Να μην λείψει κανείς. Να μετρηθούμε ρε αδελφέ πόσοι είμαστε, χαρούμενοι ή λυπημένοι δεν έχει σημασία, αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι ποσώς ενδιαφέρει, απλά να είμαστε όλοι εκεί να δηλώσουμε με την παρουσία μας ότι είμαστε Πανιώνιοι και ότι θα αγαπάμε την ομάδα μας και στις βροχές και στα κρύα, όχι μόνο στις λιακάδες.
Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μάλλον εγραψες το πιο ουσιαστικό απ' όλα Αντώνη. Δεν πάμε στη μάχη για να χάσουμε αλλά το σημαντικό είναι να πολεμήσουμε, να είμαστε εκεί. Να δώσουμε το παρόν για τώρα και για το ότι επιφυλάσσει το μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου