Αυτός ο Πανιώνιος απλά έπρεπε να παίξει με πάθος για να κερδίσει εύκολα αυτόν τον Παναθηναϊκό, αλλά η ομάδα μπήκε φοβισμένη λες και έπαιζε με την Μπαρτσελόνα. Τραγικά λάθη της άμυνας και του τερματοφύλακα μας έφεραν στο 0-2, και μόνο όταν βγήκε ο Φανούρης όλοι οι υπόλοιποι άρχισαν να τρέχουν και να μαρκάρουν, μέχρι να έρθει το γκολ και να πετύχουμε για άλλη μια φορά το ίδιο αποτέλεσμα, με ΠΑΟΚ, με Αστέρα και με με τον ΠΑΟ σήμερα, ήττα δηλαδή με 2-1.
Η υπερομάδα του Αστέρα την προηγούμενη εβδομάδα, αυτήν την αγωνιστική με τα χίλια ζόρια πήρε ισοπαλία στην Ξάνθη, που απέλυσε τον προπονητή της γιατί θεωρήθηκε αποτυχία, ενώ για εμάς ήταν επιτυχία που καταφέραμε να μην συντριφτούμε από αυτούς.
Ο Ελευθερόπουλος προφανώς φοβήθηκε μην συντριφτούμε και από τον Παναθηναϊκό της καρπαζιάς, και φαντάζομαι θα είναι ικανοποιημένος και πάλι γιατί τα καταφέραμε. Από την αρχική σύνθεση φάνηκε πως το παιχνίδι δεν θα είχε αίσιο τέλος, πως θα χάναμε το κέντρο και πως δεν θα βλέπαμε κατοχή και παιχνίδι από τον Πανιώνιο.
Εγώ δεν είμαι ικανοποιημένος που δεν συντριφτήκαμε, θεωρώ πως κάναμε δώρο όλο το πρώτο ημίχρονο, κάναμε δώρο και τα 2 γκολ, κάναμε δώρο ακόμα και όταν λίγο μετά το πρώτο δεκαπεντάλεπτο της επανάληψης δεν μειώσαμε σε 2 φάσεις που μπορούσαμε να το κάνουμε, όταν θα υπήρχε ακόμα χρόνος, κάναμε δώρο το ότι ακόμα και στα τελευταία λεπτά γυρνούσαμε την μπάλα λες και θα έρθει κάποια στιγμή ο Τσάβι να πασάρει στον Μέσσι για να γυρίσουμε το παιχνίδι. Ας παίζαμε καλά, κι ας χάναμε, αλλά όχι έτσι.
Κρίμα. Η ομάδα αυτή αξίζει περισσότερα, και το να προσπαθεί για τα λιγότερα είναι απογοητευτικό. Πάμε τώρα να αναστήσουμε και την Ξάνθη με όποιον την αναλάβει, μετά σειρά έχει η παραδοσιακή ήττα από τον Γαύρο, και ακόμα πιο μετά στο Βικελίδης με τον Άρη που θα έχει επίσης νέο προπονητή... Χαρά θα ξαναδούμε με τον καινούργιο χρόνο, μακάρι να διαψευστώ, αλλά εύχομαι από τώρα καλά Χριστούγεννα και καλά κρασιά. Και εις άλλα με υγεία.
2 σχόλια:
κοιτώντας την νύχτα το παιχνίδι σε επανάληψη στην Νόβα, παρατήρησα πόσο αφύλακτος ήταν κατά την διάρκεια όλου του παιχνιδιού ο Σισοκό, που έκανε ότι ήθελε, σε αντίθεση με τον Φανούρη που συνέχεια κάποιος ήταν πάνω του σαν την βδέλλα, ενώ στον Κολοβό υπήρχε συνέχεια βοήθεια από δεύτερο παίκτη.
Η δικιά μας άμυνα μαρκάριζε με τα μάτια, οπότε οι Βάζελοι κινιόντουσαν ανενόχλητοι στον χώρο.
Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, κανένας δεν περίμενε πως ο Πανιώνιος με τους πιτσιρικάδες και τον Ελευθερόπουλο στον πάγκο, θα τα κατάφερνε τόσο καλά, και θα μάζευε τόσους βαθμούς.
Με την βοήθεια και της τύχης, πήραμε ανέλπιστα αποτελέσματα, με όλους τους αντιπάλους που έχουν πάνω κάτω τα ίδια προβλήματα με εμάς.
Αυτό δεν σημαίνει πως όταν κάτι γίνεται λάθος θα πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, ή πως δεν θα κάνουμε κριτική επειδή θα θεωρηθούμε αχάριστοι.
Ο Ελευθερόπουλος νίκησε όλα τα παιχνίδια που πίστεψε ότι μπορούμε να τα νικήσουμε, και έχασε σε όλα τα παιχνίδια που φοβήθηκε μην τα χάσουμε.
Χάσαμε από όλους όσους είναι κάπως πιο σοβαροί, και έχουν κάποιους στόχους: Λεβαδιακός, Ατρόμητος, Αστέρας, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός.
Χάσαμε κι από την Κέρκυρα, που έπαιξε πιο έξυπνα και "έκλεψε" την νίκη.
Άλλος στην θέση του Ελευθερόπουλου, δύσκολα θα τα είχε καταφέρει καλύτερα, θεωρώ πως τα κατάφερε μέχρι τώρα πολύ καλά.
Αν είχε πιστέψει λίγο περισσότερο στα "δύσκολα" παιχνίδια, θα είχαμε πάει ακόμα καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου