Ένα εξαιρετικό άρθρο

http://www.gazzetta.gr/other-sports/article/519877/xereis-oti-polo-vgazei-kalytera-paidia

"Στο πόλο κοιτάζεις στην κερκίδα και βλέπεις καλοβαλμένους γονείς, που δεν μοιάζουν καθόλου κάφροι, που δεν βρίζουν, και - συνήθως - δεν συμπεριφέρονται στο παιδί σαν να είναι άλογο κούρσας. Κι αυτό συμβαίνει κυρίως χάρη στη διαμορφωμένη συνείδηση ότι όσα κι αν επιτύχει το παιδί στο πόλο αποκλείεται να γίνει ένας νέος Νίνης, Παπασταθόπουλος, Κυριάκος Παπαδόπουλος ή Αντετοκούνμπο  και να τους φέρει εκατομμύρια παράδες στο σπίτι. Πάνω σε αυτή τη συνείδηση χτίζεται μια εντελώς διαφορετική αντίληψη. Οι γονείς σπρώχνουν ή υποστηρίζουν την επιλογή του παιδιού να παίξει πόλο με βασικό κίνητρο τη γνώση των εφοδίων που παρέχει στο παιδί η αθλητική ζωή, η ζωή σε μια ομάδα. Δεν επενδύουν στο πόλο με κριτήρια επιχειρηματικά. Επενδύουν με κριτήρια ανθρώπινα..."

 

 

Σχόλιο: Θεωρητικά θα συμφωνούσα με το πιο πάνω άρθρο. Δυστυχώς η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Οι γονείς στις εξέδρες των κολυμβητηρίων δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους προπονητές εξέδρας των ποδοσφαιρικών γηπέδων, φασαρίες και επεισόδια είναι στο μενού ακόμα και σε κατηγορίες μίνι παίδων, κι όσο ανεβαίνουν ηλικιακά τα παιδιά, τόσο χειροτερεύουν τα πράγματα. 

 

Κάποιοι βλέπουν τα παιδιά τους σαν προέκταση των υπολειμματικών τους μορίων, ιδίως τώρα που τα ακριβά macho αυτοκίνητα έγιναν απλησίαστα, παρόλο που δεν υπάρχει οικονομικό ενδιαφέρον, το ποιόν του καθένα είναι συγκεκριμένο και οδηγεί σε συγκεκριμένες πρακτικές:

• γιατί το παιδί σου να θεωρείται καλύτερο από το δικό μου?
• γιατί έπαιξε πιο πολύ από το δικό μου? Γονείς που χρονομετρούν τον χρόνο συμμετοχής του παιδιού τους...
• γιατί πήρε την προσπάθεια και δεν έδωσε πάσα στον δικό μου παιχταρά?
• γιατί δεν τον ξεκίνησε βασικό ο προπονητής?
• γιατί αποκλειστήκαμε και δεν πήραμε το πρωτάθλημα?
• γιατί ασχολήθηκε ο προπονητής τόση ώρα με το δικό σου το παιδί, κι όχι με το δικό μου? Πληρώνω εγώ για να προπονείται το δικό σου παιδί? 

Έχουν μπει στο παιχνίδι και τα μόρια για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα Πανεπιστήμια. Κάποιοι θέλουν να διώξουν κάποιους άλλους, για να παίζουν περισσότερο τα δικά τους παιδιά. Κάποιοι θέλουν να φύγουν για να παίξει το παιδί τους σε ομάδα που θα πάρει την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα, για να ευνοηθεί από τα μόρια. Ένας μύλος. 

Στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, που υπάρχει οικονομικός στόχος, είναι πιο κατανοητό. Στα αθλήματα όπως το πόλο, το βόλεϊ, το χάντμπολ μοιάζει παράδοξο. 

Το δικό μου συμπέρασμα είναι ένα:  Μια κοινωνία σε σήψη, παράγει σαπίλα όπου κι αν κοιτάξεις.

Φυσικά εμείς που ασχολούμαστε με τα "δευτεροκλασάτα" αθλήματα, δεν είμαστε στο χάλι του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, αλλά δεν είμαστε ούτε και ο παράδεισος.

Επιτυχία των νεάνιδων στο πόλο

Οι νεάνιδες της υδατοσφαίρισης του Πανιωνίου κέρδισαν το Ρέθυμνο με 5-4 και προκρίθηκαν στην πρώτη τετράδα του πανελληνίου πρωταθλήματος πόλο νεανίδων.

Αύριο το πρωί είναι οι ημιτελικοί και το απόγευμα οι τελικοί.

Είναι τεράστια επιτυχία για τις νεάνιδες του Πανιωνίου, αφού τα κοριτσίστικα τμήματα αποδεκατίστηκαν πέρυσι και κάποιοι τα θεώρησαν τελειωμένα. Όμως η σκληρή δουλειά των κοριτσιών που παρέμειναν καθώς και του απλήρωτου προπονητή τους, έφεραν αποτέλεσμα.

αγιασμός-πρώτη προπόνηση

Έβλεπα εχθές τους ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου να κάνουν την πρώτη προπόνηση τους, μετά τον αγιασμό, και εκτός του Οκόγιε, του Μενδρινού και του Καπάνταη, δεν αναγνώρισα κάποιον άλλον.
Όπως τους κοίταζα, αναρωτήθηκα: Άραγε όλα αυτά τα νέα παιδιά, θα καταφέρουν να έχουν την δυνατότητα να τραφούν την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο?

Άκουσα σήμερα πως ο Ολυμπιακός απέκτησε έναν Γάλο ποδοσφαιριστή από την Μαρσέιγ, με ετήσιο κόστος ενάμιση εκατομμύριο ευρώ. Ενάμιση εκατομμύριο!
Μόνος του αυτός ο ποδοσφαιριστής, θα παίρνει πολύ περισσότερα από όλο το μπάτζετ του Πανιωνίου. Και το πιο πιθανόν θα πληρωθεί, σε αντίθεση με τους παίκτες του Πανιωνίου που ο μόνος λόγος που θα παίζουν, είναι η ελπίδα να διακριθούν για να πάνε κάπου αλλού που θα πληρώνονται...

Εδώ και κάμποσο καιρό, έχω συνειδητοποιήσει πως ο Πανιώνιος είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Το μέλλον των παιδιών που αγωνίζονται για τον Πανιώνιο, είναι κοινό με το μέλλον των νέων ανθρώπων της χώρας μας: Το μέλλον τους είναι κάπου αλλού, κι όχι εδώ.
Εδώ υπάρχει μόνο ένα ζοφερό παρόν.

Την παράσταση έκλεψε ο παππάς. Δήλωσε Πανιώνιος και κέρδισε την συμπάθεια του κόσμου.

προπονητικό καμπ για πόλο

Για όσους ενδιαφέρονται, βρήκα αυτήν την είδηση:

Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης , ο Ιγκορ Μιλάνοβιτς, ενώνει τις δυνάμεις του με τον ΑΝΟΓ για να διδάξουν τα μυστικά του waterpolo στα ελληνόπουλα.

Ο θρύλος της Παρτιζάν και της Εθνικής Σερβίας με τα δυο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια και τους δεκάδες Παγκόσμιους και Ευρωπαϊκούς τίτλους στο βιογραφικό του θα αναλάβει για τα επόμενα 5 χρόνια την διοργάνωση προπονητικών καμπ στις εγκαταστάσεις του ΑΝΟΓ για όλα τα παιδιά από 11 ετών και πάνω.

Η σημαντική συμφωνία και για τις δυο πλευρές οριστικοποιήθηκε κατά την διάρκεια του Final4 του Champions League πριν λίγες μέρες στο Βελιγράδι όπου ο νυν τεχνικός σύμβουλος της Παρτιζάν και ο διευθυντής του ΑΝΟ Γλυφάδας Τάσος Παπαναστασίου έδωσαν τα χέρια.

Το 1o Igor Milanovic camp έχει προγραμματιστεί να γίνει από τις 26 Αυγούστου ως τις 8 Σεπτεμβρίου 2013 και ήδη το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγάλο από παιδιά διαφόρων συλλόγων και ηλικιών .

Ένα μίνι βιογραφικό

Γεννημένος στο Βελιγράδι το 1965 ο Ιγκορ Μιλάνοβιτς έχει αγωνιστεί σε 349 παιχνίδια με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας κι έχει σημειώσει 540 γκολ. Αναδείχθηκε δυο φορές χρυσός ολυμπιονίκης , το 1984 στο Λος Άντζελες και το 1988 στη Σεούλ ενώ έχει αναδειχθεί δυο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής το 1986 στη Μαδρίτη και το 1991 στο Περθ της Αυστραλίας.

Μεγάλος σταθμός της αγωνιστικής του καριέρας η Παρτιζάν Βελιγραδίου με την οποία έπαιξε από το 1975 ως το 1989 ενώ φόρεσε και το σκουφάκι των Μπλάντοστ (Κροατία), Ερ. Αστέρα (Γιουγκοσλαβία),Ρομα (Ιταλία), Μπουντβάνκσα Ριβιέρα (Γιουγκοσλαβία) και Καταλούνια (Ισπανία).

Ως προπονητής της Παρτιζάν κατάκτησε το Κύπελλο πρωταθλητριών του 2011 καθώς και το Ευρωπαϊκό Σουπερ Καπ ενώ πλέον είναι τεχνικός διευθυντής της Σέρβικης ομάδας.

αποκλείστηκαν οι μίνι παίδες από την τελική φάση του πρωταθλήματος

Είναι πολύ δύσκολο να είμαι αντικειμενικός, δεδομένου ότι σε αυτήν την ομάδα παίζει και ο γιος μου. Θα προσπαθήσω πάντως.

Κατ αρχάς θέλω να συγχαρώ όλα τα παιδιά για την προσπάθεια που έκαναν. 

Η εικόνα της ομάδας πριν 4 μήνες, ήταν άθλια. Τα παιδιά δεν μπορούσαν ούτε να κολυμπήσουν, ούτε να φτάσουν την μπάλα μέχρι την σέντρα χωρίς να την χάσουν. Τις αιτίες γι αυτήν την αγωνιστική κατάσταση των παιδιών, τις έχω αναπτύξει σε παλιότερο post. Πρέπει επίσης να μην ξεχνάμε ποτέ, πως στις ηλικίες μέχρι 12 ετών ο κύριος στόχος είναι τα παιδιά να μάθουν τα βασικά του αθλήματος, να το αγαπήσουν, να μάθουν τεχνική και τακτική, ώστε στις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες να είναι έτοιμοι να κάνουν πρωταθλητισμό, και κυρίως να ετοιμαστούν σωστά ώστε όταν θα φτάσουν στην ηλικία των νέων ανδρών και των ανδρών, να παίζουν σωστό πόλο και να είναι άξιοι για την ανδρική ομάδα του Πανιωνίου. Κατά την γνώμη μου πάντα. 

Άξιοι και σαν αθλητές και σαν άνθρωποι.

Πριν 4 μήνες, τα παιδιά αυτά τα ανέλαβε ένας νέος προπονητής, που αν μη τι άλλο εργάστηκε σκληρά και προσπάθησε κατ αρχάς να βελτιώσει την φυσική τους κατάσταση,  και εν συνεχεία να τους μάθει τα βασικά του αθλήματος που αγνοούσαν, ώστε να μπορέσουν να παίξουν αξιοπρεπώς και ανταγωνιστικά με τις άλλες ομάδες. Ο χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος.

Όπως έχω πει πολλές φορές, δεν είμαι ειδικός, δεν μπορώ να κρίνω ειδικούς και γνώστες του αθλήματος, όπως οι προπονητές. Αυτό που μπορώ να κρίνω, είναι εάν το δικό μου το παιδί βελτιώνεται και σαν αθλητής και σαν άνθρωπος, και σε αυτόν τον τομέα είμαι πολύ ευχαριστημένος από τον προπονητή του. Έχει πολύ δρόμο ακόμα για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά σε σχέση με πέρυσι ας πούμε ή με πρόπερσι, έχει προοδεύσει πάρα πολύ.

Η αγωνιστική διάθεση και η προσπάθεια των παιδιών ήταν συγκινητική. Μια ομάδα που δούλεψε σοβαρά 4 μήνες, δεν μπορεί όμως να ανταγωνιστεί ομάδες δουλεμένες για 2, 3, 4 ή και 5 χρόνια. Η ομάδα της Βουλιαγμένης ας πούμε, δουλεύει 5 χρόνια για να παρουσιάσει φέτος αυτά τα παιδιά σε αυτήν την αγωνιστική κατάσταση. Έχει τρομερές αγωνιστικές παραστάσεις, που τα δικά μας τα παιδιά δεν έχουν δει ούτε στον ύπνο τους.

Τα παιδιά του Πανιωνίου κατάφεραν να προκριθούν στην δεύτερη φάση του πρωταθλήματος, πράγμα που από μόνο του αποτελεί επιτυχία για τα παιδιά αυτά, όπως έχω γράψει πριν μια εβδομάδα.

Στον δεύτερο γύρο, από την Παρασκευή το απόγευμα μέχρι την Κυριακή το απόγευμα, κλήθηκαν να δώσουν 5 παιχνίδια. Το ίδιο και τα παιδιά της Πάτρας που επιπρόσθετα είχαν και την κούραση από το ταξίδι Πάτρας-Αθήνας. Αντιθέτως ο Παναθηναϊκός έδωσε το πρώτο του παιχνίδι την Πέμπτη με την Βουλιαγμένη, Παρασκευή είχαν ρεπό, και το τελευταίο παιχνίδι με τον Νηρέα Γέρακα θα το δώσουν αύριο Τρίτη, με ρεπό σήμερα Δευτέρα. Τα δικά μας τα παιδιά και τα παιδιά της Πάτρας, ήταν ξεγραμμένα και μόνο από τον τρόπο που ορίστηκαν οι αγώνες, λόγω ότι είχαν να αντιμετωπίσουν πολύ μεγαλύτερη κούραση από τους υπόλοιπους αντιπάλους τους για τις 3 θέσεις που έδιναν την πρόκριση. 5 παιχνίδια σε 48 ώρες είναι απάνθρωπο, πόσο μάλλον σε αυτές τις ηλικίες. Δεν ξέρω πως έγινε η κλήρωση και ο ορισμός αυτών των αγώνων, θεωρώ όμως προφανές πως κάποιοι ευνοήθηκαν και τον Πανιώνιο ειδικότερα τον στήσανε στον τοίχο.

Στον πρώτο αγώνα της ομάδας μας, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και τους διαιτητές. Ο Νηρέας Γέρακα δεν ευνοήθηκε μόνο από τον χρόνο ξεκούρασης που του προσέφερε η ομοσπονδία, αλλά και από τους διαιτητές. 

Μέτρησαν για γκολ ένα σουτ που δεν πέρασε ποτέ η μπάλα την γραμμή. Έδωσαν εις βάρος μας πέναλτι γιατί ένα εντεκάχρονο παιδάκι δεν κατάλαβε και μπήκε σαν αλλαγή πριν βγεί το άλλο, ενώ σε άλλα παιχνίδια αντίστοιχα λάθη έτυχαν της επιείκειας των διαιτητών λόγω ηλικίας. Απεβλήθη ένα παιδί γιατί ενώ είχε βουλιάξει πάνω στην προσπάθεια, του σφύριξαν επιθετικό φάουλ την στιγμή που το κεφάλι του ήταν μέσα στο νερό, και όταν έβγαλε το κεφάλι του συνέχισε την προσπάθεια αντί να αφήσει την μπάλα (και στην αντεπίθεση φάγαμε εύκολο γκολ). Είδα τουλάχιστον άλλες 5 φορές να συμβαίνει το ίδιο σε άλλους αγώνες, αλλά οι διαιτητές δεν έδωσαν αποβολή στα παιδάκια που έκαναν το ίδιο λάθος, πάλι χάριν επιείκειας λόγω της ηλικίας τους, κι ενώ δεν είχε βουλιάξει το κεφάλι τους όταν σφύριξε ο διαιτητής. Δεν δόθηκαν σφυρίγματα στον φουνταριστό μας, αντιθέτως τον χρέωσαν με επιθετικά, ενώ από την άλλη ουδέποτε είδαν επιθετικά φάουλ, όλα ήταν αμυντικά... Με αυτά και με εκείνα, χάσαμε με 2 γκολ διαφορά. Το παιχνίδι αυτό αξίζαμε να το νικήσουμε και παρά την αντιμετώπιση που είχαμε, μπορούσαμε μα το νικήσουμε. Χάσαμε ευκαιρίες για γκολ που δεν χανόντουσαν, αν και όλα χάνονται τελικά, πόσο μάλλον σε αυτές τις ηλικίες. Η ήττα αυτή έφερε μεγάλη γκρίνια στην ομάδα.

