Κόουτς, ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΡΙΕΣ

Του ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΥ SportDay (7/10/08)

Ο Πανιώνιος προβληματίζει με την... αδεξιότητα του στο σκοράρισμα, την ώρα που έχει αναγάγει σε επιστήμη να δέχεται γκολ από το... πουθενά! Ο Εβαλντ Λίνεν έχει πράγματα από τη μεριά του να σκεφθεί για να διορθώσει.

Το «έργο» που παίζεται στην... πλατεία, μέχρι στιγμής, το δείχνουν σε επανάληψη. Ο Πανιώνιος «κουβαλάει» τα ίδια... κουσούρια περίπου δύο χρόνια τώρα. Οι «κυανέρυθροι» μπορεί να αποδίδουν σε γενικές γραμμές καλό ποδόσφαιρο, με εξαίρεση την αποκαρδιωτική τελευταία τους εμφάνιση κόντρα στον Πανθρακικό, αλλά δεν έχουν την... ουσία στο παιχνίδι τους.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Υπάρχει και κάτι ακόμη, στο οποίο δεν έχει βρεθεί... φάρμακο προκειμένου να γιατρευτούν. Οπως δυσκολεύονται να βρουν... δίχτυα, τόσο εύκολο είναι να δουν την εστία τους να παραβιάζεται. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στους αμυντικούς ή στον τερματοφύλακα, αλλά στη συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας. Ακόμη και ένας ουδέτερος οπαδός όταν παρακολουθεί τα παιχνίδια τους νιώθει ότι είναι «ικανοί» ανά πάσα ώρα και στιγμή να δεχθούν γκολ... μόνοι τους και ας είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού.
Συν τοις άλλοις, δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη σαν ομάδα. Είναι ικανοί για το καλύτερο, κυρίως απέναντι στις θεωρητικά «μεγάλες» ομάδες, αλλά και για το χειρότερο όταν τίθενται αντιμέτωποι με αντιπάλους που είναι, αν μη τι άλλο, στα... μέτρα τους.

Ιβιτσα και... σία

Ο Πανιώνιος έψαχνε τόσους μήνες έναν πρωτοκλασάτο κεντρικό αμυντικό, ο οποίος θα μπορούσε να πλαισιώσει ιδανικά τον Ιβιτσα Μαϊστόροβιτς στην... καρδιά της άμυνας. Το καλοκαίρι που μας πέρασε αποκτήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Πάβελ Ντρσεκ, Ματίας Λάνγκαμπ. Ο Ντρσεκ δεν έχει πάρει καθόλου χρόνο συμμετοχής, ο Λάνγκαμπ έπαιξε στα δύο παιχνίδια με τη Νάπολι, μετά τραυματίστηκε και έμεινε έξω, την ώρα που επανήλθε πρόσφατα απέναντι στην ΑΕΚ επειδή τραυματίστηκε ο Σεκού Μπερτέ. Ο Γερμανός κόντρα στον Πανθρακικό έμεινε εκ νέου στον πάγκο. Και ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν ακόμη οι Φουσενί Ντιαβαρά, Πάβελ Πλασκόνι, οι οποίοι, επίσης, αντιμετώπισαν νωρίτερα προβλήματα τραυματισμών.

Εκπλήξεις

Αντ' αυτών, ο Εβαλντ Λίνεν βλέπουμε ότι προτιμάει στην παρούσα φάση τον Γιάννη Κοντοέ, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως δεξί μπακ και προς τιμή του δίνει ό,τι μπορεί στη νέα του θέση, και τον Μπερτέ. Ο ψηλόσωμος κεντρικός αμυντικός ήταν για... φεύγα το καλοκαίρι και έφθασε στο σημείο, και μαγκιά του, να ξεκινάει στην ομάδα.
Οσον αφορά τον Μαϊστόροβιτς, πρέπει να είναι ο μοναδικός κεντρικός αμυντικός που εδώ και πάρα πολύ μεγάλο διάστημα αλλάζει «παρτενέρ» στην άμυνα κάθε... δύο Κυριακές. Οπότε τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ούτε ακόμη και τα... νεύρα του.

Ολιγωρία

Το ερώτημα είναι γιατί στον Πανιώνιο ενώ γνώριζαν -από την εποχή μάλιστα που υπήρξαν τα πρώτα «σύννεφα» με τον Πλετς- ότι η ομάδα «πονούσε», μεταξύ άλλων, στη συγκεκριμένη θέση δεν πήραν τότε αυτόν που ήθελαν; Ή γιατί χάθηκε τόσος χρόνος στο ψάξιμο; Θυμίζουμε ότι ο Λάνγκαμπ αποκτήθηκε μέσω δοκιμής και για τον Ντρσεκ ο Πανιώνιος επανήλθε μετά το αρχικό «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων.

