Με τέτοια αποτελέσματα, σύντομα θα βρεθούμε στην β εθνική.
Την πρώτη φορά στο πέμπτο λεπτό, που πέρασε ο Αστέρας την σέντρα, 0-1.
Μετά από αυτό, είχαμε καθολική υπεροχή, παίζαμε μονότερμα, χάσαμε ευκαιρίες, είχαμε δοκάρι σε βολίδα του Ρεκόμπα, και μετά το 30, ξαναπέρασε ο Αστέρας την σέντρα, και 0-3 με συνοπτικές διαδικασίες.
Καμμία αλλαγή στην τακτική στο δεύτερο ημίχρονο, καμμία αλλαγή σε παίκτες, και στο τέλος, αφού άλλαξε 2 αμυντικούς (!!!) μετά το 70, έβγαλε τον ΣΚούφαλη κι έβαλε τον Κούκετς στο 85!!!
Εκείνη την στιγμή, άρχισε να χτυπάει η καμπάνα του Άγιου Αντρέα, και… το σύνθημα των πάνθηρων ήταν το μόνο που έκφραζε τα συναισθήματα όλων μας:
Για ποιόν χτυπάνε οι καμπάνες? (δις)
Εμίλιο Φερέρα!!! (δις)
Το γκολ της τιμής, το έβαλε ο Όμο.
Ένα είναι βέβαιο: Εάν δεν αλλάξει κάτι, σύντομα, θα δυσκολευτούμε να σωθούμε. Ήδη μετράμε μια εκτός έδρας ήττα από τον Λεβαδειακό, ήττα εντός από τον Αστέρα, και ισοπαλία εντός με τον Εργοτέλη. Από ποιόν θα πάρουμε βαθμούς? Από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ?
Τα περιθώρια είναι πολύ στενά.
7 σχόλια:
που ήσουν κρυμμένος τόσο καιρό φίλε;
Είμαι οπαδός του Πανιωνίου από το 1977, από 15 χρονών περίπου.
Τώρα τελευταία "ανακάλυψα" την ψυχοθεραπευτική μέθοδο του να καταγράφω τις σκέψεις μου σε blogs. O γραπτός λόγος βοηθάει πολύ την σκέψη, γιατί υποχρεώνεσαι να βρεις επιχειρήματα και λογική συνεπαγωγή.
Βέβαια, ένας πολύ βασικός λόγος που επέλεξα τον Πανιώνιο, ήταν ότι το ζητούμενο δεν ήταν ο πρωταθλητισμός, και όταν είχαμε επιτυχίες, ήταν η διαφορά από το συνήθες.
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ, είναι οι 2 διεκδικητές της πρώτης θέσης στο χωριό, Πανιώνιοι της Ευρώπης είναι και αυτοί...
Η ΑΕΚ, είναι ότι πιο κομπλεξικό υπάρχει, διότι θα ήθελε να είναι μεγάλη, αλλά δεν...
Η Θεσσαλονίκη ζει με αντίστοιχο κόμπλεξ των Αεκτζήδων.
Εγώ συμπαθώ κάθε μικρή ομάδα από κάποια συνοικία της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, καθώς και κάθε επαρχιακή ομάδα, ιδίως όταν έχουν Ελληνόπουλα να πρωταγωνιστούν, και όχι όλους αυτούς τους ξένους.
Για να είμαι λοιπόν ειλικρινής, θα ήθελα να δω έναν Πανιώνιο, με τερματοφύλακα τον Ανδριόλα, με άμυνα τον Τζαβέλα, τον Σιόβα, κλπ, με κέντρο τον Αναστασόπουλο και τον Μανιάτη, και επίθεση τον Φανούρη και τον Σίμωση.
Ναι, να υπαρχουν 3-4 ξένοι, τύπου Εστογιάνωφ και Ρεκόμπα, αν και μου άρεσε περισσότερο ο Ντάριο Φερνάντεζ που την μάτωνε την φανέλα.
Θέλω μια Ελληνική ομάδα, κιας χάνουμε από ομάδες με 10 ξένους παίκτες. Θέλω ομάδα με αξιόλογα ελληνόπουλα, και όχι αλήτες τύπου Γκαρντόζο και Γκαρσία, όσο καλοί κι αν είναι.
Από τις μεγάλες ομάδες, είμαι οπαδός της Μπαρτσελόνα. Βασικός λόγος ήταν τα χρώματα.
Δεν εννοούσα αυτό. Εδω και σχεδόν ένα χρόνο σχηματίζεται σιγα σιγα μια κοινότητα των Πανιωνίων που γράφουν σε ιστολόγια.
Χάρηκα που ειδα σχόλιο σου στον brfunatic. Καλώς ήλθες φίλε.
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα...
Δεν ξέρω αν μπαίνεις καθόλου στο gacebook, αλλά υπάρχει μία ομάδα που σίγουρα σ'ενδιαφέρει...
http://www.facebook.com/group.php?gid=131369599741&ref=ts
Kαι εγω με την σειρα μου να σε καλωσορισω στην κυανερυθρη διαδικτυακη οικογενεια,μια δυναμικη κοινοτητα που σκοπο εχει την(ανιδιοτελη)προσφορα στον ιστορικο.Μιλτος απο Χιο. www.panioniosinchios.blogspot.com
σας ευχαριστώ, και χαίρομαι πολύ που δεν τα διαβάζω μόνος μου όσα γράφω.
Την ξέρετε φαντάζομαι την Αμαλία, με το fakelaki.blogspot...
Την Αμαλία την γνώρισα προσωπικά, ήξερα και το blog της, αλλά μετά τον θάνατο της έμαθα ότι η φίλη μου, ήταν η Αμαλία του μπλογκ.
Μέσα από ένα προσωπικό ημερολόγιο, εκφράζονται πλευρές της προσωπικότητας των ανθρώπων, που δεν τις γνωρίζουμε, κάτω από τις συνήθεις συνθήκες που γνωριζόμαστε.
Διάβαζα τα ΚΥΑΝΕΡΥΘΡΑ ΝΕΑ πολλά χρόνια, και πολλές φορές αισθανόμουνα την ανάγκη να συμπληρώσω κάτι, να διαφωνήσω, αλλά και απλώς να ε3πικροτήσω κάποιες απόψεις.
Τα μπλογκ που επιτρέπουν σχόλια, όπως των Ιώνων 1890 και το br fun, μου αρέσουν πάρα πολύ, γιατί ο διάλογος και η αντιπαράθεση, με βοηθάει να καταλήξω σε κάποια γνώμη για όσα συμβαίνουν.
Την τελική μου γνώμη, όπως διαμορφώνεται από όσα σκέφτομαι, όσα καταλαβαίνω, όσα αντιλαμβάνομαι γενικότερα, την καταγράφω για να θυμάμαι...
Δημοσίευση σχολίου