Το Σάββατο το πρωί, αντιμετωπίσανε τα παιδιά τον Ηλυσιακό, που αποδείχτηκε σχετικά εύκολος αντίπαλος για τα παιδιά μας. Ο Ηλυσιακός ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος της φάσης αυτής.

Το απόγευμα με τον Παναθηναϊκό, θεωρώ πως τα παιδιά έπαιξαν εξαιρετικά, είχαν πάρα πολλές τελικές προσπάθειες, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον 12χρονο τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού που είναι 1,85 ύψος και έχει σωματικά προσόντα 17χρονου κι όχι 12χρονου. Ο τερματοφύλακας αυτός όχι μόνο πιάνει τα πάντα, τροφοδοτεί με ευκολία την μπάλα στην κόντρα, κι έτσι ο Παναθηναϊκός χωρίς να παίζει κάτι σπουδαίο, έχει πολύ εύκολα γκολ στις αντεπιθέσεις, ακόμα κι όταν έχει μείνει με παίκτη λιγότερο. Ο τερματοφύλακας αυτός, έβαινε από το νερό μέχρι κάτω από το μαγιό του!!! Τα παιδιά μας δεν ήταν έτοιμα να αντιμετωπίσουν αυτές τις δυσκολίες κι έναν τέτοιο τερματοφύλακα που αποκρούει πέναλτι στο γάμα.

Την Κυριακή το πρωί, με την Βουλιαγμένη δεν είχαμε ελπίδα έτσι κι αλλιώς. Τεράστια διαφορά. Το απόγευμα σε έναν αγώνα χωρίς πραγματική σημασία, χάσαμε κι από τον ΝΟ Πατρών. Το παιχνίδι αυτό μπορούσαμε να το νικήσουμε, αλλά η απογοήτευση των παιδιών ήταν πολύ μεγάλη και καταλυτική για το τελικό αποτέλεσμα.

Χρειαζόμασταν 3 νίκες, και η μια εξ αυτών έπρεπε να είναι ο Νηρέας. Εάν είχαμε νικήσει αυτό το παιχνίδι, τότε στο τελευταίο με την Πάτρα θα τρώγανε σίδερα τα παιδιά...

Κατά την γνώμη μου, η μη πρόκριση στην τελική φάση ήταν λίγο πολύ δεδομένη, αλλά χάρη στην αγωνιστική βελτίωση της ομάδας στο πρωτάθλημα, δημιουργήθηκαν προσδοκίες για κάτι καλύτερο. 

Η μη επίτευξη του στόχου αυτού, έφερε και την γκρίνια.

Πιστεύω πως η γκρίνια είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια ομάδα. 

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, δεν νομίζω ότι έχει κάποιο νόημα. Οι αρμόδιοι της ομάδας πρέπει να λάβουν τα μέτρα τους, ώστε να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα. Πρέπει επίσης να φροντίσουν να δουλευτεί σωστά το τμήμα, ώστε του χρόνου να παρουσιάσουμε ένα αγωνιστικό πρόσωπο που να αρμόζει στον Πανιώνιο, με το όνομα και την ιστορία του. Δεν μπορεί ο Πανιώνιος να είναι σάκος του μποξ άλλων ομάδων και να παρουσιάζουμε τέτοια εικόνα, και εντός αγωνιστικού χώρου αλλά και εκτός.

Αντώνης Μάγγος


Η Βαθμολογία (Τελική):
1.ΠΑΟΚ 15
2.ΟΥΚ Βόλου 12
3.Άθως Χαλκιδικής 6 (μεταξύ των τριών 22-13)
4.Ηρακλής 6 (μεταξύ των τριών 20-20)
5.ΠΑΣ Φοίβος 6 (μεταξύ των τριών 13-22)
6.ΝΟ Λάρισας 0
Α' ΟΜΙΛΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
1.ΝΟ Βουλιαγμένης 15 (5 αγ.)
2.Παναθηναϊκός 9 (4 αγ.)
3.Νηρέας Γέρακα 9 (4 αγ.)
4.ΝΟ Πατρών 6 (5 αγ.)
5.Πανιώνιος 3 (5 αγ.)
6.Ηλυσιακός 0 (5 αγ.)
Την Τρίτη 25/6 θα παίξουν στο κολυμβητήριο Γέρακα 18.30 Νηρέας Γέρακα – Παναθηναϊκός.
Β' ΟΜΙΛΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
1.Π. Φάληρο 12
2.Ολυμπιακός 9
3.ΑΝΟ Γλυφάδας 6
4.ΓΣ Ηλιούπολης 3
5.ΝΟ Ρεθύμνου 0.

Θεωρώ άδικο να έχει αποκλειστεί η Γλυφάδα, και να έχουν προκριθεί ο Βόλος και το Άθως από τον Όμιλο της Θεσ/νίκης, που πρέπει να είναι ομάδες που θα έχαναν ακόμα και από τον Πανιώνιο.

εισιτήρια διαρκείας

Ο ιστορικότερος σύλλογος της χώρας συμπληρώνει 123 χρόνια ζωής και σε θέλει δίπλα του στο ξεκίνημα μιας ιδιαίτερα δύσκολης χρονιάς. Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ στηρίζεται στον κόσμο του που αποτελεί και την κινητήρια δύναμή του. Η αγορά εισιτηρίου διαρκείας, σημαίνει ότι ΕΣΥ βοηθάς στην οικονομική εξυγίανση της ομάδας, τους παίκτες και το προσωπικό. 

Ολοι τώρα εισιτήριο διαρκείας για την περίοδο 2013-14 για να μπορέσει ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Φέτος λόγω της αύξησης των ομάδων, θα υπάρξουν τουλάχιστον δύο παιχνίδια περισσότερα. Παρόλα αυτά η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ συνυπολογίζοντας τις ανάγκες της ομάδας, αλλά και την οικονομική κρίση έκανε μείωση στις τιμές των διαρκείας, της τάξης τω 20%

Αναλυτικά οι τιμές των εισιτηρίων διαρκείας:

Θύρα 2: 120 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 60 ευρώ και τρεις δόσεις των 30 ευρώ

Θύρα 4: 200 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 80 ευρώ και τρεις δόσεις των 50 ευρώ

Θύρα 7: 200 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 80 ευρώ και τρεις δόσεις των 50 ευρώ

Θύρα 5-6 Α-Γ: 320 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 150 ευρώ και τρεις δόσεις των 70 ευρώ

Θύρα 5-6 Β: 700 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 350 ευρώ και τρεις δόσεις των 130 ευρώ

VVIP: 1800 ευρώ μετρητοίς ή προκαταβολή 900 ευρώ και τρεις δόσεις των 400 ευρώ

Για τους ανέργους θα υπάρξει νεότερη ενημέρωση τις επόμενες ημέρες.

Πληροφορίες για τα εισιτήρια διαρκείας θα δίνονται στην μπουτίκ του Πανιωνίου και στα καταστήματα La-Si-Do (Παναγιώτης Τσιάπης) και Centro Ottici (Δημήτρης Φαρμάκης), ώρες καταστημάτων. Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή πρωί και απόγευμα και Δευτέρα-Τετάρτη-Σάββατο μέχρι τις 14:00.

Το δικαίωμα των παλαιών κατόχων εισιτηρίου διαρκείας για διατήρηση της θέσης τους ισχύει μέχρι τις 25/7, με την υπόδειξη του παλιού εισιτηρίου διαρκείας.

Οι δόσεις θα αποπληρώνονται σχεδόν με όλες τις κάρτες των τραπεζών.

σπουδαία επιτυχία των μίνι παίδων στο πόλο

Με 2 νίκες, επί του Νηρέα Χαλανδρίου με 19-5 το πρωί και του ΝΟ Καλαμακίου το απόγευμα με 10-5, η ομάδα μίνι παίδων του Πανιωνίου προκρίθηκε στον επόμενο γύρο του πρωταθλήματος πόλο αυτής της ηλικίας.

Αυτή η ομάδα πριν 5-10 μέρες ήταν ξεγραμμένη, γιατί η κλήρωση είχε φέρει τον ίδιο όμιλο την Βουλιαγμένη και το Π Φάληρο, που είναι πολύ πιο έτοιμες ομάδες και με καλύτερη φυσική κατάσταση, και αρχικά προκρινόντουσαν μόνο 2 ομάδες από τον όμιλο αυτόν. Η απογοήτευση ήταν εμφανής σε όλα τα παιδιά.

Αυτό ήταν άδικο, αφού όλοι οι άλλοι προκριματικοί όμιλοι είχαν 4 ομάδες κι όχι 5 όπως ο δικός μας. Αλλάζοντας την αρχική απόφαση, απέκτησε νόημα και για τις 3 υπόλοιπες ομάδες να το παλέψουν, και τα παιδιά του Πανιωνίου τρώγανε σίδερα σήμερα και κατάφεραν 2 σπουδαίες νίκες, τόσο από αγωνιστικής πλευράς, όσο κι από ψυχολογικής.

Τα παιδιά αυτά και του χρόνου θα παραμείνουν σαν ομάδα μίνι παίδων, λόγω αναδιάρθρωσης των ηλικιακών κατηγοριών, και αφ ενός όλα τα παιδιά απόκτησαν αγωνιστικές παραστάσεις, αφ ετέρου κατάλαβαν γιατί προπονούνται τόσο καιρό, πως πρέπει να δίνουν το 110% των δυνάμεων τους, πως μπορούν να νικήσουν εφ όσον παλέψουν και δουλέψουν σκληρά γι αυτό όλοι μαζί σαν ομάδα, για τον κοινό στόχο.

Σήμερα αυτά τα παιδιά κατάλαβαν τι σημαίνει ομάδα και ομαδικό άθλημα.




Πολλά συγχαρητήρια από εμένα, σε όλα τα παιδιά και στον προπονητή. 

Μπράβο παιδιά, πάντα τέτοιες εμφανίσεις, τέτοιες επιτυχίες.

