Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Τα κίνητρα και τα κριτήρια

Τα κίνητρα και τα κριτήρια του καθένα διαφέρουν. Όμως επειδή κρίνουν όλοι εξ ιδίων, το μόνο που μπορεί να καταλάβει κάποιος για τις πράξεις και τις ενέργειες κάποιου άλλου, είναι αυτά που ο ίδιος θα έκανε στην θέση του.

Βέβαια κανένας δεν είναι στην θέση του άλλου, γι αυτό βρίσκεται στην δικιά του θέση. Επειδή είναι διαφορετικός. Αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί άνθρωποι, έχουμε αδυναμία να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

Αφορμή γι αυτές τις γραμμές, ήταν μια λεκτική αντιπαράθεση εχθές με έναν άλλον Πανιώνιο, σε σελίδα του facebook, η οποία εν τέλει λογοκρίθηκε και κατέβηκε. Η σχέση μου με αυτήν την σελίδα τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα. Δεν φταίει ο Πανιώνιος, αλλά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που σήμερα είναι στα πράγματα για προσωπικούς λόγους και όφελος, αλλά εχθές δεν υπήρχαν και αύριο θα είναι ανύπαρκτοι στις ζωές μας.

Αν και διαφωνώ με τον Βασίλη (φερμιόνια και μποζόνια) σε πάρα πολλά θέματα, έχουμε διαφωνήσει κατ επανάληψιν και αντιπαρατεθεί πολλές φορές, αν μη τι άλλο είναι Πανιώνιος και ήταν και εχθές στον Πανιώνιο, θα είναι και αύριο κι αυτός σαν κι εμένα και σαν πολλούς άλλους, τον Πανιώνιο δεν τον έχει για να γεμίσει τις τσέπες του. Το ότι διαφωνούμε είναι υγιές. Αυτοί που μας λογοκρίνανε όμως, αύριο Κύριος οίδεν που θα βρίσκονται...

Σε κάποιες σκιές κρυμμένοι. 

Κάποιοι έχουν σαν κίνητρα την αγάπη τους για την ομάδα, τον Πανιώνιο σαν σύλλογο και σαν ιδέα. Όσο και να διαφωνώ μαζί τους, είναι και αυτοί Πανιώνιοι σαν κι εμένα.Με τον Βασίλη όσο και να αντιπαρατεθούμε, πάλι φίλοι θα είμαστε, μας ενώνει η αγάπη μας για τον Πανιώνιο.

Με τα τρωκτικά δεν θέλω και δεν μπορώ να έχω σχέσεις, δεν έχω τίποτα άλλο να τους πω, πέραν ότι είναι θέμα χρόνου να φάνε το ποντικοφάρμακο τους και να γίνουν μούμιες. 

-------------------

Βασίλη,

Ένα 10χρονο ή 11χρονο παιδί που αθλείται σε έναν σύλλογο, αν το μόνο που εισπράττει είναι βία από τους παλιότερους, βρισιές, φτυσιές, καψόνια, τραμπουκισμούς, δεν μπορεί να έχει σωστή εξέλιξη. Αφού διαμαρτυρήθηκα κατ επανάληψιν, αφού προσπάθησα με κάθε τρόπο να μην επικρατούν τέτοιες συνθήκες, αφού βρέθηκα απέναντι σε πολλούς, κάποιες φορές απέναντι και σε φίλους, τελικά διαπίστωσα πως δεν κατάφερα να εξασφαλίσω στο παιδί μου το υγιές περιβάλλον που του άξιζε.

Από τον αθλητισμό περιμένω κυρίως στην εκπαίδευση του παιδιού μου στα αθλητικά ιδεώδη και στην ευγενή άμιλλα,  κι εν συνεχεία την βελτίωση της υγείας και της σωματικής διάπλασης του. Οι επιτυχίες είναι σε τρίτη μοίρα.

Σε ένα άρρωστο περιβάλλον, μόνο αρρώστια θα κολλήσει το παιδί. 

Μακάρι κάποτε τα πράγματα να αλλάξουν. Για το καλό του Πανιωνίου και των παιδιών που τον εμπιστεύονται για την άθληση τους. 

Φρόντισε λοιπόν την διαπαιδαγώγηση και την συμπεριφορά του δικού σου παιδιού. Εγώ κάνω αυτό που χρειάζεται για το δικό μου. Δεν μπορεί να μην σε ανησυχεί εσένα το δικό σου παιδί, και να έχεις στόχο το δικό μου. 
Άλλωστε εμείς παίζουμε σε διαφορετική παραλία, δεν έχεις κανέναν λόγο να ασχολείσαι μαζί μας προσωπικά.

Καλύτερα να ασχολούμαστε με αυτά που μας ενώνουν, την αγάπη μας στον Πανιώνιο, όπου κι αν προπονούνται τα παιδιά μας.

Καλημέρα σε όλους. 

-------------

Προσωπικό το θέμα, σε προσωπικό μπλογκ.  
Τα σχόλια, εδώ και κάποιον καιρό, είναι περιττά.