Ήττα χωρίς αντίσταση

Τίποτα δεν πήγε καλά στο σημερινό παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Μπλοκαρισμένη η ομάδα, με μεγάλη δυσκολία στην ανάπτυξη, ένας Πανιώνιος εντελώς ακίνδυνος, με εξαίρεση μια κεφαλιά στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου που κατέληξε στο δοκάρι, μετά από εκτέλεση κόρνερ. Σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο, δεν απειλήσαμε ούτε μια φορά. Έτσι δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί το σκορ.

Ο Πανιώνιος εγκλωβίστηκε από την δυνατή άμυνα του Ατρόμητου, ο Μπάγεβιτς έκανε ρουά ματ στον Ελευθερόπουλο χωρίς να παίξει η ομάδα του τίποτα σπουδαία μπάλα. Πολλά φάουλ που δεν σφυρίχτηκαν υπέρ του Πανιωνίου, αντιθέτως ο διαιτητής έβλεπε παντού φάουλ των παικτών του Πανιωνίου. Με τέτοια σφυρίγματα, κόβεται κάθε δυνατότητα ανάπτυξης παιχνιδιού, κι αν έχεις εσύ έτσι κι αλλιώς πρόβλημα, τότε καταλήγεις στο θέαμα που παρακολουθήσαμε σήμερα. 

Το δίδυμο Σάμαρη-Φανούρη στο κέντρο δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, χάσανε από το πρώτο ημίχρονο την μάχη του κέντρου. Ειδικά ο Σάμαρης, από ένα σημείο και μετά ήταν προκλητικά αδιάφορος. Σήμερα φάνηκε τρομερά η έλλειψη του Μενδρινού. Ακατανόητη η επιμονή του Ελευθερόπουλου στον Οκόγιε, 100 φορές να έπαιζε ο Ντούνης στην θέση του. Ο Οκόγιε δεν έχει δείξει τίποτα σε κανένα παιχνίδι, κι όμως είναι βασικός! Θεωρώ πως δεν έπρεπε να βγει ο Κολοβός, σήμερα μπορεί να μην έκανε κάτι σπουδαίο, αλλά αυτός ο παίκτης ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω, σε αντίθεση με άλλους που προφανώς χαίρουν μεγαλύτερης εκτίμησης και εμπιστοσύνης του προπονητή τους.

Κρίμα που δεν μπορέσαμε να πάρουμε τίποτα από αυτό το παιχνίδι, ακόμα και με ένα χι θα ήμουνα ευχαριστημένος. Όμως το χι σήμερα ήταν ένας στόχος που δεν μπορούσαμε να πετύχουμε, ούτε κρατώντας το μηδέν στην άμυνα, ούτε η εντελώς ακίνδυνη επίθεση μας μπορούσε να προσφέρει το γκολ της ισοφάρισης.