«Ψάχνει» το σύστημα

Οι παίκτες είναι αυτοί που «βγάζουν» τα εκάστοτε συστήματα. Βάση της απόδοσης τους κρίνονται πετυχημένα ή αποτυχημένα. Ο Εβαλντ Λίνεν ανακατεύει, μέχρι στιγμής, την... τράπουλα και ψάχνει τον ιδανικό σχηματισμό. Ολα αυτά σε συνδυασμό με τον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου, αλλά και από τους παίκτες που έχει στη διάθεση του.
Ο Γερμανός τεχνικός δεν έχει κατασταλάξει ακόμη σε έναν σταθερό... μπούσουλα. Εχει «πειραματιστεί», μέχρι στιγμής, στο «καθαρό» 4-4-2, το 4-4-2 με ρόμβο και το 4-3-3. Το 4-4-2 με ρόμβο μπορεί να μην του αρέσει τόσο σαν σύστημα λόγω των ιδιαιτεροτήτων που χρειάζονται για να το παίξεις, αλλά πιστεύει ότι ίσως είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο στον Πανιώνιο. Αν αναλογιστούμε, όμως, ότι ο τρόπος παιχνιδιού συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών δεν αλλάζει ή δεν μπορούν να προσαρμοστούν, ίσως κάνει λάθος όποτε εμμένει σε αυτό.

«Μεγάλο» ρόστερ

Εχετε δει πολλές ομάδες να έχουν περίπου 35 παίκτες στο ρόστερ τους; Πώς να γίνει σωστή δουλειά έτσι και πώς θα είναι όλοι ευχαριστημένοι; Βέβαια, το τελευταίο είναι σχετικό από τη στιγμή που κάποιοι έχουν πάψει προ πολλού να υπολογίζονται μέχρι να... χρειαστούν ξανά αναγκαστικά στην πορεία. Και για αυτό που συμβαίνει φταίνε λιγότερο ο προπονητής με τους παίκτες και περισσότερο η διοίκηση και ο σχεδιασμός.

Που είναι οι άλλοι;

Ο κ. Λίνεν έχει χρησιμοποιήσει, μέχρι στιγμής, δεκαεννέα παίκτες στο πρωτάθλημα -άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο- με τους οκτώ εξ αυτών να έχουν αγωνιστεί και στα πέντε παιχνίδια. Πρόκειται για τους Ντάριο Κρέσιτς, Γιάννη Μανιάτη, Βαγγέλη Κουτσόπουλο, Γρηγόρη Μάκο, Μπερνάρ Κουμόρτζι, Ιβιτσα Μαϊστόροβιτς, Μάριο Νικολάου, Μανώλη Σκούφαλη. Με την υποσημείωση ότι οι πέντε πρώτοι έχουν ξεκινήσει και τελειώσει τα ματς, την ώρα που ο Μαϊστόροβιτς αποβλήθηκε δύο λεπτά πριν από το φινάλε στο ματς με τον Πανθρακικό. Από... κοντά και οι Λάμπρος Χούτος, Γιώργος Μπάρκογλου, Δημήτρης Κοιλιάρας με τέσσερις συμμετοχές. Οι υπόλοιποι πού είναι και πότε θα βοηθήσουν;
Συν τοις άλλοις, δεν είναι δυνατόν να παίζουν ορισμένοι «βρέξει χιονίσει» ακόμη και όταν δεν «τραβάνε». Ούτε είναι κακό να μη γίνονται αλλαγή για να μη δυσαρεστηθούν.

Βάρκα και... αράξαμε

Το καλοκαίρι που πέρασε έφυγαν, μεταξύ άλλων, οι Κλεόπας Γιάννου, Χαράλαμπος Ταμπάσης. Στη θέση τους ήρθαν οι Ρικάρντο Μέιλι, Κώστας Ανδριόλας προκειμένου να «πιέσουν» ακόμη περισσότερο τον Ντάριο Κρέσιτς και να διεκδικήσουν τη φανέλα με το... Νο 1. Ωστόσο, ο Κροάτης ξέρει ότι έχει εξασφαλισμένη τη θέση και υπάρχουν στιγμές στο παιχνίδι που συμπεριφέρεται ανάλογα. Το νόημα της «διπλής» αλλαγής στις θέσεις των τερματοφυλάκων ακόμη δεν το έχουμε καταλάβει...

Τρία αμυντικά χαφ

Οι Γρηγόρης Μάκος, Μπερνάρ Κουμόρτζι, Μάριος Νικολάου είναι σημαντικοί παίκτες για τον Πανιώνιο. Υπάρχουν φορές που είτε ο Μάκος είτε ο Νικολάου «βαφτίζονται» αναγκαστικά αριστερά χαφ και προσπαθούν για το καλύτερο. Αυτό, προφανώς, συμβαίνει για να... χωρέσουν στην ενδεκάδα. Το θέμα, όμως, είναι ότι υπάρχουν παιχνίδια, κυρίως στη Νέα Σμύρνη, που η αναγκαιότητα για τρία αμυντικά χαφ ίσως και να μην είναι απαραίτητη.

Αλλαγές για να το λες;

Ενα πράγμα που καταμαρτυρούν στον Εβαλντ Λίνεν οι επικριτές του και αποτελεί... μόνιμο «πηγαδάκι» στα στέκια τους είναι ότι αργεί να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις όταν το παιχνίδι «στραβώσει» για τον Πανιώνιο. Ο Γερμανός τεχνικός είναι αλήθεια ότι εμφανίζεται διστακτικός και δείχνει να το... ζυγίζει καλά μέχρι να πάρει τις όποιες αποφάσεις του. Αλλες φορές του έχει βγει σε καλό, άλλες πάλι όχι. Ο 55χρονος προπονητής σπάνια, πάντως, θα κάνει αλλαγή πριν τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού. Ωστόσο, το ρίσκο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Οχι μόνο του ποδοσφαίρου. Και υπάρχουν φορές που αν δεν ρισκάρεις δεν θα δικαιωθείς.

http://bluerednews.blogspot.com/2008/10/blog-post_07.html