια φορά την περιγραφή του εκφωνητή, λυπήθηκα από τα βάθη της ψυχής μου τους Ολυμπιακούς. Αυτοί οι άνθρωποι ζούνε ένα μεγάλο δράμα!

Είπε ο εκφωνητής πως η ομάδα πόλο του Ολυμπιακού στην Ελλάδα, παίζει ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο (η Βουλιαγμένη προφανώς παίζει σε άλλη χώρα), και πως τα παιχνίδια του Ελληνικού πρωταθλήματος δεν προσφέρονται ούτε για μια καλή προπόνηση της ομάδας του Πειραιά, με αποτέλεσμα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με πιο δυνατούς αντιπάλους, οι παίκτες δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι για να αντεπεξέλθουν.

Τα ίδια λέγανε και για το ποδόσφαιρο, όταν έχασαν 2 φορές από την μέτρια ομαδούλα της Λεβάντε. Αρχικά είχαν θεωρήσει την Λεβάντε εύκολο αντίπαλο χωρίς Ευρωπαϊκή εμπειρία, το γεγονός πως η Λεβάντε παίζει στο Ισπανικό πρωτάθλημα με αντιπάλους την Μπαρτσελόνα, την Ρεάλ, την Αθλέτικο, κλπ, προφανώς δεν βοηθάνε (κατά την κρίση των δημοσιογράφων) την ομαδούλα αυτήν να έχει αγωνιστικές παραστάσεις!!!

Άκουσα επίσης στο ραδιόφωνο του σπορ εφ εμ πως υπάρχουν σκέψεις στον ολυμπιακό να δημιουργήσουν δεύτερη ομάδα, στα πρότυπα των Ισπανικών ομάδων, πως δηλαδή υπάρχει η Μπαρτσελόνα β? Έτσι θα δημιουργήσουν και τον Ολυμπιακό β, που θα παίζει στην βήτα εθνική!!! Εκεί θα ψήνονται οι παίκτες του, αντί να παίζουν δανεικοί αριστερά δεξιά. Το γεγονός ότι η βήτα εθνική της Ισπανίας παίζεται σε γήπεδα μοντέλα από ομάδες που το επίπεδο τους είναι καλύτερο από αυτό της δικιάς μας α εθνικής, προφανώς τους διαφεύγει...

Όταν σε όλα τα αθλήματα ο Ολυμπιακός κάνει παιδομάζωμα, ότι καλό υπάρχει στις υποδομές των άλλων συλλόγων το τσιμπάει και σε πολλές περιπτώσεις απλώς το καταστρέφει, αυτό δεν είναι ευθύνη του Ολυμπιακού? Θεωρούν πως είναι μια σατανική σύμπτωση που στερεί τον Ολυμπιακό από ανταγωνισμό και πιο δυνατούς αντιπάλους?

Κατά την γνώμη μου σε όλα τα αθλήματα,  θα έπρεπε να απαγορευτούν οι μεταγραφές μέχρι 18 χρονών, και κάθε ομάδα θα έπρεπε να παίζει με τα ταλέντα που παράγει στις δικές της υποδομές. Έτσι θα αναγκαζόντουσαν να παράξουν αθλητές κι όχι να επιδίδονται σε παιδομάζωμα, κι έτσι θα αυξανότανε ο ανταγωνισμός σε όλες τις κατηγορίες. Είναι τόσο απλό. Μόνο σε περιπτώσεις μετεγκατάστασης της οικογένειας του αθλητή σε άλλη πόλη ή σε κάποιο χιλιομετρικό όριο τέλος πάντων, να υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον γενικό κανόνα.

Όσο δε αφορά τις επαγγελματικές ομάδες, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κλπ, να υπάρχει όριο παικτών που ανήκουν σε κάθε ομάδα. Δεν μπορεί επειδή κάποια ομάδα έχει έναν Μαρινάκη ας πούμε που τα χώνει, να έχει μαζέψει ότι κινείται, και μετά να το δανείζει αριστερά δεξιά γιατί φυσικά δεν χωράει στο δικό της ρόστερ. 

Ανταγωνισμός υπάρχει στο ΝΒΑ. Γιατί δεν αντιγράφουμε το δικό τους σύστημα, που πρώτο λόγο στις μεταγραφές έχουν οι αδύνατοι, και ότι περισσεύει μπορεί να αποκτηθεί από τους πιο ισχυρούς? Μαλάκες είναι οι Αμερικάνοι που δεν επιτρέπουν να δημιουργούνται ομάδες διαφορετικών ταχυτήτων? Το αντίθετο θα έλεγα, πως είναι πανέξυπνοι, πως προστατεύουν το προϊόν τους έτσι ώστε να είναι ελκυστικό στους πελάτες-φιλάθλους. 

Οι μαλάκες είναι αυτοί που κλαίγονται για μια κατάσταση που έχουν δημιουργήσει μόνοι τους, και είναι αυτοί που την κάνουν κάθε χρόνο και χειρότερη. 

Οι χειρότεροι ένοχοι αυτής της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα, είναι οι δημοσιογράφοι, που κοιμίζουν τον κόσμο, που δεν λένε ποτέ την αλήθεια αλλά αυτό που θέλουν να ακούσουν οι πολλοί αλλά και να είναι αρεστοί στα αφεντικά τους.

Με την ευκαιρία αυτή, να πω πως είμαι εντελώς αντίθετος με αυτό το θέμα με τα μπόνους στις εξετάσεις στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα για τους νεαρούς αθλητές. Πέραν ότι είναι ένα έξτρα κίνητρο για να ντοπαριστούν τα παιδιά, είναι και κίνητρο για να επιθυμούν την μεταγραφή τους στην ομάδα που μάλλον θα πάρει το πρωτάθλημα, για να εξασφαλίσουν κι αυτοί την επιδότηση των βαθμών τους. Έτσι φτάνουμε σε ημιτελικούς αγώνες πρωταθλήματος πόλο νέων γυναικών ας πούμε, που τελειώνουν με 20 γκολ διαφοράς, που έχουν αξία χαλαρώματος πριν τον τελικό που ακολουθεί. 

Οι αθλητές που διακρίνονται, που καλούνται στην εθνική ας πούμε, να μπαίνουν με κάποια επιδότηση στους βαθμούς τους στην Γυμναστική Ακαδημία. Γιατί να μπαίνουν στην Ιατρική?

Ένας μαθητής που παρά τις προπονήσεις και τους αγώνες, παίρνει 17άρια και 18άρια, δεν χρειάζεται μπόνους, χρειάζεται λίγο διάβασμα περισσότερο. Ένας μαθητής του 12 ή του 13, όσο και να επιδοτηθεί, δεν του φτάνει...

Μιας και αναφέρθηκα στην εθνική, να πω και τούτο ακόμα: Άραγε καλούνται στις εθνικές οι καλύτεροι ή όσοι είναι παιδιά ή προστατευόμενοι κάποιων παλιών αθλητών και ανθρώπων του αθλήματος? Μια ζωή στην Ελλάδα, κουμάντο κάνουν οι κλίκες. Στον αθλητισμό θα άλλαζε αυτό?

Καλός ο αθλητισμός, να γυμνάζονται τα παιδάκια μας για να χτίζουν το σώμα και την υγεία τους, να μαθαίνουν στην σκληρή δουλειά που φέρνει αποτελέσματα. Αλλά μέχρι εκεί. Όποιος νομίζει πως είναι κάτι περισσότερο από αυτό, δυστυχώς θα απογοητευτούν οικτρά.