ΥΓ. Θέλω επίσης να εκφράσω την συμπάθεια μου στην ομάδα του ΝΟ Καλαμακίου, που διαθέτει παιδιά με ήθος και ταλέντο και έναν άξιο προπονητή. Αυτή η ομάδα αξίζει να είναι πολύ πιο ψηλά, αλλά όταν παλεύεις για την επιβίωση σου χωρίς κολυμβητήριο, τότε δεν έχεις ελπίδα. 

Τα δάκρυα των παιδιών θα έπρεπε κάπως να πονάνε αυτούς τους χοντρόπετσους που κρατάνε κλειστό το κολυμβητήριο που στοίχισε εκατομμύρια τον Ελληνικό λαό αλλά και στους δημότες Αλίμου. Τα παιδιά προδόθηκαν από τον δήμο. 

Κατά τα άλλα, ο δήμος ξοδεύει λεφτά για να δενδροφυτεύει ήδη ξεραμένα δένδρα, για να ηλεκτροδοτεί μέχρι αργά την νύχτα άδεια γήπεδα στον λόφο Πανί, και ποιός ξέρει τι άλλο φαγοπότι και κακοδιαχείριση γίνεται. 

Οι περικοπές τους εδώ και 2 χρόνια είναι κατά της άθλησης των δημοτών και των παιδιών μας.

ΥΓ2. Ο γιος μου ξεκίνησε από το Καλαμάκι χάρη στον Αλέκο τον Βάσσο και εν συνεχεία αγάπησε το άθλημα χάρη στον προπονητή του στο Καλαμάκι τον κύριο Ανδρόνικο, που ακόμα παλεύει για την ομάδα αυτή.  Αν και είμαι Πανιώνιος, δεν ήθελα να το φέρω το παιδί στον Πανιώνιο εκείνη την εποχή, για να μην παθιάζομαι από την την οπαδική ιδιότητα μου. 

"Αναγκάστηκα" να τον φέρω στον Πανιώνιο, λόγω του κολυμβητηρίου και της κοροϊδίας του δήμου Αλίμου. Τότε έφυγαν από το Καλαμάκι 5-6 παιδιά. Εάν αυτή η ομάδα δεν είχε κατακερματιστεί, εάν είχε κολυμβητήριο να δουλέψει τα παιδιά ο προπονητής τους (κι όχι να κολυμπάνε σε μια διαδρομή όπου κι όταν βρούνε), αυτή η ομάδα θα πήγαινε πολύ ψηλά. 

βολιδοσκόπηση Οκόγιε(ς)

Πέραν της πλάκας, ο Οκόγιες είναι ένας ποδοσφαιριστής με τρομερά προσόντα, αφού παίζει τόσο καιρό απλήρωτος, και με την μπάλα που ξέρει (ή δεν ξέρει τέλος πάντων) ενδεχομένως να δεχτεί να συνεχίσει να παίζει τζαμπέ στον Πανιώνιο.

Χρειαζόμαστε κάμποσους σαν κι αυτόν. Σε δύσκολες εποχές για όλους, ο Οκόγιες μπορεί να συνεχίσει να ζει το όνειρο του: Να παίζει μπάλα, να προπονείται και να γυμνάζεται στον Πανιώνιο, και να συστήνεται σαν εργαζόμενος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στο εξωτερικό. Ξέρετε τι μούρη θα πουλάει στην χώρα του? Τα γκομενάκια θα κάνουνε ουρές για τον παίδαρο. Μέχρι να καταλάβουν ότι είναι πειναλέος, αυτός όλο και κάτι θα χουφτώνει, όχι σαν τον Κωνσταντάρα...

Εάν χάσει αυτήν την μοναδική ευκαιρία, θα πάθει κατάθλιψη, θα παχύνει, θα πληρώνει ψυχιάτρους και ψυχαναλυτές για να γίνει καλά. Ο Πανιώνιος είναι μοναδική ευκαιρία. Προσφέρουμε σωματική και ψυχική υγεία, λίγα είναι?

Οκόγιες μην το σκέφεσαι, πες το γιες άμεσα, μην βρεθεί κανένας χειρότερος από εσένα και πάρει εκείνος την θέση σου. 

Προς την διοίκηση: Εάν ο Οκόγιε δεν δεχτεί, επικοινωνήστε με εκείνον τον Φουγκουγιάιο, ένας μαυρούκος θα δώσει πρεστίζ στην ομάδα της νέας χρονιάς. Ο Πίου δεν είναι διαθέσιμος, είχε βρει ομάδα πέρυσι κάπου στην Κρήτη. Μήπως να κάναμε βολιδοσκόπηση και στον Αντωνίου?

Πήραμε έναν κάποιον Μαρουκάκη. Δεν τον ξέρω, αλλά για να τον πήραμε εμείς, κελεπούρι θα είναι. Φαντάζομαι πως σφαζόντουσαν ποιός θα τον πρωτοπάρει, αλλά εκείνος προτίμησε τον ιστορικότερο σύλλογο της χώρας μας, εμάς.

Ο Πανιώνιος, μόνο για να σπάμε πλάκα αξίζει. Όποιος τον παίρνει στα σοβαρά, ας πάει να κοιταχτεί από κάποιον ειδικό.

μίνι παίδες story

Με αφορμή το δημοσίευμα του Βασίλη στο δικό του μπλογκ (http://fermionsandbosons.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html),  και δεδομένου ότι αποτελεί μέλος της ομάδας αυτής οπότε την παρακολουθώ επισταμένα, θα ήθελα να πω την δικιά μου άποψη, αν και δεν θεωρώ ότι ενδιαφέρει σχεδόν κανέναν Πανιώνιο, και δυστυχώς δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει ούτε την διοίκηση.

Το πρόβλημα των μίνι παίδων, είναι ακριβώς αυτό: Δεν ενδιαφέρει κανέναν, είναι κάτι που αφορά το μέλλον και αυτοί δεν ενδιαφέρονται ούτε καν για το παρόν, πόσο μάλλον για το μέλλον. 

Πρόπερσι που έφερα τον γιό μου στον Πανιώνιο, το τμήμα ήταν υπό διάλυση, τα παιδιά αδούλευτα και παρατημένα, τους μίνι παίδες τους ονομάζανε εκείνη την εποχή τμήμα ανεπιθύμητων. Ο προπονητής της ομάδας, μόνος του και χωρίς την παραμικρή μέριμνα της τότε διοίκησης (που είχε να ασχοληθεί με την ΠΑΕ στην μετά Κιντή και Τσακίρη εποχή) έκανε ένα μικρό θαύμα, ανέδειξε την ομάδα εκείνη, και μετέτρεψε το σκορποχώρι σε μια ομάδα που από ατυχία δεν προκρίθηκε στην τελική φάση. 

Εκείνη η ομάδα είχε ήδη χάσει έναν από τους καλύτερους παίκτες στην ηλικία αυτή, τον Άγγελο Βυθούλκα, παρόλα αυτά κάποια παιδιά απέδειξαν πως είχαν τεράστιο ταλέντο, ο Βασίλης Λιάσκος, ο Σπύρος Γαβαλάς και ο Διονύσης Μπραϊμης.  Από αυτούς τους 3 παίκτες μόνο ο Λιάσκος παρέμεινε στον Πανιώνιο. Η τετράδα αυτή εξακολουθεί να αποτελεί ότι καλύτερο διαθέτει η κατηγορία των παίδων (τώρα πια...). 

Χωρίς να θέλω να αδικήσω τα άλλα παιδιά του Πανιωνίου εκείνης της εποχής, το ζήτημα είναι γιατί ο Πανιώνιος μέχρι εκείνη την εποχή είχε παραγωγή τέτοιων παικτών, καθώς και παικτών στις μεγαλύτερες ηλικίες που επίσης κοσμούν τις κατηγορίες τους, είτε παρέμειναν στον Πανιώνιο είτε έχουν πάει αλλού (οι περισσότεροι εξ αυτών).

Η απάντηση είναι απλή: Γιατί η διοίκηση εκείνης της εποχής ενδιαφερόταν κατ αρχάς για την πρώτη ομάδα, και είχε έναν αρχιπροπονητή που έκτισε τις υποδομές, τον κύριο Γιαννουρή. Δεν μάζεψε τα παιδιά της γειτονιάς που ήθελαν απλώς να πλατσουρίσουν, αλλά παιδιά με ταλέντο από όλη την Αθήνα. Ήταν τόσο σπουδαίος ο Πανιώνιος εκείνη την εποχή, που είχαμε και παιδιά που ερχόντουσαν και από περιοχές εκτός Αθηνών.

Τι έγινε λοιπόν από πρόπερσι, και με αποκορύφωμα πέρυσι και φέτος?

Αδιαφορία και εγκατάλειψη.

Οι ομάδες διαλύονται, προπονητές έρχονται και φεύγουν (απλήρωτοι) και ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει, κανένας σχεδιασμός, καμία οργάνωση, κανένα πλάνο, κανένα όραμα.

Πότε είναι υπεύθυνος του τμήματος ο ένας, πότε ο άλλος, πότε ασχολείται προσωπικά ο πρόεδρος, πότε κάποιοι σύμβουλοι, πότε κάποιοι άλλοι, τελικά ο κάθε απλήρωτος προπονητής κάνει του κεφαλιού του, ότι καταλαβαίνει και νοιώθει.

Ίντριγκες, φατρίες, εμφύλιοι πόλεμοι. 

Αηδία.

Θα μπορούσα να αραδιάσω μια σειρά από ονόματα ανθρώπων που πολέμησαν οι μεν τους δε, που ο ένας τραβούσε το σκοινί από την μια και ο άλλος από την άλλη, λάθη και από τις 2 πλευρές, αλλά δεν θα έχει το παραμικρό νόημα. Το θέμα δεν είναι τα προσωπικά λάθη του κάθε ένα, αλλά το συνολικό λάθος του Πανιωνίου να μην έχει έναν σχεδιασμό από έναν Γιαννουρή και έναν Γιαννουρή έτσι κι αλλιώς. Ακόμα και ο νυν προπονητής της ανδρικής ομάδας ο Αλέκος Βάσσος που είναι εξαιρετικός, δεν έχει αρμοδιότητες στις υποδομές. Ο προηγούμενος προπονητής της ανδρικής, σαν προπονητής ήταν μέτριος αλλά είχε ένα προσόν που όλοι αναγνωρίζανε: Ήταν εξαιρετικός στις υποδομές όπου ασχολήθηκε... Δεν τον άφησαν να ασχοληθεί.

Φυσικά όπως είπα και στην αρχή, κανένας δεν νοιάζεται, κανένας δεν λογοδοτεί, η δε διοίκηση δεν κρίνεται από κανέναν είτε γιατί τα μέλη που την ψηφίζουν ενδιαφέρονται μόνο για την ΠΑΕ, είτε γιατί δεν αφήσανε να γίνει η παραμικρή κουβέντα.

Το θέμα δεν είναι εάν σε ένα τουρνουά προετοιμασίας πήγαμε κατά διαβόλου, μετά από κάκιστες εμφανίσεις. Από καιρό ξέρουμε ότι η ομάδα των μίνι παίδων είναι απροετοίμαστη, δεν παίζει σωστά, δεν έχει ελπίδες. Ο Πανιώνιος έχει πέσει τόσο χαμηλά, που κερδίζει με δυσκολία ομάδες όπως ο Τρίτωνας και ο Ιωνικός (ή χάνουμε από αυτούς), ομάδες που κάποτε θα έχαναν με 30-0 από τον Πανιώνιο, και χάνει με συντριπτικά σκορ και απελπιστική εικόνα από ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός και η Γλυφάδα που ήταν του χεριού μας μέχρι πρόπερσι. 

(Τον Τρίτωνα τον κερδίζαμε με 3-1 και ο προπονητής προφανώς επέλεξε να τον χάσουμε τον αγώνα, αφού αντικατέστησε όλη την ομάδα με τους αναπληρωματικούς, και θυμήθηκε τους βασικούς όταν το 3-1 έγινε 3-5, κι ενώ δεν απέμενε χρόνος για την ανατροπή...)

Είναι τέτοια τα χάλια μας, που το να ασχοληθώ εάν ένα παιδί έπαιξε σε σωστή ή σε λάθος θέση (κατά την δικιά μου γνώμη) είναι το λιγότερο σημαντικό. 

Χωρίς τακτική, χωρίς ικανότητα για σουτ, χωρίς κομπίνες, χωρίς την δυνατότητα να περάσει το ένα παιδί την μπάλα στο άλλο, το μέλλον του Πανιωνίου είναι επιπέδου Μίλωνα. Εκεί που κάναμε πρωταθλητισμό, τώρα πληρώνουμε οι γονείς για φύλαξη και αθλοπαιδιές. 

Θέλω λοιπόν να συγχαρώ την διοίκηση Βεντούρη για τις επιλογές της, την πρώτη διοίκηση Τσάβαλου που θεώρησε το πόλο τον υπέρτατο εχθρό, αλλά και την νυν διοίκηση Τσάβαλου με τους οικουμενικούς του "συνεταίρους" που συνεχίζει το προηγούμενο έργο της να διαλύσει το πόλο, τα μέλη του Ερασιτέχνη που παμψηφεί σχεδόν υπερψήφισαν τον Τσάβαλο και την υπόλοιπη παρέα του να διοικήσουν και όλους όσους ενέκριναν τα πεπραγμένα, όλους τους άλλους δηλαδή πλην εμένα...

Ωραία τα καταφέρατε: Γελάει ο κόσμος με τα χάλια μας, με την εικόνα που παρουσιάζουν οι μίνι παίδες, από ομάδα φόβητρο πριν 2-3 χρόνια γίναμε σάκος του μποξ. Το τι σχόλιο και κακία άκουσα στις εξέδρες, δεν λέγεται. Τόσα χρόνια τον πίνανε από τον Πανιώνιο, και έχουν μεγάλο κόμπλεξ εναντίον μας. Για φαντάσου ομάδες που δεν υπάρχουν στο ανδρικό πόλο, ομάδες βήτα και γάμα εθνικής, έχουν τμήματα μίνι που μας ξεφτιλίζουν!!!

Ωραία τα καταφέρατε.

Όσοι γονείς κάναμε το λάθος και εμπιστευτήκαμε στον Πανιώνιο το αθλητικό μέλλον των παιδιών μας, άθελα μας τα βλάψαμε πολύ φοβάμαι. Εκτός κι αν... παρηγορηθώ ότι αυτοί που σήμερα μας χτυπάνε αλύπητα θα βαρεθούν, ενώ τα δικά μας τα παιδιά θα παραμείνουν πεινασμένα για επιτυχίες στο μέλλον. Θα δείξει...

μένουν αυτοί που φεύγουν

...μέχρι να φύγουν παραμένοντας!!!

Θυμάμαι την εποχή που έφευγαν οι βάσεις των ΗΠΑ, που έμεναν μέχρι να φύγουν, που έφευγαν τελικά αλλά έμεναν, και συνέχιζαν να φεύγουν αλλά και να μένουν συγχρόνως. Έτσι έχει γίνει κι ο Πανιώνιος, κάτι σαν τις βάσεις των ΗΠΑ, έχουμε αποκτήσει ομοιότητες με την κοσμοκράτειρα υπερδύναμη δηλαδή. Είμαστε σε καλό δρόμο, κάποια στιγμή θα κυριαρχήσουμε στον πλανήτη!!!

Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα

Το κύμα αποχωρήσεων στον Πανιώνιο συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς!!!

Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους όσους έδωσαν την παράσταση τους για να εξασφαλίσουν ότι οι εκλογές που έγιναν πριν ενάμιση μήνα χωρίς καμία συζήτηση, θα ήταν εγγύηση της διάλυσης της ομάδας μας.
Η οικουμενική διάλυση προχωράει με συνέπεια. 

Μπράβο σε όλους όσους εγκρίνανε τα πεπραγμένα της προηγούμενης διοίκησης, και μπράβο σε όλους όσους ψήφισαν να συνεχίσουν να διοικούν οι ίδιοι, με την προσθήκη όσων είχαν την αποδοχή και την έγκριση του Μπέου.

Ο Μπέος και οι Πάνθηρες πρέπει να χαίρονται για το επίτευγμα τους.